Καπιταλισμός

Στην Πορτογαλία, ο πρωθυπουργός κάλεσε προ μηνών τους νέους αν δεν βρίσκουν δουλειά, να μεταναστεύσουν...

Στην Ισπανία του 25% των ανέργων, η χώρα μπήκε και επισήμως σε μνημόνιο νέας λαϊκής λεηλασίας ως «αντισταθμιστικό» για την παροχή νέου πακτωλού δισεκατομμυρίων στις τράπεζες...

Στη Γαλλία, οι φορείς οργάνωσης συσσιτίων ζήτησαν επιπλέον 5 εκατομμύρια ευρώ ενίσχυση, αφού αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση μερίδων σίτισης προς τους απόρους που πολλαπλασιάζονται...

Στην Ιρλανδία, νέες μειώσεις στα κοινωνικά βοηθήματα προς αναπήρους, στα επιδόματα τέκνων και αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης για ευπαθείς οικονομικά ομάδες...

Στην Ιταλία, οι υπηρεσίες αγνοούν τον πραγματικό αριθμό των χιλιάδων αυτοκτονιών λόγω της κρίσης...

Στη Γερμανία, οι δαπάνες για τους εκμισθωμένους από τα «δουλεμπορικά» γραφεία εργαζόμενους, από τα πολυεθνικά πιράνχας, όπως η «Ζήμενς», δεν εγγράφονται στις δαπάνες για μισθούς, αλλά στις «δαπάνες για υλικά»...

Αυτή είναι η «Ευρώπη» τους...

Οσο για την Αμερική των δεκάδων εκατομμυρίων πάμφτωχων, ανασφάλιστων και περιθωριοποιημένων, ο «δημοκράτης» Ομπάμα , ο... σύμμαχος των κάθε λογής εγχώριων «διαπραγματευτών» μας, επικύρωσε το νόμο που προβλέπει την εκταμίευση πάνω από 660 δισ. δολάρια για την ενίσχυση της πολεμικής ετοιμότητας των ΗΠΑ...

*

Υπάρχει, άραγε, λέξη που να περιγράφει όλη αυτή

την απανθρωπιά,

την αγριότητα,

τον «παραλογισμό» και

τη βαρβαρότητα;

Υπάρχει. Μία και μόνο λέξη: «Καπιταλισμός».

«Ευρωπαϊκό κεκτημένο»...

«Μέσα σε 3,5 μήνες το 6,5% του εργατικού δυναμικού της χώρας έχασε άνω του 23% των εισοδημάτων του εξαιτίας των μειώσεων στους μισθούς με επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις».

Αυτό δήλωσε σε συνέντευξή του στο «Βήμα Fm», ο ειδικός γραμματέας Επιθεωρητών Εργασίας Μ. Χάλαρης.

Οσον αφορά, δε, στο σύνολο των εργαζομένων, πρόσθεσε:

«Στο σύνολο, μιλάμε για μειώσεις μισθών που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν ακόμη και πάνω από το 30%»!

*

Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα για εκατομμύρια εργαζομένους.

Αυτά υπαγορεύει η μισθολογική ζούγκλα που νομοθετήθηκε μέσω των μνημονίων τα προηγούμενα χρόνια, με τους νόμους 3899/2010 και4024/2011, που προβλέπουν την εισαγωγή των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων, οι οποίες υπερισχύουν των κλαδικών.

Στην πράξη, δηλαδή, δίνουν το «δικαίωμα» στους εργοδότες να επιβάλουν μαζικά επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις με ό,τι μισθούς «κρίνουν», οδηγώντας μαζικά στη φτώχεια και την εξαθλίωση την εργατική τάξη της χώρας.

*

Τι θα κάνουν οι μέτοχοι της νέας τρικομματικής συγκυβέρνησης που εμφανίζονται δήθεν έτοιμοι να «επαναδιαπραγματευτούν» με τους συνεταίρους τους των Βρυξελλών την «επαναφορά της μετενέργειας» για τις «συλλογικές συμβάσεις» και την «προστασία του κατώτατου μισθού» της ΕΓΣΣΕ;

Την απάντηση επ' αυτού τη δίνουν τα «αφεντικά» - τα πραγματικά «αφεντικά» στην Ελλάδα:

Την ίδια ώρα που οι συγκυβερνώντες «θα επαναδιαπραγματευτούν», εκείνοι αξιοποιούν καθημερινά όλο το οπλοστάσιο των αντεργατικών ρυθμίσεων και στην - κυριολεξία - περνούν τους μισθούς από πριονοκορδέλα.

*

Οσο για την επικείμενη «επαναδιαπραγμάτευση», καθόλου τυχαία οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης δε θέτουν ούτε καν φραστικά το ενδεχόμενο κατάργησης των συγκεκριμένων νόμων.

Περιορίζονται απλώς να ψελλίζουν ότι προσβλέπουν - σε συνεννόηση πάντα με τους εταίρους - για μισθούς που θα πληρούν, όπως λένε στην προγραμματική τους συμφωνία, τους όρους του «ευρωπαϊκού κεκτημένου»...

Ποιο είναι, όμως, το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»; Μα τίποτα λιγότερο από αυτό που επικρατεί στην ισχυρότερη καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ, στη Γερμανία, όπου, το εν λόγω «ευρωπαϊκό κεκτημένο», έχει οδηγήσει 7,5 εκατομμύρια εργαζομένους να «αμείβονται» με μισθούς - πείνας των 400 ευρώ το μήνα...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» Καμουτσίκι για νέες αντεργατικές ανατροπές

Πιστή αντιγραφή των κατευθύνσεων που περιέχονται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» είναι τα όσα περιλήφθηκαν στην πολυθρύλητη συμφωνία

Το «Σύμφωνο για την ανάπτυξη», το οποίο υπερασπίστηκε ο Ολάντ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια υπόμνηση των όσων προβλέπει η «Ευρώπη 2020», με τη συνοδεία 120 δισ. ευρώ, ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο

Πλήρως εναρμονισμένο με την αντιλαϊκή στρατηγική«Ευρώπη 2020», με την οποία τα μονοπώλια της Ευρωένωσης επιχειρούν να κερδίσουν έδαφος στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, είναι το περιβόητο «Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση», το οποίο ενέκρινε χτες η Σύνοδος Κορυφής.

Οπως ομολογείται εξαρχής στα Συμπεράσματα της Συνόδου, το Σύμφωνο «περιλαμβάνει τις δράσεις που θα πρέπει να αναλάβουν τα κράτη-μέλη και η Ευρωπαϊκή Ενωση με στόχο να αναθερμάνουν την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την απασχόληση και να καταστήσουν την Ευρώπη πιο ανταγωνιστική». Σημειώνεται επίσης ότι «όλα τα κράτη- μέλη παραμένουν απόλυτα προσηλωμένα στην ανάληψη της άμεσης δράσης που απαιτείται σε εθνικό επίπεδο για να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής "Ευρώπη 2020"».

Στην πραγματικότητα, η ΕΕ καλεί τα κράτη-μέλη:

1. Να προχωρήσουν ταχύτατα τις αντεργατικές - αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασιστεί στο πλαίσιο της «Ευρώπης 2020».

2. Να ολοκληρώσουν την απελευθέρωση τομέων της παραγωγής, όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις.

3. Δίπλα σ' αυτά προσθέτει την αποδέσμευση περίπου 120 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, από προϋπάρχοντες πόρους, κύρια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του ΕΣΠΑ.

Καθόλου τυχαία, η Σύνοδος εφιστά την προσοχή στα κράτη-μέλη, παράλληλα με τις επενδύσεις σε συγκεκριμένους τομείς, που μπορούν να εξασφαλίσουν άμεσο και μεγάλο κέρδος στους μονοπωλιακούς ομίλους, να δώσουν προτεραιότητα και «στη διασφάλιση της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων», προαναγγέλλοντας νέες σαρωτικές ανατροπές.

Δοκιμασμένα αντεργατικά εργαλεία

Στα «εργαλεία» που προτείνει η Σύνοδος, προκειμένου να τονωθεί η ανάπτυξη, συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα εξής:

-- «Αποκατάσταση της κανονικής δανειακής ροής στην οικονομία και επείγουσα ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού τομέα». Δηλαδή, στήριξη των τραπεζών, άρα των μονοπωλίων, με ζεστό χρήμα και δάνεια.

-- «Αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας και των κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης, πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν τα επίπεδα της απασχόλησης, επιτάχυνση των προσπαθειών για αύξηση της απασχόλησης των νέων, ιδίως βελτιώνοντας την πρώτη εργασιακή εμπειρία των νέων και τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας (...) δυνατότητα συνέχισης της εκπαίδευσης, μαθητεία ή πρακτική άσκηση, που μπορεί να στηριχθεί από το ΕΚΤ, και εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας και τη στήριξη ευάλωτων ομάδων». Πρόκειται για επανάληψη των όσων προβλέπει η «ΕΕ 2020», δίνοντας τις γενικές κατευθύνσεις για παραπέρα αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά, με πρόσχημα την αύξηση της απασχόλησης των νέων. Παράλληλα, συστήνεται να δημιουργηθεί ένα υποτυπώδες δίχτυ προστασίας από την απόλυτη φτώχεια, στην οποία οδηγούνται μαζικά ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων. Μ' αυτές τις προτάσεις ανακύκλωσης και διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, και ο ΣΥΡΙΖΑ.

-- «Το Συμβούλιο θα εξετάσει χωρίς καθυστέρηση και θα αποφασίσει (...) δίνοντας έμφαση στη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας (...) Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων, ιδίως μέσω των πρωτοβουλιών της Επιτροπής για εγγυήσεις για τους νέους και ποιοτικό πλαίσιο για περιόδους πρακτικής άσκησης. Είναι επίσης σημαντικό να προωθηθεί η επαναδραστηριοποίηση των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων». Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι αύξηση της απασχόλησης σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης, κύρια για τους νέους εργαζόμενους, μέσω της πρακτικής και άλλων μορφών ευέλικτης - και άρα φτηνής - εργασίας. Συναφές με το παραπάνω είναι και η ένταση των προσπαθειών να παραμείνουν οικονομικά ενεργοί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι, την ώρα που σήμερα υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

-- «Η κινητικότητα στην αγορά εργασίας πρέπει να διευκολυνθεί (...) πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα να επεκταθεί στις περιόδους μαθητείας και πρακτικής άσκησης (...) να μειωθεί ο αριθμός των κλειστών επαγγελμάτων και να ενισχυθεί η απόκτηση και η διατήρηση συνταξιοδοτικών και άλλων δικαιωμάτων της κοινωνικής ασφάλισης για τους εργαζόμενους στην ΕΕ. Θα πρέπει επίσης να προχωρήσουν οι εργασίες σχετικά με την πρόταση για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των αποσπασμένων εργαζομένων». Πρόκειται για συστάσεις άμεσα συναφείς με τα παραπάνω, που καταλήγουν σε παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας και διαρκή μετακίνηση από επάγγελμα σε επάγγελμα και από χώρα σε χώρα, για την εξασφάλιση ενός μεροκάματου.

-- «Εμβάθυνση της Ενιαίας Αγοράς με την άρση των εναπομεινάντων εμποδίων. Τα κράτη-μέλη και η Επιτροπή (...) θα μεριμνήσουν για την καλύτερη εφαρμογή και επιβολή των κανόνων της Ενιαίας Αγοράς (...) Είναι επίσης ευπρόσδεκτη η ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί αμέσως, μεταξύ άλλων μέσω αυστηρής αξιολόγησης από ομοτίμους των εθνικών περιορισμών και μέσω άμεσης δράσης για την άρση των αδικαιολόγητων εμποδίων. Μπορούν να αντληθούν πρόσθετα οικονομικά οφέλη ύψους 330 δισεκατομμυρίων ευρώ από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα προβεί σε επισκόπηση της προόδου στο τέλος του 2012». Ο καημός τους είναι να εφαρμοστεί πλήρως και το συντομότερο δυνατό η οδηγία Μπολκεστάιν, προκειμένου το κεφάλαιο να μη δεσμεύεται από τους εθνικούς περιορισμούς στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, αλλά, αξιοποιώντας την ανισομετρία εντός της ΕΕ, να μπορεί να κερδίζει πολλαπλάσια, επενδύοντας σε άλλες χώρες και απασχολώντας προσωπικό με όρους που ισχύουν σε κράτη-μέλη όπου οι αντεργατικές ανατροπές έχουν σαρώσει τα πάντα.

-- «Η πλήρης ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας μέχρι το 2014 σύμφωνα με τις συμφωνηθείσες προθεσμίες». Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας σημαίνει πιο ισχυρά μονοπώλια σε έναν από τους πλέον στρατηγικούς τομείς της παραγωγής, άρα χειρότερες εργασιακές συνθήκες, ακριβότερες και ποιοτικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους εργαζόμενους καταναλωτές.

Πανηγύρι για το κεφάλαιο τα 120 δισ.

Σε ό,τι αφορά την «τόνωση της χρηματοδότησης της οικονομίας» για να γίνουν επενδύσεις, η Σύνοδος αποφάσισε τα κονδύλια (120 δισ., 1% του ΑΕΠ της ΕΕ) να αντληθούν από την αύξηση κατά 10% στο καταβεβλημένο κεφάλαιο της ΕΤΕπ, με παράλληλη αύξηση της συνολικής δανειοδοτικής της ικανότητας κατά 60 δισ. ευρώ. Οπως προβλέπεται, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΤΕπ θα πρέπει να λάβει τη σχετική απόφαση και να εξασφαλιστεί ότι θα τεθεί σε ισχύ το αργότερο στις 31 Δεκέμβρη 2012.

Προτείνεται ακόμα να αξιοποιηθούν τα λεγόμενα «ομόλογα χρηματοδότησης έργων», για επενδύσεις ύψους 4,5 δισ. ευρώ στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και των ευρυζωνικών δικτύων. Τέλος, συστήνεται η ενίσχυση της δράσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ Συνεχίζουν να προκαλούν τα θρασύδειλα φασιστοειδή(που ζουν στο σκοτάδι )

Η προτομή του Αρη στην Καλοσκοπή Φωκίδας, την οποία βεβήλωσαν τα φασιστοειδή

Με χυδαίο αντικομμουνισμό, οργάνωση που αυτοαποκαλείται «ΕΟ 1821» ανέλαβε με επιστολή της σε ιστοσελίδα την ευθύνη για τη βεβήλωση

Δρώντας στο βαθύ σκοτάδι - κάτι που αρμόζει στη φασιστική τους ιδεολογία και πρακτική(χέστες και προδότες του αγώνα του λαού που να βγουν στο φως ) - οργάνωση φασιστοειδών, που αυτοπαρουσιάζεται με τον τίτλο «ΕΟ 1821», με επιστολή που απέστειλε σε ιστοσελίδα του διαδικτύου, αναλαμβάνει την ευθύνη για τη βεβήλωση, προεκλογικά, των Μνημείων του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη, στη Μεσούντα της Αρτας και του αντιστασιακού Μνημείου στην Καλοσκοπή Φωκίδας. Πρόκειται για τους ίδιους που με επιστολή τους στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα ανέλαβαν την ευθύνη και για τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών σε σταθμούς του Μετρό και του ΗΣΑΠ στις αρχές Ιούνη.

Στην προκλητική και εμετική επιστολή τους, που ξεχειλίζει από αντικομμουνισμό, τα φασιστοειδή αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Με παρρησία (...) αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη για την υπεξαίρεση των τερατουργημάτων που "κοσμούσαν" μέχρι πρότινος τις πλατείες της Ελληνικής Επικράτειας, αντίστοιχα, στη Μεσούντα Αρτας (14.6.2012) και την Καλοσκοπή Φωκίδας (15.6.2012). Προχωρήσαμε με τακτικές κινήσεις στο ξερίζωμα της αριστερής πανούκλας που μολύνει την ελληνική ύπαιθρο σε οδυνηρή ανάμνηση του θανάτου του σφαγέα των Ελλήνων Αρη Βελουχιώτη (...) Κατά τον ίδιο τρόπο που οι αριστεροί εγκληματίες της συμμορίας του Αρη Βελουχιώτη εθίστηκαν στο να κόβουν τα κεφάλια των Ελλήνων με κονσερβοκούτια, ερχόμαστε να τους υπενθυμίσουμε πως οι Ελληνες δεν παραδίδουμε ποτέ τα όπλα απέναντι στους προδότες της πατρίδας. Καλούμε σε αγωνιστική εγρήγορση το λαό μας ενόψει του 3ου γύρου του συμμοριτοπόλεμου. Καθάρματα σας περιμένουμε. Λέτε: Π.Α.ΜΕ. Λέμε: ΕΛΑΤΕ!».

Την άνανδρη και βέβηλη πράξη των θρασύδειλων φασιστοειδών είχε καταγγείλει με ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Σε χτεσινή νέα ανακοίνωσή, η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ «για μια ακόμα φορά, καταγγέλλει και καταδικάζει τα φασιστοειδή που, δρώντας στο πηχτό σκοτάδι της νύχτας, βεβηλώνουν και καταστρέφουν Μνημεία της ΕΑΜικής Αντίστασης. Και, το χειρότερο, έχουν το θράσος - ανώνυμα πάντα! - να αναλαμβάνουν και την ευθύνη!

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ εφιστά την προσοχή στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, στους απογόνους και φίλους της Αντίστασης, όχι μόνο να καταδικάζουν τις φασιστικές προκλήσεις, αλλά και να επαγρυπνούν γιατί το "αυγό του φιδιού" που επωάζονταν, τώρα σηκώνει κεφάλι στη χώρα μας, με το φασιστικό μόρφωμα της "Χρυσής Αυγής"... Ενώ καλεί το λαό και τη νεολαία να διδαχθούν και να παλέψουν για την ανάδειξη της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης στη χώρα μας, υπογραμμίζεται, δεν μπορεί να συκοφαντηθεί όσο κι αν πασχίζουν οι πλαστογράφοι της Ιστορίας, οι αντικομμουνιστές και υπερασπιστές της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης που, σήμερα, δικαιώνει τους συνεργάτες των ναζί και τιμωρεί τους αγωνιστές της Αντιφασιστικής Νίκης. Ο λαός έχει και γνώση και μνήμη και δεν θα επιτρέψει στα φασιστικά σκουπίδια να μας γυρίσουν πίσω στην εποχή της φασιστικής πανούκλας.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ επαναλαμβάνει την απαίτησή της από τις αρμόδιες κρατικές αρχές να συλλάβουν και να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους δράστες. Και, βεβαίως, να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την αποκατάσταση και τη φύλαξη των μνημείων της Εθνικής Αντίστασης και των λαϊκών αγώνων».

Αγώνας λαϊκός αγώνας αδιάκοπος θα είναι η απάντηση στους βρικόλακες του παρελθόντος..... 

ακόμα και νεκρός σπερνής τον τρόμο στους ΦΑΣΙΣΤΕΣ  Αρη  ....!!

«Παιδοκτόνοι»

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την αρμόδια Επίτροπο για θέματα Εκπαίδευσης,

το 13,1% των μαθητών στην Ελλάδα εγκαταλείπει το σχολείο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Να, λοιπόν, ένα ακόμα «επίτευγμα» της Ελλάδας του «ευρώ», της Ελλάδας του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού», της πάλαι ποτέ «ισχυρής Ελλάδας» που (κατά τους θιασώτες της γνωστής θεωρίας «πρέπει πάση θυσία να») ανήκει στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρωζώνης:

Τα 13 στα 100 παιδιά «πετιούνται» από τα σχολεία, δεν μπορούν να ολοκληρώσουν ούτε καν τη στοιχειώδη εκπαίδευση.

Μήπως πρόκειται για εξέλιξη άσχετη με τη φτώχεια που βιώνει ο τόπος;

Είναι ένα φαινόμενο άσχετο, τάχα, με το γεγονός ότι χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο αναγκάζονται να ψάξουν για το μεροκάματο - και μάλιστα σε μια χώρα που το 50% των νέων είναι άνεργοι - ώστε να καλύψουν την «τρύπα του οικογενειακού προϋπολογισμού» (για να μιλήσουμε και με όρους μνημονίου) που άφησε πίσω η μείωση των μισθών, η μείωση των συντάξεων, η απόλυση των γονιών τους;

*

Σε πρόσφατη έκθεση της «UNICEF» με τίτλο «Η κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα - 2012» διαβάζουμε:

«Παραμερίζοντας τα καθαρά εκπαιδευτικά μειονεκτήματα της μαθητικής διαρροής, πρέπει να τονιστεί η σημαντική συσχέτιση που αυτή εμφανίζει με φαινόμενα όπως η παιδική παραβατικότητα και η παιδική εργασία».

Στην ίδια έκθεση σημειώνεται:

«Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας, στα οποία αναφέρεται ο Συνήγορος του Παιδιού, κάθε χρόνο εκδίδονται 1.500 βιβλιάρια εργασίας ανηλίκων περίπου, η ΕΛ.ΣΤΑΤ. υπολογίζει τον αριθμό των εργαζομένων ηλικίας 15 ως 18 χρόνων σε 8.886 (2011). Λαμβάνοντας όμως υπόψη τον αριθμό της σχολικής διαρροής σε συνάρτηση με τις εκτιμήσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ότι 70% των μαθητών που διακόπτουν το σχολείο εισέρχονται στην αγορά εργασίας, ο Συνήγορος του Παιδιού υπολογίζει ότι στην πραγματικότητα οι ανήλικοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ξεπερνούν τις 100.000»!

*

Στα παραπάνω - αποκαλυπτικά για την καπιταλιστική «Δημοκρατία» - στοιχεία, η έκθεση προσθέτει ότι:

«Το ποσοστό της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα είναι 23% ενώ αντίστοιχα για το σύνολο της Ευρώπης είναι 20,5%. Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 439.000 (Eurostat, 2010)».

*

Σημείωση:

Τα προηγούμενα αφορούν σε στοιχεία του 2010.

Δηλαδή, η Ελλάδα της παιδικής φτώχειας και της εξ' απαλών ονύχων διάψευσης των ονείρων για μια καλύτερη ζωή, η Ελλάδα των ανήλικων «σκλάβων» που από μαθητές μετατρέπονται σε φτηνά ανταλλακτικά για τις κρεατομηχανές του κεφαλαίου, είναι μια Ελλάδα που υπάρχει πολύ πριν από την καταιγίδα των μνημονίων. Πριν ακόμα μάθουμε να ζούμε με τα συσσίτια. Πριν ακόμα αρχίσουν τα παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία λόγω υποσιτισμού.

Που σημαίνει ότι τα μνημόνιά τους δεν ήταν η αρχή του εγκλήματος. Ηταν και είναι η συνέχιση του εγκλήματος. Με εκείνον τον μεθοδευμένο, οργανωμένο και αδίστακτο τρόπο κατά τον οποίο κάθε κοινωνικό έγκλημα της - καπιταλιστικής - «Δημοκρατίας» τους μετατρέπεται σε ταξική «γενοκτονία».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τα ΣτουρναροΝΕΑ της ημέρας...

