Εμπαίζει άστεγους, άνεργους και άπορους η κυβέρνηση

Eurokinissi

Με διακρίσεις ανάμεσα στους άστεγους, άπορους κι άνεργους, που ολοένα και αυξάνονται συνέπεια της καπιταλιστικής κρίσης, με φτιασιδώματα, παρέχοντάς τους όλα κι όλα λίγες ώρες ύπνου, ένας ντους, άντε κι ένα μικροποσό ως βοήθημα, καμώνεται η κυβέρνηση και όσοι στηρίζουν την πολιτική της ότι συνδράμουν τους απόκληρους. Προχωρά την «καταγραφή» τους για να πάει κατόπιν στη «διαβάθμιση» και «κατηγοριοποίησή» τους, την παροχή κάποιων περιορισμένων υπηρεσιών «υπό όρους και προϋποθέσεις» ώστε να τους παρουσιάσει λιγότερους από όσοι είναι και ό,τι ψίχουλα τους δώσει να τα πάρουν τελικά ελάχιστοι.

Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης προωθεί κάποια δήθεν μέτρα στήριξης των αστέγων και απόρων, σχετικό νομοσχέδιο κατατίθεται το επόμενο διάστημα στη Βουλή. Κατ' αρχάς το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ) ολοκληρώνει την ονομαζόμενη χαρτογράφηση των αστέγων. «Πλάι στις συνήθεις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (Ρομά, μετανάστες, αιτούντες άσυλο, θύματα κακοποίησης και trafficking, απροστάτευτοι ανήλικοι, άτομα με ψυχικές διαταραχές, χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών) προστίθεται σταδιακά ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός νεο-αστέγων ατόμων που βρίσκονται αίφνης αντιμέτωποι ταυτόχρονα με την ανεργία, την έλλειψη / την απώλεια ιδιόκτητης κατοικίας και την απουσία υποστηρικτικού οικογενειακού περιβάλλοντος», αναφέρει το ΕΚΚΑ σε υπηρεσιακό του σημείωμα προς το υπουργείο.

Επισήμως άστεγοι θεωρούνται μόνο όσοι διαβιούν στους ξενώνες του Δήμου Αθηναίων ή άλλων δήμων. Ενδεικτικά, στους τρεις ξενώνες του Δήμου Αθηναίων φιλοξενούνται περί τους 600 άνθρωποι. Ο πραγματικός αριθμός τους είναι πολλαπλάσιος, ο κύριος όγκος τους βρίσκεται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα.

Μετά προχωρούν σε «διαβάθμιση» και «κατηγοριοποίηση» των αστέγων (π.χ. άτομα που στερούνται είτε ιδιόκτητου σπιτιού, είτε στέγης, είτε κατάλληλου σπιτιού, είτε ασφαλούς σπιτιού). Από το υπουργείο ξεκαθαρίζεται ότι θα κρίνεται κατά περίπτωση το «σωτήριο» μέτρο. Π.χ. σε άστεγο με οικογενειακές υποχρεώσεις θα δίνεται κάποια επιδότηση ενοικίου. Σε άστεγο και άνεργο χωρίς οικογενειακά βάρη θα δίδεται η δυνατότητα παραμονής σε ξενοδοχείο - κοιτώνα και συμμετοχής σε κάποιο πρόγραμμα κατάρτισης.

Σημειωτέον ότι στους υποψήφιους ενοίκους των ξενοδοχείων - κοιτώνων θα επιτρέπεται «υπό αυστηρούς όρους» η είσοδος και η ολιγόωρη παραμονή, ουσιαστικά μόνο τις βραδινές ώρες προκειμένου να έχουν ατομική υγιεινή (ένα ντους) κι ένα κρεβάτι για ύπνο. Μάλιστα, για το λόγο αυτό η σίτιση δεν θα γίνεται στο πλαίσιο του ξενοδοχείου, αλλά μόνο στα ειδικά κέντρα σίτισης αστέγων που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν.

Αλλωστε η ηγεσία του υπουργείου, παρουσιάζοντας όλο αυτό ως επίτευγμα, ουσιαστικά παραπέμπει σε εκμετάλλευση ήδη υφιστάμενων δομών: Οι γενικοί ξενώνες για αστέγους π.χ. του Δήμου Αθηναίων, οι ξενώνες και τα προστατευόμενα διαμερίσματα αιτούντων άσυλο, οι ξενώνες κακοποιημένων γυναικών, τα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας, οι ξενώνες των ατόμων με ψυχικές διαταραχές κ.ά. 'Η καλοβλέπουν ακίνητα του υπουργείου Υγείας ώστε να παραχωρηθούν σε προγράμματα υποστήριξης αστέγων. Επίσης ψάχνουν ξενοδοχεία - κοιτώνες. Στην Αθήνα εκτιμάται ότι είναι διαθέσιμα τουλάχιστον 20 οικήματα, πρώην ξενοδοχεία τα οποία προορίζονται να αλλάξουν χρήση και να φιλοξενούν άστεγους που θα γίνονται δεκτοί υπό «συγκεκριμένες, αυστηρές προϋποθέσεις», άρα ξεσκόνισμα με την πλειοψηφία να μένει εκτός.

Ταυτόχρονα, ρόλο στην υλοποίηση της πολιτικής τους επιφυλάσσουν και για τους δήμους και την Εκκλησία, ενώ στο παιχνίδι βάζουν και ιδιώτες όπως ΜΚΟ ή ιδιωτικές επιχειρήσεις μέσω της περιλάλητης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.

Στην πρώτη γραμμή τα σενάρια αναμόρφωσης της ΕΕ Σχέδια ομοσπονδιοποίησης και προβλέψεις για διάλυση της Ευρωζώνης μέσα στο 2012

Τα σενάρια αναμόρφωσης της ΕΕ επιβεβαιώνουν τα αδιέξοδα στην αστική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης

Αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα από τη διαχείριση της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, οι εκπρόσωποι της ιμπεριαλιστικής ΕΕ προβάλλουν όλο και πιο έντονα τα σχέδια ενίσχυσης της «οικονομικής διακυβέρνησης» της ΕΕ και τα σενάρια ομοσπονδιοποίησης της λυκοσυμμαχίας. Την ίδια στιγμή, φουντώνουν τα σενάρια και οι εκτιμήσεις για διάσπαση της Ευρωζώνης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, μιλώντας σε γερμανικό ραδιόφωνο, ξεκαθάρισε ότι «δεν είναι αρκετό να συμφωνήσουμε σε νέους κανόνες, δεν είναι αρκετό να συμφωνήσουμε σε νέες συνθήκες (...) Χρειάζονται πολύ ισχυρά σχέδια ενοποίησης των προϋπολογισμών. Αυτά βρίσκονται τώρα σε διαδικασία υλοποίησης. Με μια καθυστέρηση, οφείλω να ομολογήσω, ωστόσο υλοποιούνται».

Πιο ξεκάθαρος ως προς τη στόχευση για ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης, ήταν ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν - Κλοντ Τρισέ, ο οποίος υπογραμμίζει ότι η οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης έχει κρίσιμη σημασία για να συνεχισθεί η επιρροή της στο νέο γεωπολιτικό πεδίο που διαμορφώνεται. Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της οικονομικής διακυβέρνησης, ο Τρισέ χαρακτηρίζει ως αναγκαίο τον έλεγχο των οικονομικών πολιτικών των κρατών της ΕΕ από την Κομισιόν και τα άλλα κράτη - μέλη, όπως και τη διαμόρφωση απευθείας από την Ευρωζώνη των δημοσιονομικών πολιτικών για τα κράτη που «αποτυγχάνουν μόνιμα να πετύχουν τους στόχους τους».

Οπως, μάλιστα, σημειώνει, αυτό συνεπάγεται την υιοθέτηση μίας νέας έννοιας της «εθνικής κυριαρχίας», με δεδομένη την πολύπλοκη αλληλεξάρτηση που υπάρχει μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης. Οραματιζόμενος την ομοσπονδιοποίηση της ΕΕ, σημειώνει ότι θα μπορούσε κανείς να φαντασθεί τη μετεξέλιξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Ευρωπαϊκή Γερουσία, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο ρόλο της Κάτω Βουλής, της Κομισιόν στο ρόλο της εκτελεστικής εξουσίας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στο ρόλο της δικαστικής εξουσίας.

Πάντως, ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς χαρακτηρίζει το 2012 ως χρονιά της «αιτιολογημένης απαισιοδοξίας», καθώς «η Ευρωζώνη έχει εισέλθει σε ένα φαύλο κύκλο» και «το μόνο που σώζει προς το παρόν το ευρώ είναι η πολιτική αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ». Ο ίδιος εκτιμά ότι το πιο πιθανό σενάριο για το 2012 «θα είναι η αναπαραγωγή του ίδιου σχεδίου: λιτότητα, αποδυνάμωση της πραγματικής οικονομίας, περισσότερη ανεργία και διαιώνιση των δημοσιονομικών προβλημάτων».

Σε άλλο σημείο επισημαίνει: «Η μέρα της Κρίσης, τότε που το ευρώ θα καταρρεύσει ή η Ευρώπη θα λάβει τα ριζοσπαστικά μέτρα που απαιτούνται για να λειτουργήσει το κοινό νόμισμα, θα έρθει πιθανότατα το 2012. Ομως, όπως όλα δείχνουν, οι ηγέτες θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να μεταθέσουν αυτήν τη μέρα. Η Ευρώπη, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, θα υποφέρει (...) Το 2012 μπορεί πράγματι να είναι η χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας η εμπειρία του ευρώ, το απόγειο 50 ετών οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης στην Ευρώπη, θα λάβει τέλος».

Ανησυχίες και διχογνωμίες

Την ίδια ώρα, στη Γερμανία σημειώνονται διχογνωμίες, σχετικά με τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας. Ηδη, τα μεγάλα οικονομικά ινστιτούτα της χώρας έχουν υποβαθμίσει τις προοπτικές για το 2012, τοποθετώντας την ανάπτυξη γύρω από το 1% του ΑΕΠ, ενώ το 2011 κινήθηκε στο 3%. Μάλιστα, το γερμανικό περιοδικό «Focus» εκτιμά ότι σύντομα η γερμανική κυβέρνηση θα προχωρήσει επισήμως στην υποβάθμιση των εκτιμήσεών της για το 2012.

Από την πλευρά τους, ο Σύνδεσμος Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) και το Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο (IHK) της Γερμανίας θεωρούν απίθανο το σενάριο της κρίσης, στηριζόμενοι στα βιβλία παραγγελιών των γερμανικών επιχειρήσεων, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι θα υπάρξει μια μείωση αναθέσεων σε σχέση με πέρσι, αλλά δεν θα είναι δραματική. «Η οικονομία μας είναι εξαιρετικά ανθεκτική, μολονότι σήμερα είναι δυσκολότερο το οικονομικό περιβάλλον σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο», διαβεβαίωσε από την πλευρά του στην «Handelsblatt» o Γερμανός υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, εκτιμώντας ότι η εσωτερική κατανάλωση θα είναι η σπονδυλική στήλη της ανάπτυξης της Γερμανίας.

