20η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ» Οι πιο μεγάλοι και σκληροί αγώνες είναι μπροστά μας

Η εισήγηση - απόφαση της Γενικής Συνέλευσης

Απόφαση της 20ής Γενικής Συνέλευσης των απεργών χαλυβουργών, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά από 272 μέρες απεργίας, έγινε η εισήγηση - ομόφωνη πρόταση του ΔΣ, που παρουσίασε ο Γιώργος Σιφωνιός,πρόεδρος της διοίκησης. Παραθέτουμε όλο το κείμενο:

«Συνάδελφοι απεργοί Χαλυβουργοί,

Στην προηγούμενη Συνέλευσή μας είχαμε πει πως πάμε στη συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας χωρίς αυταπάτες, και επιβεβαιωθήκαμε. Αποδείχτηκε ότι ο υπουργός σε συνεννόηση με τον Μάνεση εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία. Εμπαίζει τους Χαλυβουργούς, παίζοντας το ρόλο του ταχυδρόμου ανάμεσα στο Σωματείο και την εργοδοσία. Μας παραπλανά ότι δήθεν θα μελετήσει τις προτάσεις μας για να κερδίσει χρόνο για τον Μάνεση.

Με την τρομοκρατία και τη βία των ΜΑΤ, με απειλές και εκβιαστικά τηλεφωνήματα στα σπίτια των απεργών, εκμεταλλευόμενοι τη φτώχεια και τις δυσκολίες που έχουμε μετά από εννέα μήνες απεργίας, έχουν στόχο να μας διασπάσουν, να απομονώσουν το σωματείο για να μπορούν στη συνέχεια μαζί με την εργοδοσία να επιβάλουν χωρίς εμπόδια τα αντεργατικά τους σχέδια. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν πως θα τους αφήσουμε να πετύχουν αυτό το στόχο τους. Το καθήκον μας είναι να τους αποτρέψουμε για να μπορούμε μαζί με το Σωματείο μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.

Συνάδελφοι απεργοί Χαλυβουργοί,

Πριν από 272 μέρες απέναντι στο εκβιαστικό δίλημμα του Μάνεση, πεντάωρο ή 180 απολύσεις, μέσα από τη Συνέλευσή μας απαντήσαμε ομόφωνα απεργία. Κάναμε δηλαδή ό,τι έπρεπε να κάνει κάθε τίμιος εργάτης που σέβεται τον εαυτό του και την τάξη του. Κανένας μας τότε, δεν μπορούσε να προβλέψει ότι ξεκινούσαμε έναν απεργιακό αγώνα, ο οποίος θα εξελισσόταν σε έναν από τους πιο λαμπρούς του εργατικού κινήματος της χώρας μας και διεθνώς, σε ορόσημο. Κανένας μας, τότε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι είχαμε τόση μεγάλη δύναμη, αντοχή, ώστε να αντιμετωπίσουμε παλικαρίσια μια σειρά εμπόδια και παγίδες, πρωτόγνωρα για εμάς.

Κανένας μας τότε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσαμε να οργανώσουμε έναν τέτοιο μεγαλειώδη και σύνθετο αγώνα, που θα πυροδοτούσε ένα πρωτόγνωρο κύμα αλληλεγγύης απ' όλον τον κόσμο, που οι εργάτες θα το έκαναν δική τους υπόθεση. Κανένας μας τότε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα γίνουμε αντικείμενο εκτίμησης, θαυμασμού από τους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Οτι θα γινόμασταν η αφορμή για να αναδειχθούνε πιο πολύ τα βάσανα των βιομηχανικών εργατών και η αναλγησία των αφεντικών, η ανειρήνευτη πάλη των δυο αντίθετων κόσμων.

Αποδείξαμε ότι είμαστε ικανοί, όχι μόνο για να βγάζουμε μέσα από τη φωτιά και το σίδερο χρυσό για τα σεντούκια του Μάνεση, αλλά και για να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας. Να οργανώνουμε συλλογικά και να περιφρουρούμε μεγάλους και σκληρούς ταξικούς αγώνες. Το συμπέρασμα είναι ότι ποτέ δεν θα τα μαθαίναμε και δεν θα τα αποκτούσαμε αυτά, αν δεν νικούσαμε το φόβο. Αν δεν είχαμε μπει ενωμένοι και αποφασισμένοι στον αγώνα.

Εχουμε ένα πολύ πλούσιο απολογισμό

Την τελευταία εβδομάδα της απεργίας τα ΜΑΤ επιχείρησαν με χρήση κλομπς και χημικών να απωθήσουν από την πύλη τους χαλυβουργούς τουλάχιστον πέντε φορές...

Οργανώσαμε 20 συνελεύσεις, όπου συλλογικά εκτιμούσαμε την κατάσταση και καθορίζαμε τα επόμενα βήματά μας. Συγκροτήσαμε στο πλάι του ΔΣ, διάφορες επιτροπές που βοηθούσαν στην καλύτερη οργάνωση, στην περιφρούρηση, στην προπαγάνδιση και στην αλληλεγγύη. Μπήκανε όλα τα μέλη των οικογενειών μας στον αγώνα, γυναίκες και παιδιά. Απευθύναμε ανοιχτό κάλεσμα προς όλη την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, για να στηρίξει τον αγώνα μας. Πυροδοτήσαμε ένα πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και από πολλά μέρη του εξωτερικού.

Διοργανώσαμε μπροστά στο εργοστάσιο πάνω από 50 εκδηλώσεις - συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων, εκδηλώσεις για τα παιδιά, για τις γυναίκες... Κάναμε όλοι μαζί Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Απόκριες, Πάσχα, γίναμε μέσα από τον αγώνα "μια οικογένεια", όπως πρέπει να είναι οι εργάτες. Από την πύλη της "Χαλυβουργίας" πέρασαν χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, χιλιάδες μαθητές, σπουδαστές, εργαζόμενοι από όλο τον κόσμο.

Μετατράπηκε σε σχολείο ταξικής διαπαιδαγώγησης και αφύπνισης. Βγάλαμε τον αγώνα μας έξω από την πύλη της "Χαλυβουργίας", έφτασε μέχρι τα πέρατα του κόσμου. Μεταφέραμε το κάλεσμα των Χαλυβουργών σε δεκάδες εργοστάσια στην Αττική και σε άλλες πόλεις. Είναι 100άδες τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης που έγιναν σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και σε δεκάδες πόλεις του εξωτερικού. Προκαλέσαμε μια σειρά απεργίες αλληλεγγύης στο Θριάσιο, στην Αττική, στο Βόλο, στο να οργανωθεί καλύτερα η αντίσταση των εργατών σε πολλούς χώρους δουλειάς.

Ο αγώνας μας έγινε πηγή αγωνιστικής έμπνευσης για τους εργάτες, για τους νέους, για τους μαθητές. Είναι 100άδες και συγκινητικά τα γράμματα από μαθητές που έκφρασαν την αλληλεγγύη τους. Γράφτηκαν ποιήματα, φτιάχτηκαν τραγούδια και είναι σίγουρο ότι θα γραφτούν ακόμα περισσότερα στο μέλλον. Ο αγώνας μας θα διαβάζεται, θα συζητιέται και θα τραγουδιέται για πολλά χρόνια ακόμα. Ο "άγνωστος" Χαλυβουργός του Ασπροπύργου, έγινε σημείο αναφοράς για εκατομμύρια εργάτες σε όλο τον κόσμο. Ο αγώνας μας γράφτηκε ήδη με χρυσά γράμματα στην ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια.

Πρόσφερε πλούσια πείρα και συμπεράσματα για αξιοποίηση στους μελλοντικούς αγώνες. Γι' αυτό η προσφορά του είναι τεράστια. Ορισμένοι καλοπροαίρετα ή και άλλοι κακοπροαίρετα αναρωτιούνται: "Τι βγήκε από αυτό τον αγώνα", "τι κέρδισαν οι Χαλυβουργοί, αφού τα αιτήματά τους δεν υλοποιήθηκαν".Εμείς τους λέμε πως η απάντηση είναι απλή. Κανένας μεγάλος αγώνας δεν έγινε ούτε θα γίνει, έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλισμένους τους όρους για τη νίκη, έχοντας προβλέψει αλάθητα όλες τις πιθανότητες. Στη ζωή τέτοιοι αγώνες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο στα μυαλά των γραφειοκρατών, των βολεμένων, των φοβισμένων και των συμβιβασμένων.

Κανένας πραγματικός αγώνας δεν γίνεται χωρίς θυσίες, ακόμα και νεκρούς. Η ιστορία του εργατικού κινήματος το επιβεβαιώνει. Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, γιατί όλοι μάς βοηθάνε να διδασκόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι. Αυτά που πήγε να αφαιρέσει ο Μάνεσης από εμάς, κάποιοι άλλοι πριν από εμάς τα κατέκτησαν με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Κάθε αγώνας είναι συνέχεια των προηγούμενων και προετοιμάζει τους επόμενους. Είναι μια μάχη στον πόλεμο που κάνουν οι εργάτες μέχρι να καταργήσουν την εκμετάλλευση, να ανατρέψουν τους εκμεταλλευτές τους, να πάρουνε την εξουσία και να οικοδομήσουνε τη δική τους κοινωνία.

Το αποτέλεσμα ενός αγώνα δεν μετριέται μόνο με το πόσα παίρνεις ή δεν παίρνεις στο χέρι. Υπάρχουν αγώνες που προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνεις στο χέρι, γιατί προετοιμάζουν τα επόμενα βήματα, τις επόμενες μάχες συνολικά της εργατικής τάξης. Βοηθάνε σημαντικά στην γενικότερη αφύπνιση, να σπάσει η τρομοκρατία, γίνονται ορόσημα. Τέτοιος είναι ο απεργιακός αγώνας των Χαλυβουργών, με τέτοια κριτήρια πρέπει να κριθεί. Ετσι τον έχουνε κρίνει όλοι οι εργαζόμενοι, γι' αυτό εδώ και αρκετό καιρό, μας θεωρούν ήδη νικητές.