Τι είναι ο κ. Στουρνάρας;

Σύμφωνα με το λιβανωτό που δημοσιεύτηκε χτες στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και καταλαμβάνει έκταση δυο ολόκληρων σελίδων (!),

χωρίς σε αυτές να υπολογίζονται οι φωτογραφίες και οι αναφορές στην πρώτη, τη δεύτερη και τις υπόλοιπες εσωτερικές σελίδες,

ο κ. Στουρνάρας, ο νέος υπουργός Οικονομικών, είναι:

*

«Γεννημένος διαπραγματευτής»,

είναι «πολιτικό μυαλό»,

είναι «ικανός μακροοικονομολόγος»,

«η οικονομική κατάρτισή του είναι πολύ μεγάλη»,

τον διακρίνει «αποτελεσματικότητα»,

είναι «λιτοδίαιτος»,

είναι «δεινός κολυμβητής»,

του «αρέσουν τα ανέκδοτα και η γυμναστική»,

«έχει αντοχές μεγάλες» αφού στην παραλία ακριβώς κάτω από το εξοχικό του «κάνει τρία χιλιόμετρα πήγαινε κι άλλα τρία χιλιόμετρα έλα»,

όμως, ανάμεσα στα (πολλά) άλλα, «το μεγαλύτερο προτέρημα του νέου υπουργού Οικονομικών είναι ότι στο παρελθόν έχει υπερασπισθεί με επιτυχία τα συμφέροντα της Ελλάδας στην Ευρώπη καιέχει αποτρέψει την εφαρμογή πολιτικών λιτότητας» (!)...

Παρεμπιπτόντως, είναι και «απείθαρχος» απέναντι στη Γερμανία...

***

Κατά τα «ΝΕΑ», για όλα τα προηγούμενα, που αφορούν βασικά στο μεγαλείο του διαπραγματευτή μας, υπάρχουν τρανές αποδείξεις.

Ειδικά, πάντως, στο θέμα της «υπεράσπισης» των ελληνικών συμφερόντων από τον κ. Στουρνάρα, καθώς και της «απειθαρχίας» του νέου υπουργού με τις συνταγές της «γερμανικής λιτότητας» και της λιτότητας, γενικώς, οι αποδείξεις

(σσ: το ενδιαφέρον είναι ότι τις προσκομίζουν τα ίδια τα «ΝΕΑ») είναι συντριπτικές.

Ιδού:

*

α)«Συμμετείχε στην Επιτροπή Σπράου».

(σσ: θυμίζουμε ότι η Επιτροπή Σπράου ήταν ο πρόδρομος της πολιτικής κατεδάφισης του Ασφαλιστικού, καθότι, όπως έλεγε ο καθηγητής Σπράος και η Επιτροπή του, οι Ελληνες τη δεκαετία του '90 ζούσαν περισσότερα χρόνια από όσα άντεχε η οικονομία)...

*

β) Ηταν ο «φρουρός της ένταξης στην ΟΝΕ».

(σσ: θυμίζουμε ότι η ένταξη στην ΟΝΕ, όσο και η παραμονή στην ΟΝΕ συνοδευόταν επί χρόνια με το ΠΑΣΟΚικό κυβερνητικό σλόγκαν «θυσίες και λιτότητα για να μπούμε στην ΟΝΕ - θυσίες και λιτότητα για να παραμείνουμε στην ΟΝΕ»)...

*

γ)«Είχε δείξει μεγάλη προσήλωση στην ικανοποίηση των κριτηρίων που προέβλεπε η Συνθήκη του Μάαστριχτ».

(σσ: είναι πασίγνωστο ότι πρόκειται για τη Συνθήκη που ισοδυναμεί τρόπον τινά με το συνταγματικό χάρτη της πανευρωπαϊκής λιτότητας)...

*

δ)«Ηταν μάλιστα εκείνος που συνήψε τη στρατηγική συμμαχία με τη γαλλική Credit Agricole που οδήγησε αργότερα στην απόκτηση της Εμπορικής από το γαλλικό τραπεζικό κολοσσό».

(σσ: πάλι καλά, δηλαδή, που εκτός από υπέρμαχο «κατά της λιτότητας» δεν μας τον βγάλανε και εχθρό του ξεπουλήματος)...

*

ε)«Μάλιστα την περίοδο 2009 - 2011 ήταν άτυπος οικονομικός σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού».

(σσ: λόγω σεμνότητας, προφανώς, τα «ΝΕΑ» δεν υπενθυμίζουν ότι πρωθυπουργός εκείνη την περίοδο ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου και ότι ο...«απείθαρχος» με τη λιτότητα Στουρνάρας υπήρξε οικονομικός του σύμβουλος ακριβώς την περίοδο της αποθέωσης της λιτότητας, των μνημονίων, της κατακρεούργησης μισθών και συντάξεων, των φοροεπιδρομών και των χαρατσιών)...

***

Μετά από αυτό το καταπληκτικό δείγμα άσκησης δημοσιογραφικής ουδετερότητας, αντικειμενικότητας, φιλαλήθειας,

άμα τε και... κριτικής στάσης των ταγών της ενημέρωσης απέναντι στην εξουσία, την οποία - ειρήσθω εν παρόδω - τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα τύπου ΔΟΛ έχουν ως αποστολή να γλύφουν (συγγνώμη: «να ελέγχουν» θέλαμε να πούμε...),

δύο παρατηρήσεις:

*

Πρώτον: Τύφλα να έχει εκείνη η παλιά ιεροεξεταστική πρακτική που βάφτιζε το «κρέας - ψάρι».

Δεύτερον: Προτείνουμε στα «ΝΕΑ» να ξαναγράψουν όλα τα εγχειρίδια περί της μεθόδου υπερχείλισης όλου εκείνου το απύθμενου θράσους που αιώνες τώρα παρουσιάζει - μπροστά στα μάτια μας - το «μαύρο - άσπρο».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ Παζάρια για νέο ενδοκαπιταλιστικό συμβιβασμό

Κορυφώνονται οι παρασκηνιακές διεργασίες ενόψει των διαβουλεύσεων σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες

Οποιος συμβιβασμός κι αν γίνει στο πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας, οι λαοί θα βρεθούν μπροστά σε νέα επίθεση και μέτρα για λογαριασμό των μονοπωλίων

Μέσα σε κλίμα έντασης των εσωτερικών ανταγωνισμών στους κόλπους της ΕΕ και με την κρίση στην Ευρωζώνη να βαθαίνει, ξεκινάει σήμερα το απόγευμα στις Βρυξέλλες η διήμερη σύνοδος κορυφής. Στόχος της είναι να προετοιμάσει τον επόμενο πρόσκαιρο συμβιβασμό ανάμεσα στα κράτη - μέλη και κυρίως ανάμεσα στις ομάδες των κρατών που εκφράζονται μέσα από τις συμμαχίες τους με τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες, της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Στο πλαίσιο αυτών των διεργασιών, χθες το απόγευμα συναντήθηκαν στο Παρίσι η Α. Μέρκελ με τον Φ. Ολάντ. Η μεταξύ τους συνάντηση είναι συνέχεια των διαπραγματεύσεων με τη συμμετοχή της Ιταλίας και της Ισπανίας, που βρίσκονται στην δίνη της βαθιάς κρίσης και αντιμετωπίζουν το ζήτημα του ακριβού δανεισμού από τις καπιταλιστικές αγορές. Βασικό σημείο τριβής με τη Γερμανία είναι η λεγόμενη «αμοιβαιοποίηση» του χρέους, την οποία επιδιώκουν οι χώρες που καταγράφουν μεγάλη κρίση και οι οποίες εξαναγκάζονται σε ακριβό δανεισμό για να εξυπηρετήσουν το χρέος τους.

Για το συγκεκριμένο θέμα, η Α. Μέρκελ δήλωσε χτες: «Οταν σκέφτομαι τη Σύνοδο Κορυφής, αυτό που με ανησυχεί είναι ότι θα διατυπωθούν κάθε είδους ιδέες αμοιβαιοποίησης των εγγυήσεων και υπερβολικά λίγες ιδέες για την ενίσχυση του ελέγχου». Επί της ουσίας, η Γερμανίδα καγκελάριος επανέλαβε τη θέση ότι φθηνότερος δανεισμός για τις υπερχρεωμένες οικονομίες που βρίσκονται σε κρίση, σημαίνει και νέες παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως προβλέπει το επόμενο βήμα στην πολιτική και οικονομική ενοποίηση της ΕΕ, την οποία προωθεί η Γερμανία.

Πάνω σε ένα τέτοιο σχέδιο, το οποίο προβλέπει την θέσπιση μιας τραπεζικής ένωσης, που θα περιλαμβάνει πιο στενή εποπτεία και εγγύηση των καταθέσεων, θα κινηθούν οι 27 στη Σύνοδο. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι έχει ήδη καταρτίσει έναν «οδικό χάρτη» στον οποίο προτείνει την ενίσχυση του ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών, ανοίγοντας τον δρόμο για τη λεγόμενη «αμοιβαιοποίηση» του χρέους. Το σχέδιο, το οποίο έχει διαβιβασθεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, θα αποτελέσει τη βάση εργασίας κατά τη διάρκεια της Συνόδου.

Δίνοντας το στίγμα των κλιμακούμενων ανταγωνισμών, η Α. Μέρκελ μίλησε χτες στο γερμανικό Κοινοβούλιο για«οικονομικό λάθος» και «αντιπαραγωγική επιλογή», αναφερόμενη στην έκδοση ευρωομολόγου. Η ίδια ζήτησε«περισσότερη Ευρώπη», με συνδυασμό «ευθύνης και ελέγχου», δηλαδή ενίσχυση των εξουσιών των ευρωπαϊκών θεσμών επί των εθνικών δημοσιονομικών και της λειτουργίας των τραπεζών.

«Δεν υπάρχουν εύκολες, γρήγορες λύσεις για την κρίση του ευρώ, καμιά μαγική φόρμουλα», δήλωσε, μεταξύ άλλων η καγκελάριος της Γερμανίας και ζήτησε περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου, όπως είπε, «να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα».

Η ατζέντα της Συνόδου

Την αισιοδοξία ότι οι ηγέτες της ΕΕ θα καταλήξουν σε μια κοινή θέση για το μέλλον της Ευρωζώνης εκφράζει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χ. Ρομπάι στην πρόσκλησή του για τη σύνοδο. «Η πρόκληση για αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι, σήμερα περισσότερο από ποτέ, να δείξουμε κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο, ότι κάνουμε ό,τι απαιτείται για την αντιμετώπιση της κρίσης», αναφέρει στην επιστολή του.

«Αυτό σημαίνει την έγκριση των ειδικών ανά χώρα συστάσεων για τις πολιτικές και τους προϋπολογισμούς, την υιοθέτηση του "Συμφώνου για την ανάπτυξη και τις εργασίες", την έναρξη της τελικής φάσης της εργασίας προς ένα νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (MFF) με στόχο τη στήριξη της ανάπτυξης και της απασχόλησης και τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, τον καθορισμό της νέας πορείας για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση», προσθέτει ο ίδιος, παρουσιάζοντας όλη την ατζέντα της Συνόδου.

Την ανησυχία του για το βάθεμα της κρίσης στην Ευρωζώνη εκφράζει και ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), Α. Γκούρια, ο οποίος ζήτησε να χρησιμοποιηθούν όλα τα εργαλεία για την «προστασία» της Ισπανίας και της Ιταλίας. Οπως είπε, «είναι πλέον ώρα να χρησιμοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των ευρωπαϊκών ταμείων διάσωσης και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για να ανακοπεί η κλιμάκωση της κρίσης και της τραπεζικής κρίσης που απειλεί να καταπιεί τη ζώνη του ευρώ».