Σύμφωνα εξάλλου με το Reuters, στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής για την «ανταγωνιστικότητα», η Γερμανία σκοπεύει να προτείνει τη μεταφορά σε ένα νέο ξεχωριστό ταμείο, των κεφαλαίων που δεν έχουν αντληθεί από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία, «με στόχο την τόνωση της ανάπτυξης στις υπερχρεωμένες χώρες», όπως ανέφερε στέλεχος της κυβέρνησης.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η Παγκόσμια Τράπεζα ενέκρινε χτες δάνειο ύψους 400 εκατ. ευρώ προς τηΡουμανία, για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος της χώρας, σύμφωνα με το Bloomberg. Η εκταμίευση έρχεται ύστερα από αντιδραστικές ανατροπές που έγιναν κύρια στον τομέα της κοινωνικής προστασίας. Το δάνειο ολοκληρώνει τη δέσμευση για δανεισμό 1 δισ. ευρώ, ως μέρους συνολικού πακέτου 20 δισ. ευρώ που υπογράφηκε το 2009. Στο πακέτο, που ολοκληρώθηκε το Μάη, συμμετείχαν επίσης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ενωση.

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» Γιόρτασαν περήφανοι για τον αγώνα τους - κλιμακώνουν κόντρα στις εργοδοτικές προκλήσεις

Εκαναν Χριστούγεννα στην περιφρούρηση, ενώ συνεχίζουν την πάλη τους προετοιμαζόμενοι και για την παναττική απεργία

Κλιμακώνουν τον αγώνα, έχοντας τη στήριξη των οικογενειών τους κι όλου του λαού (φωτ. από τη χτεσινή συγκέντρωση στο υπουργείο)

Αποφασισμένοι να κάνουν μετά από Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στη Χαλυβουργία δηλώνουν οι περίπου400 εργαζόμενοι της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στονΑσπρόπυργο, που σήμερα κλείνουν 59 ημέρες απεργίας. Συνεχίζουν τον περήφανο αγώνα τους απέναντι στην αδίστακτη εργοδοσία που την περασμένη Παρασκευή αθέτησε τις υποσχέσεις που έδωσε στην τελευταία τριμερή συνάντηση (21 Δεκέμβρη) στο υπουργείο Εργασίας, για μη εφαρμογή 5ωρου ή εκ περιτροπής εργασία κτλ.

Ξεκάθαρα τα μέλη του σωματείου μετά τη συνάντηση έστειλαν μήνυμα στην εργοδοσία, ότι θα δε θα συνεχίσουν απλά αλλά θα κλιμακώσουν παραπέρα τον αγώνα τους. Στα πλαίσια αυτά θα δυναμώσουν τις προσπάθειες για να πείσουν και τους εργαζόμενους του εργοστασίου του Βόλου να ενταχθούν και αυτοί αποφασιστικά στον αγώνα τους. Την ίδια στιγμή η κλιμάκωση θα αγκαλιάσει και όλους τους εργαζόμενους της Αττικής μετά τις αποφάσεις για 24ωρη απεργίαμέσα στο Γενάρη από όλα τα Εργατικά Κέντρα της περιοχής.

Την ίδια απόφαση διαμήνυσαν οι απεργοί και μετά από χτεσινή συνάντηση που είχαν με το υπουργείο Εργασίας, του οποίου η ηγεσία ανέλαβε να προκαλέσει νέα τριμερή συνάντηση μέχρι τις αρχές της ερχόμενης βδομάδας. Στο πλαίσιο της χτεσινής συνάντησης, έγινε νέα συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας.

Επεσαν οι μάσκες της εργοδοσίας

Με χορό κι ένα ποτήρι κρασί, οι απεργοί γιόρτασαν τα Χριστούγεννα στο πόστο του αγώνα

Η νέα πρόκληση της εργοδοσίας δεν έμεινε χωρίς απάντηση από τους απεργούς. Το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου το ΔΣ του σωματείου συνεδρίασε και αποφάσισε τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα - όπως άλλωστε είχε αποφασίσει και η πρόσφατη γενική συνέλευση των εργαζομένων - ενώ εξέδωσε καταγγελία στην οποία όπως τονίζει μεταξύ άλλων, η εργοδοσία: «Φανερώνει ότι όσα έλεγε στο υπουργείο ήταν ψέματα με σκοπό να ξεγελάσει, να προκαλέσει σύγχυση, να διασπάσει τους εργάτες. Νόμιζε ότι μπορεί να μας ξεγελάσει για να λήξουμε την απεργία! Εμείς του απαντήσαμε: Δε κατεβήκαμε σε τέτοιο αγώνα για να γυρίσουμε στη δουλειά χωρίς 35 συναδέλφους μας! Θα επαναπροσληφθούν όλοι. Ομόφωνα συμφωνήσαμε ότι δεν είναι τίμιο τέτοιος σκληρός αγώνας να αφήσει έξω 35 οικογένειες. Η σύμβασή μας, το ωράριό μας είναι αδιαπραγμάτευτα! Μόλις ο Μάνεσης πήρε περήφανη απάντηση από τη γενική μας συνέλευση ,έριξε τη μάσκα. Η μπλόφα του έπεσε στο κενό. Τώρα χρειάζεται η μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, η ατσάλινη ενότητά μας να δυναμώσει. Απομονώνουμε τα τσιράκια του Μάνεση, περιφρουρούμε τον αγώνα μας. Οι βιομήχανοι δε διστάζουν απέναντι σε τίποτα, τους ξέρουμε καλά».

Καταλήγοντας προειδοποιούν τον Μάνεση ότι: «Είναι βαθιά γελασμένος αν νομίζει ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει εμάς για να πάρει περισσότερα προνόμια. Χρόνια αφήνουμε τα κομμάτια μας μέσα στο κάτεργο με μισθούς πείνας και οι κυβερνήσεις του κάνουν τα χατίρια.Αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας η απεργία δε λήγει! Αν δεν επαναπροσληφθούν όλοι, από το εργοστάσιο δεν βγαίνει ούτε μπετόβεργα! Οι μπλόφες τελείωσαν! Είμαστε αποφασισμένοι για όλα και είμαστε ακόμα στην αρχή!».

Μ' ένα ποτήρι κρασί

Αλλωστε - όπως είχαν υποσχεθεί οι απεργοί χαλυβουργοί στο Μάνεση - έκαναν Χριστούγεννα στη Χαλυβουργία, στο αγωνιστικό τους πόστο με την αλληλεγγύη στον αγώνα τους να συνεχίζει να εκφράζεται ακόμα και τις ημέρες των γιορτών. Δεν έμειναν μόνοι καμιά μέρα με δεκάδες ανθρώπους να περνάνε από την πύλη και να τους συμπαραστέκονται με κάθε τρόπο. Και δεν ήταν λίγοι αυτοί που τους είπαν τα Κάλαντα την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο. Από μικρά παιδάκια ιδιωτικού παιδικού σταθμού και νηπιαγωγείου από το Δάσος Χαϊδαρίου που τους έφεραν δώρα και τρόφιμα, μεγαλύτερα παιδιά από Λύκειο των Βριλησσίων μέχρι και μέλη του Συλλόγου Κρητών Ελευσίνας που βρέθηκε στο χώρο με στολές και όργανα ακόμα και ηΦιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων που τους επισκέφτηκε με πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζομένων εκεί!

Η Επιτροπή Ειρήνης Αρκαδίας προσφέρει το ποσό των 500 ευρώ στους απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας».

ΝΑΤΟΪΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Στήνει πολεμικό προγεφύρωμα στον Περσικό Κόλπο

Ζητάει από τους εφοπλιστές να διαθέσουν 24 πλοία για μεταφορά πολεμικών εφοδίων προς «άγνωστη» περιοχή, που φωτογραφίζεται σαν γειτονική στο Ιράν

Σε πολεμική προετοιμασία βρίσκεται η ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή, με την Ελλάδα να αναβαθμίζει ολοένα και περισσότερο τον επικίνδυνο ρόλο της. Οπως προκύπτει από έγγραφο που έχει στη διάθεσή του ο «Ριζοσπάστης», το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται για πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Αραβικής Θάλασσας και του Περσικού Κόλπου και για το σκοπό αυτό κίνησε τις διαδικασίες για τη συγκέντρωση εμπορικών πλοίων που θα συμβάλουν στη μεταφορά πολεμικών εφοδίων διά θαλάσσης.

Αυτό προκύπτει από έγγραφο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) προς τα μέλη της, με ημερομηνία 22/12/2011 και θέμα «Ανάπτυξη δυνάμεων ΝΑΤΟ - Διαθεσιμότητα εμπορικών πλοίων». Πρόκειται, όπως αναφέρεται, για «Ερευνα διαθεσιμότητας εμπορικών πλοίων για επιχειρησιακές ανάγκες» την οποία διεξάγει το ΥΕΘΑ/ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ (Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών) που εδρεύει στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας.

Η ΕΕΕ, απευθυνόμενη προς τους εφοπλιστές - μέλη της, επικαλείται σχετική ενημέρωση από το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ και αναφέρει: «(...) από τις αρμόδιες αρχές του NATO μελετάται η ενδεχόμενη ανάπτυξη και ανασύνταξη διά θαλάσσης της Δύναμης Επέμβασης του NATO εντός του 2012. Η εν λόγω ανάπτυξη και ανασύνταξη πρόκειται να διοργανωθεί, όταν απαιτηθεί, από το Συμμαχικό Στρατηγείο του NATO στη Θεσσαλονίκη». Το στρατηγείο για το οποίο γίνεται λόγος, είναι το ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Θεσσαλονίκης HQ-NDC/GR (πρώην Γ' Σώμα Στρατού), που για το 2012 αναλαμβάνει τη διοίκηση του χερσαίου τμήματος της δύναμης ταχείας αντίδρασης (NRF) του ΝΑΤΟ, για την οποία επίσης γίνεται λόγος στο ίδιο έγγραφο των εφοπλιστών ως «Δύναμη Επέμβασης του ΝΑΤΟ».

Αποκαλυπτικές λεπτομέρειες

Το πνεύμα της σχετικής πρόσκλησης προς τους εφοπλιστές για διάθεση των πλοίων τους, παραπέμπει σε προετοιμασία πολεμικής επιχείρησης μεγάλης κλίμακας, παρά σε «άσκηση», όπως αναφέρεται σε άλλο σημείο του εγγράφου. Σε κάθε περίπτωση, συνδέεται με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και κυρίως με τους σχεδιασμούς είτε για πολεμικές επιχειρήσεις στο Ιράν, είτε κάποιου είδους αποκλεισμό της χώρας αυτής με ανάπτυξη ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Ισχυρό είναι το ενδεχόμενο να συνδέεται και με την ανάπτυξη της Νατοϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας, καθώς είναι γνωστή η πρόθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να δημιουργήσουν και νέες βάσεις γι' αυτό το σκοπό στην ευρύτερη περιοχή.