Τι καταφέραμε με τον αγώνα μας

Ο δικός μας αγώνας έφερε στο προσκήνιο τη δύναμη και την αξία του ενωμένου ταξικού αγώνα, το μεγαλείο και τη δύναμη της εργατικής αλληλεγγύης. Τα χαρίσματα και τις καλές παραδόσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος στη χώρα μας. Τα ατσάλινα, πειθαρχημένα πρωτοπόρα χαρακτηριστικά του βιομηχανικού εργάτη. Εσπασε το φόβο, τον τσαμπουκά της εργοδοσίας, χτύπησε τη μοιρολατρία, την κλάψα και την γκρίνια. Προκάλεσε σοβαρό πλήγμα στο λεγόμενο ρεαλισμό, στη συμβιβαστική λογική του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, στην απάτη του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου.

Απέδειξε με πολύ παραστατικό τρόπο ποιοι είναι οι παραγωγοί του πλούτου, και ποιοι είναι αυτοί που τον κλέβουν. Εριξε περισσότερο φως στο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει κάθε τίμιος εργάτης που σέβεται τον εαυτό του, την τάξη του, απέναντι στην κόλαση που πάνε να τον ρίξουν. Βοήθησε να αναδειχτούν οι δυσκολίες αυτού του δρόμου. Οτι δεν είναι στρωμένος με τριαντάφυλλα, ότι το κάθε βήμα προς τα μπρος θα απαιτεί κόπο, θυσίες, σύγκρουση με αδίστακτους και ισχυρούς αντιπάλους και μηχανισμούς, με την κρατική και εργοδοτική βία. Ανέκοψε έστω και προσωρινά, τους αντεργατικούς σχεδιασμούς της εργοδοσίας, στην περιοχή του Θριάσειου και συνολικότερα της Αττικής.

Η απεργία ξεκίνησε τη στιγμή που προετοιμαζόταν νέα γενικευμένη επίθεση, όπου πολλές μεγάλες επιχειρήσεις στην περιοχή και γενικότερα είχαν σχεδιάσει να προχωρήσουν σε 5ωρα, 4ωρα, σε μειώσεις μισθών. Λόγω της απεργίας αναστάλθηκε προσωρινά η εφαρμογή τους. Φώτισε περισσότερο την κόλαση που υπάρχει μέσα στα εργοστάσια. Οτι πίσω από τις βίλες και τη χλιδή του κάθε Μάνεση βρίσκεται η εκμετάλλευση, ο ιδρώτας, η δυστυχία, η φτώχεια, τα σακατεμένα κορμιά των εργατών και οι νεκροί τους.

Στην πύλη της "Χαλυβουργίας" αναδείχτηκε πιο παραστατικά η σύγκρουση δύο αντίθετων τάξεων, δύο αντίθετων κόσμων, δύο αντίθετων πολιτισμών. Από τη μία η τάξη του Μάνεση, με την κυβέρνησή της, το κράτος της, τη δικαιοσύνη της, τα μέσα προπαγάνδας της, και τους ανθρώπους της στα συνδικάτα. Από την άλλη οι Χαλυβουργοί, με την τάξη τους, με τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του ταξικού εργατικού κινήματος και των συμμάχων τους.

Από τη μία το πρότυπο της αστικής τάξης, δηλαδή του υποταγμένου στην εργοδοσία, του απεργοσπάστη, του ανθρώπου που "τον ενδιαφέρει μόνο το τομάρι του", που γι' αυτό πουλάει ακόμα και το μέλλον των παιδιών του. Αυτού που βγαίνει στην τηλεόραση και χωρίς ντροπή δηλώνει "ότι αφού ο Μάνεσης μου λέει να δουλέψω με αυτά που έδινε προηγούμενα, δεν υπάρχει λόγος να απεργώ", και δεν τον ενδιαφέρει τι θα γίνει με τους 120 απολυμένους συναδέλφους τους.

Από την άλλη είναι το πρότυπο του απεργού Χαλυβουργού, που για εννιά μήνες απεργεί, για να επαναπροσληφθεί ο συνάδελφός του στη δουλειά. Που έχει υποβάλλει τον εαυτό του και την οικογένειά του σε απίστευτη οικονομική και γενικότερη ταλαιπωρία, και παλεύει για την αξιοπρέπεια, την τιμή τη δική του και της τάξης του, που έβαλε το "εμείς" πάνω από το "εγώ" του.

Από τη μία είναι ο φοβισμένος, που η Ιστορία θα τον βάλει εκεί που πρέπει, στα αζήτητα, στα σκουπίδια, και τα παιδιά του θα ντρέπονται γι' αυτόν. Από την άλλη ο ήρωας, που οι επόμενες γενιές της εργατικής τάξης θα τον αναφέρουν πάντα ως πρότυπο, θα προσπαθούν να του μοιάσουν και τα παιδιά του θα καμαρώνουν. Από τη μία η υποταγή, η σαπίλα, ο βάλτος, το γλείψιμο, το πισωγύρισμα. Από την άλλη η υπερηφάνια, το καύσιμο για να κινείται ο τροχός της Ιστορίας προς τα μπροστά, προς την απελευθέρωση συνολικά της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση.

Εμείς από αυτήν τη σκληρή αναμέτρηση βγήκαμε νικητές

Μας είχαν παρεξηγήσει. Νόμιζαν ότι μπορούσαν να μας ξεγελάσουν με ένα ξεροκόμματο. Οτι το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να είμαστε σκλάβοι. Να δουλεύουμε με σκυμμένο το κεφάλι και να λιώνουμε το σίδερο για να βγάζουν κέρδος, για να ζούνε όλοι αυτοί καλά. Κανένας από τους αντιπάλους μας, ο Μάνεσης, η κυβέρνηση, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν μας περίμεναν τόσο δυνατούς. Μας υποτίμησαν, μας θεωρούσαν κατώτερους, φοβισμένους, με σκυμμένο το κεφάλι και έχασαν πανηγυρικά. Νόμιζαν ότι θα μας φοβίσουν, θα μας γονατίσουν, θα μας απομονώσουν από τους υπόλοιπους εργάτες και γελάστηκαν οικτρά. Επιχείρησαν ακόμα, να αμαυρώσουν την προσπάθεια που έκαναν χιλιάδες εργαζόμενοι, να στηρίξουν και υλικά τον αγώνα μας, λέγοντας ότι "πληρωνόμαστε για να απεργούμε".

Προσπάθησαν να ταυτίσουν με την εξαγορά την εργατική αλληλεγγύη που μας προσέφερε από το υστέρημά της η εργατική τάξη για να αντέξουμε εμείς και οι οικογένειές μας. Δεν τα κατάφεραν όμως, γιατί ο δικός μας μεγαλειώδης αγώνας δε λερώνεται, δεν τον πιάνει η λάσπη. Την ίδια τύχη θα έχουν όσοι και στο μέλλον προσπαθήσουν να λερώσουν τον αγώνα μας. Εμείς μιλήσαμε με τα έργα μας και όχι με ανέξοδες, παχιές κουβέντες. Μακριά από εμάς, τα εκ του ασφαλούς μαθήματα αγωνιστικότητας.

Τους νικήσαμε όλους, αυτός είναι ο δικός μας απολογισμός! Τους νικήσαμε γιατί είχαμε το δίκιο με το μέρος μας, γιατί είμαστε ενωμένοι. Γιατί δεν μπόρεσαν να μας διασπάσουν, με όσες προσπάθειες και αν έκαναν. Γιατί δουλεύαμε με βάση το "ένας για όλους και όλοι για έναν". Γιατί παλεύαμε και ταυτόχρονα περιφρουρούσαμε τον αγώνα μας.

Οι Χαλυβουργοί στάθηκαν αλύγιστοι, δεν φοβήθηκαν. Το χαλυβουργείο του Μάνεση σταμάτησε να βγάζει χρυσό που γέμιζε τα σεντούκια του με το δικό μας ιδρώτα. Αποδείχτηκε με τον καλύτερο τρόπο ποιοι είναι οι παραγωγοί του πλούτου, ποιοι έχουν τη δύναμη στα χέρια τους, ότι "χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά"...

Αυτό ήταν ένα μεγάλο πάθημα για τον Μάνεση, που μας θεωρούσε σκλάβους και ένα μεγάλο μάθημα για τους Χαλυβουργούς και όλους τους εργάτες, για τους πιο μεγάλους και σκληρούς μελλοντικούς αγώνες. Κατορθώσαμε αυτό που ίσως πριν από εννιά μήνες εθεωρείτο απίστευτο. Εργάτες να απεργούνε για εννιά μήνες για να γυρίσουν οι συνάδελφοί τους απολυμένοι στη δουλειά. Απολυμένοι να απεργούνε εννιά μήνες για να ξαναγυρίσουν στη δουλειά. Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Γι' αυτό και αυτοί που δεν έχουμε απολυθεί είμαστε υπερήφανοι για τους συναδέλφους μας απολυμένους, και αυτοί που είμαστε απολυμένοι είμαστε υπερήφανοι γιατί είχαμε την τύχη να έχουμε τέτοιους συναδέλφους.

Πράξαμε το καθήκον μας στο ακέραιο

Εμείς έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας, πράξαμε το καθήκον μας στο ακέραιο. Πράξαμε αυτό που ήταν δίκαιο, τίμιο και αναγκαίο. Προχωρήσαμε μέχρι εκεί που κανένας πριν 272 μέρες δεν μπορούσε να φανταστεί.

Ο αντίπαλος χρησιμοποίησε για εννιά μήνες, όλα τα μέσα για να μας λυγίσει, να μας τσακίσει τη θέληση, την περηφάνια μας. Τις προσωπικές απειλές και τα απειλητικά τηλεφωνήματα στα σπίτια μας, σε εμάς και τις οικογένειές μας. Τους εκβιασμούς, τα δικαστήρια, τις προβοκάτσιες, τις συκοφαντίες, τους Γκέμπελς των καναλιών του. Τους δοκιμάσαμε και τους αντιμετωπίσαμε όλους. Την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη συγκυβέρνηση του Παπαδήμου, τώρα τη συγκυβέρνηση του Σαμαρά. Το συμπέρασμα είναι ότι άλλαζαν τα κυβερνητικά σχήματα και οι υπάλληλοι και το αφεντικό έμεινε το ίδιο, ο Μάνεσης και η τάξη του. Ο καθένας έπαιξε το ρόλο του, προκειμένου ο Μάνεσης και η τάξη του να περνά καλά, να αυξάνονται τα κέρδη τους, πατώντας πάνω στα δικά μας πτώματα.