Προειδοποίησε ακόμα ότι από μόνα τους τα «ταμεία διάσωσης» της Ευρωζώνης δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους για να στηρίξουν τόσο τα κράτη όσο και τις τράπεζες, ζητώντας έμμεσα από χώρες όπως η Γερμανία να αποδεχτούν αύξηση της συνεισφοράς τους στη διαχείριση της κρίσης, φυσικά με το αζημίωτο.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο, επισήμανε χθες ενόψει της συνόδου ότι πρέπει η Ευρώπη να επιδείξει την πολιτική βούληση για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της. Είναι λάθος, πρόσθεσε, να πιστεύουμε πως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί να επιλύσει ως δια μαγείας την κρίση. Μέσα σε αυτό το κλίμα, προαναγγέλλεται μείωση του επιτοκίου της ΕΚΤ κάτω από το 1%. Δεν υπάρχει κανένα δόγμα που να απαγορεύει τα επιτόκια να μειωθούν από το 1% που είναι σήμερα, δήλωσε χθες το μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, Π. Πρετ.

Στο μεταξύ, υπό συζήτηση βρίσκεται η σκέψη της πραγματοποίησης μιας άτυπης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στα μέσα Ιούλη, με θέμα τις εξελίξεις στην Ελλάδα.

Σε μνημόνιο Ισπανία και Κύπρος

Χτες, σε τηλεδιάσκεψη που πραγματοποίησαν, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης ενέκριναν τα αιτήματαΙσπανίας και Κύπρου για ένταξη στους μηχανισμούς δανειοδότησης της ΕΕ. Σε ξεχωριστή ανακοίνωση, το Γιούρογκρουπ χαιρέτισε το αίτημα της Ισπανίας, λέγοντας ότι η χώρα πιθανόν να λάβει μεταξύ 51-62 δισ. ευρώ, μαζί με ένα επιπλέον «περιθώριο ασφαλείας». Στην ίδια ανακοίνωση, σημειώνεται ότι «η παροχή βοήθειας στην Ισπανία κρίνεται αναγκαία για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην Ευρωζώνη».

Η οικονομική στήριξη δεν θα υπερβαίνει τα 100 δισ. ευρώ και αρχικά θα παρασχεθεί από τον EFSF, μέχρι να καταστεί λειτουργικός ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης ESM. Το ακριβές ποσό θα καθοριστεί μετά την πλήρη καταγραφή των αναγκών του κάθε χρηματοπιστωτικού οργανισμού. Τα κεφάλαια στήριξης θα δοθούν στο ισπανικό ταμείο για την αναδιάρθρωση των τραπεζών (FORB) και από εκεί θα διοχετευθούν στα ισπανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το Γιούρογκρουπ τονίζει τέλος ότι η Ισπανία θα ζητήσει «τεχνική βοήθεια» από το ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση Ραχόι εξετάζει την αύξηση της φορολογίας για να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού της, σύμφωνα με δηλώσεις στελέχους της που μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg. Μεταξύ των νέων μέτρων που εξετάζονται, είναι η κατάργηση της φορολογικής απαλλαγής για τους ιδιοκτήτες ακινήτων, την οποία καθιέρωσε πριν από έξι μήνες ο πρωθυπουργός Μ. Ραχόι για να υλοποιήσει σχετική προεκλογική δέσμευσή του.

Στο μεταξύ, το ΔΝΤ επιβεβαίωσε και επίσημα χτες πως παρέλαβε αίτημα της Κύπρου για την παροχή δανείου και πρόσθεσε ότι αναμένεται να στείλει μια ομάδα στην Κύπρο για να αποτιμήσει την κατάσταση το συντομότερο δυνατό. Από την πλευρά της ΕΕ γίνεται λόγος για δάνειο ύψους 10 δισ. ευρώ από το «μηχανισμό στήριξης» προς την Κύπρο.

Λύκος στο μαντρί!

«Διαβατήριο εξόδου από την επικίνδυνη ζώνη της χρεοκοπίας» (σ.σ.: το Μνημόνιο)

(Γιάννης Στουρνάρας, παρουσίαση έκθεσης του ΙΟΒΕ, 5/7/2010)

*

«Τα μέτρα (σ.σ.: του μνημονίου) έχουν κάποια (!) κοινωνική δικαιοσύνη»...

(Γιάννης Στουρνάρας, δηλώσεις στον «Φλας», 6/8/2010)

*

«Το Μνημόνιο είναι ένα αναγκαίο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (...). Αν βγούμε από το Μνημόνιο σήμερα αυτό σημαίνειακαριαίος θάνατος. Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αμέσως (...)».

(Γιάννης Στουρνάρας, δηλώσεις στον «Βήμα Fm», 21/9/2010)

*

«Χωρίς τη στήριξη της τρόικας, η ελληνική οικονομία θα είχε υποστεί μια απότομη συρρίκνωση της τάξης του 20% "και αυτό είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη" (...) έχουμε την καλή τύχη να έχουμε το "μαξιλάρι" της ευρωζώνης από κάτω μας (...) Αν αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για την ασωτία μας, δεν πρόκειται για τόσο μεγάλη τιμωρία. Αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το αν συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε τους στόχους του μνημονίου, δεν λέμε ανόητα πράγματα όπως το ότι υπάρχει άλλος τρόπος και δεν ακούμε εκείνους που μας λένε ότι υπάρχει άλλος τρόπος».

(Γιάννης Στουρνάρας, εφημερίδα «Μακεδονία», 19/3/2011)

*

«Η μόνη εναλλακτική στο Μνημόνιο είναι η χρεοκοπία (...) το Μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο έναντι της χρεοκοπίας, που είναι και η μόνη εναλλακτική εκδοχή».

(Γιάννης Στουρνάρας, συνεδρίαση Επιτροπής Ερευνας και Τεχνολογίας της Βουλής, «newscode.gr», 24/5/2011).

*

«Υπάρχει έλλειψη συναντίληψης ακόμα και με τους υπουργούς. Οι μισοί φαίνεται να στηρίζουν το μνημόνιο και οι υπόλοιποι είναι αντίθετοι. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή, η υλοποίηση και η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης. Δεν υπάρχει ουσιαστική εναλλακτική λύση από το μνημόνιο, αλλά αυτή η διαπίστωση δεν γίνεται αποδεκτή. Υπάρχει μία ανάπτυξη δημαγωγικής τοξικής ρητορικής κατά του μνημονίου, σε αντίθεση με την Πορτογαλία, όπου τα τρία μεγάλα κόμματα συναίνεσαν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση».

(Γιάννης Στουρνάρας, συνεδρίαση Επιτροπής Ερευνας και τεχνολογίας στη Βουλή, «Express.gr», 25/05/11).

*

«...ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η ακύρωση του μνημονίου λόγω της δαιμονοποίησής του από μέρος του πολιτικού κόσμου, του Τύπου, του συνδικαλιστικού κινήματος, των ποικιλώνυμων επαγγελματικών επιχειρηματικών συμφερόντων που θίγονται».

(Γιάννης Στουρνάρας, παρουσίαση έκθεσης ΙΟΒΕ, 5/7/2010)

***

Αυτός ο κύριος,

αφού διετέλεσε μέλος του κλαμπ του Σημιτικού «εκσυγχρονισμού»που έπληξε τη χώρα από τα μέσα του '90,

αφού συμμετείχε στις διαβουλεύσεις για την είσοδο της Ελλάδας στον«ευρωπαράδεισο» της ΟΝΕ,

αφού πέρασε από τη θέση του αρμοδίου για τις ετήσιες διαβουλεύσεις της χώρας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,

αφού διετέλεσε ακόμα και τραπεζίτης, τόσο από τη θέση του αντιπροέδρου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, όσο και από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Εμπορικής Τράπεζαςοργανώνοντας την κύρια φάση του ξεπουλήματος της τράπεζας στους Γάλλους,

κι αφού διετέλεσε επικεφαλής του ΙΟΒΕ, δηλαδή του Ινστιτούτου που απηχεί τις θέσεις των βιομηχάνων και συνιστά τον τρόπον τινά«τεχνοκρατικό βραχίονα» του ΣΕΒ,

τώρα, πλήρης... υπηρεσιών προς το μεγάλο κεφάλαιο, την πλουτοκρατία και το σάπιο πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας,

αναλαμβάνει να «σώσει» (!) τον ελληνικό λαό, από τη θέση πια του «τσάρου της Οικονομίας» της τρικολόρε κυβέρνησης των Μνημονίων.

*

Εν ολίγοις, ο κ. Στουρνάρας,

ο υπέρμαχος της άποψης ότι «το Μνημόνιο είναι μονόδρομος»,

ο θιασώτης του «Μνημόνιο ή θάνατος»,

ο τελάλης της καλοσυνάτης «στήριξης της τρόικας»,

είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα αναλάβει να «επαναδιαπραγματευτεί» (!) το Μνημόνιο ως υπουργός Οικονομίας μιας κυβέρνησης,

η οποία για να μην αφήσει καμία αμφιβολία περί του τι εννοεί - και του τι περιμένει τον ελληνικό λαό - όταν μιλάει για «επαναδιαπραγμάτευση», επέλεξε για τη θέση του «διαπραγματευτή» τον κ. Στουρνάρα...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΕ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ Διεργασίες στο παρασκήνιο ενόψει της Συνόδου

Δίνουν και παίρνουν τα σχέδια και τα σενάρια για τους συζητούμενους συμβιβασμούς

Ο νέος συμβιβασμός στους κόλπους της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ δεν πρόκειται να χαλαρώσει, αλλά αντίθετα θα οξύνει την επίθεση σε βάρος των λαών

Κορυφώνονται οι διεργασίες στο προσκήνιο και το παρασκήνιο ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, που ξεκινάει αύριο στις Βρυξέλλες, με ζητούμενο έναν ακόμα συμβιβασμό για τη διαχείριση της κρίσης. Σ' αυτή την κατεύθυνση, μία ομάδα 9 Ευρωπαίων οικονομολόγων και πολιτικών, υπό την αιγίδα του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ και του πρώην καγκελάριου της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, προτείνει τη δημιουργία ενός«Οργανισμού Χρέους» ο οποίος θα εκδίδει κοινά εγγυημένα ομόλογα για την Ευρωζώνη.

Την πρόταση έφερε χτες στη δημοσιότητα η γερμανική έκδοση της εφημερίδας «Financial Times». Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ακόμα εκδοχή της βαθύτερης πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ, αφού σαν αντάλλαγμα για φθηνότερο δανεισμό οι χώρες που βρίσκονται βαθύτερα στην κρίση θα εκχωρούν στα κοινοτικά όργανα μεγαλύτερο μέρος του ελέγχου στα οικονομικά και τον προϋπολογισμό τους.

Σύμφωνα με την πρόταση, θα υπάρχει ενός υπουργός Οικονομικών της Ευρωζώνης, ο οποίος θα προΐσταται του «Οργανισμού Χρέους» και θα έχει ευρύτατες αρμοδιότητες, θα μπορεί να απορρίπτει τους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών που θα προσφεύγουν στο μηχανισμό αυτό. Οι «σοφοί» της ΕΕ, στην 49σέλιδη έκθεσή τους, αναφέρουν ότι «η βασική αρχή θα έπρεπε να είναι ότι η κυριαρχία τελειώνει, όταν τελειώνει η φερεγγυότητα».

Η δημοσιοποίηση της έκθεσης δύο ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ θεωρείται ως ένας συμβιβασμός μεταξύ του πρόσκαιρου γαλλο-ιταλικού «άξονα» και της Γερμανίας. Θεωρείται ότι η Γερμανία θα εξαργυρώσει το κόστος που αυτή θα πληρώσει, αφού σήμερα δανείζεται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, με την πρόβλεψη για την άσκηση ελέγχου στις χώρες που θα προσφεύγουν σε κοινή έκδοση χρέους.

Ο μεγαλύτερος έλεγχος στα κράτη που δανείζονται από την ΕΕ ήταν μια προϋπόθεση που διαχρονικά έθετε η γερμανική πλευρά για να στηρίξει τα ευρωομόλογα, επιβεβαιώνοντας ότι και αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμα εργαλείο διαχείρισης της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας και σε βάρος του λαού.

Σύμφωνα με την εν λόγω πρόταση Ντελόρ - Σμιτ, όλες οι χώρες της Ευρωζώνης θα εκδώσουν χρέος ίσο με το 10% του ΑΕΠ τους μέσω του «Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χρέους» για να δημιουργήσουν μία διαθέσιμη και ρευστή αγορά ομολόγων. Οι χώρες θα έχουν τη δυνατότητα να αυξάνουν το ύψος των κοινών εκδόσεων χρέους, αλλά αυτό θα τους κοστίζει τη βαθμιαία εκχώρηση στον Οργανισμό αρμοδιοτήτων για τον προϋπολογισμό τους.

Μάλιστα, οι χώρες που θα θέλουν να εκδώσουν χρέος μεγαλύτερο από το 30% του ΑΕΠ τους, θα υπόκεινται σε όρους ανάλογους με αυτούς που ισχύουν σήμερα για τα προγράμματα δανειοδότησης της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Αν μία χώρα χρειάζεται να εκδώσει κοινά εγγυημένο χρέος πάνω από το 40% του ΑΕΠ της, ο Οργανισμός θα αναλαμβάνει κατευθείαν τη σύνταξη του κρατικού προϋπολογισμού της και το σημαντικότερο τη διαμόρφωση των «οικονομικών παραδοχών», δηλαδή το σύνολο της οικονομικής πολιτικής της.

Αν μία χώρα προχωρήσει σε κοινή έκδοση χρέους πάνω από το 60% του ΑΕΠ της, ο Οργανισμός και ο υπουργός Οικονομικών της Ευρωζώνης θα έχουν επίσημα την αρμοδιότητα για τον προϋπολογισμό της χώρας.

Ο λογαριασμός στους λαούς

Στο πνεύμα αυτό, της επόπτευσης των τραπεζών της Ευρωζώνης από μία ευρωπαϊκή αρχή, με επικρατέστερη σε αυτό το ρόλο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προβλέπει και έγγραφο που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής αύριο. Πρόκειται για επτασέλιδη έκθεση, όπου περιλαμβάνονται οι ιδέες για τη μελλοντική λειτουργία της νομισματικής ένωσης.

Το έγγραφο αυτό, που έχει πολλά στοιχεία από την παραπάνω πρόταση, ετοιμάστηκε από τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της ΕΚΤ, της Κομισιόν και του Γιούρογκρουπ και εστάλη χτες το πρωί στις χώρες - μέλη της ΕΕ. Οι προτάσεις που περιέχει είναι μέρος ενός σχεδίου για να μετατραπεί η Ευρωζώνη σε μια πιο σφικτή δημοσιονομική ένωση, δίνοντας στις Βρυξέλλες περισσότερη εξουσία. Περιλαμβάνει επίσης σχέδια για τη δημιουργία, εκτός από τραπεζικής και μιας πολιτικής ένωσης.

Υπό το φως της παραπάνω πρότασης, είναι πιο εύκολη η ανάγνωση των όσων δηλώνουν λίγες ώρες πριν τη Σύνοδο αξιωματούχοι της ΕΕ. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Μ. Μπαρόζο, κάλεσε χτες για ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός σε ό,τι αφορά στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, που θα φέρει τις χώρες της Ευρωζώνης στη δημιουργία μιας τραπεζικής, πολιτικής και δημοσιονομικής ένωσης που θα μπορούσε να περιλαμβάνει τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες.

Σχετικά με τη Σύνοδο Κορυφής, δήλωσε ότι δεν πρέπει να έχει κανείς μεγάλες προσδοκίες από μια απλή συνάντηση. Ο ίδιος δήλωσε ότι η τραπεζική ένωση είναι ένα άμεσο βήμα που μπορούν να πάρουν οι χώρες της Ευρωζώνης, δημιουργώντας μια ενιαία τραπεζική εποπτική αρχή και ενισχύοντας το σχήμα εγγύησης καταθέσεων. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι το κρίσιμο βήμα της δημοσιονομικής ενοποίησης μέσω της κεντρικής εποπτείας του προϋπολογισμού μπορεί να απαιτεί αλλαγή στη συνθήκη που διέπει την ΕΕ.

Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τζ. Αλμούνια τάχθηκε χτες υπέρ μιας «σταδιακής αμοιβαιοποίησης του δημόσιου χρέους της Ευρωζώνης», μέσω της δημιουργίας ευρωομολόγων. Το να γίνει αυτό, είπε, «μεμιάς, δεν είναι δυνατό, χρειάζονται ενδιάμεσα στάδια που θα επιτρέψουν να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη» των επενδυτών. Ο ίδιος τάχθηκε επίσης υπέρ «μιας τραπεζικής ένωσης» και «ενός κοινού συστήματος εγγυήσεων των καταθέσεων».

Πρόσθεσε ακόμα πως «θα πρέπει να προχωρήσουμε προς (το διορισμό) ενός Ευρωπαίου επόπτη (του τραπεζικού τομέα) και αν αυτό δεν είναι δυνατό και για τις 27 (χώρες μέλη της ΕΕ), τουλάχιστον ενός μοναδικού επόπτη για την Ευρωζώνη». Πάντως, η όλη διαδικασία είναι σαφές πως δε θα προχωρήσει εύκολα. Αντίθετα θα κινηθεί μέσα από μια διαδικασία ανταγωνισμών, συγκρούσεων και συμβιβασμών, με τους λαούς να πληρώνουν το μάρμαρο των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αγκελα Μέρκελ φέρεται να δήλωσε χτες, κατά τη διάρκεια συνάντησης με ένα από τα κόμματα της κυβέρνησης συνασπισμού της Γερμανίας, τους Φιλελεύθερους Δημοκρατικούς, ότι στην Ευρώπη δε θα υπάρξει συλλογική ανάληψη χρέους, όσο η ίδια είναι εν ζωή! Με αντικείμενο την προετοιμασία της Συνόδου, χτες συναντήθηκαν στο Παρίσι οι υπουργοί Οικονομικών Γαλλίας, Γερμανίας, Ισπανίας και Ιταλίας, ενώ σήμερα συναντιούνται στη γαλλική πρωτεύουσα ο Φ. Ολάντ και η Α. Μέρκελ.

Σε Κύπρο και Ισπανία

Στο μεταξύ, η Κύπρος κινείται στον απόηχο της προχτεσινής απόφασης για προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης της ΕΕ», ενώ χτες υπήρξε συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ. Χριστόφια με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων για τα θέματα της οικονομίας. Η οικονομική βοήθεια που θα αντλήσει η Κύπρος αφορά σε μια πρώτη φάση την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της. Η ανάγκη αυτή ανέρχεται στα 2 περίπου δισ. ευρώ, δεν αποκλείεται όμως το ποσό που θα ζητηθεί να είναι μεγαλύτερο, μέχρι και 5 δισ. για να καλυφθούν και οι δημοσιονομικές υποχρεώσεις του κράτους.

Σύμφωνα με ανταποκρίσεις στον Τύπο, βασικό θέμα συζήτησης είναι οι ενδεχόμενοι όροι του μνημονίου με την τρόικα καθώς και η περίπτωση να ζητηθεί από την Κύπρο να αυξήσει τον εταιρικό της φόρο, γεγονός που θα είχε συνέπειες στον τομέα των υπηρεσιών και ειδικά στις υπεράκτιες εταιρείες, οι οποίες συνεισφέρουν καθοριστικά στα κρατικά ταμεία και την κυπριακή οικονομία.

Η κυβέρνηση προχωρά άμεσα σε ένα νέο πακέτο μέτρων, στόχος του οποίου είναι να διασφαλίσει ότι το έλλειμμα για φέτος θα κυμανθεί στο 2,5%. Τα μέτρα αναμένονταν να συζητηθούν στη χτεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και σύμφωνα με διαρροές περιλαμβάνουν νέες φορολογίες, στόχευση κοινωνικών παροχών, επανακαθορισμό της ΑΤΑ και περιορισμό δαπανών στο Δημόσιο. Υπενθυμίζεται ότι η Κύπρος αναλαμβάνει σε λίγες μέρες την προεδρία της ΕΕ.

Το Γιούρογκρουπ ανέθεσε χτες στην τρόικα να αρχίσει συζητήσεις με τις κυπριακές αρχές στη Λευκωσία, προκειμένου να εξεταστούν οι όροι του μνημονίου για τα δάνεια στην Κύπρο, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ολι Ρεν, Α. Αλταφάζ. Η μετάβαση των εκπροσώπων της τρόικας στην Κύπρο αναμένεται την ερχόμενη βδομάδα. Σύμφωνα με τον Αλταφάζ, το Γιούρογκρουπ θα κληθεί να λάβει αποφάσεις είτε στις 9 Ιουλίου, κατά την τακτική του συνεδρίαση, είτε νωρίτερα, όπως έχει συμβεί συχνά κατά το παρελθόν με άλλα κράτη, μέσω τηλεδιάσκεψης.

Στο άλλο καυτό μέτωπο, νέα μεγάλη αύξηση σημείωσε χτες το κόστος δανεισμού της Ισπανίας, καθώς η χώρα οδεύει ολοταχώς προς την υπογραφή μνημονίου με την τρόικα.

Κυβέρνηση... «λαοκρατίας» (1)

«Αφεντικό μας είναι ο λαός», ισχυρίστηκε ο Αντώνης Σαμαράς απευθυνόμενος στα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου.

Δεδομένης, δε, της μνημονιακής πολιτικής κατεύθυνσης και του εν γένει ταξικού προσανατολισμού της νέας κυβέρνησης, βάσιμα μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι

κατά τον πρωθυπουργό και όσους απαρτίζουν την κυβέρνησή του, από τη στιγμή που το «αφεντικό» τους είναι ο «λαός»,

τότε

η έννοια «λαός», όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται, αρχίζει και τελειώνει στους εξής:

Βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, εργολάβοι, μεγαλοξενοδόχοι, μεγαλέμποροι, Ομπάμα, Μέρκελ, Ολάντ, Σόιμπλε, Λαγκάρτ, Γιούγκερ και Ολι Ρεν με ολίγον από Μπαρόζο...

Κυβέρνηση... «λαοκρατίας» (2)

Αντιγράφουμε την είδηση όπως μεταδόθηκε χτες από το «capital.gr»:

«"Πάγο" στις συζητήσεις περί φορολόγησης της ναυτιλίαςέβαλαν σήμερα, μιλώντας σε άτυπη συνάντηση με δημοσιογράφους, τόσο ο υπουργός Ναυτιλίας, Κωστής Μουσουρούλης, όσο και ο υφυπουργός, Γιώργος Βερνίκος.

Ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται αυτή η κυβέρνηση να προχωρήσει σε ενέργειες όπως η κατά αποκοπή φορολόγηση του κάθε ελληνόκτητου πλοίου, ενώ

ο, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ, υφυπουργός δήλωσε ότι κάθε συζήτηση για φορολογία πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της να μηνπλήττει την επιχειρηματικότητα του κλάδου».

*

Αν μη τι άλλο πρόκειται για μια χαρακτηριστική απόδειξη ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, άρχισε να «εργάζεται».

Και ταυτόχρονα συνιστά μια ισχυρή ένδειξη τόσο του είδους όσο και του μεγέθους της αλήθειας που κρύβει η πρώτη πρωθυπουργική δήλωση (σ.σ.: «αφεντικό μας είναι ο λαός»...) κατά τον χαιρετισμό του προς τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΕΠΕ - Α' ΠΕΝΤΑΜΗΝΟ 2012 Μειώσεις μισθών με «όχημα» το αντεργατικό οπλοστάσιο

Φρένο στην επίθεση που εντείνεται στους χώρους δουλειάς μπορεί να βάλει μόνο η οργανωμένη, αγωνιστική δράση των εργαζομένων

Οι εστίες αντίστασης που δημιουργούνται ενάντια στην αντεργατική επίθεση (φωτ. από τη Phonemarketing) οπλίζουν τους εργαζόμενους σε αγωνιστική πείρα και συμπεράσματα

Με «αέρα στα πανιά τους» και με πλούσιο αντεργατικό οπλοστάσιο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, εντείνεται μέρα με τη μέρα η επίθεση κατά των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς. Οπως μαρτυρούν τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το Α' πεντάμηνο του 2012, οι εργαζόμενοι - οι μόνοι που δεν ευθύνονται - πληρώνουν τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης με την αξία της εργατικής τους δύναμης να μειώνεται συνεχώς με διάφορους τρόπους που προσφέρει η νομοθεσία. Δεδομένου ότι η επίθεση αυτή θα ενταθεί από τη συγκυβέρνηση, την ΕΕ και τους μεγαλοεργοδότες, η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην οργανωμένη δράση των εργαζομένων, στην αγωνιστική παρέμβαση του εργατικού κινήματος.

Μείωση μισθών...

Σύμφωνα με τα στοιχεία, από 14 Φλεβάρη έως 31 Μάη 2012 - μετά την ψήφιση του ν. 4046/2012 - σε 19.034 επιχειρήσεις που απασχολούν 84.772 εργαζόμενους επιβλήθηκαν μειώσεις μισθών κατά μέσο όρο 23,32%, είτε με επιχειρησιακές, είτε με ατομικές συμβάσεις εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, σε 400 επιχειρήσεις, όπου απασχολούνται 30.659 εργαζόμενοι, επιβλήθηκαν μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων μειώσεις μισθών από 16,25% έως και 40%. Σε18.634 επιχειρήσεις, που απασχολούν 54.113 εργαζόμενους, επιβλήθηκαν μέσω ατομικών συμβάσεων μειώσεις μισθών μεσοσταθμικά κατά 23%. Πάντως, από τις 15 Μάη μέχρι και τις 31 Μάη, μέσα σε ένα 15ήμερο οι επιχειρήσεις που επέβαλαν μειώσεις μισθών αυξήθηκαν κατά 2.696 και άλλοι 20.571 εργαζόμενοι προστέθηκαν σε αυτούς που μειώθηκε ο μισθός τους.

...και ευελιξία

Το διάστημα 1/1/2012-31/1/2012 με το άρθρο 37 του ν. 4024/2011 υπογράφηκαν μόλις 53 επιχειρησιακές συμβάσεις (σ.σ. οι 44 με ενώσεις προσώπων, οι 8 με επιχειρησιακά σωματεία και 1 με διαιτητική απόφαση), καθώς από 1/2/2012 οι εργοδότες ανέμεναν την εφαρμογή του νέου Νόμου (4046/2012).

Ταυτόχρονα, το Α' πεντάμηνο του 2012 36.522 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε ευέλικτες μορφές εργασίας (σ.σ. με αντίστοιχη μείωση μισθού) και συγκεκριμένα 19.999 μετατράπηκαν σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης και 16.523 σε εκ περιτροπής εργασία. Επίσης στις 234.238 νέες προσλήψεις του Α' πενταμήνου, μόνο οι 131.058 συμβάσεις είναι πλήρους απασχόλησης (55,95% των νέων συμβάσεων) και οι 103.180 είναι συμβάσεις ευέλικτης εργασίας (80.710 συμβάσεις μερικής απασχόλησης και 22.470 συμβάσεις εκ περιτροπής εργασίας), αντιπροσωπώντας το 44,05% επί του συνόλου των νέων συμβάσεων. Ενδεικτικό της αυξητικής τάσης της ελαστικής εργασίας είναι ότι το 2010 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης αντιπροσώπευαν το 67% των νέων συμβάσεων και το 2011 αντιπροσώπευαν το 60,4%.

ΙΡΑΝ - ΣΥΡΙΑ Απειλές και επικίνδυνοι διαγκωνισμοί

Το νέο αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και η κατάσταση στη Συρία καταγράφουν τον πόλεμο συμφερόντων σε μια σημαντική γεωστρατηγικά περιοχή

Από τις πρόσφατες συνομιλίες στη Μόσχα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

Χωρίς πρόοδο αλλά και χωρίς κατάρρευση ολοκληρώθηκε ο τρίτος γύρος επαφών για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της εβδομάδας, στη ρωσική πρωτεύουσα μεταξύ της αντιπροσωπείας της ομάδας των «6» (χώρες μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας -ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα- και Γερμανία) με επικεφαλής την εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, Κάθριν Αστον, και την Τεχεράνη, με επικεφαλής της αντιπροσωπείας της τον διαπραγματευτή Σαγιάντ Τζαλίλ. Το προδιαγραφόμενο αδιέξοδο έγινε προσπάθεια, τη δεύτερη ημέρα, να αποτραπεί, με τη ρωσική διπλωματία να εμπλέκεται σε μια σειρά έκτακτων συναντήσεων αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Η συνάντηση της Μόσχας είναι η τρίτη κατά σειρά από τα μέσα Απρίλη, οπότε μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα απραξίας, οι διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα αναθερμάνθηκαν. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, που προέρχονται κυρίως από διπλωματικές διαρροές εκατέρωθεν και λιγότερο από ό,τι υπονοείται στις επίσημες συνήθως σιβυλλικές δηλώσεις, στις, μέχρι στιγμής, συναντήσεις (τον Απρίλη στην Τουρκία, το Μάη στο Ιράκ και τώρα στη Ρωσία), αυτό στο οποίο κατέληξαν οι συνομιλητές είναι αυτό που ήταν, μάλλον γνωστό, εκ των προτέρων: Στην αναγκαιότητα μιας ειρηνικής και διπλωματικής λύσης.

Επί του πρακτέου, το μόνο που έχει αλλάξει ανάμεσα στις συναντήσεις αυτές είναι το ότι η κάθε πλευρά σταδιακά προέταξε τους όρους εκείνους που θεωρεί σημαντικότερους, πιέζοντας την άλλη πλευρά να τους δεχτεί και προσφέροντας ανταλλάγματα. Με βάση τις προαναφερόμενες πηγές πληροφοριών, η ιρανική αντιπροσωπεία θέτει ως όρο για την επίτευξη οποιουδήποτε βήματος προόδου την αναγνώριση του καθ' όλα νόμιμου δικαιώματός της να παράγει πυρηνική ενέργεια, για ειρηνικούς σκοπούς όπως υποστηρίζει. Επίσης, η ιρανική αντιπροσωπεία θέτει σαφώς αίτημα ακύρωσης των επερχόμενων κυρώσεων που έχουν προγραμματιστεί να τεθούν σε εφαρμογή από την 1η Ιούλη στις πετρελαϊκές της εξαγωγές και σταδιακή άρση όσων μέτρων έχουν, ήδη, επιβληθεί σε βάρος της. Οπως σχεδόν ανοιχτά διέρρεαν Ιρανοί διπλωμάτες, αν γίνονταν αποδεκτά τα δύο αυτά σημεία, «όλη η διαπραγμάτευση θα κυλούσε πολύ πιο γρήγορα και εύκολα».

Δηλώνοντας, ήδη, έτοιμη για «ευρεία συμφωνία πραγματοποίησης επιθεωρήσεων από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας» μετά και από την επίσκεψη του επικεφαλής της Επιτροπής, Γιουκίγια Αμάνο, στην Τεχεράνη, η ιρανική ηγεσία «πετάει» το μπαλάκι στους συνομιλητές της καθιστώντας σαφές ότι δεν μπορεί να της ζητιέται να κάνει βήματα υποχώρησης χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα από την άλλη πλευρά. Πόσο μάλλον, όταν ο ίδιος ο πρόεδρος Αχμαντινετζάντ τόνιζε ότι εφόσον διασφαλιστεί η προμήθεια πυρηνικού καυσίμου, έτσι ώστε τα πυρηνικά εργοστάσια να λειτουργούν κανονικά και να παράγουν ενέργεια και ραδιενεργά ισότοπα για ιατρικούς σκοπούς, η Τεχεράνη δεν θα είχε πρόβλημα, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας, να συναινέσει στον εμπλουτισμό ουρανίου μόνο στο επίπεδο το πολύ του 5%, το οποίο αποδεδειγμένα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς.

Η εμπλοκή φάνηκε εξαρχής ότι έγκειται στη σειρά με την οποία θα γίνουν αυτά τα «βήματα» εκατέρωθεν. Η ομάδα των «6», στους κόλπους της οποίας τα σημεία συνεννόησης δεν είναι και τόσο ευδιάκριτα, με δεδομένη τη «σκληρή» στάση των ΗΠΑ, Γαλλίας, Βρετανίας και τη -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- αντίθεση των Ρωσίας και Κίνας να ασκηθούν ασφυκτικές πιέσεις προς το Ιράν, φέρεται να πιέζει πρώτα να σταματήσει άμεσα η διαδικασία εμπλουτισμού ουρανίου με αντάλλαγμα την προμήθεια και ιατρικών ισοτόπων αλλά και έτοιμου πυρηνικού καυσίμου και μετά, εφόσον ολοκληρωθούν και οι επιθεωρήσεις κλπ, να εξεταστούν οι κυρώσεις.

Η διαφωνία μεταξύ των δύο πλευρών δεν είναι «τεχνικής» φύσης, δηλαδή ποια κίνηση θα γίνει πρώτα και ποια θα ακολουθήσει, πρόκειται για διαφωνία επί της ουσίας. Οι μεν απαιτούν, ως ένα βαθμό, από την ιρανική ηγεσία και να εμπιστευτεί το «κλειδί» της λειτουργίας του πυρηνικού της προγράμματος στις εισαγωγές των απαραίτητων υλικών, και να εισπράξει ως αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων σε δεύτερο χρόνο. Είναι λογικό, από την άλλη, η ιρανική ηγεσία να επιμένει σε μια «βήμα το βήμα» προσέγγιση που δεν θα την αφήσει επί ξύλου κρεμάμενη ως προς το πυρηνικό της πρόγραμμα.

Πολυετές σίριαλ πολλών επιπέδων

Το μετέωρο σημείο στο οποίο βρίσκονται οι επαφές μεταξύ της ομάδας των «6» και του Ιράν μετά την αδιέξοδη συνάντηση της Μόσχας μοιάζει με επανάληψη σκηνών από τα παλιά. Είναι η πολλοστή φορά που το όλο ζήτημα βρίσκεται σε εξαιρετικά εύθραυστη ισορροπία, και που γίνεται σαφές ότι η περαιτέρω πορεία του εξαρτάται λίγο από το τι γίνεται στην αίθουσα συνομιλιών και περισσότερο από άλλους παράγοντες.

Ενας υπόγειος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ Ιράν και ορισμένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον οποίο περιλαμβάνονται δολοφονίες Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων, ηλεκτρονικές επιθέσεις στο σύστημα λειτουργίας των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων και καταγγελίες για επιθέσεις ή σχεδιασμό επιθέσεων κατά κυρίως ισραηλινών συμφερόντων σε τρίτες χώρες (Αζερμπαϊτζάν, Ινδία κλπ) που αποδόθηκαν στις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες. Μόλις πριν από λίγες μέρες, η αμερικανική εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ» φιλοξένησε δημοσίευμα όπου επιβεβαίωνε τις καταγγελίες της ρωσικής εταιρείας αντιμετώπισης ηλεκτρονικών ιών «Κασπέρσκι», στο οποίο αναφερόταν σαφώς ότι οι δύο ηλεκτρονικοί ιοί που τα τελευταία χρόνια έπληξαν κυρίως το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα -το «Stuxnet» και το «Flame»- αποτελούν κατασκεύασμα αμερικανικών και ισραηλινών υπηρεσιών.

Τις διαπραγματεύσεις επηρεάζουν σημαντικά και οι γενικότερες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, πριν ήδη από την αμερικανική επίθεση στο Αφγανιστάν και την εισβολή στο Ιράκ στη συνέχεια. Μετά από τόσα χρόνια αναμόχλευσης έχει γίνει πλέον σαφές και στους πλέον αφελείς ότι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα αποτελεί το πρόσχημα διά μέσου του οποίου είτε ασκούνται ιμπεριαλιστικές πιέσεις στην Τεχεράνη, είτε εκφράζονται ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και διαφωνίες, που προφανώς καμία σχέση δεν έχουν με αυτό καθ' αυτό το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Η κοροϊδία της δήθεν ανησυχίας για τις τύχες των λαών της περιοχής από το ενδεχόμενο το Ιράν ν' αποκτήσει πυρηνικό όπλο, δεν μπορεί να πείθει τον οποιονδήποτε. Πόσο μάλλον όταν διατυπώνεται από κατόχους πυρηνικών οπλοστασίων, τα οποία ουδέποτε ελέγχθηκαν με την ενδελέχεια που απαιτείται σήμερα από το Ιράν, ασχέτως αν μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρο τον πλανήτη, οι οποίοι ταυτόχρονα «κάνουν τα στραβά μάτια» απέναντι σε άλλους κατόχους πυρηνικών όπλων, όπως το Πακιστάν, η Ινδία ή ακόμη και το Ισραήλ!

Η αλήθεια πίσω από τη διπλωματία

Το «πολεμικό» κλίμα που καλλιεργείται στην ευρύτερη περιοχή της λεγόμενης Ευρασίας εδώ και πολλά χρόνια, με πρόσχημα τη μία φορά τους Ταλιμπάν, την άλλη τον Σαντάμ Χουσεΐν, τώρα το συριακό καθεστώς και διαχρονικά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, είναι προφανές, πλέον, και στον πλέον αφελή ότι σχετίζεται με τον ενεργειακό πλούτο και τη γεωστρατηγική θέση της περιοχής και καθόλου με τις δήθεν «ανθρωπιστικές» ανησυχίες των ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών δυνάμεων. Το Ιράν βρίσκεται στο επίκεντρο των διαγκωνισμών αυτών καθώς είναι μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας παγκοσμίως (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), ενώ παράλληλα βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ασίας και της Ευρώπης, σε μια θέση από την οποία και μπορεί να εποπτεύει την ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου αλλά και από την οποία περνούν οι κυριότεροι και πιο συμφέροντες (λόγω μικρότερης απόστασης) αγωγοί ενέργειας.

Οποιος ελέγξει τους δρόμους και τις πηγές ενέργειας, ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου, θα μπορέσει να διατηρήσει την ισχύ του και να αποτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση αναδυόμενων δυνάμεων,όπως, π.χ., η Κίνα ή η Ινδία, ή να περιορίσει την επέκταση της επιρροής άλλων, όπως η Ρωσία. Εξ ου και οι έντονες ρωσο-κινεζικές αντιδράσεις, προς στιγμήν, απέναντι στην οποιαδήποτε περαιτέρω πίεση είτε προς Ιράν είτε προς Συρία, που θεωρείται «μαλακό υπογάστριο» του Ιράν και κομβικής σημασίας για «ιμπεριαλιστική περικύκλωσή» του.

Οσο κλιμακώνεται η πίεση προς τη Συρία, τόσο θα αντανακλάται και στο Ιράν. Και όσο περισσότερο πιέζεται το Ιράν από ιμπεριαλιστικές κυρώσεις, αλλά και από περιφερειακές απειλές, όπως π.χ. η προοπτική ένωσης της Σ. Αραβίας με το Μπαχρέιν, τόσο δεν αποκλείεται διόλου να αξιοποιήσει όσα ερείσματα έχει ως αναδυόμενη δύναμη για να διασφαλίσει τη θέση του και τα συμφέροντά του (από τους σιιτικούς πληθυσμούς στο Μπαχρέιν και τη Σ. Αραβία ή ακόμη και στο Λίβανο, μέχρι τη διεκδίκηση των νήσων που διεκδικούν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στον Περσικό Κόλπο). Αυτήν την, ήδη, εκρηκτική κατάσταση οξύνουν οι κλιμακούμενες απειλές για μονομερές πλήγμα κατά του Ιράν από την ισραηλινή ηγεσία, η οποία επίσης επιδιώκει να εδραιώσει το ρόλο της ως ισχυρή δύναμη με ιμπεριαλιστικές βλέψεις στην περιοχή.

Η προοπτική γενικευμένης σύρραξης, είτε μεταξύ χωρών της περιοχής, είτε μεταξύ των υπαρχόντων συμμαχικών σχημάτων, είτε μεταξύ νέων που θα φτιαχτούν στην πορεία, είτε ιμπεριαλιστικής επέμβασης κατά του Ιράν δεν μπορεί να αποκλείεται. Αυτό που διαδραματίζεται εδώ και χρόνια με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, που εξελίσσεται όλους τους τελευταίους μήνες, με άλλη μορφή, στη Συρία, και πριν από αυτήν, στο Ιράκ, ακόμη και σήμερα στο Αφγανιστάν, και κατ' επέκταση ό,τι έγινε και στη Λιβύη, θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για μια εκτεταμένη και ευρεία «παρτίδα» πάνω στη ενεργειακή «σκακιέρα» της Ευρασίας, όπως έλεγε ο Σμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, στην οποία ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκρούονται για επιρροή, έλεγχο, κέρδη και συμφέροντα με το αίμα των λαών της περιοχής.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Σε αδιέξοδο οι δομές, στην εξαθλίωση οι εργαζόμενοι

...είναι αυτοί που εφηύραν και γνωμάτευσαν την «ανίατη ασθένεια» στοχοποιώντας χιλιάδες παιδιά. Εκείνοι που φρόντισαν να τους εξασφαλίσουν τις διά βίου δόσεις κρατικής πρέζας και τώρα δημιουργούν κρατικές πιάτσες, στήνοντας φυλακές χωρίς κάγκελα, εγκλωβίζοντας νέους ανθρώπους σε προδιαγεγραμμένη μοίρα

Τα στοιχεία για το πρόβλημα των ναρκωτικών και την εξάπλωσή του είναι για άλλη μια χρονιά αμείλικτα.

• Από τους 400.000 χρήστες ναρκωτικών στην Ευρώπη που προσέφυγαν για απεξάρτηση το 2009, το 1/4 (24% - 98.000 άνθρωποι) δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης την κάνναβη, το 51% δηλώνουν τα οπιοειδή (κυρίως ηρωίνη), το 18% την κοκαΐνη. Στη Φινλανδία το 58% των χρηστών που ξεκινούν θεραπεία αναφέρουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη βουπρενορφίνη (ένα από τα δύο υποκατάστατα που χορηγούνται και στη χώρα μας από τα δημόσια νοσοκομεία ως... «φαρμακευτική θεραπεία»), στην Τσέχικη Δημοκρατία οι χρήστες βουπρενορφίνης είναι 40%. Σημαντικό ποσοστό των χρηστών δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη μεθαδόνη και τη μορφίνη στην Αυστρία, τη Γαλλία, τη Δανία, τη Σλοβακία και τη Σουηδία. (Ετήσια Εκθεση «για την κατάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών στην Ευρώπη», όπως παρουσιάζονται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας - ΕΚΠΝΤ).
• Στην Ελλάδα η χρήση κάνναβης κατέγραψε αύξηση κατά 139% από το 2002 μέχρι το 2010. Στην πλειονότητά τους οι χρήστες (80,9%) ανέφεραν την κάνναβη ως ουσία πρώτης χρήσης με μέσο όρο ηλικίας τα 15,9 έτη. Μεταξύ 2002 και 2010, η κάνναβη παραμένει η ουσία με την οποία τα άτομα κατά κανόνα ξεκινούν την παράνομη χρήση. Μάλιστα, το ποσοστό της αυξάνεται από 76,6% το 2002 σε 80,9% το 2010 (Ετήσια Εκθεση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά - ΕΚΤΕΠΝ).

Ο αγώνας για μια ζωή χωρίς ναρκωτικά είναι αγώνας για την ελευθερία. «Τι είναι η ελευθερία; Μπορείτε να πείτε; Τι είναι η σκλαβιά - το γνωρίζετε πολύ καλά - γιατί το όνομά της έχει γίνει η ηχώ του δικού σας ονόματος. Είναι να δουλεύετε για τόση πληρωμή, που μόλις σας κρατά, από μέρα σε μέρα όρθιους στα πόδια σας, σαν να ζείτε σε κελιά, για χάρη των τυράννων(...) Με τη θέλησή σας ή χωρίς αυτήν, να 'στε αναγκασμένοι να τους υπερασπίζετε και να τους τρέφετε(...)»

Η ανάγκη για πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη στις γειτονιές, στους δήμους, στα σχολεία, στο δρόμο, στις φυλακές, σε προγράμματα απεξάρτησης είναι επιτακτική. Αντ' αυτού, σκόπιμα κι απ' τα πάνω δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μεγάλης επικινδυνότητας για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και επομένως τη ζωή χιλιάδων τοξικοεξαρτημένων. Ενώ οι εργαζόμενοι - που αποτελούν την ψυχική και κινητήρια δύναμη κάθε κρίκου που αφορά την τοξικοεξάρτηση - σέρνονται όπως κι όλος ο λαός στην εξαθλίωση.

• Από τον επόμενο μήνα οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης (ΚΠ) θα μένουν απλήρωτοι. 6 - 7 εργαζόμενοι σε κάθε ΚΠ αναλογούν σε δεκάδες χιλιάδες κατοίκους. Το υπουργείο Εσωτερικών δεν καταβάλλει ευρώ για τη χρηματοδότησή τους και ουσιαστικά ωθεί τους δήμους να κλείσουν τα ΚΠ χρησιμοποιώντας τις «καλλικρατικές» διαδικασίες.
• Οι εργαζόμενοι σε ΚΕΘΕΑ και «18 ΑΝΩ» έχουν υποστεί φρικτές περικοπές στους μισθούς τους και την ίδια στιγμή καλούνται να καταβάλλουν ηρωικές προσπάθειες για να ανταποκριθούν σε όλο και περισσότερη, όλο και πιο δύσκολη και σύνθετη δουλειά, δίπλα στον πληθυσμό που απευθύνονται.
• Δίπλα σε νεκροτομεία, πίσω από σκουπίδια, σε υπόγεια, λειτουργούν οι περιφραγμένες νέες μονάδες του ΟΚΑΝΑ μέσα στα νοσοκομεία. Οι μονάδες λειτουργούν στην ουσία με προσωπικό ασφαλείας, με έναν ψυχίατρο ανά δομή, υπάρχουν μονάδες στις οποίες δεν υπάρχει γιατρός παρά μόνο μια ή δυο φορές τη βδομάδα, με έναν παθολόγο μία ή καμία φορά τη βδομάδα (την ώρα που το Εϊτζ έχει αυξηθεί κατά 1240%), με νοσηλευτές και θεραπευτές που δεν αρκούν ούτε κατά διάνοια για να καλύψουν τις ελάχιστες ανάγκες των προγραμμάτων.

