Αποσπάσματα από την εισήγηση που ενέκριναν ομόφωνα οι χαλυβουργοί στη συνέλευση της περασμένης Παρασκευής
Σαν ΔΣ κατανοούμε τη δυσκολία που υπάρχει, την κούραση και τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα και αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε μετά από έναν τόσο μακρόχρονο ηρωικό αγώνα. Πιστεύουμε όμως ότι πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας. Να αξιοποιήσουμε την όποια δυνατότητα υπάρχει, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά μας, να μπούνε σ' ένα δρόμο υλοποίησης. Γι' αυτό σαν ΔΣ, κάναμε τα αιτήματά μας πιο συγκεκριμένα για να μπορέσει να δοθεί λύση.
Θα καταθέσουν υπόμνημα
Παίρνοντας υπόψη ότι ορισμένοι από τους συναδέλφους μας έχουν παραιτηθεί ή αποχωρήσει, ότι ορισμένοι από τους συναδέλφους μας απολυμένους δε θέλουν να ξαναγυρίσουν στη δουλειά, ενώ το επόμενο διάστημα θα αποχωρήσουν και άλλοι λόγω συνταξιοδότησης, κάνουμε προς την εργοδοσία την εξής πρόταση:
1. Από τους απολυμένους συναδέλφους μας να επαναπροσληφθούν αμέσως τουλάχιστον σαράντα (40) άτομα.
2. Για τους υπόλοιπους απολυμένους συναδέλφους μας, θα συζητήσουμε και θα συμφωνήσουμε για τον τρόπο και το χρόνο επανόδου στην εργασία τους σε εύλογο χρονικό διάστημα. Μέχρι την επάνοδό τους δεν θα πραγματοποιηθεί καμία νέα πρόσληψη.
3. Εφόσον υπάρξει μεταξύ μας συμφωνία, για την υλοποίηση των παραπάνω, θα εισηγηθούμε στη ΓΣ των μελών μας, τη διακοπή της απεργιακής κινητοποίησης και την άμεση λειτουργία του εργοστασίου.
Καλούμε τη συνέλευσή μας να τα υιοθετήσει, και να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για την υλοποίησή τους. Αν συμφωνούμε με αυτή την πρόταση, θα πάρουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να την επιβάλουμε.
Θα τη στείλουμε στην εργοδοσία και στο υπουργείο Εργασίας. Θα ζητήσουμε άμεσα νέα τριμερή συνάντηση. Θα ζητήσουμε συνάντηση με όλα τα Εργατικά Κέντρα της Αττικής, θα τους θέσουμε υπόψη την πρόταση, θα ζητήσουμε να υπογράψουν τα αιτήματά μας και να καθορίσουν και αυτά συνάντηση με το υπουργείο Εργασίας. Επίσης, θα τα καλέσουμε να δούνε και αυτά με τι άλλους τρόπους θα μπορέσουν να συμβάλουν στον αγώνα μας, να πιέσουν για την υλοποίησή τους.
Θα στείλουμε την πρότασή μας στα κόμματα που στηρίζουν τη συγκυβέρνηση και θα ζητήσουμε ξανά συνάντηση μαζί τους, να πάρουν καθαρή θέση και όχι ναι μεν αλλά.
Παράλληλα, στο υπουργείο και στα κόμματα θα θέσουμε και μια σειρά άλλα αιτήματα που έχουν σχέση με τα τραπεζικά δάνεια, με την αναγνώριση των ενσήμων, με έκτακτη οικονομική ενίσχυση και άλλα.
Με αυτή μας την πρόταση εξασφαλίζουμε την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων συναδέλφων μας που ενδιαφέρονται να ξαναγυρίσουν στη δουλειά, που είναι το βασικό αίτημα της απεργίας μας. Προτείνουμε όμως ένα διαφορετικό σταδιακό τρόπο υλοποίησης του αιτήματός μας. Αυτό δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην εργοδοσία να συκοφαντεί τον αγώνα μας. Θα αναγκαστεί να κάνει φανερές τις προθέσεις της, το ίδιο και τα πολιτικά κόμματα.
Κάνουμε την πρόταση αυτή με αίσθημα ευθύνης, με ήσυχη τη συνείδηση και ψηλά το κεφάλι.Δίνουμε 250 μέρες πρωτόγνωρο, ηρωικό αγώνα. Μια τιτάνια μάχη, όχι μόνο ενάντια στον Μάνεση αλλά συνολικά στην τάξη που εκπροσωπεί και στους μηχανισμούς της. Επομένως, μπορούμε καλύτερα από τον καθένα να κατανοήσουμε τις δυσκολίες του να πάρουμε την οποιαδήποτε απόφαση θεωρούμε σωστή. Εμείς κάναμε αυτό που έπρεπε, το σωστό. Κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουν και άλλοι εργαζόμενοι.
Γνωρίζουμε ότι προβλήματα δεν αντιμετωπίζουμε μόνο εμείς οι Χαλυβουργοί, αλλά συνολικά η εργατική τάξη. Ανεργοι δεν είναι μόνο οι 120 Χαλυβουργοί. Οι άνεργοι είναι 1.500.000 και άμεσα θα προστεθούν και άλλες χιλιάδες. Πολλές χιλιάδες είναι χρόνια άνεργοι. Το επόμενο διάστημα θα κλείσουν και άλλες εκατοντάδες επιχειρήσεις, η κρίση βαθαίνει. Δεν κάναμε μόνο εμείς αγώνα για να επαναπροσληφθούν οι συνάδελφοί μας απολυμένοι. Εκαναν και σε άλλους εκατοντάδες χώρους που έγιναν απολύσεις.
Την περίοδο που εμείς οι Χαλυβουργοί απεργούμε, την ίδια περίοδο η μερική απασχόληση, οι μειώσεις μισθών μέσω επιχειρησιακών, ατομικών συμβάσεων προχώρησαν ραγδαία. Το αντεργατικό οπλοστάσιο έγινε πιο πλούσιο. Αυξήθηκε η φοροληστεία, οι ελλείψεις στα φάρμακα, στα νοσοκομεία, μεγάλωσαν η φτώχεια και η δυστυχία. Πρόκειται για πραγματικό πόλεμο ενάντια συνολικά στην εργατική τάξη σε όλη τη γραμμή του μετώπου.
Ο αγώνας μας άνοιξε πρωτόγνωρους δρόμους
Σε αυτόν τον πόλεμο, εμείς οι Χαλυβουργοί ανοίξαμε πρωτόγνωρους δρόμους. Προχωρήσαμε παλικαρίσια μπροστά, πολύ πιο μπροστά από τους άλλους. Αυτό είναι κατόρθωμά μας, αποτελεί μεγάλη νίκη.
Το παράδειγμά μας δεν ήταν έτοιμοι να το ακολουθήσουν και άλλοι εργαζόμενοι σε αυτήν την φάση. Δεν τους κατηγορούμε αλλά ούτε φταίμε εμείς σε αυτό. Από την αρχή είχαμε πει, πως η ουσιαστική αλληλεγγύη και βοήθεια στον αγώνα μας, ήταν να γίνει το ίδιο μεγάλο βήμα και σε άλλα εργοστάσια και κλάδους, να γίνει όλη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία. Δεν μπόρεσε να γίνει τώρα, θα γίνει σε επόμενη φάση, και εμείς ρίξαμε πολύ λίπασμα γι' αυτό. Η εργατική τάξη πάντα θα το θυμίζει και θα το αναγνωρίζει.
Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε αυτούς που μας εκφράζουν συμπάθεια στα λόγια, μας λένε μεγάλα λόγια, μας μιλάνε για συγκρούσεις, αλλά στην πράξη στους δικούς τους χώρους δεν κάνουν τίποτα. Αντίθετα, είναι υπέρ της μερικής απασχόλησης, των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, έβαλαν πλάτη για να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα.
Επομένως, εμείς που κάναμε αυτόν το μεγάλο αγώνα, ξέρουμε και πώς θα τον συνεχίσουμε, γιατί ο δικός μας αγώνας δεν είναι μια μάχη που σταματάει εδώ. Πάει μακριά μέχρι να τους νικήσουμε τελειωτικά. Να διώξουμε από τη μέση τον κάθε Μάνεση, να έρθουν τα εργοστάσια και ο πλούτος στα χέρια μας. Οι απεργοί Χαλυβουργοί απέδειξαν με τον πιο περίτρανο τρόπο ποιος είναι ο παραγωγός του πλούτου και ποια είναι τα παράσιτα, ότι "χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά".
Στις 250 μέρες ηρωικού αγώνα μάθαμε πολλά, όσα δεν ξέραμε χρόνια. Εμείς που νικήσαμε τον Μάνεση και τους μηχανισμούς του, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε και όσους προσπαθήσουν να καπηλευτούν ή να συκοφαντήσουν ή να λερώσουν τον αγώνα μας. Τους λέμε ότι από λόγια έχουμε χορτάσει. Εμείς ξέρουμε ποιοι ήταν αυτοί που από την αρχή του αγώνα στάθηκαν αταλάντευτα, νύχτα μέρα δίπλα μας, δεν μας εγκατέλειψαν ούτε μια ώρα. Ξέρουμε ποιοι μας στήριξαν με έργα και τις 250 μέρες, με υλική βοήθεια, χωρίς ούτε μέρα ανάπαυλα, και ποιοι μας χόρτασαν με λόγια. Ξέρουμε ποιοι προσπάθησαν να μεταφέρουν τη σπίθα του αγώνα παντού, και ποιοι στους χώρους τους συμβιβάστηκαν, τα δέχτηκαν όλα παθητικά, ή στην καλύτερη περίπτωση έκαναν μια ή δύο απεργίες ντουφεκιά στον αέρα και μετά ανέθεσαν σε εμάς να τους βγάλουμε το φίδι από την τρύπα. Επομένως, μακριά από μας οι ανέξοδοι ηρωισμοί και τα μαθήματα αγωνιστικότητας.
Για άλλη μια φορά ευχαριστούμε όλους όσοι συμπαραστάθηκαν στον αγώνα μας, και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συνεχίζουν να στηρίζουν τον αγώνα μας. Κάθε αγώνας βάζει το δικό του λιθαράκι. Ο δικός μας αγώνας άνοιξε μεγάλους δρόμους για τους μελλοντικούς αγώνες γιατί ο πόλεμος συνεχίζεται. Προσέφερε σε όλη την εργατική τάξη πολύτιμη πείρα, έβαλε τον πήχη ψηλότερα για όλη την εργατική τάξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου