«ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» Κόμμα επικίνδυνο και αντιδραστικό για Ελληνες και μετανάστες

Αποκαλυπτικός ο λόγος τους από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση της Βουλής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το συστημικό και βαθιά αντιδραστικό της ρόλο, σαν δύναμη κρούσης κατά των εργαζομένων -Ελλήνων και μεταναστών- επιβεβαίωσε η «Χρυσή Αυγή» και κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης.

Στις παρεμβάσεις των βουλευτών της ξεχείλιζε το μίσος κατά των μεταναστών, που αποτελεί προκάλυμμα και όχημα για κλιμάκωση της επίθεσης συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης. Παράλληλα, η «Χρυσή Αυγή» έδωσε όλα τα απαραίτητα διαπιστευτήρια στο αστικό πολιτικό σύστημα και την ΕΕ, τα οποία στα λόγια υποτίθεται ότι καταγγέλλει.

Ο ίδιος ο πρόεδρός της, Ν. Μιχαλολιάκος, στην ομιλία του ξεκαθάρισε ότι «ευχόμαστε στη συγκυβέρνηση πράγματι να επιτύχει τουλάχιστον εις ό,τι αφορά το οικονομικό ζήτημα». Για ποιον όμως θα μετρήσει θετικά αυτή η επιτυχία; Αυτονόητα όχι για τους εργαζόμενους και το λαό, αφού όλες οι κυβερνητικές εξαγγελίες, αν εφαρμοστούν, οδηγούν στην παραπέρα εξαθλίωση του λαού για να σωθεί το κεφάλαιο. Ετσι, ενώ η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται δημαγωγικά να καταγγέλλει την πολιτική της κυβέρνησης, την ίδια ώρα εύχεται αυτή να εφαρμοστεί με επιτυχία, σε βάρος δηλαδή των λαϊκών οικογενειών που στενάζουν.

Ο Ν. Μιχαλολιάκος ανέδειξε ακόμα την «ανάγκη για ένα εθνικό όραμα», τσουβαλιάζοντας -όπως και τα αστικά κόμματα- το κεφάλαιο και το λαό, που έχουν όμως συγκρουόμενα ταξικά συμφέροντα. Ο ίδιος στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης είδε «...μόνο γενικές εξαγγελίες, οι οποίες θα δούμε κατά πόσο θα γίνουν πραγματικότητα και κατά πόσο θα εφαρμοστούν», συμβάλλοντας -στο μέτρο που του αναλογεί- στον εφησυχασμό του λαού και στην καλλιέργεια στάσης ανοχής απέναντι στη βαθιά αντιλαϊκή συγκυβέρνηση.

Στον εξωραϊσμό της κυβερνητικής πολιτικής στοχεύει και η δέσμευση του Μιχαλολιάκου πως «εις ό,τι αφορά την ελάφρυνση κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, το θέμα των δανειοληπτών, όλα αυτά είναι θετικά και εφόσον γίνουν πραγματικότητα, εμείς ασφαλώς θα συμφωνήσουμε».

Καλλιεργεί δηλαδή συνειδητά την αυταπάτη ότι μια αστική κυβέρνηση και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, μπορεί να ψηφίσει μέτρα που θα ανακουφίζουν ουσιαστικά το λαό, χωρίς οι όποιες «ελαφρύνσεις» να απορροφώνται σε πολλαπλάσιο βαθμό από το σύνολο των βάρβαρων μέτρων, στο πλαίσιο της διαχείρισης υπέρ του κεφαλαίου.

Ζήτω οι Ελληνες καπιταλιστές!

Οσο για το γενικό πωλητήριο που έβαλε ο πρωθυπουργός στη δημόσια περιουσία και τις επιχειρήσεις, στις οποίες στον ένα ή τον άλλο βαθμό μετέχει το Δημόσιο, ο επικεφαλής της «Χρυσής Αυγής» φάνηκε να ανησυχεί μόνο για «να μην πουληθούν σε ξένους», λες και αν πουληθούν σε ντόπιους κεφαλαιοκράτες, οι συνέπειες για τους εργαζόμενους και το λαό θα είναι λιγότερο επώδυνες.

Πιστός στις στρατηγικές επιλογές του συστήματος και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις οποίες υπηρετεί, ξεκαθάρισε ευθαρσώς ότι «δεν είμαστε υπέρ της εξόδου από το Ευρώ, αυτό πρέπει να διασωθεί και νομίζω ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία». Με την ίδια παρρησία συντάχθηκε και αυτός στο μέτωπο της αναδιαπραγμάτευσης, μαζί με τη συγκυβέρνηση και τους άλλους, λέγοντας στην ομιλία του ότι «θα μπορούσαμε να πιέσουμε στην κατεύθυνση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα».

Μέχρι εκεί φτάνει ο αντιμνημονιακός τάχα λόγος και της «Χρυσής Αυγής», με τον οποίο προσπάθησε προεκλογικά να φιλοτεχνήσει αντισυστημικό προφίλ και να κλέψει ψήφους.

Εκεί που ξεσάλωσαν στην κυριολεξία οι βουλευτές της «Χρυσής Αυγής», ήταν στο θέμα των μεταναστών, με τον Ηλ. Κασιδιάρη να δίνει τον τόνο και να προτείνει την άμεση απέλασή τους και τη λήψη μέτρων που «πρέπει να έχουν ως κύριο στόχο την σκλήρυνση των μέτρων καταστολής και σωφρονισμού».

Ανάμεσα στα μέτρα που πρότεινε ήταν ακόμα η «μεταφορά Ειδικών Δυνάμεων του στρατού στον Εβρο που και τον εξοπλισμό διαθέτουν και την κατάλληλη εκπαίδευση έχουν για να δώσουν λύση στο πρόβλημα», ενώ«εξίσου σημαντική είναι η εκ νέου διασπορά των ελληνικών ναρκοπεδίων κατά προσωπικού».

Πρότεινε μάλιστα μια πιο ανατριχιαστική εκδοχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης που σπέρνει η συγκυβέρνηση σε όλη τη χώρα, λέγοντας ότι «οι ποινές (σ.σ. των μεταναστών) δεν θα πρέπει να εκτίονται σε φυλακές αλλά σε ειδικούς χώρους κράτησης, όπου παράλληλα θα παράγεται έργο υπέρ του Δημοσίου».

Σε άλλο σημείο του αντιμεταναστευτικού - φασιστικού παραληρήματος, ο Κασιδιάρης είπε: «Κάποιοι σκοτεινοί κύκλοι έχουν θέσει πράγματι ως στόχο - και το δηλώνω μετά λόγου γνώσεως - να μετατρέψουν τη χώρα μας σε ένα άθλιο προτεκτοράτο κατοικούμενο από υπανθρώπους, χωρίς συνείδηση, χωρίς πατρίδα, χωρίς πολιτισμό, χωρίς ψυχή στην ουσία, διότι άνθρωποι χωρίς ψυχή, δηλαδή χωρίς φυλή αρώμενη εκ των έσω, είναι το έρμα στο αιώνιο ταξίδι της ιστορίας».

Μεγάλη η ευθύνη της κυβέρνησης

Με βάση τα παραπάνω, έχει ιδιαίτερη σημασία η κατάληξη της ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, την προηγούμενη Κυριακή, κατά τη συζήτηση στη Βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης, όπου απευθυνόμενη στη κυβέρνηση, τόνισε:

«Εμείς προειδοποιούμε για το εξής: Τώρα γυμνάζονται οι "Χρυσαυγίτες" -όχι μόνο κακώς, αλλά απαράδεκτα- πάνω στα σώματα των μεταναστών, αλλά αύριο θα γυμναστούν πάνω στα σώματα των Ελλήνων εργαζομένων. Δεν είναι θέμα αν είναι Ελληνες, μετανάστες, ξένοι ή μη ξένοι κλπ. Είναι όλοι εργαζόμενοι και κάτω από το δέρμα τους το αίμα είναι κόκκινο, και στους μαύρους και στους κίτρινους και όποιους να είναι.

Επομένως έχετε πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι σε αυτό που λέμε "Χρυσή Αυγή", καθαρά πράγματα... Ακουσα υπουργό της κυβέρνησης να λέει ότι χαιρετίζει όλους τους εκπροσώπους (σ.σ. στη Βουλή). Βεβαίως ο λαός τους έστειλε. Πάντως εγώ δεν τους χαιρετίζω. Το ΚΚΕ δεν τους χαιρετίζει. Βεβαίως, τους ψήφισε ο λαός, δεν τα βάζουμε με τους ανθρώπους που τους ψήφισαν, αλλά δεν τους χαιρετίζουμε. Τι να κάνουμε δηλαδή; Για να επιδείξουμε δημοκρατία θα χαιρετίζουμε τους "Χρυσαυγίτες" που αυτή τη στιγμή κάνουν λεκτική και σωματική βία και απειλούν;

Εν πάση περιπτώσει, είναι άλλο πράγμα, και η ταξική πάλη έχει και αυτή τους όρους της. Ναι, βεβαίως, μην εξισώνετε -γιατί θα πλήξετε ολόκληρο τον ελληνικό λαό- τη βία της "Χρυσής Αυγής" και την όποια βία αναγκάζονται να ασκήσουν οι εργαζόμενοι για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους. Και εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού μη δοκιμάσετε στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει επίσημη κρατική ιδεολογία στην Ευρώπη. Εμείς δεν φοβόμαστε, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Δεν αφορά άλλωστε το ΚΚΕ».

Γ. Φ.