Στο ίδιο έγγραφο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών αναφέρονται ως λιμάνια αναχώρησης αυτά της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας, ενώ επισημαίνεται ότι«η ανάπτυξη των δυνάμεων θα γίνει σε περιοχή που θα καθορισθεί, απόστασης περί τα 2.700 ν.μ. μέσω Σουέζ, όπου θα υπάρχει κατάλληλος λιμένας φορτοεκφόρτωσης». Δίνεται, δηλαδή, σαφώς το στίγμα της περιοχής ενδιαφέροντος και ενδεχόμενης διεξαγωγής των επιχειρήσεως, που με βάση αυτές τις αποστάσεις είναι η περιοχή του Περσικού Κόλπου και της Αραβικής Θάλασσας. Επίσης προβλέπεται ότι «η ανάπτυξη των δυνάμεων να διαρκέσει κατ' εκτίμηση δώδεκα (12) μήνες».

Σε άλλο σημείο περιγράφονται αποκαλυπτικές λεπτομέρειες, όπως ότι «τα υλικά θα βρίσκονται συσκευασμένα σε containers στον λιμένα αναχώρησης, εκτός των ελικοπτέρων», ότι ο «εκτιμώμενος χρόνος ταξιδιού και κατάπλου στο λιμένα προορισμού» είναι δέκα (10) ημέρες. Παράλληλα καθησυχάζονται οι ενδιαφερόμενοι εφοπλιστές ότι «τα πλοία δεν πρόκειται να διέλθουν από εμπόλεμη περιοχή, αλλά μόνον από περιοχή υψηλού κινδύνου πειρατείας».Δηλαδή, θα περάσουν το στενό και τον Κόλπο του Αντεν, ανοιχτά της Σομαλίας, που χαρακτηρίζεται ως περιοχή πειρατείας, προφανώς με κατεύθυνση κάποιο «συμμαχικό» αραβικό λιμάνι απέναντι από το Ιράν, πράγμα που προσανατολίζει σε συγκέντρωση πολεμικών δυνάμεων στην περιοχή.

Επί της ουσίας, διαβεβαιώνουν τους εφοπλιστές ότι η μπίζνα με το ΝΑΤΟ είναι «σίγουρη» και κερδοφόρα, παρακάμπτοντας το γεγονός ότι ο εμπορικός στόλος μετατρέπεται σε δύναμη κρούσης της ιμπεριαλιστικής πολεμικής μηχανής. Την ίδια ώρα, οι ναυτεργάτες εμπλέκονται σε σοβαρούς κινδύνους και συμμετέχουν, χωρίς τη θέλησή τους, σε ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Οσο για τον όγκο τού προς μεταφορά φορτίου, αναφέρεται πως θα γίνουν: Δεκατέσσερα δρομολόγια για μεταφορά 114 κοντέινερ με καύσιμα, ανά δρομολόγιο. Ενα δρομολόγιο στο οποίο θα μεταφέρονται 114 κοντέινερ με καύσιμα και 2 ελικόπτερα τύπου «Chinook» («Σινούκ»). Εξι δρομολόγια στα οποία θα μεταφέρονται 114 κοντέινερ με καύσιμα και 4 ελικόπτερα τύπου «Chinook». Tρία δρομολόγια στα οποία θα μεταφέρονται 114 «Σινούκ» με καύσιμα και 5 ελικόπτερα τύπου «Chinook» (CH-47D).

Μπούσουλας τα μνημόνια

Υπενθυμίζεται ότι το σχετικό «μνημόνιο κατανόησης», περί ίδρυσης και λειτουργίας του NDC/GR στη Θεσσαλονίκη, πέρασε από τη Βουλή στα μέσαΔεκέμβρη 2008, με τη συναίνεση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. Με τη συγκεκριμένη συμφωνία, η Ελλάδα αναλαμβάνει την υποχρέωση να φιλοξενεί στο έδαφός της πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα του ΝΑΤΟ για τις ανάγκες και τους σκοπούς των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Πρόκειται για ΝΑΤΟικό στρατηγείο «χαμηλής ετοιμότητας» (HQ-NDC/GR), όπως λέγεται.

Η καρδιά του Στρατηγείου είναι το επιτελείο του, με την επωνυμία «Επιτελείο του Σώματος Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα», που κατά περίπτωση αναλαμβάνει αποστολές, μετακομίζοντας στα διάφορα ιμπεριαλιστικά πολεμικά μέτωπα, όπως έχει γίνει στο Αφγανιστάν. Τώρα έρχεται το συγκεκριμένο στρατηγείο να αναλάβει ρόλο με σύζευξη της δομής του με αυτή των ΝΑΤΟικών ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, δηλαδή τη δύναμη ταχείας αντίδρασης (NRF), τη διοίκηση του χερσαίου τμήματος της οποίας αναλαμβάνει για το 2012 το στρατηγείο της Θεσσαλονίκης HQ-NDC/GR (πρώην Γ' Σώμα Στρατού).

Συνένοχοι για το Ασφαλιστικό

η μαγική εικόνα ότι η ΝΔ διαφωνεί δήθεν με τις νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και τις ανατροπές στα επικουρικά ταμεία, προσπάθησαν να καλλιεργήσουν τα αστικά ΜΜΕ. Ανακάλυψαν μάλιστα υποχώρηση της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο ζήτημα, για να ανακινήσουν συνολικότερο ζήτημα συνοχής της τρικομματικής συμμαχίας. Τι πραγματικά συνέβη; Η κυβέρνηση έφερε την Τετάρτη στο Υπουργικό Συμβούλιο ένα επεξεργασμένο σχέδιο για περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και σύμπτυξη Ταμείων, βασισμένο στις «αναλογιστικές μελέτες», που έχουν ήδη εγκριθεί από το Γιούρογκρουπ, προκειμένου να στοιχειοθετήσει την «αναγκαιότητα» για συρρίκνωση των συντάξεων, στο όνομα ότι τα Ταμεία δεν είναι δήθεν βιώσιμα...

Ποια ήταν η θέση της ΝΔ; Δημόσια επικαλέστηκε την εξαγγελία της πριν από σαράντα περίπου μέρες ότι δε θα ψηφίσει οποιοδήποτε άλλο μέτρο, έξω από τα προαπαιτούμενα για τη νέα δανειακή σύμβαση. Στο Υπουργικό Συμβούλιο, όμως, ο Στ. Δήμας περιόρισε τη διαφωνία του κόμματός του στο γεγονός ότι η συζήτηση για τις νέες περικοπές ξεκίνησε χωρίς πρώτα να έχουν δημοσιοποιηθεί «αναλογιστικές μελέτες», όπως προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο, το οποίο προσυπέγραψε η ΝΔ, υπερψηφίζοντας τον προϋπολογισμό του 2012. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι η πέμπτη αναθεώρηση του Μνημονίου, μέρος της οποίας καταλήχθηκε επί συγκυβέρνησης Παπαδήμου, προβλέπει «εξορθολογισμό δαπανών», δηλαδή μείωση των επικουρικών και «συγχωνεύσεις ταμείων», προκειμένου τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα επικουρικά εξαιτίας της αντεργατικής πολιτικής, τις μειώσεις μισθών, της ανασφάλιστης εργασίας, της εισφοροδιαφυγής και της ανύπαρκτης κρατικής χρηματοδότησης, να αντιμετωπιστούν με τα αποθεματικά όσων Ταμείων βρίσκονται ακόμα σε μια σχετικά καλύτερη θέση.

Στο διά ταύτα, τόσο ο υπουργός της ΝΔ, όσο και ο αρμόδιος τομεάρχης της έθεσαν σαν όρο για να συμφωνήσουν με τις περικοπές τη δημοσιοποίηση των «αναλογιστικών μελετών», οι οποίες, θεωρώντας ως μη γενόμενες τις τεράστιες οφειλές κράτους και εργοδοσίας στο ασφαλιστικό σύστημα, φορτώνουν τους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς στους ασφαλισμένους και τους υποχρεώνουν με νέες περικοπές στις συντάξεις να πληρώσουν τη νύφη. Τα στελέχη της ΝΔ, όμως, δεν σταμάτησαν εκεί. Ζήτησαν επιπλέον να ανοίξει ξανά συνολικά το θέμα του Ασφαλιστικού, από την κυβέρνηση που θα προκύψει ύστερα από εκλογές. Να δρομολογηθούν δηλαδή νέες περικοπές στις συντάξεις και αντιασφαλιστικές ανατροπές, που θα αφορούν στο σύνολο της Κοινωνικής Ασφάλισης, στο όνομα της «βιωσιμότητας».

Αυτή είναι η πραγματικότητα για τη ΝΔ, η οποία άλλωστε έχει δώσει δείγματα γραφής σαν κυβέρνηση, πρώτα με τον Σιούφα και ύστερα με την Πετραλιά. Οι παρεμβάσεις τους ήταν στην ίδια αντιδραστική κατεύθυνση, της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, της μείωσης των συντάξεων, της συγχώνευσης Ταμείων, και τελικά της μετατροπής των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα, με επικουρικές στη βάση της ανταποδοτικότητας και τα Ταμεία λεηλατημένα από κράτος και εργοδοσία. Ειδικά για τις επικουρικές, η ΝΔ νομοθέτησε τη μείωση των επικουρικών για τους νέους εργαζόμενους (μετά το 1993) στο 20% του συντάξιμου μισθού, κάτι που με τη νέα παρέμβαση επεκτείνεται στο σύνολο των εργαζομένων. Πάει λοιπόν πολύ, να παρουσιάζεται η ΝΔ σαν υπέρμαχος των συνταξιούχων, που, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τους έχει καταδικάσει διαχρονικά στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Να τους πληρώσει ο λαός με το ίδιο νόμισμα. Με καταδίκη της πολιτικής τους και αντεπίθεση με επιθετικά αιτήματα για την ανατροπή του συστήματος της βαρβαρότητας που υπηρετούν.

Υπουργός Οικονομίας... ο κ. «Lehman Brothers»!

Οι «αξίες» που συναπαρτίζουν το συνάφι του παγκόσμιου κατεστημένου, είτε πρόκειται για πολιτικές είτε για τεχνοκρατικές «αξίες», δεν πάνε ποτέ και πουθενά χαμένες!

Αυτό το ύψιστο αξίωμα του διεθνούς καπιταλισμού, πιστοποιήθηκε με τον πιο αυθεντικό - για τη σαπίλα του συστήματος - τρόπο χτες στη Μαδρίτη.

*

Σύμφωνα με την είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των ειδησιογραφικών πρακτορείων, ο κ. Λουίς ντε Γκίντος αποτελεί τον νέο υπουργό Οικονομίας της Ισπανίας.

Την ανακοίνωση του διορισμού του έκανε μάλιστα αυτοπροσώπως ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι.

*

Ποιος είναι, όμως, ο Λουίς ντε Γκίντος, ο νέος «τιμονιέρης» της οικονομίας της Ισπανίας;

Εδώ βρίσκεται το απίθανο:

Πρόκειται για τον κύριο που είχε διατελέσει πρόεδρος για την Ισπανία και την Πορτογαλία της «Lehman Brothers» !

*

Της τράπεζας, δηλαδή, που στις 15 Σεπτέμβρη του 2008 κατέρρευσεστις ΗΠΑ!

Και ήταν ακριβώς η κατάρρευση της συγκεκριμένης τράπεζας, της «Lehman Brothers», που λειτούργησε ως ντόμινο και αποτέλεσε την παγκόσμια «καμπάνα» εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης!

