Η φτώχεια χτυπά τους μαθητές...

Εκπαιδευτικοί και γονείς καταγγέλλουν περιπτώσεις παιδιών που πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά, που φτάνουν να τρώνε ακόμα και από τα σκουπίδια, που αρρωσταίνουν και δεν έχουν χρήματα για γιατρό και θεραπεία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πεινάω. Χτες φάγαμε μόνο ένα πιάτο ρύζι. Ο μπαμπάς μου πληρώνεται με 700 ευρώ και φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του.

Τα λόγια αυτά βγήκαν από το στόμα μαθήτριας της Τετάρτης Δημοτικού σε σχολείο του Νέου Ηρακλείου Αττικής μέσα στην τάξη και εκφράζουν την αγωνία χιλιάδων παιδιών σε όλη τη χώρα. Η φτώχεια, που πάντα υπήρχε στο καπιταλιστικό σύστημα, τώρα θεριεύει και αποκαλύπτεται μέσα στη σχολική τάξη. Ο «ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια», με υποτυπώδη μισθό και εναλλαγές εργασίας με ανεργία, δεν μπορεί παρά να μεταφράζεται σε φτώχεια.

Τραγική εκδοχή των αποτελεσμάτων της πολιτικής που τα παίρνει όλα από τις λαϊκές οικογένειες είναι τα περιστατικά παιδιών που πηγαίνουν στο σχολείο ατάιστα, αντικατοπτρίζοντας την κατάσταση που βιώνουν σήμερα όλο και περισσότερες οικογένειες. Πίσω από τις στατιστικές και τις διαπιστώσεις για ανθρώπους που τρώνε από ό,τι περισσέψει στη λαϊκή, για τον αυξανόμενο αριθμό Ελλήνων που τρώνε στα συσσίτια, για την ανεργία, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι έχουν και παιδιά σε σχολική ηλικία.

Δεν μπορεί παρά να αγανακτεί κάποιος για αυτή την κατάσταση που ξεπερνά κάθε όριο, όταν την ίδια στιγμή κάποιοι λίγοι «μπουκώνουν» από τα κέρδη. Η προφανής αυτή επίπτωση του εκμεταλλευτικού συστήματος στις ζωές των παιδιών απαιτεί το δυνάμωμα της συλλογικής αλληλεγγύης, της συνειδητοποίησης ότι η φτώχεια δεν είναι «έγκλημα», αλλά έκφραση του καπιταλισμού, της μετατροπής της αγανάκτησης που νιώθει κάθε άνθρωπος σε αγωνιστική καταδίκη και διεκδίκηση μιας άλλης πολιτικής.

Από τα σκουπίδια...

Εκπαιδευτικοί και γονείς κάνουν λόγο για παιδιά που υποσιτίζονται, που εκπαιδευτικοί τούς αγοράζουν φαγητό από το κυλικείο του σχολείου για να σταθούν στα πόδια τους. Αναφέρεται περίπτωση παιδιού στην Κυψέλη, που μένει στο δρόμο με την άνεργη μητέρα του και όμως πηγαίνει στο Λύκειο. Οταν μάλιστα εντοπίστηκε η περίπτωσή του, ζητήθηκε να μεριμνήσει η πολιτεία, η οποία του παρείχε ...ψυχολογική υποστήριξη. Σε σχολεία της Κυψέλης και του Πειραιά δάσκαλοι διαπίστωσαν ότι παιδιά του Δημοτικού τρώνε από τα σκουπίδια, κάτι που παρατηρείται κυρίως στις πρώτες τάξεις, καθώς τα μικρά παιδιά έχουν λιγότερες αναστολές.

Το ζήτημα του υποσιτισμού των παιδιών - και με βάση τις ανάγκες της ηλικίας τους - δεν είναι νέο, ωστόσο οξύνεται σε συνθήκες κρίσης. Τον περασμένο Φλεβάρη, στις ΗΠΑ, έρευνα μη κερδοσκοπικής οργάνωσης έδειξε ότι το να πηγαίνουν στο σχολείο ατάιστα τα παιδιά είναι το τρίτο σοβαρότερο θέμα που απασχολεί τους εκπαιδευτικούς. Εδειξε επίσης ότι για το 65% των παιδιών, το φαγητό που τρώνε στο σχολείο είναι και η πηγή διατροφής τους.

Ακόμα και αν έχουν λυμένο το ζήτημα της διατροφής, τα παιδιά στερούνται άλλα πράγματα. Εκπαιδευτικοί μιλούν για περιπτώσεις παιδιών που απουσιάζουν από το σχολείο λόγω ασθένειας πολλές μέρες και φτάνουν σε σημείο να κινδυνεύουν να μείνουν από αδικαιολόγητες απουσίες γιατί δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν επίσκεψη σε γιατρό. Μάλιστα σε μία περίπτωση, τα χρήματα τα έδωσαν από την τσέπη τους εκπαιδευτικοί. Υπενθυμίζεται ότι μόλις πριν λίγες μέρες δημοσιεύτηκε έρευνα Βρετανών ερευνητών για τις επιπτώσεις στην υγεία των Ελλήνων από την οικονομική κρίση όπου φαινόταν ότι λιγότεροι επισκέπτονται και θα επισκέπτονται γιατρό λόγω οικονομικών προβλημάτων. Εκπαιδευτικός περιέγραψε περίπτωση μαθητή σε σχολείο του Αγίου Ελευθερίου στην Αθήνα, ο οποίος έλειπε από το σχολείο πολλές μέρες λόγω ασθένειας, ωστόσο δεν δικαιολογούσε τις απουσίες του γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει ιατρική επίσκεψη. Είναι χαρακτηριστικό δεν το αποκάλυψε αμέσως, αλλά μετά από πολλή συζήτηση με εκπαιδευτικούς...

Περιμένουν «αναφορά»

Αυτό που γίνεται καθημερινότητα πια στα σχολεία φτάνει να το αμφισβητεί για λογαριασμό της κυβέρνησης το υπουργείο Παιδείας, το οποίο χτες, με αφορμή καταγγελία του Α' Συλλόγου Εκπαιδευτικών Αθηνών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για λιποθυμία μαθητή λόγω ασιτίας, δήλωνε ότι: «Σε έλεγχο που έγινε στα σχολεία της περιοχής, δεν υπήρξε καμία αναφορά για λιποθυμικά επεισόδια μαθητών από ασιτία, όπως ενημέρωσαν οι προϊστάμενοι της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Κάποιοι επιχειρούν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς να δημιουργήσουν με ακραίο τρόπο κλίμα ανασφάλειας στα σχολεία και βάζουν λουκέτα και αλυσίδες παρακωλύοντας την εκπαιδευτική διαδικασία.

Τώρα κάποιοι καταφεύγουν μέσω των ΜΜΕ και στο έσχατο μέσο της λαϊκίστικης προπαγάνδας, χωρίς να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους ίδιους τους μαθητές».

Η φράση του Μπρεχτ «Οι χορτάτοι μιλούν στους πεινασμένους....» ταιριάζει στο υπουργείο Παιδείας, το οποίο σε ρόλο ...Μαρίας Αντουανέτας περιμένει «αναφορά» για να καταλάβει ότι η πολιτική αυτή δημιουργεί τραγικά αδιέξοδα. Αυτό που φαίνεται παράξενο και «φτιαχτό» στο υπουργείο Παιδείας είναι πραγματική εικόνα, που αντικρίζουν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές στο πρόσωπο του διπλανού τους, οι γονείς. Οπως παρατήρησε σε επικοινωνία με τον «Ρ» μία γονιός, «οι άνθρωποι ντρέπονται να μιλήσουν, αντί να ντρέπονται αυτοί που τους έφεραν σε αυτή την κατάσταση».

Αλλωστε, το παράξενο θα ήταν να μπορούσαν οι οικογένειες να συντηρούνται, να πληρώνουν τους λογαριασμούς, να τρώνε και να ντύνονται οικογένειες όταν ο πατέρας κάνει δύο μεροκάματα το μήνα ή είναι μακροχρόνια άνεργος, όταν ένας ή και οι δύο γονείς είναι άνεργοι, όταν πρόκειται για μονογονεϊκή ή πολύτεκνη οικογένεια. Μάλιστα, τα παιδιά θα κληθούν να «πληρώσουν» καθώς η κατάσταση αυτή τους αποκλείει ουσιαστικά από το μορφωτικό δικαίωμα. Γιατί όταν η τσέπη αδειάζει, όταν το στομάχι γουργουρίζει, ούτε λόγος για παρακολούθηση και εμπέδωση του μαθήματος...