Η... «ασυλία» του ΚΚΕ και τα «άσυλα» του αντικομμουνισμού

Χτες στην «Καθημερινή» δημοσιεύτηκε ένα διασκεδαστικό κείμενο το οποίο ισχυρίζεται ότι

α) από τη μεταπολίτευση το αστικό πολιτικό σύστημα είχε παράσχει «ασυλία» στο ΚΚΕ και ότι

β) ο αντικομμουνισμός δεν είναι δα και «αμάρτημα».

*

Σε ό,τι αφορά στα περί «ασυλίας» του ΚΚΕ ο αρθρογράφος έχει απόλυτο δίκιο,

*

με... εξαίρεση

την πρώτη κυβέρνηση της ΝΔ τη δεκαετία του '70, όταν ο αείμνηστος Λάσκαρης είχε «καταργήσει την πάλη των τάξεων», πράγμα το οποίο θα «έπρεπε» να οδηγήσει και στην «κατάργηση» του ΚΚΕ, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν και «ξενοκίνητο» αφού το είχαν βαφτίσει «ΚΚΕ... "Εξωτερικού"»,

*

με... εξαίρεση

τη δεκαετία του '80, την πρώτη ΠΑΣΟΚική οχταετία του κουτσογιωργισμού, του «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε» και των «υποσχέσεων» του Α. Παπανδρέου ότι θα εξαλείψει το ΚΚΕ και θα του αφαιρέσει τη μισή εκλογική του δύναμη,

*

με... εξαίρεση

τη δεύτερη θητεία της ΝΔ επί Μητσοτάκη, τη δεκαετία του '90, όταν στο φόντο των ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες νόμιζαν κάποιοι ότι βρήκαν την ευκαιρία να «ξεμπερδέψουν» με το ΚΚΕ, εναντίον του οποίου έγραφαν στις φυλλάδες μέχρι ότι έκανε εμπόριο... ναρκωτικών (!), όταν με αφορμή τη «Σκοπιανοφαγία» το ΚΚΕ κατηγορείτο σαν υπόλογο «εθνοπροδοσίας» και όταν με αφορμή την απόρριψη της Συνθήκης του Μάαστριχτ από το ΚΚΕ οι κομμουνιστές έπρεπε να καούν στην πυρά υπό την ιαχή «πλην Λακεδαιμονίων»,

*

με... εξαίρεση

την επόμενη θητεία του ΠΑΣΟΚ όταν επί Σημίτη ομολογείτο (ο ίδιος ο Σημίτης το ομολόγησε) ότι - επί 21ου αιώνα - χαφιέδες σε διατεταγμένη υπηρεσία, ασφαλίτες με πολιτικά, στέλνονταν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ,

*

με... εξαίρεση

τη νέα θητεία της ΝΔ επί Κώστα Καραμανλή, όταν βουλευτές του, όπως ο Μανώλης, παρέα με τον Καρατζαφέρη και τον Πάγκαλο, επιδίδονταν στα προβοκατόρικα περί «σχέσεων» του ΚΚΕ με την εταιρεία «Γερμανός», και φυσικά

*

με... εξαίρεση

την τρέχουσα περίοδο που ο αντιπρόεδρος του Παπανδρέου (και του Παπαδήμου), ο Πάγκαλος, αποκαλεί «τρελούς» τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ, που οι Καρατζαρουραίοι πασχίζουν να χρεώσουν προβοκάτσιες όπως αυτές στον Αγνωστο Στρατιώτη στο ΚΚΕ, που από τον Μητσοτάκη μέχρι την Μπακογιάννη και από τον Μάνο μέχρι κάθε λογής μνημονιακό «παπαγάλο» των ΜΜΕ το ΚΚΕ κατηγορείται ότι κινείται «στα όρια της νομιμότητας» και ως εκ τούτου πρέπει «να παταχθεί»...

*

Αυτή είναι η... «ασυλία» που απολαμβάνει το ΚΚΕ στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Και αυτό είναι που ενοχλεί τα «άσυλα» του αντικομμουνισμού:

Οτι παρά την «καλοπέραση» που του επιφυλάσσει το κράτος των πλουτοκρατών, το ΚΚΕ συνεχίζει - προς μεγάλη τους θλίψη και παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους - να υπάρχει και να δυναμώνει.

*

Οσο για το αν συνιστά «αμάρτημα» όσων γράφουν και ισχυρίζονται τα προηγούμενα να είναι αντικομμουνιστές, φυσικά και δεν είναι αμάρτημα.

Στην περίπτωσή τους, μάλιστα, το να είναι αντικομμουνιστές αποτελεί καθήκον. Και υποχρέωση!

Ισως, μάλιστα, ο αντικομμουνισμός τους να είναι και η μόνη ενδιαφέρουσα πλευρά της ύπαρξής τους ως δημοσιολόγων.

Και τούτο διότι, αν μη τι άλλο, βοηθούν «να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι» ότι

ο αντικομμουνισμός

εκτός από κατ' εξοχήν επικίνδυνος φορέας και προπομπός των πιο αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων,

είναι και γελοίος.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