*

Να, λοιπόν, ποιοι είναι οι κατά τόπους «πατριώτες», αυτοί που έχουν αναλάβει να διαχειριστούν την κρίση:

Εκείνοι οι ίδιοι που δημιούργησαν την κρίση !

*

Ιδού ποιοι είναι οι «σωτήρες»,

από τον Μόντι και τον Ντράγκι της «Goldman Sachs» μέχρι τον Γκίντος της «Lehman Brothers» και τον δικό μας τον κ. Παπαδήμο της ΕΚΤ:

Αυτοί που οι ζημιές των τραπεζών τους μετατράπηκαν σε ανείπωτα βάρη για τους λαούς,

όσο και οι άλλοι που μέσα από τις κομπίνες της χρηματιστικής ολιγαρχίας μέσω των δικών τους τραπεζών

- βλέπε: Goldman Sachs -

μετατρέπουν την κρίση σε δυστυχία για τους εργαζόμενους και τη δυστυχία σε «ευκαιρία» νέου θησαυρισμού για τους ανά την υφήλιο πλουτοκράτες.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    

Του ΚΥΡ (από το «Ημερολόγιο 2012»)

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Βαθιά και παρατεταμένη η καπιταλιστική κρίση

Αναθεωρούν τις εκτιμήσεις τους για το μέγεθος της ανάπτυξης οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί

Ολοένα και περισσότερες χώρες βυθίζονται στην κρίση, καθιστώντας πιο δύσκολη τη διαχείρισή της από τις αστικές κυβερνήσεις

Στο κενό πέφτει η μία μετά την άλλη οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ να τιθασεύουν την καπιταλιστική κρίση, η οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων των διεθνών οργανισμών, θα είναι βαθιά και παρατεταμένη. Τα πυροσβεστικά μέτρα, όπως η χτεσινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που προχώρησε στη διάθεση απεριόριστης ρευστότητας προς τις τράπεζες, διάρκειας τριών ετών, μπορεί να δίνουν πρόσκαιρη ανάσα στην πλουτοκρατία, αλλά δεν αγγίζουν τα αίτια της κρίσης, ούτε βέβαια μπορούν να εκτονώσουν τις οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τη μοιρασιά της ζημιάς από την καταστροφή κεφαλαίου.

Οπως ανακοινώθηκε χτες, η ΕΚΤ διέθεσε τριετή δάνεια ύψους 489 δισ. ευρώ σε 523 ευρωπαϊκές τράπεζες, σε μια προσπάθεια να στηρίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ένεση ρευστότητας από την ΕΚΤ στο χρηματοοικονομικό σύστημα, που ξεπερνά ακόμη και τα 450 δισ. ευρώ που είχαν δοθεί σε ετήσια δάνεια το 2009. Ωστόσο, η κίνηση αυτή της ΕΚΤ προσφέρει μόνο μια μικρή ανάσα, γιατί μόνο το 2012 με βάση τα στοιχεία της BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών) οι αναχρηματοδοτήσεις δανείων κρατών και τραπεζών στην Ευρωζώνη ξεπερνούν τα 2,3 τρισ. ευρώ. Από αυτά, περίπου μισό τρισ. ευρώ πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του χρόνου.

Οπως αναμενόταν, ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Φρ. Μπαρουέν, εξέφρασε μεγάλη ικανοποίηση για την απόφαση της ΕΚΤ. «Χαιρετίζουμε αυτήν την πρωτοβουλία, που επιτρέπει να υπάρχουν οι εγγυήσεις για απεριόριστη ρευστότητα για τις τράπεζες της ευρωζώνης σε χρονικό διάστημα 36 μηνών από τώρα. Είναι μεγάλη επιτυχία», τόνισε, μιλώντας στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, όπου επισήμανε ότι «είναι ισχυρή απάντηση, που αίρει πολύ μεγάλο μερίδιο της πίεσης πάνω στα τραπεζικά ιδρύματα στην ευρωζώνη, κάτι που είναι η πραγματικότητα τις τελευταίες βδομάδες».

Εκτιμήσεις και σενάρια

Την ίδια στιγμή, όμως, η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κρ. Λαγκάρντ επιμένει ότι η κρίση θα επιδεινωθεί τον επόμενο χρόνο. Από τη Νιαμέι του Νίγηρα, δήλωσε «σχεδόν βέβαιη» ότι οι προβλέψεις για την παγκόσμια ανάπτυξη το 2012 θα αναθεωρηθούν προς τα κάτω, κυρίως εξαιτίας της κρίσης στην Ευρωζώνη. «Είμαι σχεδόν βέβαιη» ότι οι προβλέψεις για την ανάπτυξη που έκανε το ΔΝΤ το Σεπτέμβρη για την παγκόσμια οικονομία (4%) «θα αναθεωρηθούν προς τα κάτω» το Γενάρη, δήλωσε η Λαγκάρντ στη διάρκεια ομιλίας της στην Εθνοσυνέλευση του Νίγηρα.

Οι ανεπτυγμένες χώρες του ευρώ που «είναι στο κέντρο της κρίσης, θα βρεθούν και πρέπει να βρεθούν στο κέντρο της λύσης», είπε ακόμα η Λαγκάρντ, ζητώντας «όχι μόνο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, όχι μόνο πολιτικές δημοσιονομικής προσαρμογής», αλλά «προοπτικές ανάπτυξης» και μείωσης της ανεργίας, με νέες σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό. Στο ίδιο μήκος, η Κεντρική Αποθεματική Τράπεζα της Αυστραλίας προβλέπει επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας κατά το 2012 και προειδοποίησε ότι ενδεχόμενο κραχ της Ευρώπης θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες για την αυστραλιανή οικονομία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η κεντρική τράπεζα μείωσε τα επίσημα επιτόκια πριν δυο βδομάδες.

Πιθανότητα 1 στις 3 για διάλυση της Ευρωζώνης, που θα πυροδοτήσει οικονομική κρίση παρόμοια με αυτήν που έπληξε την παγκόσμια οικονομία το 2008, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, βλέπει ο επικεφαλής του μεγαλύτερου, παγκοσμίως, fund ομολόγων Pimco, Μοχάμεντ Ελ-Εριάν. Σε συνέντευξή του στο Bloomberg, επισήμανε ότι η κρίση στην Ευρώπη δεν αφορά πλέον μόνο το τι θα γίνει σε χώρες της περιφέρειας, όπως η Ελλάδα, αλλά είναι πλέον μία κρίση του συνόλου της Ευρωζώνης. Το πιο πιθανό σενάριο, στο οποίο δίνει 50% πιθανότητα, είναι ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συντονίσουν τις δράσεις τους και θα διαχειριστούν τη μετάβαση σε μια μικρότερη Νομισματική Ενωση.

Το λιγότερο πιθανό σενάριο είναι η ζώνη του ευρώ να παραμείνει ανέπαφη και ενωμένη, κάτι στο οποίο δίνει 15% πιθανότητα. Ο Μοχάμεντ Ελ-Εριάν εκτιμά ότι υπάρχουν εννέα χώρες του ευρώ, οι οποίες αναμένεται να παραμείνουν εντός της ζώνης, σε περίπτωση που οι πολιτικοί ηγέτες αποφασίσουν να προχωρήσουν σε μία μικρότερη Ευρωζώνη. Αυτές οι χώρες είναι οι Αυστρία, Βέλγιο, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Ισπανία. Το κρίσιμο ζήτημα είναι εάν τελικά θα παραμείνουν στο ευρώ η Ιταλία και η Ισπανία, επισημαίνει.

Τα Βαλκάνια σε δίνη

Στο μεταξύ, το ισπανικό επενδυτικό ταμείο (hedge fund) Vega Asset Management αποχώρησε από τη συντονιστική επιτροπή που συγκρότησαν οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για το «κούρεμα» των ομολόγων της, σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το πρακτορείο Ρόιτερ. Το δημοσίευμα σημειώνει ότι η αποχώρηση του ταμείου έγινε λόγω διαφωνιών ως προς τον τρόπο που θα γίνει η εθελοντική ανταλλαγή των ομολόγων των ιδιωτών πιστωτών. Το ισπανικό ταμείο ήταν το μόνο hedge fund με εκπρόσωπο στη συντονιστική επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν κυρίως τράπεζες.

Η Νορβηγία είναι έτοιμη να δανείσει ποσό επτά δισεκατομμυρίων ευρώ στο ΔΝΤ, σε μια προσπάθεια περιορισμού της κρίσης στην Ευρωζώνη, ανακοίνωσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός Γενς Στόλτενμπεργκ. «Η Νορβηγία πρότεινε σήμερα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δάνειο 55 δισεκατομμυρίων κορονών για να συμβάλει στη σταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας», είπε ο Στόλντεμπεργκ κατά την εξαμηνιαία συνέντευξη Τύπου. Σημειώνεται ότι τη Δευτέρα, οι χώρες της Ευρωζώνης συμφώνησαν να προσφέρουν στο ΔΝΤ επιπλέον 150 δισεκατομμύρια ευρώ, με τη μορφή διμερών δανείων, ώστε να υπάρχει ρευστότητα στα ταμεία του.

Ο μικρότερος όγκος εξωτερικού δανεισμού και η σημαντική μείωση των εξαγωγών σε έξι χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Κροατία, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο και Σερβία) αποτέλεσαν τα πρώτα σημάδια του πλήγματος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στις βαλκανικές αυτές χώρες, υπογραμμίζει, στην τελευταία έκθεσή του, το ΔΝΤ.

Σ' αυτές τις έξι χώρες, προσθέτει το ΔΝΤ στην έκθεσή του, οι συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είχαν, επίσης, ως αποτέλεσμα την αδυναμία τους να χρηματοδοτήσουν το εξωτερικό χρέος, το έλλειμμα του προϋπολογισμού και το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τους. Δεδομένης της εξάρτησης των έξι προαναφερόμενων οικονομιών στο ξένο κεφάλαιο, οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είχαν αντίκτυπο σε κάθε δραστηριότητα, ιδίως σε όσες αναφέρονται στο χρηματοοικονομικό τομέα. Από την ίδια έκθεση προκύπτει πως ο φόβος της κρίσης δημιούργησε πανικό, με αποτέλεσμα μεγάλο μερίδιο των τραπεζικών καταθέσεων σε ξένο συνάλλαγμα σε πιστωτικά ιδρύματα των έξι χωρών να «κάνει φτερά».