Η υποκρισία της ...«Παγκόσμιας Ημέρας»

Τα ναρκωτικά είναι στέρηση ελευθερίας, ακραία μορφή υποκρισίας. Είναι μια μάσκα πίσω από την οποία κρύβεται απωθημένος, ο πραγματικός εαυτός. Ας μετρήσουμε πόσες μάσκες έπεσαν τους τελευταίους μήνες και ποιοι τις φορούσαν...

Σε αυτές τις συνθήκες την Τρίτη 26 Ιούνη, με υποκριτικές κορώνες και τυμπανοκρουσίες θα γιορταστεί η λεγόμενη «Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών». Μια «γιορτή» που φέτος βρίσκει τη χώρα μας με την πολιτική πραγματικότητα ήδη να κυριαρχείται από την προσαρμογή της αντιναρκωτικής, και όχι μόνο, πολιτικής στις επιταγές της ΕΕ. Μια πολιτική που όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατακόρυφη αύξηση της χρήσης ναρκωτικών σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, αλλά έρχεται να σπρώξει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού στα γρανάζια της εξάρτησης. Την ίδια στιγμή στον τομέα της Υγείας, αυτή η πολιτική εκφράζεται με την κατακρεούργηση ακόμη και αυτού του αστικού κράτους πρόνοιας, με τις τεράστιες περικοπές των κονδυλίων για την Υγεία και την Πρόνοια, με την προωθούμενη, σε κάθε δημόσια και δωρεάν υπηρεσία και κρατική αρμοδιότητα, εισβολή των ιδιωτών - επιχειρηματιών - ΜΚΟ.

Υπενθυμίζεται ότι ήδη εκκρεμεί νομοσχέδιο για την «αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και των ΝΠΙΔ» όπου αναφέρεται καθαρά ότι θα δημιουργηθεί «επιτροπή εξάρτησης», η οποία θα δίνει άδεια σε ιδιώτες, ΜΚΟ και αυτοί θα καθορίζουν ποιος δικαιούται δωρεάν υπηρεσίες... Ενώ στο νομοσχέδιο «Κώδικας Ναρκωτικών» επισημαίνεται (άρθρο 53) η πρόθεση του κράτους να μεταβιβάσει στους ιδιώτες τη δική του αποκλειστικά ευθύνη για πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη, με το πρόσχημα ότι θα τους εποπτεύει. Στην πραγματικότητα δίνεται κι επίσημα πλέον η δυνατότητα όποιος θέλει να ανοίξει τη δική του «επιχείρηση - πρόληψης, απεξάρτησης, επανένταξης» και να νομιμοποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα παράνομα «κέντρα απεξάρτησης» που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα, πουλώντας ακριβά επικίνδυνες και μη ενδεδειγμένες μεθόδους.

Δεν είναι δυνατόν ο λαός αυτής της χώρας να μείνει απαθής στο λιντσάρισμα της ζωής του, δεν πρέπει να γείρει στα δύσκολα. Το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι το κοινωνικό περιθώριο και η μιζέρια, η ήττα και η βαρβαρότητα. Η επίθεση είναι ενιαία, το ίδιο ενιαία πρέπει να είναι και η αντεπίθεση, με την ενεργό συμμετοχή του καθένα στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων του λαού για το δικαίωμα στη δουλειά, στην υγεία, στην ασφάλιση, στην παιδεία, στις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στην οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, κόντρα σε όλα τα ναρκωτικά.

Αμεσες και ρεαλιστικές λύσεις

Αν και η τοξικοεξάρτηση είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού, υπάρχουν άμεσες ρεαλιστικές λύσεις που μπορούν να την περιορίσουν. Με πλήρη χρηματοδότηση και επαρκές επιστημονικό, μόνιμο προσωπικό, δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε:

Πρόληψη. Το κυριότερο όπλο στη μάχη κατά των ναρκωτικών. Πρόληψη είναι συγκεκριμένα μέτρα Κοινωνικής Πρόνοιας που έχουν να κάνουν με όλους τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή του ανθρώπου (εργασία, σχολείο κ.ά.). Εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, στελέχωση των σχολικών βαθμίδων με εκπαιδευμένους κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, δημιουργία σχολών που θα εκπαιδεύουν τους γονείς στους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.

Απεξάρτηση. Δηλαδή να υπάρχουν τόσα «στεγνά» προγράμματα όσα χρειάζεται η χώρα, τουλάχιστον ένα για εφήβους και ένα για ενήλικες σε κάθε νομό. Ανάπτυξη των προγραμμάτων έγκαιρης παρέμβασης για νέους που πειραματίζονται με ναρκωτικά αλλά δεν έχουν εξαρτηθεί ακόμη από αυτά. Προαγωγή της επιστημονικής έρευνας που σχετίζεται με τις κοινωνικές αιτίες του προβλήματος των ναρκωτικών.

Επανένταξη. Να θεσπιστούν ειδικά προγράμματα κατάρτισης που θα βοηθούν τους πρώην χρήστες να βρουν δουλειά, συνεργασία επιστημονικών, συνδικαλιστικών και άλλων φορέων για την καταπολέμηση του ρατσισμού.

Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

«Καράβια βγήκαν στη στεριά... »Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Καράβια βγήκαν στη στεριά/ και πιάσανε τα όρη/ Ποιος είδε βάρκα στο Χελμό/ στο Μέτσοβο βαπόρι./ Καράβια βγήκαν στη στεριά/ και χάθηκαν στο χιόνι/ κι αυτός που τα ονειρεύτηκε/ τα περιμένει ακόμη. / Ποιος είδε φάρο στον Ψηλορείτη/ στην Ελασσόνα λευκό πανί/ κι ένα καράβι από την Κρήτη/ να πιάνει Ξάνθη - Κομοτηνή./ Ποιος είδε νύχτα με δυο φεγγάρια/ ποιος είδε ήλιο σαν αχινό/ κι ερωτευμένα πουλιά και ψάρια / να κολυμπάνε στον ουρανό... (Μιχ. Γκανάς).

Το παλεύω με τη θάλασσα όλη μου τη ζωή σύντροφοι. Οπότε δεν παραξενεύεστε που με τη φύση της και τους στίχους που γέννησε στο πέρασμα των αιώνων, επέλεξα να αποκρυπτογραφώ τον κόσμο και να ζω σ' αυτόν... Γιατί η θάλασσα είναι ο ελληνικός ορίζοντας, η προσδιοριστική της φύσης μας ουσία. Η πεμπτουσία της αλμύρας στα δάκρυα χαράς ή λύπης, στον ιδρώτα του κόπου, η νοστιμιά της ανάγκης για τροφή. Η θάλασσα είμαστε εμείς κι η γλώσσα μας κι η πατρίδα και η ελευθερία μας, το παρελθόν, παρόν και μέλλον μας. Η θάλασσα ξεκουράζει τα ψηλά βουνά μας καθώς οι κορφές απλώνουν το βλέμμα τους πάνω της. Φτιάχνει αμμούδες για να παίζουν τα παιδιά και για να ξεπλένονται αμαρτίες των μεγάλων. Διδάσκει. Η θάλασσα διδάσκει. Πλεύση και χάραξη πορείας. Διάβασμα τ' ουρανού και του καιρού. Σε μαθαίνει να φτιάχνεις καράβια, να τα κουμαντάρεις, να παλεύεις με τα κύματα και να απολαμβάνεις τη γαλήνη. Η θάλασσα μουγκρίζει και ψιθυρίζει, τραγουδάει και πενθεί και παιανίζει. Γίνεται γυαλί που ανατριχιάζει και ρυτίδα που υπενθυμίζει. Πως ο άνθρωπος είναι και μικρός και μέγας. Η θάλασσα είναι κλειδάριθμος για όλα τα μυστικά και φανερά θαύματα και τραύματα. Χαρτογραφεί τον κόσμο.

Πρώτη Κυριακή μετά τις εκλογές. Τις κρίσιμες, τις θανατηφόρες, τις... Τόσα επίθετα για εκλογές δεν έχουμε ακούσει από τη μεταπολίτευση. Οταν κρινόταν το στιγμιαίο ή διαρκές έγκλημα της χούντας που όχι μόνο δεν παραγράφηκε, αλλά και συγχωρήθηκε κι επαναλήφθηκε από τότε... Κι ήταν πάντα κρυμμένο καλά πίσω από τα ταξικά φτιασίδια μιας κοινωνίας που ξέχασε ν' αντιστέκεται, συνήθισε να βολεύεται, άθροισε τα εγώ σε τεχνητά εμείς και παρείχε αφειδώς κοινοβουλευτικά άλλοθι στην κυρίαρχη τάξη.

Πρώτη Κυριακή και σίγουρα θα πουν δυστυχώς πολλοί, πως δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για ομορφόλογα, για ποιήματα και άσματα. Μήνυμα και μούντζα αρκούν ως εργαλεία για να ερμηνεύσεις τα πάντα. Ποιος έχει χρόνο στην αρένα της επιβίωσης να ασχοληθεί με ραψωδίες και ποιητικά μακρινάρια όταν χάρη στην «πρόοδο» του ανθρώπου μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα επαναλαμβανόμενης διαφήμισης μπορείς να βγάλεις καράβια στη στεριά. Και να χαχανίζουν σα μωρά παιδιά από την τεχνητή χαρά οι πνιγμένοι μούτσοι και λοστρόμοι. Τους είπαν πως θα γίνουνε καπεταναίοι. Στο σαπιοκάραβο που βαφτίστηκε πειρατικό για να βυθίσει τον ταξικό στόλο. Και τρέξαν όλοι στην αριστερή κουπαστή και μπάταρε το πλοίο. Μπάζει νερά. Κοιτάνε και το κατάρτι που κόντυνε μα η κόκκινη παντιέρα ανεμίζει ακόμη και δείχνει και τον άνεμο και την απειλή του και την έντασή του. Στον αφρό η δεξιά κουπαστή. Μιλιούνια οι ψηφοφόροι ναυτικοί που ζουν με την ελπίδα πως θα πνιγούνε τελευταίοι. Τέλος θα λάβει η αντάρα κι η καταστροφή αφού ανέτειλε επιτέλους μια κατάμαυρη αυγή να κάνει το σκότος έρεβος κι ο Λόγος να γίνει έλλογος δόλος των θυτών.

Πρώτη Κυριακή και τον ποιητή σε τούτη την αρχή της σημερινής στήλης τον αφιερώνω σ' όσους πήραν το παγούρι της ψήφου τους, το γέμισαν με ρούμι της νίκης και πήγαν στην κουπαστή που έδειχνε καλύτερο νησί να ξαποστάσουν. Τα ποιήματα δεν είναι ψευδαισθήσεις. Είναι όνειρα εκτός εκάστοτε τρέχοντος εμπορίου... Αλλωστε άλλη η αριστερά από την πρύμνη και άλλη από την πλώρη. Εμείς εδώ ξέρουμε από θάλασσα. Θα κολυμπήσουμε. Πιασμένοι από το κατάρτι. Θα ναυπηγήσουμε μεγαλύτερη βάρκα. Λέμβος σωσίβιος για λαϊκά ναυάγια. Προτιμότερη από πλοία φαντάσματα. Χέρια κουπιά. Προσοχή! Δεξιά τορπίλη. Ενας να μείνει ορθός και θά 'χουμε κατάρτι.