Τους αναγκάσαμε να βγάλουν τη μάσκα

Τελικά ο αντίπαλος αφού δεν κατόρθωσε με όλα αυτά να μας νικήσει αναγκάστηκε να βγάλει τη μάσκα "της δημοκρατίας και του διαλόγου, την προβιά του λύκου" και να παρουσιαστεί όπως πραγματικά είναι, τύραννος, εχθρός των εργατών. Αναγκάστηκε να αφήσει στην άκρη τα όποια προσχήματα και να χρησιμοποιήσει το τελευταίο του όπλο, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, κάτι που σήμερα είναι υπέρτερο από τις δυνάμεις μας.

Ολος ο κρατικός μηχανισμός, κυβέρνηση, κόμματα του κεφαλαίου, ταξική δικαιοσύνη, ΜΜΕ, δεκάδες κλούβες των ΜΑΤ, δεκάδες περιπολικά και εκατοντάδες ασφαλίτες συντονίστηκαν για να υπερασπίσουν το αφεντικό τους τον Μάνεση. Για να χτυπήσουν τους εχθρούς, τους εργάτες απεργούς. Να χτυπήσουν εμάς που χρόνια τώρα με τον ιδρώτα μας, όλους αυτούς τους ταΐζουμε.

Αφού με την πολιτική της ΕΕ και τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν μετέτρεψαν τα εργοστάσια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, έφεραν τώρα και τους δεσμοφύλακες, τους βασανιστές. Στρατοπέδευσαν μέσα και έξω από τη "Χαλυβουργία". Τώρα δίπλα στο ρουφιάνο της εργοδοσίας υπάρχει ο ΜΑΤατζής και ο ασφαλίτης. Στρατοπέδευσαν και καθημερινά χτυπάνε τους εργάτες, με κλομπς, τους ραντίζουν με χημικά. Δεν μας έφτανε το καρκινογόνο δηλητήριο που μας ποτίζει χρόνια ο Μάνεσης στα καμίνια της "Χαλυβουργίας", τώρα φροντίζουν να μας δώσουν και άλλο οι ΜΑΤατζήδες.

Ηρθαν πλήρως οπλισμένοι, χτυπώντας άοπλους, ξέροντας ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να κάνουν αυτό, που δεν μπορούσαν για εννιά μήνες. Ηρθαν με την εντολή του πρωθυπουργού Σαμαρά, που δρα ως υπάλληλος του Μάνεση και της τάξης του. Που καυχιέται χωρίς ντροπή για την επιτυχία του. Που ηδονίζεται βλέποντας τις κλούβες έξω από τη "Χαλυβουργία", όπως κάνουν οι θρασύδειλοι. Συνεργοί του είναι, ο Βενιζέλος, και ο Κουβέλης της Δημοκρατικής Αριστεράς, που απ' ό,τι φαίνεται την έμαθε γρήγορα τη δουλειά. Το ρόλο του υπονομευτή, και της παραπλάνησης έχει αναλάβει ο υπουργός εργασίας Βρούτσης, νομίζοντας ότι μπορούσε να μας ξεγελάσει. Τους θυμίζουμε ότι και άλλοι προκάτοχοί τους είχαν προβλέψει το τέλος της πάλης των τάξεων και διαψεύστηκαν οικτρά. Το ίδιο θα γίνει και τώρα.

Μπροστά μας έχουμε μια νέα κατάσταση

Συνάδελφοι,

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις έχουμε μια νέα κατάσταση. Ο αγώνας μας έχει γίνει πιο δύσκολος και σύνθετος. Εμείς που δίνουμε εννιά μήνες ένα μεγαλειώδη και ηρωικό αγώνα, ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα τις νέες δυσκολίες.

Απέναντί μας έχουμε ολόκληρο το κράτος και τους μηχανισμούς του. Εχουμε έναν οπλισμένο στρατό που διευκολύνει τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του Μάνεση, να δουλεύει και να διακινεί έξω από το εργοστάσιο το εμπόρευμα που εμείς έχουμε παράγει. Η εποχή που διάλεξαν για να εφαρμόσουν το εγκληματικό τους σχέδιο, έχει και αυτή τις δικές της ιδιαίτερες δυσκολίες. Τώρα δίπλα στην πείνα που αντιμετωπίζουμε εμείς και οι οικογένειές μας, στις απίστευτες δυσκολίες και στερήσεις για να σταθούμε τόσο καιρό όρθιοι, υπερήφανοι, για να μη χάσουμε την αξιοπρέπειά μας, προστέθηκαν και αυτές.

Δεν το βάζουμε όμως κάτω. Γνωρίζουμε ότι αυτός ο αγώνας, όσο μεγάλος και αν είναι δεν ήταν ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος αγώνας που δίνουμε στη "Χαλυβουργία". Η κατάσταση το επόμενο διάστημα θα χειροτερέψει, έρχεται νέα καταιγίδα αντεργατικών μέτρων, στα ωράρια, στους μισθούς, στις συντάξεις, στην υγεία, στην παιδεία, νέα φοροληστεία. Νέες δεκάδες χιλιάδες απολύσεις. Γι' αυτό η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, θέλει να επιβάλει "το νόμο και την τάξη". Το αίτημα για αλλαγές στα ωράρια και στους μισθούς που προβλέπονται από τη σύμβασή μας, θα το ξαναφέρει σύντομα ο Μάνεσης, που τώρα το έχει προσωρινά αποσύρει λόγω της απεργίας. Αυτό το γνωρίζει και ο αντίπαλος, ξέρει ότι ο αγώνας δεν τελειώνει όταν λήξει αυτή η απεργία, γι' αυτό παίρνει και αυτός τα μέτρα του για το πώς θα μας αντιμετωπίσει στη συνέχεια.

Είναι γελασμένοι όμως, όσοι νομίζουν ότι μπροστά στις νέες δυσκολίες θα τους κάνουμε αυτή τη χάρη. Τους λέμε ότι θα μείνουμε ενωμένοι, γιατί μπροστά μας έχουμε ακόμα πολύ δρόμο ώσπου το εργοστάσιο της "Χαλυβουργίας", όπως και τα υπόλοιπα να πάνε σε αυτούς που ανήκουν, δηλαδή στους εργάτες.

Πώς θα αντιμετωπίσουμε τη νέα κατάσταση

Συνάδελφοι,

Η νέα κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται ούτε με απεγνωσμένες κινήσεις, ούτε με ατομικές ενέργειες. Τη νέα κατάσταση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε όπως αντιμετωπίσαμε και προηγούμενες άλλες δύσκολες φάσεις του αγώνα μας. Ενωμένοι, συλλογικά κάτω από τη καθοδήγηση του ΔΣ του Σωματείου μας. Ο αντίπαλος εδώ στοχεύει τώρα, να σπάσει αυτό, για να έχει στη συνέχεια τα χέρια του λυμένα. Το ΔΣ του σωματείου, παίρνοντας υπόψη τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, την ανάγκη να συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη συγκροτημένα, οργανωμένα, προτείνει την αναστολή αυτής της μορφής του αγώνα.

Μπαίνουμε ξανά στο εργοστάσιο οργανωμένα, συντεταγμένα, με ψηλά το κεφάλι, με τη δική μας απόφαση και θέληση. Με το δοκιμασμένο σωματείο μας, και συνεχίζουμε με άλλες μορφές τον αγώνα. Συνεχίζουμε την προσπάθεια για την υλοποίηση των αιτημάτων μας. Για να επαναπροσληφθούνε άμεσα 40 συνάδελφοί μας απολυμένοι. Για τη σταδιακή επαναπρόσληψη των υπόλοιπων μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Για να μη γίνει μέχρι τότε καμία νέα πρόσληψη εκτός των συναδέλφων μας απολυμένων. Ζητάμε να φύγουν σήμερα τα ΜΑΤ από την πύλη του εργοστασίου και όλες οι δυνάμεις καταστολής και παρακολούθησης που είναι μέσα στο χώρο του εργοστασίου.

Ολοι μαζί, ΔΣ, επιτροπή γυναικών, επιτροπή απολυμένων, συνεχίζουμε όπως γίνεται μέχρι σήμερα, να παλεύουμε για προβλήματα που έχουν σχέση με τα δάνεια συναδέλφων από τις τράπεζες, με λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, με προβλήματα που έχουν σχέση με φάρμακα, υγεία και άλλα. Είμαστε σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση, για να αντιδράσουμε άμεσα, αγωνιστικά, στην περίπτωση που η εργοδοσία επαναφέρει το αίτημα για αλλαγή ωραρίων και μεροκάματων. Θα αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα ώστε να διερευνηθούνε οι καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας για την ύπαρξη ραδιενεργών υλικών. Θα αξιοποιήσουμε για όλα τα ζητήματα και τα όποια νομικά περιθώρια υπάρχουν.

Είμαστε σε ετοιμότητα για να αντιδράσουμε άμεσα, σε περίπτωση που η εργοδοσία προσπαθήσει με αυταρχισμό και τρομοκρατία, να αντιμετωπίσει τους ηρωικούς Χαλυβουργούς. Θα αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά και μαχητικά κάθε προσπάθεια αυταρχισμού, δίωξης ή σπίλωσης σε βάρος του Σωματείου μας, κάθε απεργού. Θα πάρουμε μέτρα ώστε να συντονίσουμε πιο καλά τη δράση μας με το υπόλοιπο ταξικό εργατικό κίνημα, που ήταν και παραμένει το βασικό στήριγμά μας.

Σε αυτήν την προσπάθειά μας θα έχουμε την αλληλεγγύη των υπόλοιπων εργαζομένων, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Θα επιδιώξουμε να συνεργαστούμε και με αυτούς τους συναδέλφους που κάτω από τα βάσανα και τις πιέσεις δεν μπόρεσαν να αντέξουν μέχρι το τέλος. Τους καλούμε στις νέες συνθήκες, να συνεχίσουμε τον αγώνα, ενωμένοι όπως κάναμε τόσους μήνες. Δεν τους ταυτίζουμε με τον απεργοσπαστικό μηχανισμό, με τον οποίο δεν έχουμε καμία σχέση, είναι αντίπαλός μας.

Ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, όλους τους εργαζόμενους στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, που για εννιά μήνες στήριξαν τον αγώνα μας ηθικά και υλικά. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε το ΠΑΜΕ, που καθόλη τη διάρκεια του αγώνα μας, μέρα-νύχτα, μας βοήθησε και θα συνεχίζει να μας στηρίζει και στη συνέχεια. Στήριζε πρακτικά όλες τις αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες που πήραμε, μετέφερε το μήνυμα των ηρωικών Χαλυβουργών σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, στα πέρατα του κόσμου. Ακριβώς, για αυτή του τη συμμετοχή το πολεμάει και το συκοφαντεί καθημερινά ο αντίπαλος.

Εμείς προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε όσο μπορούσαμε καλύτερα στην εμπιστοσύνη που μας έδειξαν και νομίζουμε πως τα καταφέραμε. Ρίξαμε αρκετό σπόρο, και είμαστε σίγουροι ότι το επόμενο διάστημα θα αποδώσει καρπούς για όλους τους εργαζόμενους. Οι πιο μεγάλοι και σκληροί αγώνες είναι μπροστά μας. Γνωρίζουμε ότι η Ιστορία το έφερε να βρεθούμε στην εμπροσθοφυλακή αυτού του αγώνα. Δεν πήραν όμως τα μυαλά μας αέρα, γιατί έχουμε συνειδητοποιήσει, πως ένα μικρό τμήμα της εργατικής τάξης όπως είμαστε εμείς, δεν μπορεί να τα βάλει με όλο τον κρατικό μηχανισμό, να ανατρέψει την κατάσταση, αν συνολικά η εργατική τάξη δεν ακολουθήσει το δρόμο των Χαλυβουργών, αν δεν αλλάξουν οι γενικότεροι πολιτικοί συσχετισμοί και στο εργατικό κίνημα.

Συνάδελφοι,

Ο αγώνας μας αποτελεί ήδη μια μεγάλη παρακαταθήκη. Τα παιδιά μας θα περπατάνε με ψηλά το κεφάλι, θα είναι υπερήφανα γιατί οι πατεράδες τους και οι μανάδες τους έκαναν το καθήκον τους. Γιατί στάθηκαν με ψηλά το κεφάλι, αψήφησαν την ταπείνωση και τον τρόμο της εργοδοσίας. Γιατί στάθηκαν αλύγιστοι, πάλεψαν για ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Ο αγώνας μας θα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και θαυμασμού στις επόμενες γενιές, θα αποτελεί πηγή έμπνευσης και παραδειγματισμού. Γυρίζουμε συντεταγμένα με ψηλά το κεφάλι και προς το παρόν συνεχίζουμε τον αγώνα για την υλοποίηση των αιτημάτων μας, με άλλες μορφές.

Ζήτω ο ηρωικός αγώνας των Χαλυβουργών!

Ζήτω η εργατική τάξη!

Ζήτω η εργατική αλληλεγγύη!

Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη!».

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» Ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς του Μάνεση, συνεχίζουν με άλλες μορφές τον αγώνα τους

Οι επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων παίρνουν τις σχετικές «εντολές» από τα διευθυντικά στελέχη του εργοστασίου

Ασπρόπυργος, 9.05 χτες το πρωί. Οι απεργοί χαλυβουργοί, μετά από εννιά μήνες απεργία, μπαίνουν ξανά στο εργοστάσιο από την κεντρική πύλη συγκροτώντας διαδήλωση, υψώνοντας τη γροθιά τους και κρατώντας ένα γαρίφαλο στο χέρι. Εφαρμόζουν την απόφαση της 20ής γενικής τους συνέλευσης που έγινε το Σάββατο το μεσημέρι και έλεγε ότι μπαίνουν στο εργοστάσιο για να συνεχίσουν με άλλες μορφές τον αγώνα τους, ανατρέπουν για μια ακόμα φορά το σχεδιασμό του βιομήχανου Μάνεση, που τώρα πια είχε κάνει καθαρό ότι επεδίωκε να οδηγήσει σε εκφυλισμό την απεργία, να διαλύσει το σωματείο και για να πετύχει αυτό το σχέδιό του είχε αμέριστη βοήθεια απο την κυβέρνηση που έθεσε στην υπηρεσία του την κρατική καταστολή.

Οι απεργοί με όλα τα μέλη της διοίκησης του Σωματείου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» με επικεφαλής τον πρόεδρο Γιώργο Σιφωνιό,πέρασαν την πύλη συντεταγμένα και οργανωμένα ως οι πραγματικοί νικητές αυτής της εννιάμηνης απεργιακής μάχης.

Τα συνθήματα από τους εργαζόμενους άλλων κλάδων που έσπευσαν για μια ακόμη φορά στο χώρο του εργοστασίου από τα ξημερώματα για να συμπαρασταθούν στους χαλυβουργούς, δονούν την ατμόσφαιρα την ώρα που οι χαλυβουργοί κατευθύνονται στα πόστα τους. «Εννέα μήνες απεργία, αξέχαστη θα μείνει αυτή η απεργία», «Με αίμα και ιδρώτα δένεται το ατσάλι, οι χαλυβουργοί δεν σκύβουν το κεφάλι» «αγώνας, ρήξη, ανατροπή, το δρόμο δείχνουν οι χαλυβουργοί».

Με αυτό τον τρόπο θέλησαν Μάνεσης και κυβέρνηση να μπουν οι εργαζόμενοι για δουλειά. Κάτω από τη «σιδερένια φτέρνα» των δυνάμεων καταστολής. Δεν τους πέρασε...

Ο πολύμηνος αγώνας τους, αποτελεί έναν ακόμη φωτεινό φάρο στους αγώνες της εργατικής τάξης για την τελική νίκη με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δίδαξε ηρωισμό και αυτοθυσία απέναντι στην ίδια την αστική τάξη, τις κυβερνήσεις της -αντιμετώπισε κατά σειρά τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά- τα αστικά ΜΜΕ, τις δυνάμεις καταστολής, τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς του Μάνεση.

Παρά το γεγονός ότι με την απεργία τους ανάγκασαν τον Μάνεση να αποσύρει προς το παρόν τα αρχικά σχέδιά του για επιβολή 5ωρης απασχόλησης με αντίστοιχη μείωση μισθών, δεν σταμάτησαν αλλά συνέχισαν αγωνιζόμενοι για την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων δίνοντας το πραγματικό νόημα του συνθήματος «Ενας για όλους και όλοι για έναν».

Επεσαν στο κενό όλες οι προσπάθειες καθυπόταξης των χαλυβουργών

Από τις 5 το πρωί, έξι διμοιρίες των ΜΑΤ είχαν σφραγίσει το εργοστάσιο, παρά το γεγονός ότι η απεργία είχε ανασταλεί από το προηγούμενο Σάββατο και οι αρμόδιοι υπουργοί είχαν διαβεβαιώσει ότι θα αποχωρήσουν τα ΜΑΤ. Ως την τελευταία ώρα ο Μάνεσης έκανε καθαρό ότι θέλει να τσακίσει τους εργάτες, και οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής έκαναν ακόμα πιο καθαρό για ποια τάξη δουλεύουν.

Οσο περνούσε η ώρα και πλησίαζε 6.30 π.μ., ώρα προσέλευσης της πρωινής βάρδιας, οι εργάτες της «Χαλυβουργίας» με επικεφαλής το Σωματείο τους απαιτούν την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων. Σε αντίθετη περίπτωση δηλώνουν πως δε θα μπουν. Στο πλευρό τους στέκονται εκατοντάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι που τους συμπαραστέκονται σε κάθε αγωνιστικό τους βήμα.

9.05 το πρωί. Είναι η στιγμή που οι εργάτες, οργανωμένα και συντεταγμένα, με επικεφαλής τα μέλη του ΔΣ του Σωματείου μπαίνουν στο εργοστάσιο

Από την πλευρά του ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων βρίσκεται σε συνεχείς διαβουλεύσεις με τους διευθυντές του εργοστασίου από τους οποίους ουσιαστικά παίρνει τις εντολές κι έχουν σχέση με τον τρόπο που θα προσέλθουν οι εργάτες μέσα. Οι αξιώσεις της εργοδοσίας είναι εξοργιστικές και προσβλητικές. Απαιτεί από τις αστυνομικές δυνάμεις να παραμείνουν στο χώρο, να επιτρέπουν την είσοδο στον εργαζόμενο κατά μόνας, με επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας και αφού δώσει την έγκριση για είσοδο ο εκάστοτε προσωπάρχης. Η φτηνή δικαιολογία που επικαλέστηκαν για αυτή την άθλια αξίωση ήταν να μην μπουν στο χώρο του εργοστασίου απολυμένοι είτε οι αλληλέγγυοι που εκδήλωναν τη συμπαράστασή τους στους χαλυβουργούς. Την ίδια στιγμή, εντεταλμένα τσιράκια του Μάνεση, προκαλούσαν συνεχώς, με την κάλυψη των αστυνομικών δυνάμεων, τους αγωνιστές εργάτες.

Τα μέλη του ΔΣ του Σωματείου απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτή την εξευτελιστική διαδικασία και απαιτούν εκ νέου την άμεση απόσυρση των ΜΑΤ για να πάνε για δουλειά. Το απαράδεκτο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί με ευθύνη της κυβέρνησης προκαλεί την άμεση αντίδραση του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη, ο οποίος βρίσκεται στο χώρο και καταγγέλλει τη στάση της αστυνομίας και του Μάνεση και συνολικά της κυβέρνησης. Προσπαθεί να επικοινωνήσει κατ' επανάληψη με τους αρμόδιους υπουργούς, τον Αντ. Ρουπακιώτη (υπουργό Δικαιοσύνης), τον Ν. Δένδια (υπουργό Προστασίας του Πολίτη) καθώς και τις ανώτερες αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές. Ο πρώτος προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, για τους άλλους δυο που κρύβονται και οι τρεις μαζί καλύπτουν την κρατική καταστολή που εξάλλου, όπως υπενθύμισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, αναπτύχθηκε με εντολή του ίδιου του πρωθυπουργού. Από την Εισαγγελία γίνεται γνωστό ότι δεν έχει δοθεί εντολή για ανάπτυξη αστυνομικών δυνάμεων στο εργοστάσιο και τελικά την ευθύνη παίρνει πάνω του ο ίδιος ο ταξίαρχος δυτικής Αττικής, που απροκάλυπτα σε άμεση συνεννόηση με τα διευθυντικά στελέχη του Μάνεση επιμένει να απαγορεύει την είσοδο των εργατών στο εργοστάσιο αν δεν γίνει με τους όρους του Μάνεση.

Ο Γ. Σιφωνιός, τη στιγμή που ανακοινώνει σε χαλυβουργούς και εργαζόμενους πως αν δεν απομακρυνθούν άμεσα τα ΜΑΤ, κανείς εργάτης δε θα μπει στο εργοστάσιο

Οι χαλυβουργοί δεν υποχωρούν. Δηλώνουν σε όλους τους τόνους πως προϋπόθεση για να μπουν είναι να αποχωρήσουν τα ΜΑΤ και οι ίδιοι να μπουν συντεταγμένα και οργανωμένα, όπως ακριβώς ξεκίνησαν την απεργία τους. Η αποφασιστικότητά τους αναγκάζει την εργοδοσία να κάνει πίσω. Με την ταυτόχρονη αποχώρηση των ΜΑΤ και των υπόλοιπων αστυνομικών δυνάμεων, οι εργάτες μόνοι τους ανοίγουν την κεντρική πύλη και κατευθύνονται στα πόστα τους κάτω από τα χειροκροτήματα και τα συνθήματα των παρευρισκομένων.

Αισθανόμαστε νικητές, είμαστε περήφανοι

Στις πρώτες δηλώσεις του ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του ΔΣ του Σωματείου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» δηλώνει: «Μπροστά στην πύλη της "Χαλυβουργίας" αναγκάσαμε σε άτακτη υποχώρηση μια μερίδα των ΜΑΤ για να περάσουμε στη δουλειά μας. Ο κ. προσωπάρχης έστηνε προσχήματα ό,τι υπάρχουν ανάμεσά μας απολυμένοι και απαγορεύεται να μπούνε μέσα. Δε γνωρίζει ούτε ποιοι είναι απολυμένοι ο κύριος που τους απολύει. Είναι αίσχος αυτό. Για μια ακόμη φορά καταγγέλλουμε την εργοδοσία και κατ επέκταση την κυβέρνηση που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν τέτοια μέσα. Αυτοί που ξεκίνησαν την ηρωική απεργία την τελειώνουν με ψηλά το κεφάλι και συνεχίζουμε τον αγώνα μας ώστε να έχουν δουλειά όλοι οι εργαζόμενοι. Εμείς θέλουμε να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας όπως πρέπει να κάνει κάθε τίμιος συνδικαλιστής που υπερασπίζεται τους συναδέλφους του.

Αισθανόμαστε νικητές, είμαστε περήφανοι. Είναι τιμή μου που ως πρόεδρος εκπροσωπώ τέτοιους εργαζόμενους. Με συλλογικές διαδικασίες πήραμε τις αποφάσεις, με συλλογικές διαδικασίες απεργήσαμε, με συλλογικές διαδικασίες μπαίνουμε μέσα. 20 Γενικές Συνελεύσεις τα λένε όλα. Αλλά η δημοκρατία η δική μας προφανώς δεν εκφράζει μια μερίδα των πλουτοκρατών, του Μάνεση, της αντιδραστικής κυβέρνησης των μνημονίων που θέλει να επιβάλει αυτά τα αντεργατικά μέτρα εξαθλίωσης της ζωής των εργαζομένων. Ηδη με αυτούς τους μισθούς που παίρνουμε δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας για αξιοπρέπεια πάνω απ' όλα. Ο αγώνας μας δε σταματά εδώ».

20ή ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ» Η φλόγα που άναψαν οι χαλυβουργοί...

Η ομιλία της Μαρίας Δελλή, συζύγου απολυμένου, εκ μέρους της επιτροπής γυναικών που έδωσε τη μάχη στο πλευρό των απεργών

Συνάδελφοι,

Ζήτησα από το σωματείο, κατ' εξαίρεση, να μιλήσω μετά την εισήγηση του ΔΣ.

Θέλω να πω σε όλους σας όλα αυτά που λέμε κατά καιρούς στα πηγαδάκια που κάνουμε.

Να σας πω ότι ειλικρινά είμαστε περήφανες που είμαστε γυναίκες χαλυβουργών, είμαστε περήφανες που εννιά μήνες μας κάνατε την τιμή να παλέψουμε μαζί σας, στο πλάι σας, για την αξιοπρέπεια όχι μόνο της οικογένειάς μας αλλά για την αξιοπρέπεια όλης της εργατικής τάξης.

Να 'στε σίγουροι ότι έχετε αναπληρώσει με το παραπάνω το κενό που μπορεί να είχατε αφήσει στο μεγάλωμα των παιδιών σας είτε από την κούραση είτε από τις ατέλειωτες ώρες που δουλεύατε στο «Νταχάου» του Μάνεση.

Εχετε δώσει στα παιδιά σας το καλύτερο μάθημα.

Ενα μάθημα που δε διδάσκεται σε κανένα σχολείο

Διδάξατε στα παιδιά σας τι σημαίνει τιμή, περηφάνια, αξιοπρέπεια, αγώνας, ανιδιοτέλεια, συναδελφικότητα.

Εννιά μήνες, μέσα στο κρύο, στη βροχή, στη ζέστη, μέσα στους δρόμους, μέσα στη μάχη μάθαμε πώς να παλεύουμε σαν ένας άνθρωπος, σαν μια γροθιά. Παρά τις στερήσεις και τις απίστευτες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε καταφέραμε και σταθήκαμε όρθιοι, περήφανοι με το κεφάλι ψηλά και οι χαλυβουργοί και οι οικογένειές τους.

Με όπλο μας την αλληλεγγύη των εργατών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων τρομοκρατήσαμε όχι μόνο τον Μάνεση και τους υπαλλήλους του και στις τρεις κυβερνήσεις που πέρασαν αλλά ολόκληρη την τάξη τους!!!

Ο ηρωικός σας αγώνας είναι μια πρώτη μεγάλη μάχη που δίνεται στον πόλεμο που έχει ξεκινήσει μεταξύ εργατών και αφεντικών.

Εσείς κοιτάξατε κατάματα τον εχθρό και δεν τρομάξατε, τον πολεμήσατε, τραβήξατε μπροστά με πίστη στο δίκαιο αγώνα σας.

Σηκώσατε στους ώμους σας τους πόθους και τα όνειρα της εργατικής τάξης για μια κοινωνία άλλη, πιο δίκαιη, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Τραβήξατε πολύ μπροστά, σηκωθήκατε πολύ ψηλά, αλλά αυτή δεν ήταν έτοιμη να σας ακολουθήσει.

Τίποτα δεν τέλειωσε

Συνάδελφοι,

Σας βλέπω σκεπτικούς, οργισμένους, θυμωμένους και καλά κάνετε. Την οργή και το θυμό που αισθάνεστε όμως να τα κάνετε ταξικό μίσος για να αντέξετε στα χειρότερα που έρχονται, γιατί ξέρετε πολύ καλά εσείς ότι τίποτα δεν τέλειωσε και τίποτα δεν πάει χαμένο.

Οι χαλυβουργοί εκπλήρωσαν ένα μέρος του χρέους τους απέναντι στην τάξη τους. Μπήκαν μπροστά ανάμεσα στους πρωτοπόρους, χάραξαν με τον ηρωικό τους αγώνα το δρόμο πάνω στον οποίο πρέπει να βαδίσει η εργατιά.

Δε θα απολογηθούν οι χαλυβουργοί για την έκβαση και το αποτέλεσμα αυτού του ηρωικού αγώνα. Δε θα απολογηθούν επειδή άντεξαν εννιά μήνες!!!

Να απολογηθούν όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες, οι εργατοσυνδικαλισταράδες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που πάνε στους χώρους δουλειάς τους και υπογράφουν μειώσεις μισθών, που χαμηλώνουν τον πήχη των απαιτήσεων και μοιράζουν αυταπάτες στην εργατιά ότι θα τους λύσουν τα προβλήματα δι' αντιπροσώπου, χωρίς τη συμμετοχή των εργατών.

Να απολογηθούν αυτοί που πάνε σε «ειρηνικούς κοινωνικούς διαλόγους» για να διασφαλίσουν θέσεις εργασίας με «όσο κι όσο» για ένα ξεροκόμματο.

Να απολογηθούν αυτοί που εντέχνως και επιμελώς μοιράζουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση στο λαό.

Να απολογηθούν, τέλος, αυτοί που δεν έκαναν τίποτα όταν τα ΜΑΤ χτυπούσαν τους εργάτες έξω από τη Χαλυβουργία κι εκείνοι παρακολουθούσαν από τα μπαλκόνια των εργοστασίων ή από τους καναπέδες των σπιτιών τους.

Οι «μηχανισμοί του Μάνεση» έριξαν τόνους λάσπης στον περήφανο αγώνα σας. Λάσπη που γύρισε πάνω τους και θα τους ακολουθεί για μια ζωή.

Φυσικά και δεν περιμέναμε να πουν την αλήθεια τα κανάλια και οι εφημερίδες τους γιατί ξέρουμε ποια είναι τα αφεντικά τους.

Οπως ξέρουμε και για την κατασκευαστική του μεγαλοκαναλάρχη που θα κάνει το λιμάνι της Χαλυβουργίας, που του «χάρισε» ένα βράδυ του Φλεβάρη ένας «έντιμος» υπουργός της «ανεξάρτητης κυβέρνησης» του κυρίου τραπεζίτη, γεγονός που δεν το γνώριζε κανένα μέλος της κυβέρνησης τότε (έτσι μας είπαν).

Ούτε φυσικά περιμέναμε από αυτούς που το «παίζουν» χορηγοί και προστάτες του φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος, που με εθελοντές καθαρίζουν βουνά, λαγκάδια, παραλίες, δρόμους, να πουν κάτι αυτοί οι κύριοι για τη ραδιενέργεια και τους καρκίνους που προκαλούνται στα «Νταχάου» του Μάνεση. Κουβέντα γι' αυτό το έγκλημα.

Οπως κουβέντα δεν ανοίγει για το ποιόν ορισμένων «τίμιων» απεργοσπαστών που έχουν «δικαίωμα στην εργασία» (έτσι το λένε τώρα).

Μηχανισμός του Μάνεση και της τάξης του είναι κι αυτά τα «πατσαβούρια» που η μισή τους οικογένεια είναι στη φυλακή και η άλλη μισή οδεύει προς την πύλη του Κορυδαλλού.

Η «ψιλοαριστερίστικη» κυβέρνηση της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ μας είπε για το «ιερό δικαίωμα στη δουλειά».

Ποια η έγνοια τους και τα έργα τους για το «ιερό δικαίωμα στη δουλειά» του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων;

Ποια η έγνοια τους και τα έργα τους για το «ιερό δικαίωμα στη δουλειά» των 120 απολυμένων χαλυβουργών;

Μαζί με την κυβέρνηση και κάποιοι «αριστερούληδες» μας είπαν ότι «πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος».

Ποιος νόμος;

Αυτός που επιβάλλει εκ περιτροπής εργασία και μισθούς φιλοδώρημα; Αυτός που αφήνει ατιμώρητο τον εργοδότη όταν σκοτώνονται εργάτες; Αυτός που στερεί από την οικογένεια του εργαζόμενου και του άνεργου κάθε παροχή σε Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια;

Παράνομες είναι και οι απολύσεις εν μέσω απεργίας αλλά κανείς δε νοιάστηκε για την εφαρμογή αυτού του νόμου. Οι νόμοι τους και η δικαιοσύνη τους είναι ταξική και δεν έχουν τίποτα να περιμένουν απ' αυτούς οι εργάτες.

Απέναντι σ' αυτή τη σαπίλα αντιστάθηκαν οι χαλυβουργοί εννιά μήνες τώρα.

Αυτόν τον εχθρό πολέμησαν οι χαλυβουργοί.

Και βγήκαν νικητές!

Μόνο με το στρατό κατάφεραν να ανακόψουν την ηρωική πορεία των χαλυβουργών.

Γιατί στρατός είναι αυτό που βρίσκεται εδώ και μια βδομάδα μέσα - έξω και γύρω από τη Χαλυβουργία.

Φοβούνται τους οργανωμένους εργάτες

Μας φοβήθηκαν και μας φοβούνται. Φοβούνται την ενότητα και την οργάνωση της εργατικής τάξης. Φοβούνται την αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε στους χαλυβουργούς, που εκφράστηκε και εκφράζεται με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο από το λαό και τους εργαζόμενους.

Φοβούνται την κοινωνική συμμαχία που συσπειρώνει και αντιστέκεται στη βαρβαρότητα του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις του.

Φοβούνται γιατί μέσα από τέτοιους ανιδιοτελείς αγώνες οι εργαζόμενοι αποκτούν ταξική συνείδηση, κατανοούν τη δύναμη που τους δίνει η ενότητα και η οργάνωση της τάξης τους. Βγάζουν πολιτικά συμπεράσματα και είναι σίγουροι πια ότι το δίκιο μας θα κριθεί μόνο στους ταξικούς αγώνες που έρχονται, πουθενά αλλού!

Η φλόγα που άναψαν οι χαλυβουργοί στην καρδιά της εργατικής τάξης δεν έσβησε, δεν μπορούν να την σβήσουν.

Τρέφει την ταξική συνείδηση κάθε τίμιου εργάτη, ποτίζει το μυαλό, την ορμή και την επαναστατικότητα των παιδιών της εργατικής τάξης.

Τρέφεται από την αδικία, από τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, τρέφεται από το βάθεμα της κρίσης και τη φτωχοποίηση του λαού.

Αφήστε τους να νομίζουν πως κέρδισαν. Θα 'ρθει η ώρα που μ' ένα γνέψιμο θα γίνει πύρινη γροθιά που θα κάψει όχι μόνο τον Μάνεση αλλά όλη την τάξη τους και τους μηχανισμούς τους.

Δύναμή σας η ενότητα και η συσπείρωση

Συνάδελφοι,

Βγήκατε έξω με το κεφάλι ψηλά, ενωμένοι και συσπειρωμένοι και με την καθοδήγηση του ΔΣ του σωματείου σας.

Το ίδιο πρέπει να συνεχίσετε να κάνετε. Τίποτα δεν τέλειωσε, η μάχη συνεχίζεται και θα γίνεται πιο σκληρή μέσα στο χώρο του εργοστασίου. Τα χαρτιά που έχει αποσύρει προσωρινά ο Μάνεσης λόγω της απεργίας θα τα ξαναβάλει στο τραπέζι και τότε πρέπει να ξαναφανείτε δυνατοί.

Και η δύναμή σας είναι η ενότητα και η συσπείρωση με το σωματείο σας. Ενα σωματείο ταξικό που έχει δώσει διαπιστευτήρια όχι μόνο στους χαλυβουργούς αλλά σε όλη την εργατική τάξη.

Συνεχίστε να στηρίζετε το σωματείο σας, σας έχει ανάγκη κι ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη το έχετε εσείς τώρα μέσα στο κάτεργο του Μάνεση.

Συνάδελφοι,

Ως γυναίκα απολυμένου χαλυβουργού, επιτρέψτε μου να εκφράσω την ιδιαίτερη περηφάνια μου που ο άντρας μου έχει τέτοιους συναδέλφους.

Που στερήθηκαν το μεροκάματο για 272 μέρες για να έχουν δικαίωμα στην εργασία οι 120 απολυμένοι χαλυβουργοί συνάδελφοί τους. Αυτό δεν έχει προηγούμενο.

Ζήτω ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών!

Καλή δύναμη.

Συνάδελφοι, μέχρι τώρα βαδίσαμε με γνώμονα τη λογική, τις δυνάμεις τις δικές μας, την ενότητά μας και τη συσπείρωση γύρω από το ΔΣ του σωματείου μας.

Σας καλώ να κάνουμε το ίδιο και τώρα.

"Στην Ελλάδα οι δράστες ενοχοποίησαν τα θύματα"

 Ο παρουσιαστής Dylan Ratigan της δημοφιλούς εκπομπής "Τhe Dylan Ratigan Show" του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου MSNBC είχε μια ενδιαφέρουσα συνομιλία σε ζωντανή σύνδεση με τον γνωστό βετεράνο ρεπόρτερ και συγγραφέα Greg Palast. Η συζήτηση αφορούσε την κρίση στην Ελλάδα και τα πραγματικά αίτιά της.
Κάποιες από τις έρευνες που έχει κάνει ο Palast έχουν συζητηθεί ευρέως, ιδιαίτερα σήμερα, που συνεχίζεται η οικονομική κρίση, και το ΔΝΤ έχει να επιδείξει μια πλούσια δράση στον τομέα των επιθέσεων εναντίον χωρών και της αφαίμαξης των λαών τους. Ενδεικτικά, το 1991 ο οικονομολόγος Joseph Stiglitz, πρώην διοικητικό στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Greg Palast και την βρετανική εφημερίδα The Observer, περιέγραψε το σχέδιο με τα 4 προβλέψιμα στάδια που το ΔΝΤ εφαρμόζει σε χώρες του Τρίτου Κόσμου με τις οποίες υπογράφει συμβόλαια δανεισμού.

Eισαγωγή Greg Palast

Mια πραγματικά αποτρόπαια και μεγάλης κλίμακας απάτη έστησαν από κοινού η τράπεζα Goldman Sachs και μέλη της ελληνικής κυβέρνησης, απάτη για την οποία ο ελληνικός λαός θα πληρώσει με το χαμένο μέλλον του.

Η πολιτική τάξη της Ε.Ε. γνώριζε εκείνη την εποχή ότι τα ελληνικά λογιστικά βιβλία είχαν πειραχθεί, αλλά παρ' όλα αυτά επέτρεψαν στη χώρα να μπει στην ευρωζώνη. Όλα δείχνουν ότι η Goldman Sachs έστησε ένα δικό της είδος Περλ Χάρμπορ, το οποίο επέτρεψε στην τωρινή ηγεσία της Ε.Ε. να εκμεταλλευθεί κατάλληλα την περίσταση με σκοπό να τρομοκρατήσει, μέσω της εξαθλίωσης, οποιαδήποτε χώρα θα της στεκόταν εμπόδιο στο να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος ολοκληρωτισμού.

Το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της εκπομπής

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): "Τεμπέλικος λαός, μη εξυπηρετικές δημόσιες υπηρεσίες, ανεξέλεγκτος δανεισμός"... Με αυτό τον τρόπο περιγράφονται σήμερα οι Έλληνες. Η ελληνική οικονομία έχει μέγεθος κατά τι μικρότερο από αυτό της οικονομίας του Ντάλλας στην πολιτεία του Τέξας, αλλά το ελληνικό δημόσιο χρέος, δεδομένου του μεγέθους της οικονομίας της χώρας, ξεπερνάει κάθε φαντασία.

Αλλά όπως και στην Γουώλ Στρητ, οι δρόμοι της Αθήνας είναι σήμερα θέατρα επεισοδίων, αφού ο ελληνικός λαός είναι προφανώς το θύμα μιας συγκεκαλυμμένης απάτης.

Ο σημερινός μας καλεσμένος, μάλιστα, ισχυρίζεται ότι η Goldman Sachs είναι αυτή που προκάλεσε όλη την κρίση που βλέπουμε να ξεδιπλώνεται σήμερα. Τον γνωρίζετε όλοι. Είναι ο Greg Palast, ο γνωστός ρεπόρτερ και συγγραφέας του βιβλίου "Vultures' Picnic" (To πικ νικ των όρνεων"), στο οποίο περιγράφει πώς οι πετρελαιάδες, οι πειρατές της εξουσίας και άλλα "σαρκοβόρα", όπως τα ονομάζει, έχουν μετατρέψει τη ζωή στις κοινωνίες μας σε μυθιστορηματικό θρίλερ.

Greg, πώς γίνεται μια τράπεζα να είναι σε θέση να δανείζει ποσά σε μια χώρα που έχει μια οικονομία λίγο μικρότερη από αυτή της πόλης του Ντάλλας, και μάλιστα ποσά αυτού του μεγέθους;

Greg Palast: Δεν μιλάμε για δάνειο στην περίπτωση της Ελλάδας. Μιλάμε για έγκλημα. Η Ελλάδα είναι ένας τόπος εγκλήματος, Dylan. H αλήθεια της υπόθεσης είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με έναν λαό που δεν κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να πίνει ούζο και να φτύνει κουκούτσια από ελιές, ή έναν λαό που βγαίνει στη σύνταξη από τότε που είναι στην εφηβεία, ή είναι τόσο τεμπέλης που δεν πατάει στη δουλειά του πάνω από μισή ώρα την ημέρα. Αυτά όλα είναι το παραμύθι που μας πουλάνε. Οι Έλληνες είναι τα θύματα αυτή τη στιγμή και θέλουν να τους τιμωρήσουν και να τους φορτώσουν το φταίξιμο. Είναι τα θύματα του εγκλήματος οι Έλληνες! Και το έγκλημα έγινε ως εξής:

Η Goldman Sachs, ήδη από το 2001-2002 έκανε ένα "ντηλ" με την άρχουσα τάξη της Ελλάδας. Η συμφωνία ήταν να αρπάξει ευρώ από τα ταμεία του κράτους, να τα μετατρέψει σε γιεν, να τα ξαναμετατρέψει σε ευρώ και άλλα τέτοια κόλπα. Η Goldman υφίσταται απώλειες πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, η ελληνική κυβέρνηση βγάζει κέρδος και δεν φαίνεται έλλειμμα στα ταμεία του κράτους παρά μόνο ένα 3%. Η ελληνική οικονομία φαίνεται να είναι μια χαρά.

Αλλά στην πραγματικότητα η Goldman δεν υφίσταται απώλειες πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι όλα μια απάτη! Υπήρχε ήδη μια μυστική συμφωνία ότι το ποσό αυτό θα το έπαιρνε πίσω στο ακέραιο και όχι μόνο. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η Goldman, μόνο για να οργανώσει την όλη απάτη, τους χρέωσε 300 - 400 εκατομμύρια δολάρια.

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): Θα σε διακόψω, Greg. Να μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει εδώ μαζί μας κάποιος από την Goldman για να εκπροσωπήσει την τράπεζα στον διάλογο αυτό. Αυτές τις κατηγορίες που μας αναφέρεις εδώ τις έχεις απευθύνει σε αυτούς άμεσα;

Greg Palast: Aν έχω λέει... Μην ξεχνάς ότι εργάζομαι στο ρεπορτάζ έρευνας του τηλεοπτικού σταθμού του BBC. Ο τομέας του ρεπορτάζ έρευνας είναι καθ' όλα νόμιμος στη Βρετανία, αλλά το άρθρο 4 του νομοσχεδίου "Patriot Act" που φηφίστηκε επί γιού Μπους ποινικοποίησε το είδος αυτό ρεπορτάζ στις ΗΠΑ και δεν επιτρέπονται πια τέτοιου είδους δημοσιογραφικές έρευνες. Αλλά όταν κάποιος απευθυνθεί στην ίδια την Goldman Sachs, η εταιρεία έχει δικαίωμα να απαντήσει.

Επικοινώνησα μαζί τους τηλεφωνικά και πήγα μέχρι το κατώφλι της κεντρικής εισόδου τους με την ελπίδα ότι κάποιον θα πετύχαινα. Αρνούνται να απαντήσουν σε αυτές τις κατηγορίες. Μου έδωσαν μια δήλωση γεμάτη με ανακρίβειες. Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έκαναν ανταλλαγές συναλλάγματος για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης. Οι ανταλλαγές συναλλάγματος εμπίπτουν στα οικονομικά εγκλήματα απάτης και στο παρελθόν έχουν ήδη γίνει τέτοιες ανταλλαγές για λογαριασμό της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Το ζήτημα είναι ότι όταν έβγαιναν στις αγορές κρατούσαν αυτές τις συναλλαγές μυστικές και έφτιαξαν ένα σκηνικό τέτοιο ώστε να φαίνεται ότι η ελληνική οικονομία δεν αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Αυτό συνιστά απάτη. Παλιότερα, θα θυμάσαι, ότι όταν ανακαλύπταμε ένα παρόμοιο σενάριο που είχε παιχτεί εδώ στις ΗΠΑ, οι υπεύθυνοι συλλαμβάνονταν αμέσως, τους βγάζαμε από το κτίριο της τράπεζάς τους και τους προφυλακίζαμε. Σήμερα τι βλέπουμε να γίνεται; Σήμερα οι τύποι αυτοί δεν θεωρούνται πια "όρνεα". Σήμερα η Goldman το παίζει θεός και δεν την αγγίζει κανείς.

Και όμως αυτό που έγινε είναι έγκλημα. Είναι μια τεράστια απάτη, η οποία όταν αποκαλύφθηκε, ήταν φυσικό να τιναχθεί η ελληνική οικονομία στον αέρα, αφού κανείς δεν δάνειζε χρήματα στους Έλληνες λόγω της απάτης που είχε διαπραχθεί.

Σήμερα, λοιπόν, αντί να πληρώνει η Ελλάδα 3% επιτόκιο για ένα δάνειο, πληρώνει 9, 12, 15%. Είναι σκέτη παράνοια αν το σκεφτείς. Η μέση ελληνική οικογένεια σήμερα καλείται να πληρώσει 14.000 δολάρια το χρόνο μόνο για τους τόκους αυτού του χρέους. Και όλα αυτά έγιναν μόλις αποκαλύφθηκε η απάτη!

Susan Del Percio (Συμπαρουσιάστρια): Συγνώμη. Να σας διακόψω μια στιγμή. Παρουσιάζετε το γεγονός αυτό με τέτοιο τρόπο που θα νόμιζε κανείς ότι οι Έλληνες δεν έχουν καμιά απολύτως ευθύνη στην υπόθεση. Αν κατηγορείτε την Goldman, δεν έχω λόγους να διαφωνήσω, αλλά θα πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι Έλληνες έχουν κάποιο μέρος της ευθύνης και μόνοι τους αναμίχθηκαν σε αυτή την υπόθεση.

Greg Palast: Τι εννοείτε με το "μόνοι ΤΟΥΣ"; Ποιοί είναι αυτοί; Τον λαό που διαδηλώνει σήμερα στους δρόμους εννοείτε; Τους Έλληνες οδηγούς τρόλεϊ; Τους δασκάλους;

Susan Del Percio (Συμπαρουσιάστρια): Η ελληνική κυβέρνηση, η οποία εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό, είναι επίσης υπεύθυνη για ό,τι έγινε.

Greg Palast: Διαπράχθηκε ένα έγκλημα! Όταν διαπράττεται ένα έγκλημα εναντίον ενός λαού…

Susan Del Percio (Συμπαρουσιάστρια): Μα τι λέτε…

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): Αυτό που εννοούσε η Susan είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν και αυτή συνεργός στο έγκλημα. Πράγμα που σημαίνει ότι η Goldman Sachs δεν θα μπορούσε να μπει στην Ελλάδα και να αναμιχθεί στα οικονομικά της χώρας αν δεν υπήρχε η συνέργεια της συμμετοχής της ελληνικής ηγεσίας, η οποία ήθελε να δείξει ότι επιτελεί το έργο της θαυμάσια για το συμφέρον του ελληνικού λαού, σε σημείο που συνήργησε με τις τράπεζες για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι παρήχθηκε έργο υπέρ του λαού. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί μιας κυρίαρχης χώρας συνεργούν με τους τραπεζίτες και οργανώνουν μια οικονομική απάτη, έτσι ώστε και οι τράπεζες να βγάζουν κέρδος, και οι κυβερνήσεις να διατηρούνται στην εξουσία, ενώ ο λαός πληρώνει όλο τον λογαριασμό στο τέλος.

Greg Palast: Αντίθετα, στην Ισλανδία είδαμε να συλλαμβάνεται ο πρωθυπουργός μόλις αποκαλύφθηκε ένα παρόμοιο colpo grosso της κυβέρνησης με τις τράπεζες. 'Οταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να συλλαμβάνονται οι εγκληματίες και όχι να καταγγέλλονται τα θύματα. Στην Ελλάδα σήμερα χρεοκοπούν τα θύματα και επιτρέπουν στους εγκληματίες να διαφεύγουν. Η Goldman έχει ακόμα στις τσέπες της μισό εκατομμύριο από όσα χρέωσε για αυτή την απάτη στην Ελλάδα. Άρα ενοχοποιούνται τα θύματα. Διαφωνώ μαζί σας. Αυτοί που θα πρέπει να κατηγορούνται σήμερα είναι οι δράστες, τα "όρνεα".

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): Συμφωνώ μαζί σου σ' αυτό. Ενδιαφέρουσα η "παρτίδα πινγκ πονγκ" που είχαμε σήμερα εδώ ανάμεσα στην πλευρά που λέει "φταίνε οι τράπεζες" και την άλλη που λέει "φταίει η κυβέρνηση", αλλά όπως βλέπουμε και εδώ στις ΗΠΑ, αυτές οι δύο πλευρές υπάρχουν πάντα. Και η ουσία είναι ότι φταίνε και οι δύο.

Susan Del Percio (Συμπαρουσιάστρια): Δεν νοείται διαφορετικά…

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): Τόσο οι τραπεζίτες όσο και το πολιτικό σύστημα βρίσκονται πάντα πίσω από κάθε τέτοια υπόθεση.

Greg Palast: Ναι, αλλά στην Ελλάδα ασκείται δίωξη εναντίον των θυμάτων!

