Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Ο τζόγος της προπαγάνδας... Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Οργουελικό τοπίο με επίφαση τη λογική της νομιμοποίησης κάθε μικροκομματικής σκοπιμότητας. Κάθε απόπειρα διαλεκτικής πολιτικής αντιπαράθεσης πνίγεται. Στραγγαλίζεται σαν κουνέλι. Κι ύστερα ξεφυτρώνουν εμβριθείς σοβαρές αναλύσεις για τα υλικά του... στιφάδου, από την εθνική προέλευση των κρεμμυδιών ως το κόστος σερβιρίσματος. Η αστικοδημοκρατική καπιταλιστική προπαγάνδα από την, προγκεμπελική της εποχής του new deal, αμερικάνικη μήτρα που σύνδεσε τον πολιτικό λόγο με τον έμμεσα διαφημιστικό των μέσων μαζικής ενημέρωσης, μέχρι και τη ναζιστική της κορύφωση σε θεαματικές τελετουργίες τόσο εκθαμβωτικές όσο να κρύβεται το σκότος της «εργασίας που απελευθερώνει» το ανθρώπινο λίπος σε σαπούνι, στην Ελλάδα σήμερα δρέπει δάφνες.
Η ανάλυση, ακόμη και η νηφάλια παρατήρηση αυτής της πλούσιας σε μέσα και μηνύματα επικοινωνιακής επίθεσης που υφίσταται η πλειοψηφική μάζα πληθυσμού, την ώρα μάλιστα που βρίσκεται σε αναγκαστική υλική ένδεια, μπροστά σε αποκαΐδια εργασιακών και πολιτικών δικαιωμάτων, είναι πολιτικά κι επιστημονικά ακόμη δυσχερέστατη. Γιατί αναγκαστικά πρέπει να γίνεται εντός των επικοινωνιακών τειχών. Με το έμψυχο υλικό καταβεβλημένο και εύθραυστο λόγω έλλειψης μέσων παραγωγής μαζικού αντίλογου.
Το ασφαλιστικό ταμείο των δημοσιογράφων, λόγου χάρη, βαίνει ολοταχώς σε συρρίκνωση και πτώχευση, στα μουγκά. Το «κοινό» μας, αναγνώστες - τηλεθεατές - ακροατές - δικτυόφιλοι, ποτέ δε θα μάθει τίποτα γι΄ αυτό. Αλλά τόνοι μελάνια χύνονται σε ιδεολογικοφανείς αντιπαραθέσεις επί σκίτσων, ορίων της σάτιρας, ηθικής της εικονογράφησης κειμένων κι άλλα συνήθη. Με καταληκτικό προαπαιτούμενο το «στίγμα» του απροκάλυπτα αντικομμουνιστικού άκρου. Δηλαδή, έναν Στάλιν ως το απαραίτητο φάντασμα της όπερας των ηττημένων φασιστών. Δε μακιγιάρεται ο τρόμος του συστήματος χωρίς αντισοβιετική πούδρα. Ετσι κάθε που ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο της εξουσίας παλαιο-νεο-ναζί, καταφέρνουν μια πύρρειο, προσωρινή επικοινωνιακή νίκη. Επιβάλλουν την αισθητική τους στο δημόσιο λόγο ευκολότερα απ' ό,τι χτυπάνε νύχτα μετανάστες. Με την αμέριστη βοήθεια μιας σπεκουλαδόρικης τσαμπουκαλεμένης μοδάτης αριστεράς που δεν εξεγείρεται όταν ο Βορίδης μιλάει π.χ. για το τελευταίο «σοβιετικό οχυρό την Ελλάδα, που πέφτει εν Ευρώπη» χάρις σε κείνον και τους ομοίους του. Πετάει όμως ανερυθρίαστα, και κάτι «απεταξάμην Ζαχαριάδην» με την ίδια ευκολία που παραφράζουν τσιτάτα του Λένιν κάτι πυροβολημένα σούργελα στο σχολιαστικό χαμαιτυπείο της διαδικτυακής εκτόνωσης.
Η χειραγώγηση των μαζών στον 21ο αιώνα δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική, λόγω πληθώρας προσβάσεων στο γενικό προϊόν «πληροφορία» χωρίς την τυποποίηση του τρόμου και τη γενίκευση της άγνοιας. Ο εκφασισμός του λόγου δε γίνεται εύκολα αντιληπτός όταν εκτοξεύονται βρωμόλογα και προσβολές επί προσωπικού επιπέδου. Εκεί θα ξεφυτρώνει μια αισθητική ελίτ και θα κρύβει τον κίνδυνο που ελλοχεύει στη συνήθεια, μετατρέποντάς την σε νεωτερισμό. Η εξοικείωση με τον φασιστικό λόγο γίνεται πιο αποτελεσματικά μέσα από αριστερούς δημοσιολογούντες που αποτάσσονται τη θεωρία των άκρων αλλά την εξυπηρετούν στο ακέραιο, υπάκουοι στο ευρωκάλεσμα, αφαιρώντας τη σοβιετική θυσία και τον αντιφασιστικό της στρατιωτικό θρίαμβο, με τη θρησκευτική ευλάβεια εικονοκλαστών από την ιστορική εικόνα του Στάλιν.
Ετσι αργά και γλιστερά όσο περιβάλλεται τον τύπο της δημοκρατικής ευαισθησίας και της καταδίκης «κάθε» βίας ο σύγχρονος αντικομμουνισμός, τόσο θα φουντώνει ο νομιμοποιημένος σύγχρονος φασισμός ώσπου τα κουκιά του στις όποιες εκλογές να μην εμποδίζουν το ανσανσέρ των ψευδαισθήσεων να πιάσει ρετιρέ... Μια υπενθύμιση μονάχα της προσωρινότητας της μεθόδου που πουλάει σωτηρία σε συσκευασία καπιταλιστικής διαχείρισης. Η εξόντωση του Σαντάμ στο Ιράκ έγινε με τη δαιμονοποίησή του ως άσσου μπαστούνι σε τράπουλα των επικηρυγμένων από τη συμμαχία των τότε προθύμων. Δε συγκινήθηκαν μήτε προσβλήθηκαν ούτε οι χαρτοπαίκτες, ούτε οι ιδιοκτήτες καζίνων στο Λας Βέγκας, ούτε καν οι χαρτορίχτρες στα κανάλια. Διευκολύνθηκαν απλώς τα μισθοφοράκια να δουν σαν παρτίδα ένα βρώμικο πόλεμο που δεν ξέρουν καν ούτε πώς τελειώνει. Κι οι ιρακινοί συνεχίζουν να νιώθουν στο πετσί τους τη «μάρκα». Οσοι παίρνουν λοιπόν εγκαίρως πρέφα το παίγνιον, δεν παίζουν μήτε πρέφα στο καζίνο των κεφαλαιοκρατών... Το μαύρο-κόκκινο μόνο στη ρουλέτα με τσόχα στο χρώμα του χρήματος, είναι ίσα κι όμοια...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

GAME OF THRONES: ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ Μια άλλη «ανάγνωση» της γνωστής τηλεοπτικής σειράς


Τηλεοπτική υπερπαραγωγή, αναμφισβήτητα συναρπαστική και ταυτόχρονα «προκλητική», καθώς πρέπει να εξυπηρετηθούν και οι «ανάγκες» του θεάματος, η τηλεοπτική σειρά Game of Thrones (Το Παίγνιο του Στέμματος) αποτελεί ένα παγκόσμιο τηλεοπτικό «γεγονός».
Ως τέτοιο είναι επόμενο να προκαλέσει συζητήσεις, μέγα τμήμα των οποίων, όμως, αρκείται στο να κατατάξει τη σειρά στο «ράφι» των «φανταστικών» ιστοριών.
Το Game of Thrones, ωστόσο, με μια διαφορετική «ανάγνωση» μπορεί να οδηγήσει στην απόκτηση ουσιαστικών γνώσεων.
Στη σειρά συμπυκνώνεται μια ολόκληρη εποχή σοβαρότατων αλλαγών μέσα στο φεουδαρχικό σύστημα, οι οποίες με τη σειρά τους επρόκειτο να διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των υλικών όρων που θα οδηγούσαν αργότερα στην ανατροπή της φεουδαρχίας και στην αντικατάστασή της από ένα ανώτερο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό, τον καπιταλιστικό.
Η συνισταμένη του Game of Thrones είναι η διαμάχη μεταξύ διαφόρων φεουδαρχικών οίκων, για την κατάληψη του θρόνου του απόλυτου μονάρχη και την καθυπόταξη κάτω από τη δική του λόγχη όλων των υπολοίπων.
Η καθυπόταξη αυτή σήμαινε ταυτόχρονα και την ενοποίηση της «χώρας», άρα και τη συνένωση και τον πολλαπλασιασμό που αυτή συνεπάγεται των μέχρι τότε διάσπαρτων παραγωγικών δυνάμεων με κύρια ανάμεσά τους την ανθρώπινη εργατική δύναμη.

Ταυτόχρονα, όλοι οι φεουδάρχες έχουν οικοδομήσει ένα τεράστιο τείχος στα βόρεια της «χώρας» που χωρίζει τον «πολιτισμένο» κόσμο τους από τους «βάρβαρους» που ζουν βόρεια του τείχους.
Απόκληροι και εγκληματίες, άνθρωποι που δεν μετείχαν στην παραγωγική διαδικασία απάρτιζαν τη Νυχτερινή Φρουρά, όπως ονομαζόταν η φρουρά του τείχους, έτοιμοι να πεθάνουν στο άγριο κρύο προκειμένου να υπερασπιστούν τον πολιτισμό.
Ομως, η φρουρά δεν απαρτιζόταν μόνο από αυτούς. Στη σειρά, ο Τζον Σνόου μπαίνει στη Νυχτερινή Φρουρά, αν και είναι αριστοκρατικής καταγωγής, αλλά νόθος, πράγμα που σημαίνει πως δεν είχε νόμιμα δικαιώματα στην κληρονομιά του οίκου του φεουδάρχη πατέρα του.
Ο φεουδάρχης που είχε υπό την κατοχή του τις πιο ανεπτυγμένες υλικές προϋποθέσεις, προηγείτο στην «κούρσα» για την απόλυτη μοναρχία, με τρόπαιο τον «Σιδηρούν Θρόνο», ο οποίος έξοχα παρουσιάζεται ως φτιαγμένος από τα σπαθιά των ηττημένων φεουδαρχών από τον πρώτο βασιλιά που κατάφερε να προελάσει στη χώρα, προτού κι αυτός με τη σειρά του δολοφονηθεί από ανταγωνιστές του.
Ο τηλεθεατής μπορεί να διακρίνει αυτήν την ανάπτυξη των υλικών προϋποθέσεων σε κάθε οίκο, αν παρατηρήσει πρώτα απ' όλα προσεκτικά τα σφυρηλατημένα όπλα. Η φράση «σπαθί από βαλυριανό ατσάλι», που επανέρχεται συχνά στη σειρά, είναι σαφής ένδειξη του επιπέδου ανάπτυξης μιας ορισμένης δεξιότητας στην κατεργασία του σιδήρου, που προφανώς δεν περιοριζόταν μόνο στα σπαθιά.
Αλλά δεν είναι μόνο τα όπλα, είναι και τα κτίρια, οι τεχνικές κατασκευές, τα βιβλία και η δυνατότητα των φεουδαρχών να διαβάζουν.
Η σοβαρότερη όμως ένδειξη του βαθμού ανάπτυξης και ωρίμανσης του φεουδαρχικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού - που εγκυμονεί το πέρασμα σε άλλο σχηματισμό - είναι το ολοένα και περισσότερο πύκνωμα των ανταλλαγών με χρήμα.
Για να γίνει κάτι τέτοιο, σε εκείνους τους αιώνες, οι προϋποθέσεις ήταν από τη μια αύξηση του πληθυσμού και η ολοένα και περισσότερο γειτνίασή του, άρα και η αύξηση των αναγκών που δεν μπορούν πλέον να καλυφθούν με απλή ανταλλαγή προϊόντων που παράγει ο καθένας «μόνος» του και μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του με προϊόντα που παράγει ο «άλλος». Οι ανάγκες αυτές με τη σειρά τους οδήγησαν στην ολόπλευρη ανάπτυξη της παραγωγής και στη δημιουργία αγοράς.
Ολη αυτή η κίνηση αναγκαία οδήγησε στη γέννηση, επέκταση και καθιέρωση των χρηματικών ανταλλαγών, στην καθιέρωση των εμπορευματικών ανταλλαγών.
Το επόμενο ιστορικά αναγκαίο βήμα ήταν η παραγωγή για την αγορά.
Εν προκειμένω, ο άρχοντας που με το χρήμα είχε τη δυνατότητα να αγοράζει αρχικά στρατό, και στο πέρασμα των χρόνων, εργατική δύναμη, προηγείτο στον αγώνα για την απόλυτη εξουσία.
Η «οικονομία», όμως, ήταν μόνο η υλική βάση των μεγάλων αλλαγών που είχαν την αντανάκλασή τους και στις κοινωνικές σχέσεις. Το γεγονός ότι οι Δοθράκι, μια ορδή ιππέων και άγριων πολεμιστών που μιλούσαν μια γλώσσα την οποία καταλάβαιναν μόνον αυτοί και που λόγω μη ανεπτυγμένων υλικών βάσεων οργάνωσής τους είχαν απομονωθεί από τις κοινωνικές σχέσεις με την υπόλοιπη «χώρα», είναι χαρακτηριστικό για τα παραπάνω.
Η θέση της γυναίκας: Οι γυναίκες κατέχουν πρωτεύουσα θέση στο Game of Thrones. Από τις πόρνες - το γυναικείο κορμί ως εμπόρευμα - ως τις αρχόντισσες, από τις μικρές κόρες του άρχοντα Νεντ Σταρκ ως την εκθαμβωτική Ντενέρις Ταργκέριεν, κι αυτές με τη σειρά τους - αν δεν μείνει η ματιά στα τηλεοπτικά «κορμιά» και στο «σεξ» - αποτυπώνουν τις μεταβατικές φάσεις του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού.
Στις πιο «παλιές» κοινότητες, από τους «βάρβαρους» βόρεια του τείχους, ως την Ντενέρις Ταργκέριεν, εκπροσωπούν τις γυναίκες της παλιάς κοινωνικής οργάνωσης των «γενών», την οργάνωση της εποχής της μητριαρχίας. Γι' αυτό έχουν γνώμη που την εκφράζουν ακόμη.
Η «βάρβαρη» που ερωτεύθηκε ο Τζον Σνόου, πολεμούσε ισάξια με τους συντρόφους της, της φυλής, η Ντενέρις, όταν αρρώστησε ο τρομερός σύντροφός της Καλ Ντρόγκο δεν θα διστάσει να τον σκοτώσει και να πάρει η ίδια τα ηνία της φυλής των Δοθράκι και να διεκδικήσει το θρόνο.
Στην «πολιτισμένη» χώρα, εκεί όπου με υλική προϋπόθεση το υπερπροϊόν - δηλαδή το προϊόν που είχε παραχθεί πάνω από τις ανάγκες - η κοινωνία είχε περάσει στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής με αντανάκλασή της την πατριαρχία, οι γυναίκες έχουν αποσυρθεί από το προσκήνιο.
Η παλιά ισχύς τους, που βασιζόταν όμως σε χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης συνολικά της κοινωνίας, πάσχιζε να διατηρηθεί μέσω διαφόρων «γυναικείων τεχνασμάτων» που οι χιλιετίες της αλλοτρίωσης στην ταξική κοινωνία έχουν οδηγήσει στο να θεωρούνται «φυσιολογικές».
Η «δουλειά» τους πλέον, ως αρχόντισσες, είναι να γεννούν γιους για να γίνουν βασιλιάδες, ενώ από την άλλη η «σύνδεση» της κοκκινομάλλας πόρνης του «επαγγέλματός» της με τις μετακινήσεις των στρατών που δημιουργούσαν «αγορά», αποτυπώνει λαμπρά το ρόλο της εμπορευματικής οικονομίας στη θέση της γυναίκας.
Ο ρόλος του μύθου: Η σειρά Game of Thrones περιέχει πολλά μυθολογικά στοιχεία, ιδιαίτερα όταν αναφέρεται στους «βάρβαρους». Η αναφορά τέτοιων στοιχείων μπορεί να δίνει τη μορφή «παραμυθιού», όμως δεν είναι σωστό να παραβλέπει κανείς τη σημασία των μύθων ως πρώτη μορφή κοινωνικής συνείδησης, ως πρώτη μορφή συνολικής «εποπτείας» του κόσμου, η οποία βαθμιαία οδήγησε στη δημιουργία πιο ανεπτυγμένων μορφών κοινωνικής συνείδησης, ως τη γέννηση και ανάπτυξη της Φιλοσοφίας.
Πώς «τελειώνει» το Game of Thrones; Αναφέρεται1 πως ο συγγραφέας του έργου, Τζ. Μάρτιν, δεν έχει καταλήξει ακόμα στο πώς τελειώνει το έργο του, τη συγγραφή του οποίου ξεκίνησε το 1996. Ανεξάρτητα από τη λύση που θα δώσει ο συγγραφέας, η απάντηση έγκειται στο ότι η ίδια η εξέλιξη της κοινωνίας δείχνει το τέλος της σειράς: Ενας συγκεκριμένος κοινωνικοοικονομικός σχηματισμός θα αντικατασταθεί από έναν ανώτερο. Η μόνη δε μέθοδος για να αναγνωστεί αυτή η απάντηση είναι ο ιστορικός υλισμός.
Παραπομπή
1. Περιοδικό «Κ», τεύχος 541 - «Καθημερινή» / 13 Οκτώβρη 2013 - Game of Thrones: Γιατί αρέσει τόσο;
Ενδεικτική βιβλιογραφία
1. Καρλ Μαρξ: Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας («Σύγχρονη Εποχή»)
2. Καρλ Μαρξ - Φρίντριχ Ενγκελς: Η Γερμανική Ιδεολογία - τόμος Α («Gutenberg»)
3. Φρίντριχ Ενγκελς: Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους («Σύγχρονη Εποχή»)
4. Φρίντριχ Ενγκελς: Ο ρόλος της εργασίας στην εξανθρώπιση του πιθήκου/Διαλεκτική της Φύσης («Σύγχρονη Εποχή»).


εφημερίδα ριζοσπάστης 

Του Γιώργου ΜΗΛΙΩΝΗ*
* Ο Γιώργος Μηλιώνης είναι μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ



Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

ΑΠΕΡΓΙΑ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ – ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ


Νέα μέτρα διατείθεται να πάρει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προσθέτοντας ακόμα περισσότερα βάσανα στις λαϊκές οικογένειες. Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε γίνεται λόγος για νέες ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, νέα μνημόνια. Νέες φοροαπαλλαγές για την μεγαλοεργοδοσία- νέοι φόροι για τους εργαζόμενους. Ακόμα και το επίδομα πετρελαίου που υπόσχονται είναι μια κοροϊδία, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις πραγματικές μας ανάγκες. Η μελλοντική ‘‘ανάπτυξη’’ που επικαλείται ο Σαμαράς, όταν και αν αυτή θα έρθει, θα έρθει σε βάρος του εργαζόμενου λαού, στις πλάτες του. Θα είναι αναιμική και θα ωφελήσει μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους. Κανένα πραγματικό όφελος για τον εργάτη που θα συνεχίζει να αμείβεται μα χαμηλούς μισθούς, θα ζει μέσα στο άγχος της απόλυσης και της ανεργίας.
Οι εργαζόμενοι πρέπει και μπορούν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Η ερχόμενη Απεργία στις 6 Νοέμβρη, είναι μία μάχη και ταυτόχρονα μία ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Φτάνει πια με τις χυδαίες και εχθρικές προς το συμφέρον μας αντιλήψεις, που έχουν καλλιεργήσει εδώ και δεκαετίες ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Μας χωρίζουν και μας διασπάνε καθημερινά. Σε ιδιωτικούς και δημόσιους υπαλλήλους, σε Έλληνες και μετανάστες σε δεξιούς και αριστερούς, σ΄ αυτούς που δουλεύουν στη παραγωγή και σ ΄αυτούς που δουλεύουν σε γραφεία, σε νέους κάτω των 25 ετών με μισθό 510,95 ευρώ (μεικτά) και άνω των 25 με μισθό 586,8 ευρώ (μεικτά). Η κοινωνία μας όμως χωρίζεται σε αυτούς που εργάζονται και παράγουν όλο το πλούτο και σε αυτούς που κάθονται στις μεγάλες πολυθρόνες, κατέχουν τα εργοστάσια, τα λιμάνια, τις μεταφορές και απολαμβάνουν από τον δικό μας ιδρώτα όλο το πλούτο.
Μας λένε πως υπάρχουν καλά και κακά αφεντικά. Ζητάνε απ΄ τους εργάτες να θυσιάσουν τον μισθό τους, ακόμα και την θέση τους για να υπάρχει, όπως λένε, δουλειά για τους υπόλοιπους. Τεράστιο ψέμα. Τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει χώρος δουλειάς που να μην έχουν γίνει περικοπές μισθών, απολύσεις, «πάτημα» των εργατικών κατακτήσεων (8ωρο, υπερωρίες, κ.ά.) και όμως η ανεργία υφίσταται και συνεχίζει να μεγαλώνει με επικίνδυνες συνέπειες για κάθε οικογένεια. Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καταργήθηκαν και την θέση τους πήραν οι ατομικές. Ο εργαζόμενος γίνεται έρμαιο και βορρά στις ορέξεις της εργοδοσίας. Ζητάνε θυσίες στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Ο εφησυχασμός και η ηττοπάθεια που έχουν καλλιεργηθεί στο εργατικό κίνημα είναι ευθύνη αυτών που ηγούνται εδώ και χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι δυνάμεις που έχουν την πλειοψηφία στα περισσότερα Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες ανήκουν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ αντίστοιχα). Αυτοί κάθησαν στο ίδιο τραπέζι με τους βιομήχανους και συνυπέγραψαν, προ ολίγων μηνών, κατάργηση των ΣΣΕ. Μην ξεγελαστούμε με τα «μεγάλα» λόγια του ΣΥΡΙΖΑ. Η παράταξή του (Αυτόνομη Παρέμβαση) συνεργάζεται συνεχώς με τις παραπάνω δυνάμεις. Τρανό παράδειγμα το συνέδριο της ΠΟΕΜ όπου πριν λίγες ημέρες αφήνοντας στην άκρη τις όποιες επιμέρους διαφωνίες τους, συμφώνησαν στη συγκρότηση προεδρείου και Εκτελεστικής Επιτροπής χωρίς την παρουσία των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Έτσι η ΔΑΣ, η παράταξη που έχει 9 έδρες στη νέα διοίκηση, η δεύτερη δύναμη μέσα στην Ομοσπονδία, μένει «εκτός» προεδρείου!!!
Δεν δύναται λοιπόν εργάτης να έχει πλέον εμπιστοσύνη σε τέτοιες ξεπουλημένες ηγεσίες, που αύριο-μεθαύριο θα βγάλουν τη «φόρμα εργασίας» τους και φορώντας το «κοστούμι» θα ψηφίζουν από άλλες θέσεις χειρότερα μέτρα για την εργατική τάξη.
Για αυτούς τους λόγους ο συνδικαλισμός έχει αμαυρωθεί στα μάτια των εργαζομένων. Ο πραγματικός όμως ρόλος των σωματείων είναι να ενώνει και όχι να χωρίζει τους εργάτες. Να συσπειρώνει γύρω του εργαζόμενους που οργανωμένα και συγκροτημένα θα συγκρούεται με την εργοδοσία. Από καλύτερες θέσεις θα διεκδικεί και θα απαιτεί καλύτερες συνθήκες εργασίας και δεν θα σιγοντάρει τα όποια μέτρα, ούτε θα συνδιαλέγεται κάτω από το τραπέζι.
Συμμετέχουμε μαζικά στην Απεργία και στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ :
Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές.
Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα. Για να μη δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ό,τι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.
Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 300 και 400 ευρώ. Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ.
Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο καθένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.
Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν στο λογιστήριο να πάρουμε την απόλυση, και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι' αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά, με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε τη λύση των προβλημάτων μας σε ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, στη Χρυσή Αυγή, που είναι με τις μειώσεις μισθών, που είναι με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που είναι με τους μεγαλοκλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας.
Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανά μας.
Ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστούμε το μεροκάματο και το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή είναι η οργάνωσή μας και ο αγώνας μας απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Μόνο αυτή η οργάνωση φοβίζει τα αφεντικά και τίποτε άλλο. Αυτή είναι η μόνη λύση που πρέπει να μας προβληματίσει πώς θα υλοποιήσουμε.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πρωταγωνιστήσουν
σε αυτήν την προσπάθεια. Βήμα βήμα θα δυναμώσουμε και θα βρίσκουμε τρόπους να αυξάνεται η πίεση στην εργοδοσία.

Στις 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ξεπερνώντας τις απειλές και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, τα εμπόδια που βάζει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Φτιάχνουμε το δικό μας ορμητικό ποτάμι που θα τσακίσει κάθε υπονόμευση από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. ΣΤΗ ΘΗΒΑ ΣΤΙΣ 11:00


ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Πυροβολισμοί με νεκρούς έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής



Σοβαρά ερωτηματικά από την ενέργεια
Δύο νεκροί και ένας τραυματίας χτες το βράδυ επί της λεωφόρου Ηρακλείου 426, στο Νέο Ηράκλειο Αττικής, είναι το αποτέλεσμα ύποπτης ενέργειας που έγινε έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Δύο άτομα που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού, φορώντας τα κράνη τους, πυροβόλησαν αρκετές φορές, σκότωσαν δύο άνδρες και τραυμάτισαν άλλον έναν που μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς». Τις σχετικές έρευνες έχει αναλάβει η «αντιτρομοκρατική».
Οι δράστες σταμάτησαν απέναντι από τα γραφεία της ΧΑ. Με τα πόδια διέσχισαν το δρόμο και κατευθύνθηκαν στο κάθετο στενό, στη Μεγάλου Κωνσταντίνου, που βρίσκεται η είσοδος του κτιρίου στο οποίο στεγάζονται, στον πρώτο όροφο, τα γραφεία της. Εξω από το κτίριο ήταν τρία άτομα. Οι δράστες πυροβόλησαν και δολοφόνησαν τα δύο άτομα, 22 και 27 χρόνων, ενώ τραυμάτισαν σοβαρά το τρίτο, 29 χρόνων, και στη συνέχεια διέφυγαν στους δρόμους του Ν. Ηρακλείου. Το γεγονός ότι το περιστατικό έγινε έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής οδήγησε σε μεγάλη κινητοποίηση της Αστυνομίας. Στον τόπο έφτασε ο γενικός αστυνομικός διευθυντής Αττικής. Οι δράστες φαίνεται να γνώριζαν ότι τα γραφεία της ΧΑ ανοίγουν κάθε Παρασκευή και σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών της οι νεκροί ήταν άτομα από τη φύλαξη των γραφείων της. Κατά πληροφορίες, τα θύματα πυροβολήθηκαν με όπλα των 9 mm και περισυνελέγησαν δώδεκα κάλυκες. Οι νεκροί μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο «Αγ. Ολγα». Μία μηχανή που θεωρήθηκε αρχικά ότι χρησιμοποίησαν οι δράστες βρέθηκε εγκαταλειμμένη λίγα στενά από το σημείο του συμβάντος. Κατά δημοσιεύματα, οι πινακίδες του δίκυκλου είχαν κλαπεί το 2000. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, ένα ακόμα ύποπτο δίκυκλο βρέθηκε στο Μαρκόπουλο και εκτιμάται πως οι δράστες διέφυγαν από την Αττική οδό. Οι διωκτικές αρχές εκτιμούν ότι στην επίθεση πρέπει να πήραν μέρος πέντε άτομα.
Σε δήλωσή του ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας, ανέφερε: «Εκφράζω την οδύνη μου για τον θάνατο δύο νέων ανθρώπων. Ο νόμος θα επιβληθεί κατά πάντων. Δεν θα επιτραπεί να γίνει η χώρα πεδίο εκκαθάρισης λογαριασμών για οποιαδήποτε αιτία».

Οι ανακοινώσεις των κομμάτων
Χτες το βράδυ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκογλου,εξερχόμενος από το Μέγαρο Μαξίμου, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Οι δολοφόνοι, όποιοι και αν είναι, θα αντιμετωπιστούν αμείλικτα από τη δημοκρατία μας, τη Δικαιοσύνη και ενωμένη την ελληνική κοινωνία. Ας το γνωρίζουν οι πάντες». Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, ήταν σε επικοινωνία για την υπόθεση με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης.
Το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ μεταξύ άλλων σημειώνει: «Το σημερινό αποτρόπαιο γεγονός της δολοφονίας νέων ανθρώπων επιβάλλει την ομόθυμη και απόλυτη καταδίκη της βίας από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Στη βία αντιτάσσεται η δημοκρατία και η νομιμότητα. Αυτές προστατεύουν τη χώρα. Μαζί με την ψυχραιμία και την ενότητα του ελληνικού λαού».
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει: «Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής συνιστά το ύψιστο έγκλημα. Η σημερινή δολοφονία δημιουργεί κλίμα αποσταθεροποίησης και στοχεύει στη δημοκρατία. Πρέπει να τύχει της απόλυτης καταδίκης, καθώς και της ηθικής, ιδεολογικής και πολιτικής απομόνωσής της».
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, δήλωσε: «Κάποιοι ετοιμάζονται να οδηγήσουν τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο. Εμείς καλούμε τους Ελληνες σε ενότητα, ομοψυχία και εθνική αντίσταση απέναντι σε αυτούς που επιβουλεύονται την εθνική κυριαρχία μέσω της διχόνοιας».
Σε ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ σημειώνει: «Η Δημοκρατική Αριστερά καταδικάζει με αποτροπιασμό τη δολοφονία δυο νέων ανθρώπων έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Η δημοκρατία και η νομιμότητα θα σταθούν απέναντι σε τέτοια φαινόμενα που θέλουν να επιβάλουν τον φαύλο κύκλο της βίας και του αίματος».
Από την πλευρά της η Χρυσή Αυγή με ανακοίνωσή της ρίχνει ευθύνη στον υπουργό Δημόσιας Τάξης για ελλιπή φύλαξη των γραφείων της.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Δ.Α.Σ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΟΥ ΘΗΒΑΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ Π.Α.ΜΕ. ΣΤΟ Ε.Κ.Θ.

Στοιχεία επικοινωνίας: 6944743524, 6985128499


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ολοκληρώθηκαν στις 24/10/2013, με την εκλογή νέου ΔΣ και αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ, οι εργασίες του 14ου εκλογοαπολογιστικού συνεδρίου του εργατοϋπαλληλικού κέντρου Θηβών. Οι έδρες στο νέο ΔΣ κατανέμονται ως εξής: ΔΑΣ (που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ) 2(από 2 που είχε, παρουσιάζοντας ποσοστιαία αύξηση 1%), ΣΑΕΚΕ (πρώην ΠΑΣΚΕ) 8 (από 9 που είχε), ΔΑΚΕ 1 (από 1 που είχε), ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ) 1 και ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ 1 (συμμετείχε για πρώτη φορά και αποτελείται από αποχωρήσαντες από τη ΔΑΚΕ, από το χώρο της ΕΑΒ).
Επιβεβαιώθηκε η διαλυτική και εκφυλιστική κατάσταση που επικρατεί στο εργατικό κίνημα της περιοχής, με ευθύνη των δυνάμεων της πλειοψηφίας. Την πρώτη μέρα των εργασιών του συνεδρίου, δεν προσήλθε μεγάλος αριθμός αντιπροσώπων τους ενώ τη δεύτερη μέρα τους πήγαν από το χέρι στην κάλπη. Για να τοποθετηθούν 95 αντιπρόσωποι, από το πρόγραμμα προβλέπονταν μόνο 45 λεπτά, που σε καμία περίπτωση δεν αρκούν για τη μεταφορά πείρας, από χώρους δουλειάς. Καθόλη τη διάρκεια των εργασιών, στην αίθουσα παρευρίσκονταν μόνο οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ, σε αντίθεση με τους αντιπροσώπους των άλλων παρατάξεων, που κάθονταν στο καφενείο, ακόμη και όταν κατατίθετο ο απολογισμός από τον απερχόμενο πρόεδρο του ΕΚΘ που οι ίδιοι έχουν εκλέξει!!!
Επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά η αντίληψή τους για το εργατικό κίνημα. Θέλουν τους εργάτες στην άκρη, μακριά από μαζικές διαδικασίες, προκειμένου οι εργατοπατέρες να συνεχίσουν να επιδίδονται στο παραγοντιλίκι.
Μόνο η ΔΑΣ μίλησε για τα προβλήματα και ανέλυσε τη μοναδική φιλεργατική – φιλολαϊκή διέξοδο: Τη μάχη για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα στους χώρους δουλειάς και ταυτόχρονα τη συσπείρωση δυνάμεων για την αντιμετώπιση κάθε προβλήματος της καθημερινότητας, ως την τελική ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Η πλειοψηφία, με διάφορα προσχήματα, απέκλεισε από το συνέδριο το Συνδικάτο Φαρμάκου Βοιωτίας – Εύβοιας – Αυλώνα, που συσπειρώνεται στις ταξικές δυνάμεις, μην τυχόν και αλλοιωθούν οι συσχετισμοί.
Οι ίδιοι, το προηγούμενο διάστημα, έβαλαν σε λειτουργία τους μηχανισμούς παραγωγής αντιπροσώπων και σε συνεργασία με εργοδότες έκαναν ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να βγάλουν αντιπροσώπους από τα τέσσερα κλαδικά σωματεία – σφραγίδες που διατηρούν.
Έτσι έφεραν 17 αντιπροσώπους, κάτι που μεταφράζεται σε 3 περίπου έδρες στο ΔΣ του Ε.Κ.Θ., για να διασφαλίσουν τις καρέκλες και να συνεχίσουν συνδιαλέγονται με τους φορείς, το κράτος και την εργοδοσία.
Ταυτόχρονα, επιβεβαιώθηκε ότι αυτές οι δυνάμεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΣΑΕΚΕ (ΠΑΣΚΕ), ΔΑΚΕ, ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΕΝΩΤΙΚΗ, έχουν μεταξύ τους δεσμούς κι αλληλεξαρτήσεις.
Κωμικοτραγικό είναι ότι ο εκλεγμένος με την ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ) υπέβαλλε παραίτηση διά αντιπροσώπου, αμέσως μετά την καταμέτρηση ψήφων!
Να γιατί είναι καιροσκόποι και αριβίστες! Οι εργαζόμενοι της περιοχής δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από απ’ αυτές τις δυνάμεις. Απαραίτητος όρος είναι να τους ξεφορτωθούν από τις πλάτες τους.
Να μαζικοποιήσουν τα ταξικά συνδικάτα του Μετάλλου, της Χημικής Βιομηχανίας «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ», του Φαρμάκου και των οικοδόμων, για να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους και τις γυναίκες. Να αλλάξουν τους συσχετισμούς εκεί που πλειοψηφούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού, για να γίνει το συνδικαλιστικό κίνημα υπερασπιστής των συμφερόντων των εργαζομένων και όχι μηχανισμός της εργοδοσίας και του κράτους, όπως είναι σήμερα.



26/10/2013