 |
Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΕ στις 18 του Ιούνη 2012, με θέμα την πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17 του Ιούνη και τις μετεκλογικές εξελίξεις. Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις Οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος, ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις. Η εκτίμηση θα ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις, οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μάη - Ιούνη, που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.
Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση, που θέτει για συζήτηση ως εξής:
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17 Ιούνη 2012 είναι αρνητικό για το λαό, ο οποίος έχει δεχτεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:
-- Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται. Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού, του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Συντελέσθηκε σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών του συστήματος ως και με τη συστηματική χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος, ώστε να αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει η θέση του λαού.
Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους, όλους όσοι, παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του. Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, κατά τη διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.
-- H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό, διασφαλίζοντας τη δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Εχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Αντ. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.
-- Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στη δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του, με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε προβάλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 6 του Μάη για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κ.λπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα αστικής διαχείρισης. Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα.
Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης με την ΕΕ, αλλά και την Ευρωζώνη.
-- Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής «Χρυσής Αυγής», η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Η «Χρυσή Αυγή» αποτελεί σημαντικό όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα του εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε βάρος του ΚΚΕ.
Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στη διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στο ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν τη μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση, η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε, επηρεάσθηκε από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από τη μείωση των απαιτήσεων σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη, όσον αφορά την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου», το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.
Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν τη φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ άλλα κόμματα και ιδιαίτερα ΣΥΡΙΖΑ, να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 του Ιούνη και που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για:
α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες των Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Ολων, δηλαδή, εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6 του Μάη.
Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε τη μαζικότητα - οργανωτικότητα, ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθιά ενσωμάτωσή της στην Ευρωζώνη, η βαθιά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην Ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του.
Σ' αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιούνη ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στη συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6 του Μάη, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με τη συμμετοχή σ' αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του Προέδρου Ομπάμα.
Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις, ενόψει και της Συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιούνη, της Συνόδου του G7 και της Συνόδου του G20 18 - 19 Ιούνη. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των Ευρωπαίων ανταγωνιστών προς τη Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και τη διάλυσή της.
β. Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Τη φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.
γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλου μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, τη Δημόσια Διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
δ. Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της Δανειακής Συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρόλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα, για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη - μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της Ευρωζώνης.
Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17 του Ιούνη εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο τη στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης.
Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και τη χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτά.
Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες τις εξελίξεις θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης τη δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για τη σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τη μάχη στη συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.
Το ΚΚΕ έδωσε τη μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την Ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στο λαό το χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετάσχει το ΚΚΕ στη διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή τη διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Εδωσε τη μάχη αυτή, παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους.
Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση - ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για τη συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
Το ΚΚΕ θα βρισκόταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Εχει μεγάλη σημασία ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ παρέμεινε όρθιο με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή.
Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένουν στοιχεία νέας εξόρμησης στο λαό, ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.
Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης, η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το Κόμμα, αλλά και από το γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.
Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσουν τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο, ανεξάρτητα από την επίδραση ή το βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.
Το 18ο Συνέδριο και οι κατοπινές Αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του Κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στην κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται, επίσης, με ζητήματα της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο Κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία.
Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πώς κατακτάμε τη μεγαλύτερη - όσο γίνεται - επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων, αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες.
Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μην αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν.
Γ. ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις, ώστε να μη χρεωθεί και να μην πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.
Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ' όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.
Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.
Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνιστικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος, αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήματος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.
α. Θα δώσει τη μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μην υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.
β. Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη Βουλή στο μεσοδιάστημα.
γ. Αμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων, όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των Κέντρων Υγείας και των νοσοκομείων, η προστασία των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, η ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από τη βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑμΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.
δ. Θα επιδιώξει τη λαϊκή συσπείρωση, ενόψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28 - 29 του Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.
ε. Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες, για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που έως τώρα δεν μετέχουν.
Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλουν στη μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσον αφορά τη δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του Κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα.
ΑΘΗΝΑ 18/6/2012
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου