Οι τράπεζες να 'ναι καλά!

«Ιστορική» η απόφαση της ΕΕ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Διότι, τι πιο σημαντικό, εξαίσιο, φιλάνθρωπο και ελπιδοφόρο σε αυτή την μάταιη ζωή από το «να πηγαίνουν καλά οι τράπεζες»...

Και μη νομίζετε ότι αυτά τα λένε μόνο οι «δεξιοί». Τα λένε και οι «αριστεροί». Δείτε, για παράδειγμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν δέχεται κουβέντα ότι θα μπορούσε η απόφαση των Βρυξελλών για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να μην εφαρμοστεί και για την Ελλάδα...

*

Αλλωστε η προ κρίσης ιστορία της θαλερότητας των τραπεζών μας, πείθει για το πώς αυτή η θαλερότητα μεταφράζεται σε... φιλολαϊκή πολιτική:

Το 2000 το Ενεργητικό των τραπεζών (σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας) ήταν 265 δισ. ευρώ.

Το 2009 το Ενεργητικό των ίδιων τραπεζών είχε εκτιναχτεί στα 614 δισ. ευρώ.

Είχε, δηλαδή, αυξηθεί κατά 349 δισ. ευρώ! Ποσοστό αύξησης 132%!

*

Ποιος, λοιπόν, δεν θυμάται:

Καθ' όλη τη διάρκεια της προ κρίσης περιόδου, όταν οι τράπεζές μας υπερδιπλασίασαν τον πλούτο που κατείχαν και διεκδικούσαν από το λαό,

όταν οι τράπεζές μας αύξαναν το Ενεργητικό τους με αποτέλεσμα να ξεπεράσει σε μέγεθος δυο ολόκληρα ετήσια ΑΕΠ της χώρας (!),

οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι

(αυτοί που αρχικά υφίσταντο τη λιτότητα για να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ και μετά τη λιτότητα για να παραμείνει η Ελλάδα στην ΟΝΕ)

έπαιρναν «αυξήσεις» του ιλιγγιώδους ύψους των 0,77 λεπτών του ευρώ

και ο αριθμός των κοινωνικά αποκλεισμένων είχε ανέλθει στους3.023.000 ανθρώπους...

Ψηνότανε...

Μια πρώτη γεύση των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης είχαμε πάρει, όταν, αμέσως μετά τις εκλογές, δημοσιοποιήθηκε το κείμενο με τα λεγόμενα «σημεία προγραμματικής σύγκλισης» μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων.

Ηταν εκεί που, ανάμεσα στα άλλα, διαβάσαμε ότι:

*

1)«Η νέα κυβέρνηση θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα».

Τελικώς, η «μικρή» κυβέρνηση αριθμεί40 νοματαίους...

*

2)«Επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν να μην αναστέλλουν ούτε το έργο ούτε τη συναίνεση» των μελών της.

Τουτέστιν, έχουν εξ αρχής μοιράσει τους ρόλους του «καλού» και του«κακού» που θα πηγαίνουν χέρι - χέρι...

*

3) Στόχος της είναι η «παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον έτη...».

Δηλαδή, τα επιπλέον 15 δισ. ευρώ σε μέτρα λιτότητας ο λαός θα τα καταβάλει ασυζητητί, αλλά - εφόσον επιτευχθεί ο «στόχος» - θα τα καταβάλει με... «ευκολίες πληρωμής»!

*

4)«... η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων (προσδιορίζεται από) το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο» και «το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων».

Που πάει να πει σε κανονικά ελληνικά«τι είχαμε (με το Μνημόνιο), τι χάσαμε»...

*

5)«Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι».

Ωραιότατη διατύπωση! Οπως βλέπετε, δεν πρόκειται περί «δέσμευσης». Ούτε καν για «υπόσχεση». Απλώς για μια«γενική επιδίωξη» πρόκειται. Αλλά ό,τι «επιδιώκεις» δε σημαίνει ότι το πετυχαίνεις κιόλας, ε;...

*

6) Εναρξη «διαδικασίας αποκρατικοποιήσεων - εγγυήσεις διαφάνειας».

Εδώ κάθε σχόλιο περιττεύει.

*

7) Στους οργανισμούς του Δημοσίου«στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού...».

Να ένας ακόμα «στόχος». Αλλά αυτά τα είπαμε: Ανθρωποι είναι. Μπορεί και να ...αστοχήσουν.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