ανορθογραφος

Αλήθειες και ψέματα

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας έχει να κάνει με το πώς... ορισμένοι φανατικοί πολεμούν με πάθος την επιχειρηματικότητα και κάνουν ό,τι μπορούν για να καταστήσουν ανέφικτη οιαδήποτε επένδυση. Μια ελληνική πολυεθνική αποφασίζει, για παράδειγμα, να κάνει ακριβώς την ίδια επένδυση σε μια σειρά από χώρες. Την ολοκληρώνει παντού, συμπεριλαμβανομένης και της Νιγηρίας, εκτός από την Ελλάδα». Να, λοιπόν, που η «Καθημερινή» (25/1/2012) και ο διευθυντής της, Α. Παπαχελάς, ανακάλυψαν την αιτία της κρίσης και τη γιατριά της. Ο πόλεμος ενάντια στην επιχειρηματικότητα φταίει για την κρίση και όχι αυτό που πραγματικά φταίει, η τόση επιχειρηματικότητα και κερδοφορία που οδηγεί στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, τα οποία δεν επενδύονται ακριβώς γιατί έχει μπουχτίσει η οικονομία και δεν αποδίδουν κέρδη οι επενδύσεις. Τι προτείνει ο αστός δημοσιολόγος; Την υποταγή των εργατών στην επιχειρηματικότητα. Με σφαγή των δικαιωμάτων τους. Αυτό εννοεί γράφοντας ότι «μια ελληνική πολυεθνική» εξάγει κεφάλαια σε άλλες χώρες όπως η Νιγηρία. Το δίνει όμως με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, τους Κινέζους. Να τι γράφει: «Ο Ελληνας είναι δουλευταράς, δημιουργικός και νοικοκύρης. Κοιτάξτε τι συνέβη στον Πειραιά από την ώρα που η επένδυση των Κινέζων ξέφυγε από τη μέγγενη των απεργιών και των εργατοπατέρων! Οι Ελληνες εργαζόμενοι ξεπερνούν κάθε μέσο όρο παραγωγικότητας και εκπλήσσουν τους πάντες. Αν απελευθερώσουμε αυτόν τον τύπο Ελληνα από τα δεσμά του, η ελληνική οικονομία θα εκπλήξει επίσης τους πάντες». Τι λέει λοιπόν; Οτι η επένδυση είναι κερδοφόρα γιατί υπάρχουν εργαζόμενοι σε συνθήκες γαλέρας, υποταγμένοι, με εντατικοποιημένη εργασία, χωρίς να διεκδικούν τα δικαιώματά τους (αυτό σημαίνει «δουλευταράς και νοικοκύρης έξω από τη μέγγενη των απεργιών»). Ποια είναι «τα δεσμά» του εργάτη για τον κύριο δημοσιολόγο; Η ταξική πάλη για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων του, για να μπορεί να ζει αυτός και η οικογένειά του με τον πλούτο που παράγει και του τον κλέβει ο καπιταλιστής βγάζοντας τεράστια κέρδη, στέλνοντάς τον ταυτόχρονα στην εξαθλίωση και την ανεργία.

***

Ο Κινέζος εκπρόσωπος της COSCO όταν ήρθε στην Ελλάδα για την υπογραφή της συμφωνίας είπε πως στην Ελλάδα γίνονται πολλές απεργίες και αυτό δεν είναι καλό για την οικονομία. Για τα κέρδη ήθελε να πει, αλλά το είπε κομψά, αντιπαραθέτοντας την κατάσταση στην Κίνα. Και εννοούσε βεβαίως μισθούς και συνθήκες δουλειάς Κίνας και εργαζόμενους να μη σηκώνουν κεφάλι στους εκμεταλλευτές τους. Πώς δουλεύουν στην COSCO; Με σύμβαση ανειδίκευτου εργάτη και μεροκάματο 40 ευρώ, ενώ κάνουν ειδικευμένη δουλειά. Στο μεροκάματο περιλαμβάνονται επιδόματα, πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή δουλειά, αργίες, εκτός έδρας, όλες οι κρατήσεις για ασφαλιστικά ταμεία, ΦΜΥ, κ.λπ. Δουλεύουν συνεχές ωράριο ή και σπαστό. Η δουλειά πέρα από το 8ωρο θεωρείται οικειοθελής προσφορά, άρα δεν πληρώνονται υπερωρίες. Ετσι, όσοι εργάζονται πενθήμερο παίρνουν μισθό γύρω στα 700 ευρώ, ενώ όσοι δουλεύουν με εκ περιτροπής εργασία παίρνουν μισθό 300 - 400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες, γίνονται μέσω άλλης εταιρείας και μέσω υπεργολάβων. Απαγορεύεται η δράση σωματείου. Αυτή την επιχειρηματικότητα θέλουν να επιβάλουν οι καπιταλιστές, αυτήν προάγουν η «Καθημερινή» και ο Α. Παπαχελάς, τέτοιους «δουλευταράδες - νοικοκύρηδες» εργάτες θέλουν για να αυξάνεται η «παραγωγικότητα», δηλαδή η άκρατη εντατικοποίηση της δουλειάς και να υπάρχει άκρατη κερδοφορία.

***

Είναι ένας επιπλέον λόγος, ότι δηλαδή θέλουν τέτοιες συνθήκες δουλειάς, για να ανθεί η επιχειρηματικότητα και κάνουν χυδαία επίθεση στον αγώνα των χαλυβουργών. Να τι γράφει γι' αυτό: «Ο ρόλος κάποιων συνδικαλιστικών οργανώσεων επίσης μειώνει θέσεις εργασίας... Η υπόθεση της Χαλυβουργίας αποτελεί μια τέτοια περίπτωση, που θυμίζει τις παλαιότερες τραγωδίες οι οποίες οδήγησαν στην αποβιομηχάνιση της χώρας, όπως στην υπόθεση του εργοστασίου της Pirelli στην Πάτρα». Πράγματι, η εφημερίδα του κεφαλαίου υποστηρίζει πως έπρεπε οι εργάτες της «Χαλυβουργίας» να πουν στον Μάνεση «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Να δεχτούν τις απολύσεις, την εκ περιτροπής εργασία, τη δραστική μείωση μισθών, δηλαδή σαν την COSCO των Κινέζων. Να δεχτούν να τους σφάξουν. Αλλά η μεγαλύτερη απάτη της εφημερίδας και του διευθυντή της είναι η άποψη ότι τα ταξικά συνδικάτα κλείνουν τα εργοστάσια, όπως βεβαίως και το παράδειγμα της «Pirelli». Ποια είναι η αλήθεια; Την εποχή που η GOOD YEAR έκλεινε το εργοστάσιό της στη Θεσσαλονίκη, στέλεχος μιας άλλης βιομηχανίας ελαστικών, της «Pirelli», δήλωνε σε οικονομική εφημερίδα: «Σήμερα δεν πρέπει να λέμε ότι το κόστος εργασίας στην Ελλάδα είναι υψηλό και γι' αυτό η παραγωγή δε συμφέρει εδώ, αλλά να λέμε ότι το κόστος αυτό είναι αλλού χαμηλότερο σε σχέση με το ελληνικό και γι' αυτό συμφέρει η παραγωγή αλλού». Αλλά τη «Φριγκογκλάς», που ήταν κερδοφόρα και η ιδιοκτησία της αποφάσισε να μεταφέρει σε άλλο κράτος τις δραστηριότητές της απολύοντας την πλειοψηφία των εργατών, ποιος την έκλεισε; Οι εργάτες; Τη «ΖΗΜΕΝΣ HELLAS» στη Θεσσαλονίκη, που ήταν κερδοφόρα, ποιος την έκλεισε; Οι εργάτες; Τα εργοστάσια ζάχαρης ποιος τα έκλεισε; Οι εργάτες; Την ΕΤΜΑ που πήγε στην Κίνα, ποιος την έκλεισε; Οι εργάτες;

Ι.