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ Ελλειμμα 23 δισ. ευρώ στο 10μηνο

Εκροές κεφαλαίων ύψους 10 δισ. ευρώ για πληρωμές «τόκων, μερισμάτων και κερδών» στο εξωτερικό

Διόγκωση με ρυθμό 2,3 δισ. ευρώ το μήνα καταγράφει το εμπορικό έλλειμμα της χώρας, που αποδείχνεται απόλυτα «ανθεκτικό» ακόμη και μέσα στη σημερινή φάση της οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης, με την κάθετη πτώση των εμπορικών και άλλων οικονομικών δοσοληψιών με τα άλλα κράτη και τις αγορές.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας για το 10μηνο Γενάρη με Οκτώβρη του 2011 το εμπορικό έλλειμμα φτάνει στα 23,1 δισ. ευρώ με τα ελλείμματα από τις κάθε είδους οικονομικές δοσοληψίες -ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών- να διαμορφώνονται στα 16,5 δισ. ευρώ. Αυξημένες είναι και για φέτος οι εκροές κεφαλαίων που πληρώνονται στο εξωτερικό με τη μορφή «τόκων, μερισμάτων και κερδών», πρώτα και κύρια για την αποπληρωμή τόκων εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους τους, που πληρώνουν στους τραπεζίτες. Η κατάσταση έχει να κάνει με τη διευρυνόμενη ανισόμετρη ανταλλαγή με τα άλλα κράτη και αγορές. Είναι αποτέλεσμα των εκτεταμένων αναδιαρθρώσεων σε κλάδους και τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, της υποκατάστασης της ντόπιας παραγωγής, με εισαγωγές της πρόσδεσης της χώρας στο λεγόμενο σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης.

Στο 10μηνο του 2011:

Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Τα κάθε προέλευσης ελλείμματα διαμορφώθηκαν σε 16,5 δισ. ευρώ (από 18,7 δισ. ευρώ πέρυσι). Ο ρυθμός υποχώρησης διαμορφώνεται σε 11,6% και έχει να κάνει με τη συρρίκνωση των οικονομικών δοσοληψιών.

Εμπορικό έλλειμμα: Εφτασε στα 23,1 δισ. ευρώ (από 24,5 δισ. ευρώ) με υποχώρηση 5,6%. Η αξία των εισαγόμενων εμπορευμάτων, παρά και την καθίζηση της λαϊκής κατανάλωσης, καταγράφει διόγκωση 4,6% (στα 39,9 δισ. ευρώ). Η αξία των εξαγωγών έφτασε στα 16,8 δισ. ευρώ (από 13,7 δισ. ευρώ) με αύξηση 23% κυρίως λόγω των ανατιμήσεων στα εξαγόμενα καύσιμα.

Υπηρεσίες: Καταγράφεται πλεόνασμα 13,4 δισ. ευρώ (από 12,2 δισ. ευρώ). Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις εμφανίζονται στα 10,2 δισ. ευρώ(από 9,2 δισ. ευρώ) με αύξηση 10,9%. Οι εκροές κεφαλαίων που πληρώθηκαν στο εξωτερικό με τη μορφή τόκων, μερισμάτων και κερδών φτάνουν στα 9,7 δισ. ευρώ (από 9,4 δισ. ευρώ). Το αντίστοιχο κονδύλι που εισέπραξαν οι ντόπιοι μεγαλοεπιχειρηματίες από τις «μπίζνες» τους στις αγορές του εξωτερικού υποχώρησε στα 2,6 δισ. ευρώ από 2,8 δισ. ευρώ με ρυθμό 7,1%.

«Ξεράδια»!

«Δεν ξέρουμε πόσο θα διαμορφωθεί το έλλειμμα για το 2011»!

Αυτή είναι η δήλωση του αρμόδιου υφυπουργού Οικονομίας, του Φ. Σαχινίδη.

Αλλά, αν δεν κάνουμε λάθος, όλα αυτά τα αβίωτα που βιώνει ο ελληνικός λαός,

τα υφίσταται - υποτίθεται - για το έλλειμμα. Για την «τιθάσευση» του ελλείμματος. Για το «νοικοκύρεμα» του ελλείμματος. Για τη «μείωση» του ελλείμματος...

*

Και να 'σου, αυτοί που προΐστανται της διαδικασίας αφαίμαξης του ελληνικού λαού, έρχονται τώρα

- με εκείνο το ατσαλάκωτο ύφος του «τεχνοκράτη» που έχει πάντα δίκιο -

και μετά από δύο χρόνια μέτρων, κι άλλων μέτρων, αλλεπάλληλων μέτρων πόνου και δυστυχίας, δηλώνουν με απόλυτη φυσικότητα

ότι «δεν ξέρουν» πού θα εκτιναχτεί το έλλειμμα!

«Δεν ξέρουν» - λένε - πού θα φτάσει το έλλειμμα για το οποίο - υποτίθεται - ότι επιβάλλουν τη μια βαρβαρότητα μετά την άλλη!

*

Σε άλλες περιπτώσεις, ως αντίδραση, ως απάντηση του λαού στο «δεν ξέρω» τους, θα αρκούσε το... «ξεράδια»!

Καλύτερα, όμως, και όχι για λόγους «καθωσπρεπισμού», ούτε για λόγους αποφυγής της... καταφρόνιας περί «λαϊκισμού», αλλά για λόγους ουσίας, να υπερβούμε το θυμικό. Να διαβάσουμε ψύχραιμα όσα κρύβονται πίσω από το «δεν ξέρω» τους.

Γιατί, τελικά, αυτό το «δεν ξέρουμε» συνιστά ομολογία και αποκάλυψη της πραγματικότητας.

*

Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι πως «δεν ξέρουν» πού θα φτάσει το έλλειμμα γιατί, πολύ απλά, όσα κάνουν και ό,τι διαπράττουν, όλος αυτός ο κατήφορος της λαϊκής πτώχευσης

δεν έχει σχέση ούτε με την «τιθάσευση» των χρεών, ούτε με τη «μείωση» των ελλειμμάτων.

*

Τα ελλείμματα και τα χρέη,

που οι κυβερνώντες «δεν ξέρουν» πού θα διαμορφωθούν, αλλά από τα οποία - υποτίθεται - θέλουν να μας «σώσουν» επιβάλλοντας ανελέητη λιτότητα,

είναι το πρόσχημα των οικονομικών θηριωδιών τους

και των μέτρων της κοινωνικής κτηνωδίας τους.

*

Οι κυβερνώντες που μας ομολογούν ότι «δεν ξέρουν» ούτε τι λένε ούτε τι κάνουν με το έλλειμμα, εκείνο που αντίθετα γνωρίζουν άριστα, είναι ότι

η καπιταλιστική κρίση - που εκδηλώνεται με χρέη και ελλείμματα και ανατροφοδοτείται από αυτά - πρέπει και μπορεί να αποτελέσει μια τεράστια, διπλή μάλιστα, «ευκαιρία» για τους κεφαλαιοκράτες.

Ευκαιρία ώστε μέσα στην κρίση οι πλουτοκράτες

α) να ελαχιστοποιήσουν το λεγόμενο «εργατικό κόστος» ισοπεδώνοντας τα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα, και έτσι ρίχνοντας στα κατώτατα όρια τη ζωή του εργάτη να επωμιστούν μικρότερη ζημιά από την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν φορτώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της κρίσης στους είλωτες, και

β) να διαμορφώσουν το έδαφος με τη λήψη «διαρθρωτικών», δηλαδή σαρωτικών μέτρων - εντός της κρίσης - ώστε στη φάση της οικονομικής ανάκαμψης, όταν και όπως αυτή ακολουθήσει, να έχουν εξασφαλίσει τους όρους της νέας ακόμα μεγαλύτερης κερδοφορίας τους.

Για να επιτύχουν τους στόχους τους:

• Αξιοποιούν προπαγανδιστικά τα χρέη και τα ελλείμματα που οι ίδιοι δημιουργούν, για να υποτιμήσουν την αξία της εργατικής δύναμης στα χαμηλότερα επίπεδα.
• Χρησιμοποιούν τη χρεοτρομοκρατία και την ελλειμματοτρομοκρατία για να υποβιβάσουν την τιμή της εργασίας και να διευρύνουν ως δήθεν «αντιυφεσιακό μέτρο» τις στρόφιγγες της δικής τους χρηματοδότησης στο όνομα της επικείμενης «ανάπτυξης».
• Εντείνουν την καπιταλιστική εκμετάλλευση μέσα από την καταβαράθρωση των μισθών, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Και όλα αυτά στο όνομα της «αντιμετώπισης» των ελλειμμάτων - που όμως «δεν ξέρουν» πού θα φτάσουν!

*

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το κεφάλαιο

- που οι πολιτικοί του εκπρόσωποι «δεν ξέρουν» πού θα φτάσει το έλλειμμα -

ξέρει επακριβώς τι θέλει.

Ξέρει, δηλαδή, ότι

η εκμετάλλευση του εργάτη πρέπει να ενταθεί μέχρι τα ακρότατα όρια, ώστε να αποτελέσει το λίπασμα για την απομύζηση ακόμα μεγαλύτερης μάζας υπεραξίας μέσα από την περισσότερη απλήρωτη δουλειά του μισθωτού σκλάβου.

Τον οποίο εργάτη συνειδητά θα τον έχουν οδηγήσει, με πρόσχημα τη μείωση των ελλειμμάτων,

- εκείνων των ελλειμμάτων που όμως «δεν ξέρουν» (!) πού θα φτάσουν -

να δουλεύει για μισό κομμάτι ψωμί εις τον αιώνα τον άπαντα!

*

Ολα αυτά, φυσικά, ισοδυναμούν με την εξολόθρευση του λαού.

Πράγμα που ο κ. Σαχινίδης, οι περί τον Σαχινίδη, οι υπό τον Σαχινίδη και οι προϊστάμενοι του κ. Σαχινίδη, το επιθυμούν, το επιδιώκουν και το ξέρουν.

Σε αντίθεση με το πού θα φτάσει το έλλειμμα. Για το οποίο... «δεν ξέρουν». Και για το οποίο, στην πραγματικότητα, δευτερευόντως ενδιαφέρονται.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Κοκκινοσκουφίτσες»!

Θα το ονομάζαμε απλά ξετσιπωσιά. Ομως πίσω από αυτό το θρασύτατο περιτύλιγμα κρύβεται κάτι χειρότερο:

Ο ταξικός μισανθρωπισμός των πολιτικών εκπροσώπων της πλουτοκρατίας.

Μιλάμε για εκείνα τα «πιόνια» στη «σκακιέρα» της αναδιάταξης του αστικού πολιτικού συστήματος που δεν γνωρίζουν καμία αναστολή και καμία ντροπή.

Και που η ξεδιαντροπιά τους παίρνει... αστρονομικές διαστάσεις, ειδικά όταν για να υπηρετήσουν τους γενικότερους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης και για να εξασφαλίσουν με αυτόν τον τρόπο ως αντίτιμο την προσωπική τους συμμετοχή στο αστικό ντεκόρ της επόμενης μέρας, βάζουν τα «δυνατά» τους...

***

Εχουμε και λέμε, λοιπόν:

*

Ο υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που ξημεροβραδιαζόταν στις τηλεοράσεις να διαφημίζει το μνημόνιο, που εκβίαζε τους συνταξιούχους ισχυριζόμενος ότι «δεν υπάρχει σάλιο» για να πληρωθούν οι συντάξεις πείνας των γερόντων,

ο υπουργός Υγείας του Παπανδρέου, που έκοβε τις συντάξεις ακόμη και των φιλοξενούμενων στα... ψυχιατρεία (!), ο υπουργός Υγείας της κυβέρνησης Παπαδήμου που ετοιμάζεται να περικόψει πάνω από 2 δισ. ευρώ για τις δαπάνες στο χώρο της Υγείας,

βγήκε προχτές με ύφος... αυτοκριτικό (και πάντα περισπούδαστο) στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και αναφερόμενος στο «έργο» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ παρατήρησε ότι ναι μεν «έκανε πολλά», για να προσθέσει ωστόσο ότι

«όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος δεν είχε επιτυχία»!

*

Ναι, πρόκειται για τον Λοβέρδο.

Τον έναν εκ των δελφίνων του Γ. Παπανδρέου που, τώρα, ενόψει της κούρσας διαδοχής για την κατάληψη του προεδρικού θώκου στο ΠΑΣΟΚ ανακάλυψε ότι η πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου - της οποίας υπήρξε σημαιοφόρος - δεν ήταν και τόσο καλή...

*

Στο ίδιο προκλητικό ύφος, σε μια αποθέωση της έννοιας της προσβολής του κοινού νου, ο υπουργός Ανάπτυξης - Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Μιχ. Χρυσοχοΐδης, διαπίστωσε (στον ίδιο τηλεοπτικό σταθμό)

ότι... «έπρεπε να αποφύγουμε το μνημόνιο»!

*

Ο άνθρωπος αυτός είναι ο ίδιος που έβγαινε στα κανάλια και αναρωτιόταν: Μα ποιος έχει πρόβλημα με το μνημόνιο (;)!!!

*

Είναι ο ίδιος κύριος που όπως όλα τα «πράσινα» στελέχη από το Μάη του 2010 και μέχρι πριν από ένα μήνα δήλωνε ότι «χωρίς το μνημόνιο η χώρα θα είχε πτωχεύσει» και δεν «θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις»,

αλλά τώρα «είδε το φως του» και ανακάλυψε πως η κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε από θέση «βαρώνου» από την πρώτη στιγμή, ήταν μια κυβέρνηση που αποδείχτηκε

«πλήρως ανίκανη στη διαχείριση των υποχρεώσεων που ανέλαβε»!

*

Αυτά, βέβαια, σήμερα.

Γιατί σήμερα βρισκόμαστε ενόψει της διεκδίκησης της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ και στο πλαίσιο της επιχείρησης παραπλάνησης του λαού κάποιοι αποφάσισαν να ανοίξουν το Τριώδιο.

Και να μεταμφιεστούν από «λύκοι» σε... «Κοκκινοσκουφίτσες»!

*

Στις παραπάνω δηλώσεις - οφείλουμε - να προσθέσουμε και την πρόσφατη ...εξομολόγηση του Ευ. Βενιζέλου

ότι νιώθει «εξουθενωμένος» από την υπερπροσπάθεια που καταβάλει για να «σώσει την πατρίδα»,

ότι «συμπάσχει» και

ότι... «πονάει» για τα μέτρα που επιβάλλονται σε συνταξιούχους και μισθωτούς.

*

Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, μην έχετε καμία μα καμία αμφιβολία: Το ΠΑΣΟΚ είναι, σίγουρα, εδώ.

Με τα στελέχη του πιστά στην πολιτική κουλτούρα της εξαπάτησης. Της δημαγωγίας.

Και της πολιτικής αναξιοπρέπειας που κουβαλάει όλη η ιστορία της σοσιαλδημοκρατίας.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    

Παλιό - επί εποχής κυβέρνησης σοσιαλΗστών, πριν ακόμα μετεξελιχθεί σε συγκυβέρνηση «μαύρου μετώπου» - αλλά καλό! Του δικού μας, του σκιτσογράφου του «Ρ» Κώστα Γρηγοριάδη Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΕ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ Θαμπώνει η προπαγάνδα περί «κρίσης χρέους»

Ολοένα και περισσότεροι αστοί τεχνοκράτες υποχρεώνονται να μιλούν για «συστημική κρίση» με συγχρονισμένα χαρακτηριστικά

Για «συστημική κρίση» κάνει λόγο η ΕΚΤ, τη συγχρονισμένη εκδήλωσή της αναδεικνύει η επικεφαλής του ΔΝΤ

Τις ανησυχίες της πλουτοκρατίας από το διαρκές βάθεμα της κρίσης, που χτυπάει όλο και πιο έντονα την πόρτα περισσότερων καπιταλιστικών κρατών, εκφράζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Από την εξαμηνιαία έκθεσή της προειδοποιεί ότι η «δημοσιονομική κρίση μπορεί να λάβει χαρακτηριστικά συστημικής κρίσης», επιβεβαιώνοντας ότι για τους αστούς γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να κρύψουν πίσω από ιδεολογήματα περί «κρίσης χρέους» τον πραγματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης.

«Οι πιθανότητες κατάρρευσης μεγάλων τραπεζών είναι πλέον περισσότερο από ορατές», υπογραμμίζει η ΕΚΤ και την ίδια ώρα ο αντιπρόεδρος της Τράπεζας, Βίτορ Κονστάντσιο, κάλεσε τα κράτη - μέλη της ΕΕ να εφαρμόσουν τάχιστα τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής. Στο ίδιο πνεύμα, η επικεφαλής του ΔΝΤ,Κριστίν Λαγκάρντ, επισημαίνει ότι «θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο»για την Ευρωζώνη να φτιάξει ένα χρονοδιάγραμμα των μέτρων που σκοπεύει να λάβει για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Παράλληλα, παραδέχεται το συγχρονισμένο χαρακτήρα της κρίσης και επισημαίνει ότι σήμερα «δεν είναι σαν όλοι οι κίνδυνοι να έχουν συγκεντρωθεί σε μία μόνο περιοχή του κόσμου, στους κόλπους των 17 μελών της ευρωζώνης. Οι κίνδυνοι βρίσκονται παντού. Και καμία χώρα δεν έχει εμβολιαστεί κατά των κινδύνων αυτών».

Ενδεικτικό, πάντως, των εύθραυστων ενδοκαπιταλιστικών συμφωνιών είναι ότι τα 17 κράτη - μέλη της Ευρωζώνης ανακοίνωσαν πως θα προχωρήσουν στη χορήγηση διμερών δανείων προς το ΔΝΤ, ύψους 150 δισ. ευρώ συνολικά, προκειμένου το Ταμείο με τη σειρά του να χορηγήσει δάνεια στις υπερχρεωμένες χώρες του ευρώ!

Μετά την άρνηση της Μεγ. Βρετανίας να συμμετάσχει στο εν λόγω εγχείρημα και να παραπέμψει την απόφασή της για τη συνεδρίαση των G20, είναι αμφίβολο ότι το συνολικό ποσό των δανείων θα φτάσει τον αρχικό στόχο των 200 δισ. ευρώ. Αρχικά προβλεπόταν ότι θα δοθούν στο ΔΝΤ δάνεια ύψους 150 δισ. ευρώ από τα κράτη της Ευρωζώνης και επιπλέον 50 δισ. ευρώ από τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ. Από τα κράτη - μέλη της ΕΕ που δε συμμετέχουν στο ευρώ, την πρόθεση να συμμετάσχουν στο πακέτο έχουν εκφράσει η Πολωνία, η Τσεχία, η Δανία, η Σουηδία.

Φουντώνουν τα σενάρια

Την ίδια στιγμή, και ενώ μαίνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, ο οίκος αξιολόγησης «Fitch» ανακοίνωσε ότι η αξιολόγηση ΑΑΑ για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εξαρτάται από το εάν οι Γαλλία και Γερμανία θα διατηρήσουν τις αξιολογήσεις τους ΑΑΑ.

Στο πλαίσιο αυτό, ο οίκος αξιολόγησης υπογραμμίζει τον άνω του 50% κίνδυνο υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας τον επόμενο χρόνο και επισημαίνει ότι η Γαλλία είναι η περισσότερο εκτεθειμένη χώρα της Ευρωζώνης στο ενδεχόμενο επιδείνωσης της κρίσης. Παράλληλα, ανακοίνωσε ότι θέτει την αξιολόγηση ΑΑΑ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σε αναθεώρηση για πιθανή υποβάθμιση.

Στην επιφάνεια παραμένουν και τα σενάρια χρεοκοπίας της Ελλάδας, με έξοδο από την Ευρωζώνη. Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times», «όλα δείχνουν ότι οι κυβερνώντες προετοιμάζονται για κρατική χρεοκοπία και έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, μάλλον στο πρώτο τρίμηνο του 2012. Εξίσου σίγουρη φαίνεται η πρόβλεψη ότι η Ιταλία και η Ισπανία θα πρέπει να παραμείνουν στο ευρώ. Χωρίς να πολυνοιάζεται για δογματισμούς, η ΕΚΤ θα μπορούσε να επιστρατεύσει το οπλοστάσιό της για την εκτύπωση φρέσκου χρήματος, ώστε να αγοράσει κρατικά ομόλογα και να αντιμετωπίσει μία μαζική φυγή κεφαλαίων από ομόλογα της Ευρωζώνης, η οποία προφανώς θα ακολουθούσε την αποβολή της Ελλάδας από το ευρώ».

Mega-ανθρωπισμός

Πραγματικά οργισμένοι οι συντελεστές του δελτίου ειδήσεων του MEGA τις προάλλες:

«Να βάλουμε τις φωνές;

Να αρχίσουμε να ουρλιάζουμε;» (!!!)

ρωτούσαν ο ένας τον άλλον εις επήκοον των τηλεθεατών τους.

*

Και τι ήταν αυτό που οδήγησε την κυρία Τρέμη, τον κ. Πρετεντέρη και τους υπολοίπους σε τέτοιο βρασμό και σύγχυση μέχρι του σημείου να απειλούν ότι θα αρχίσουν να ουρλιάζουν;

Μα το γεγονός της λεγόμενης«εφεδρείας».

*

Και πού το παράξενο, θα πείτε.

Σε αυτές τις περιπτώσεις κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του έχει το δικαίωμα να βάλει τις φωνές. Μέχρι και υποχρέωση έχει να ουρλιάξει, όταν ακούει ότι πάνε να πετάξουν στο δρόμο 30.000 εργαζόμενους τώρα και 150.000 εντός τριετίας.

Πράγματι, έτσι θα έκανε κάθε άνθρωπος.

*

Μόνο που οι συντελεστές του MEGA, στο πλαίσιο - προφανώς - ενός άλλου τύπου ανθρωπιάς, δεν βγήκαν από τα ρούχα τους λόγω της εφαρμογής της «εφεδρείας».

Οχι. Βγήκαν από τα ρούχα τους

επειδή - όπως είπαν - η κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει σε πέρας μια«πραγματική μεταρρύθμιση» (!),

επειδή - όπως είπαν - η «εφεδρεία» δεν προχωρά (!),

επειδή - όπως είπαν - η «εφεδρεία» ...μένει στα χαρτιά!

Ηθελαν δηλαδή να ουρλιάξουν όχι για την εφαρμογή της «εφεδρείας», αλλά από το φόβο τους, από την αγωνία τους, από τον «κίνδυνο» μήπως τελικά αποδειχτούν... ανίκανες οι κυβερνήσεις και δεν την εφαρμόσουν την «εφεδρεία»!

*

Κάπου εκεί - ομολογούμε - καταφύγαμε στο τηλεκοντρόλ.Ακόμα και ο επαγγελματικός μας σαδομαζοχισμός έχει τα όριά του...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Υπόθεση της εργατικής τάξης

Γρηγοριάδης Κώστας

«Εδώ σε εμάς, στον καιρό της μεγάλης κρίσης τα κατακερματισμένα και απολύτως κομματικοποιημένα συνδικάτα επιμένουν σε αγώνες άγονους και δεν συζητούν τίποτε άλλο πέρα από μαξιμαλιστικές χωρίς μέτρο και αίσθηση των συνθηκών διεκδικήσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Χαλυβουργίας Μάνεση, η οποία αποδεδειγμένα επλήγη από την κατάρρευση του κατασκευαστικού κλάδου και το εκεί συνδικάτο δεν θέλει να ακούσει καν την ιδέα της μείωσης του χρόνου εργασίας προκειμένου να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας. Προτιμά να κλείσει μια επιχείρηση που απασχολεί 400 εργαζόμενους παρά να μπει στον κόπο να συζητήσει προσωρινές ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν τη Χαλυβουργία σε τούτες τις δύσκολες συνθήκες. Δυστυχώς το σύνδρομο της "Πιρέλι" επανέρχεται και ο ελληνικός συνδικαλισμός δεν λέει να μάθει από τις πικρές εμπειρίες αποβιομηχάνισης του παρελθόντος». Το παραπάνω απόσπασμα από το κύριο άρθρο της ηλεκτρονικής σελίδας του «Βήματος» το περασμένο Σάββατο έρχεται να επιβεβαιώσει περίτρανα ότι ο Μάνεσης δεν είναι μόνος του, αλλά πίσω του βρίσκεται σύσσωμη η πλουτοκρατία που θέλει να τσακίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και να τους μετατρέψει σε σύγχρονους σκλάβους της. Στο ίδιο άρθρο ξεκαθαρίζεται ότι στόχος είναι τα εγχώρια μονοπώλια να γίνουν ανταγωνιστικά ακολουθώντας το παράδειγμα των γερμανικών που εδώ και μια δεκαετία είχαν πάρει μέτρα ώστε «να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να εκσυγχρονισθούν ώστε να ανταγωνισθούν τους Ασιάτες». Μπορεί βεβαίως τώρα στην κρίση ο Μάνεσης να μην έχει κέρδη. Αλλά για πολλά χρόνια κερδοφορεί και σε τελευταία ανάλυση έχει τεράστια κέρδη και κεφάλαια απ' αυτή την κερδοφορία που είναι αποτέλεσμα της δουλειάς των εργατών. Είναι φανερό ότι ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών στην «Ελληνική Χαλυβουργία» στον Ασπρόπυργο φοβίζει τους αστούς. Αλλά είναι αγώνας που δίνει πείρα στην εργατική τάξη, αφορά το σύνολό της, που πρέπει να παραδειγματιστεί, να οργανώσει παντού αγώνες ενάντια στους καπιταλιστές και στην πολιτική που τους επιτρέπει να απολύουν, να μειώνουν μισθούς, να επιβάλλουν εκ περιτροπής εργασία, να δημιουργήσει πολλές «χαλυβουργίες»...

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» Πενήντα μέρες που φωτίζουν τον αγώνα όλων των εργατών

Οι απεργοί χαλυβουργοί απέδειξαν πόσο ισχυρό είναι το όπλο της ταξικής αλληλεγγύης

«Είμαστε όλοι χαλυβουργοί! Ολοι οι εργασιακοί χώροι να γίνουν χαλυβουργίες οργάνωσης και αγώνα! Η φωτιά που άναψε εδώ να ανάψει σε όλα τα εργοστάσια»!

Η φράση αυτή περιέχεται στο κάλεσμα - ψήφισμα της τελευταίας μαζικής Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» την περασμένη Πέμπτη, που ομόφωνα αποφάσισε τη συνέχιση της απεργίας. Δηλώνει πως οι απεργοί χαλυβουργοί, που βαδίζουν ήδη προς την 50ή μέρα της απεργίας τους, δεν περιορίζουν τον αγώνα τους στην πύλη του εργοστασίου. Ηδη μέσα από την πάλη τους έχουν αποκαλύψει ότι η αξίωση του Μάνεση για 5ωρο, ή εκ περιτροπής εργασία, αποτελεί επιδίωξη όλων των βιομηχάνων με απώτερο στόχο να δημιουργηθούν εργάτες που θα δουλεύουν μέσα στη φωτιά για ένα κομμάτι ψωμί. Οι απεργοί χαλυβουργοί κάνουν καθαρό πως η δική τους πάλη είναι πάλη συνολικά της εργατικής τάξης και γι' αυτό τονίζουν πως έχει μεγάλη σημασία αυτός ο αγώνας να επεκταθεί παντού, σε κάθε χώρο εργασίας, πόλη, γειτονιά. Ηδη η απήχησή του έχει βγει και έξω από τα σύνορα της χώρας.

Ατσάλινη ενότητα

Από την εξέλιξη του αγώνα αυτού και τα μέχρι τώρα συμπεράσματα που έχουν εξαχθεί, οι χαλυβουργοί μετράνε ήδη νίκες. Εδειξαν σε όλους τους εργαζόμενους πως μπορούν να στήσουν αποτελεσματικές άμυνες απέναντι στις σημερινές εντεινόμενες εργοδοτικές επιθέσεις. Γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει στο μέλλον και προϋποθέσεις οξύτερης αντεπίθεσης για να διεκδικήσουν, να πάρουν πίσω αυτό που παράγουν οι ίδιοι με τα χέρια τους.

Η φλόγα της χαλυβουργίας να πάει σε κάθε χώρο εργασίας καλούν πλέον οι απεργοί

Η απεργία των χαλυβουργών έχει αναδείξει την πραγματική δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι όταν στηρίζουν έναν αγώνα στην ταξική ενότητα και την αποφασιστικότητα με μοναδικό στόχο τα δικά τους και μόνο συμφέροντα, χωρίς να παρεκκλίνουν από αυτά.

Εδειξαν πόσο σημαντικό είναι να γίνονται όλοι μια ατσάλινη γροθιά απέναντι στο μοναδικό εχθρό, την εργοδοσία, και έκαναν βήματα οργάνωσης του αγώνα έτσι που να υπερασπιστούν με ταξική αδιαλλαξία σειρά κατακτήσεων, όπως μεροκάματα και συμβάσεις, αλλά και να διεκδικήσουν συνολικότερα αιτήματα, από καλύτερες συνθήκες εργασίας μέχρι μόρφωση για τα παιδιά τους, δημόσια Υγεία κ.ά. Απέδειξαν πόσο μεγάλη δύναμη μπορεί να αποτελέσει το ισχυρό όπλο της ταξικής αλληλεγγύης εργατών προς εργάτες, λαού προς το λαό για τη συνέχιση και κλιμάκωση ενός αγώνα. Μια αλληλεγγύη που συνεχίζει μέχρι και σήμερα ασταμάτητα, δείχνοντας συνολικότερα τις προσδοκίες των εργαζομένων αλλά και την αποφασιστικότητά τους για αγώνες.

Κλιμάκωση της πάλης σε κάθε επίπεδο

Από τις πρώτες μέρες της απεργίας και αντιλαμβανόμενοι ότι η εργοδοτική αδιαλλαξία θα συνεχιστεί, οι χαλυβουργοί δήλωσαν και το έκαναν πράξη ότι θα κλιμακώσουν την πάλη τους με συγκεκριμένα βήματα. Πέρα από τις όποιες κινητοποιήσεις με πορείες και συγκεντρώσεις σε Ελευσίνα, Αθήνα, Κηφισιά, μουσικές και άλλες εκδηλώσεις, προχώρησαν την αντιπαράθεσή τους πέρα από τον Μάνεση. Ανέδειξαν ότι αιτία των αξιώσεων του Μάνεση δεν είναι άλλη από τη στρατηγική του κεφαλαίου για ολοένα μεγαλύτερη εξαθλίωση των εργατών ώστε να εξασφαλίζει περισσότερα κέρδη ακόμα και σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης. Μια στρατηγική που εξυπηρετείται από τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης στις κυβερνήσεις, στην ΕΕ και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Η ενότητα και η αποφασιστικότητα όπως αυτή των χαλυβουργών αποδεικνύεται καθοριστική για κάθε αγώνα.

Ταυτόχρονα, δεν είναι τυχαίο ότι στην πρώτη γραμμή του αγώνα μπήκαν και οι γυναίκες των απεργών που απεγκλωβίστηκαν από μια μίζερη προσμονή στο σπίτι. Ηρθαν στο εργοστάσιο, οργάνωσαν τη δράση τους στις γειτονιές, στα σχολεία, στους συλλόγους, μεταφέροντας τα μηνύματα της απεργίας εκεί. Καλώντας τα ίδια τα λαϊκά στρώματα να στηρίξουν τις οικογένειες των απεργών.

Ακόμα πιο αποφασιστικό βήμα αποδείχτηκε η προσπάθεια συντονισμού καταρχήν με τους εργαζόμενους μέσα στον ίδιο τον επιχειρηματικό όμιλο αλλά και στη συνέχεια παραπέρα σε επίπεδο περιοχής Θριασίου και πλέον και της Αττικής. Οι εξορμήσεις που έκαναν από την αρχή των απεργιών στα εργοστάσια του Βόλου είχαν πολλαπλούς στόχους. Εδειξαν στους εργαζόμενους στο Βόλο ότι κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο της επίθεσης. Παράλληλα, ξεμπρόστιασαν τους εργατοπατέρες του εκεί σωματείου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), που είχαν υποθηκεύσει κάθε αγώνα των εργαζομένων αποδεχόμενοι χωρίς καμία κουβέντα τις αντεργατικές αξιώσεις της εργοδοσίας και είχαν αφήσει ουσιαστικά γυμνούς τους εργαζόμενους κρατώντας τους φοβισμένους και τρομοκρατημένους, έρμαια στον εργοδότη και για το μέλλον. Οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές αποκαλύφτηκαν μπροστά στους εργάτες ως αυτό που είναι: Συμβιβασμένοι που αντί να παλεύουν για τα δίκια των εργατών, διαπραγματεύονταν το πώς θα αυγατίσουν τα κέρδη του καπιταλιστή.

Οι απεργοί χαλυβουργοί του Ασπροπύργου πήγαν εκεί στο Βόλο, παραμέρισαν την εργοδοτική πλειοψηφία στη διοίκηση του σωματείου - το οποίο ακόμα περιμένουν να τους ενημερώσει πότε θα συναντηθούν -, βρέθηκαν με τους ίδιους τους εργαζόμενους στην παραγωγή. Τους απέδειξαν ότι έχουν δύναμη και μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν. Η εργοδοσία δεν είναι ανίκητη αρκεί οι εργαζόμενοι να είναι συσπειρωμένοι, ενωμένοι και αλληλέγγυοι. Και αυτή την προσπάθεια δε θα τη σταματήσουν.

Η εργοδοσία παραμονεύει

Οι απεργοί επιμένουν και συνεχίζουν να ανοίγουν βήμα ξέροντας ότι η εργοδοσία θα δείξει ακόμα πιο έντονα το αδίστακτο πρόσωπό της και θα εντείνει την επιθετικότητα που μέχρι σήμερα έχει εκφραστεί με 50 απολύσεις, απειλώντας ότι θα πετάξει συνολικά 180 εργαζόμενους στο δρόμο της ανεργίας. Είναι εντελώς εκτεθειμένη και πιεσμένη και στο υπόλοιπο επιχειρηματικό κεφάλαιο της περιοχής που βλέπει τους εργαζόμενους εκεί, αντί να υποκύπτουν, να ανάβουν τις φλόγες της χαλυβουργίας και σε άλλα εργοστάσια και η 24ωρη απεργία στους χώρους εργασίας του Θριασίου ήταν μόνο η αρχή. Μια απεργία που οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της περιοχής αναγκάστηκαν να την κηρύξουν κάτω από την πίεση του αγώνα των χαλυβουργών και στην οποία οι εργαζόμενοι της περιοχής συμμετείχαν μαζικά και καθολικά βλέποντας στους χαλυβουργούς τα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζουν για όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Το νέο κάλεσμα που προβάλλουν πλέον οι χαλυβουργοί με αξιώσεις προς όλα τα Εργατικά Κέντρα της Αττικής (Αθήνας, Πειραιά, Θριασίου, Λαυρίου, Μεγάρων) για κήρυξη νέας 24ωρης απεργίας δείχνει το δρόμο της ασυμβίβαστης πάλης, της έντασης της ταξικής συσπείρωσης. Ξέρουν, βέβαια, ότι η εργοδοσία θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να υπονομεύσει την απεργία των χαλυβουργών και να εμποδίσει κάθε βήμα κλιμάκωσης.

Απέναντι στους σχεδιασμούς των καπιταλιστών απάντηση των εργαζομένων είναι η ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση στο σωματείο τους, ο διαρκής έλεγχος στον ταξικό προσανατολισμό του, ξέροντας πως έτσι θα συνεχιστεί η πάλη για τα δικά τους συμφέροντα. Σ' αυτό το δρόμο δυναμώνουν ακόμα περισσότερο τους δεσμούς τους με τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που απέδειξε από την πρώτη μέρα ότι θα βρίσκεται στο πλευρό τους. Πρωτοστάτησε στην ανάδειξη των πολιτικών αιτιών που έφεραν τις εργοδοτικές αξιώσεις του Μάνεση, αλλά και την ταξική κατεύθυνση που πρέπει να έχουν οι αγώνες για την ικανοποίηση των εργατικών αναγκών.

Καθώς η ταξική αναμέτρηση που εκφράζεται αυτές τις μέρες στην «Ελληνική Χαλυβουργία» κορυφώνεται, είναι σημαντικό από αυτόν το σκληρό και περήφανο αγώνα να βγαίνουν πολλαπλά συμπεράσματα. Για το σκληρό και αδίστακτο πρόσωπο της εργοδοσίας, με την οποία οι εργάτες δεν έχουν απολύτως κανένα κοινό συμφέρον. Για τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που πρέπει να παραμεριστούν και να απομονωθούν. Για τη ρίζα των εργοδοτικών αξιώσεων, που βρίσκεται στις πολιτικές των μονοπωλίων που υπηρετούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, από τα οποία οι εργάτες πρέπει να απεμπλακούν οριστικά. Να προσανατολίσουν τις διεκδικήσεις και τις απαιτήσεις τους στο να πάρουν τελικά την εξουσία της ζωής και της εργασίας στα δικά τους χέρια.

Γ. Μ.

Το αμφίστομο μαχαίρι μας

Μαζί με τη φτώχεια που σα μαύρη δολερή υγρασία κατατρώει την υγεία, τη φαντασία για το μέλλον, την ψυχική ισορροπία, τους δεσμούς με την πραγματική ζωή χιλιάδων, μυριάδων οικογενειών στον τόπο μας, αλλά και σ' άλλες πολιτισμένες τάχα μου, ανεπτυγμένες λεγόμενες κοινωνίες, έρχεται και η πενία των λέξεων. Φυλακίζεται η σκέψη στην ανάγκη. Η υγρασία της σαπίλας γίνεται μούχλα. Η μουσική της γλώσσας τραυματισμένη απ' την ανυπαρξία σάλιου, χάνεται σε ήχους στριγγούς, σαν κι αυτούς που βγάζει ακέρωτο δοξάρι σερνάμενο κουρασμένα πάνω σε υπερτεντωμένες χορδές.

Εκείνο το έλασμα το αόρατο, το θαύμα που δένει τη σκέψη με τη γλώσσα, το κορμί με το μυαλό, την ιδέα με την εικόνα, τον άνθρωπο με το Λόγο, τσαλακώνεται. Ερχεται και μαζεύει, σα να κουρνιάζει σε χαράκωμα την ώρα του χαλασμού. Πατάει κι απάνω του η οργή, ο φόβος, η ανασφάλεια, η αγωνία, η ευθύνη. Τι να σου κάνει η ομορφιά της γλώσσας, η ποιητική των λέξεων, η καλλονή της σκέψης που έχοντας περάσει κι απ' την καρδιά κι απ' το στομάχι, ξεδιπλώνεται με το καμάρι του επεξεργασμένου πρωτογενούς υλικού. Ασχήμυνε θεόρατα ο τρόπος που μιλάμε. Φτώχυνε η γλώσσα, έχασε τη φυσική της ποίηση. Τσιγκούνικα βιομηχανοποιήθηκε σε τυποποιημένες εκφράσεις, ικανές να μας συντηρήσουν προσωρινά στην αγέλη των δήθεν επικοινωνούντων, των ευρισκόμενων σε κοινό χωρόχρονο μέσα στον ξεχειλωμένο κόσμο των αφόρητων προβλημάτων.

Απ' τη γωνίτσα μου εδώ, ταμπουράκι ελευθερίας, έχω σκιαχτεί. Οχι απ' τη συνηθισμένη ομοιογενή γλώσσα, ή καλύτερα το γλωσσάρι της επίσημης έκφρασης που θεωρείται και η μόνη των καιρών. Εννοώ ό,τι γράφεται και μιλιέται στις εφημερίδες, στα περιοδικά, στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα, στις διαφημίσεις, στις αφίσες, στο κοινοβούλιο, στις δηλώσεις των προβεβλημένων ηγετών κι ενός λαού κομπάρσου και ντεκόρ.

Εχω σκιαχτεί, συντρόφια μου, απ' την αλλοίωση της καθημερινής γλώσσας. Της καθημερινής επικοινωνίας. Απ' τη μηρυκαστική προσέγγιση της έκφρασης ακόμα και των πιο προσωπικών κι ανθρώπινων πραγμάτων. Γέροι, νέοι, παιδιά, άντρες, γυναίκες, ξεκούραστοι ή κουρασμένοι, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, κοντινοί, προσιτοί ή και μακρύτεροι, μία κοψιά ο λόγος τους. Δίχως έκπληξη. Δίχως αιφνιδιασμό. Δίχως κόπο που να φαίνεται στο αποτέλεσμα ότι έχει καταβληθεί για να εκφραστούν. Οι ίδιες λέξεις, στο ίδιο περιβάλλον φράσεων, με την ίδια ιεράρχηση, τον ίδιο χρωματισμό φωνής, με την ίδια σημασία τονισμένη. Μιλάμε και γράφουμε σήμερα σε μια ράγα πάνω, σε μια γραμμή παραγωγής λέξεων και φράσεων λες και πετάμε αυτόματα απ' το στόμα μας μια σειρά από πώματα. Ομοιόχρωμα, ομοιόμορφα, ομοιομεγέθη. Πώματα - πτώματα στ' αλήθεια.

Κι ύστερα μέσα στην αφόρητη γραμμή μιας ισοπεδωμένης και ανεπαρκούς εκφραστικά και δημιουργικά γλώσσας, με την ψευδαίσθηση επικοινωνίας επί του περιεχομένου κι όχι περί τον τύπο της, μια βρισιά, μια κραυγή, μια άναρθρη οιμωγή, ένα ουρλιαχτό τραβάει την προσοχή, στρέφει εκτός ουσίας το πάθος των πασχόντων. Και καταλήγει να σφραγίζει μ' ένα πώμα βουλοκέρι κάθε ψήγμα ομορφιάς απ' τους λίγους εκείνους που δεν φοβούνται μήπως μιλήσουν έξω απ' τη νόρμα των καιρών και λίγο σκοτίζονται για το τι κατάλαβε ο τεμπέλης με τα κλειστά μάτια, τα βρώμικα αυτιά και την ξεφούσκωτη από αίμα κι οξυγόνο ανθρώπινη καρδιά.

Θα φέρω ένα απλό παράδειγμα. Λες σε δυο τρεις που συναντάς, ως απάντηση στο κλασικό τι κάνεις, «κουράζομαι, αλλά έχει μια λιακάδα σήμερα που μου δρόσισε το νου κι αντέχω καλύτερα». Θα σε κοιτάξουν σα να παλάβωσες. Αν ακούσουν κιόλας. Υστερα το βλέπεις πως σε θεωρούν κάναν πλούσιο, κάνα λαμόγιο, που έχει την πολυτέλεια να παρεκκλίνει απ' τη γλωσσική μιζέρια των ημερών. Στην άλλη εκδοχή παίρνεις χάπια και είσαι αλλού. Τραβηγμένο; Μπορεί. Κατ' οικονομία της επεξήγησης.

Αυτή όμως θαρρώ είναι, εκτός από οδυνηρό απότοκο της κρίσης των πάντων στις μέρες μας, μια πολύ επικίνδυνη φτώχεια. Είναι μια νοητική και συναισθηματική κι αισθητική πενία αυτοκτονική. Θα μας κοστίσει όσο δεν κοστίζει το ...χρέος. Είναι σα να ξεπουλάμε τον πλούτο των προσώπων, υπαρξιακό γνώρισμα - κόσμημα, στους άθλιους βιομήχανους της ζωής - νούμερο που συσκευάζεται και πωλείται σε κονσέρβες για καπιταλιστικά κτήνη που τρέφονται με ανθρωπόμαζα. Η γλώσσα είναι όπλο, συντρόφια μου. Ωραίο αμφίστομο μαχαίρι, στολισμένο με τέχνη και πετράδια δουλεμένα στα ορυχεία των καιρών. Φορτωμένο πάθη, εγκλήματα, σωτηρίες και ιδέες περασμένες από λάβες και αμόνια και ποταμούς ιδρώτα. Είναι ρυτίδα που χαράσσεται στο πρόσωπο των θεών και τους υποχρεώνει να μοιραστούν την αθανασία τους μαζί μας. Τα θεριά θέλουν να αυτοχειριαστούμε. Ξεσκονίστε το. Καθαρίστε το. Γυαλίστε το. Κι άφοβα φορέστε το στη ζώνη. Αμα υπάρχει εκεί το εγχειρίδιο, η κάμα, η λάμα γλώσσα, η ζώνη δε γίνεται ποτέ χαλκάς κι η απόκριση ποτέ αλυσίδα του νου.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