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): Φυσικά, αφού οι τράπεζες και η κυβέρνηση έχουν το επάνω χέρι.

Greg Palast: Τώρα μίλησες!

Dylan Ratigan (παρουσιαστής): Τουλάχιστον βρήκαμε μια άκρη... Ανυπομονώ να διαβάσω το βιβλίο σου, Greg.


Εμείς να προσθέσουμε ότι τελικά αυτή η συζήτηση περί "στημένης" χρεωκοπίας μας διεξάγεται σεόλο τον πλανήτη εκτός από εδώ! Εδώ όποιος θίξει το θέμα βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πλήθος κραυγαζόντων το οποίο τα "ρίχνει" αποκλειστικά στον "κοσμάκη" ο οποίος δεν κατείχε γνώσεις μακροοικονομίας από το Harvard και δεν ήταν σώφρον, και έντιμος αφού ψήφιζε ανέντιμους, μη κατονομαζόμενους όμως πολιτικούς. Αλήθεια όλοι αυτοί οι "ανέντιμοι" σε ποιών τα "τηλεπαράθυρα" σύχναζαν; Για τον εαυτό τους τι ευθύνες καταλογίζουν, ως μη αξιόπιστοι ενημερωτές της κοινωνίας;
   

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» Συνεχίζεται η απεργία

Με συγκεκριμένες προτάσεις το ΔΣ του Σωματείου των χαλυβουργών στη σημερινή συνάντηση με τον υπουργό

Η απεργία στη «Χαλυβουργία Ελλάδας» συνεχίζεται, οι αστυνομικές δυνάμεις εξακολουθούν και διατηρούν το χώρο εντός κι εκτός του εργοστασίου «ζωσμένο» κι όταν χρειαστεί εξυπηρετούν την απρόσκοπτη κυκλοφορία των φορτηγών που στέλνει ο Μάνεσης στο εργοστάσιο προκειμένου να παραλάβουν υλικό που βρίσκεται στις αποθήκες.

Σήμερα, στις 3 μ.μ. στο υπουργείο Εργασίας είναι προγραμματισμένη η συνάντηση του ΔΣ του Σωματείου με τον υπουργό Γιάννη Βρούτση. Το ΔΣ προσέρχεται στη συνάντηση με συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου να δοθεί άμεση λύση στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με ευθύνη της εργοδοσίας και είναι οι εξής:

• Αμεση απομάκρυνση των ΜΑΤ από την πύλη του εργοστασίου και των λοιπών αστυνομικών δυνάμεων που βρίσκονται μέσα σε αυτό.
• Αμεση επαναπρόσληψη τουλάχιστον 40 χαλυβουργών.
• Σταδιακή επαναπρόσληψη των υπολοίπων μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα.
• Μέχρι τότε, δέσμευση της εταιρείας ότι δε θα προχωρήσει σε καμία νέα πρόσληψη.

«Πλάτες» στον Μάνεση από τη συγκυβέρνηση

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση όχι απλά είναι σε αγαστή συνεργασία με τον Μάνεση, αλλά στηρίζει απόλυτα και με όλους τους τρόπους την απόπειρά του να σπάσει την απεργία. Αντί, λοιπόν, να καλέσει άμεσα στην τριμερή, παίζει βρώμικα παιχνίδια και το πάει από αναβολή σε αναβολή, επωμιζόμενη τεράστιες ευθύνες για τον τρόπο που ενεργεί.

Η... χάρη δε του Ν. Μάνεση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που η κυβέρνηση, το σοβαρό ζήτημα για το ραδιενεργό φορτίο από το εργοστάσιο του ομίλου στο Βόλο, που εντοπίστηκε από τις ιταλικές αρχές και επιστράφηκε πριν από περίπου τρεις εβδομάδες, το καλύπτει με σκοτεινό πέπλο. Στη δημοσιότητα, μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί τίποτα, ούτε για το πού βρίσκονται οι δεκάδες τόνοι του ραδιενεργού υλικού «Καίσιο - 137», ούτε έχουν γίνει ή τουλάχιστον δημοσιοποιηθεί σχετικές μετρήσεις για τις επιπτώσεις, στους χώρους όπου βρέθηκε το σχετικό υλικό, στους εργαζόμενους και κατοίκους της Μαγνησίας.

Από την πλευρά του το ΔΣ του Σωματείου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», μετά την προχτεσινή έκτακτη Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε σε υπαίθριο χώρο, δίπλα από το εργοστάσιο, αποφάσισε να συγκαλέσει νέα Γενική Συνέλευση για αύριο Σάββατο, στις 11 το πρωί, στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας, ώστε, έχοντας τα όποια νέα δεδομένα από τη συνάντηση με τον υπουργό, να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους απέναντι στον πόλεμο που τους έχει κηρύξει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.

Μηνύματα συμπαράστασης

Το Δημοτικό Συμβούλιο Πάτρας, προχτές, μετά από πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» - καταψήφισαν οι παρατάξεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - με ψήφισμά του καταγγέλλει «την κυβέρνηση της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που έδωσε εντολή στα ΜΑΤ να επέμβουν με χημικά, ξυλοδαρμούς, και συλλήψεις απεργών στην "Ελληνική Χαλυβουργία". Με στόχο να λυγίσουν τους απεργούς χαλυβουργούς που βρίσκονται στην 269η ημέρα απεργίας. Υπερασπίζεται τον εργοδότη που θέλει να τρομοκρατήσει το σύνολο της εργατικής τάξης για να περάσει την αντιλαϊκή πολιτική της. Το δημοτικό συμβούλιο εκφράζει την αλληλεγγύη του στους απεργούς εργάτες, χαλυβουργούς. Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει τα ΜΑΤ από το εργοστάσιο».

Επίσης, μετά από πρόταση των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Κορυδαλλό, το Δημοτικό Συμβούλιο Κορυδαλλού στην τελευταία του συνεδρίαση ενέκρινε ψήφισμα συμπαράστασης στον αγώνα των χαλυβουργών.

Η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Βορειοδυτικής Ελλάδας και Νήσων (ΟΕΣΒΔΕΝ) σε ανακοίνωσή της συμπαραστέκεται στον αγώνα των απεργών χαλυβουργών και καταγγέλλει την «ωμή ποινικοποίηση του δικαιώματος στην απεργία και στην κινητοποίηση, αλλά και της ίδιας της συνδικαλιστικής δράσης».

Ανακοινώσεις συμπαράστασης και αλληλεγγύης εξέδωσαν επίσης, το Σωματείο Γραφικών Τεχνών - Τύπου - Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας, ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Θεσσαλονίκης και ο Σύλλογος Σπουδαστών Ιδιωτικών ΙΕΚ Θεσσαλονίκης.

Tο δράμα της COSCO και το θαύμα του αγώνα των χαλυβουργών

Από τις εγκαταστάσεις της COSCO στον Πειραιά που δε φημίζεται και για τις καλύτερες συνθήκες εργασίας

Σε σχόλιό του για μια σειρά δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες για τον αγώνα των χαλυβουργών και υπό τον τίτλο «Tο δράμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης της COSCO και το θαύμα του απεργιακού αγώνα των χαλυβουργών» το ΠΑΜΕ σημειώνει σε χτεσινή του ανακοίνωση:

«Ανάμεσα στα προκατασκευασμένα άρθρα εφημερίδων που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας την προηγούμενη εβδομάδα αναπαράγοντας την επίθεση του Μάνεση και του κεφαλαίου απέναντι στην 9μηνη απεργία των εργατών στην "Ελληνική Χαλυβουργία", εμφανίστηκε και ένα άρθρο που ενημέρωνε τους αναγνώστες για το θαύμα της COSCO σε παραλληλισμό με το δράμα των χαλυβουργών. Η εισαγωγή του άρθρου είναι χαρακτηριστική:

"Στην ίδια γειτονιά της Αττικής, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων, συνυπάρχουν δύο επιχειρήσεις που αποτυπώνουν τα δύο πρόσωπα της ελληνικής οικονομίας: από τη μια πλευρά, το οικονομικό επίτευγμα της κινέζικης Cosco στον Πειραιά, που δημιούργησε θέσεις εργασίας, και από την άλλη, ο κίνδυνος να μπει λουκέτο στο ιστορικό εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος ελέω κρίσης αλλά και των... συνδικαλιστών."

Για λόγους συντομίας ας μην αναφερθούμε στον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών που δίνουν μάχη με θεούς και δαίμονες, αλλά ας πιάσουμε το θαύμα της COSCO που αποτελεί παράδειγμα προς αντιγραφή για νέους και παλιούς "επενδυτές".

Ποιο είναι το θαύμα της COSCO;

Πρώτο και μεγαλύτερο θαύμα είναι πως η επένδυση της COSCO και η δημιουργία κάποιων εκατοντάδων θέσεων εργασίας υπολείπονται κατά πολύ των 30.000 θέσεων εργασίας που χάθηκαν από ναυτιλιακές εταιρείες που έκλεισαν, από μικρές μεταφορικές εταιρείες που έβαλαν λουκέτο, από συσκευαστήρια που είδαν τον τζίρο τους να εξανεμίζεται.

Απεργοί χαλυβουργοί στην τελευταία κινητοποίηση αλληλεγγύης στην Αθήνα

Το μεγάλο θαύμα της COSCO αποτελείται από μικρά υπο-θαύματα που κάθε ένα από αυτά προσθέτει αίγλη στο καθεστώς της σύγχρονης δουλείας. Το υπόδειγμα της επένδυσης του κινέζικου μονοπωλίου έχει καθαρογραφεί πάνω σε σύμβαση εργασίας που περιλαμβάνει τους εξής όρους:

Κάθε εργαζόμενος προσλαμβάνεται ως ανειδίκευτος εργάτης... διότι είναι πιο φτηνός.

Η εταιρεία έχει το δικαίωμα μετακίνησης χωρίς συμφωνία του εργαζόμενου... διότι ο εργαζόμενος δεν έχει ζωή.

Η υπέρβαση του ωραρίου μεταφράζεται ως οικειοθελής προσφορά... διότι η απλήρωτη εργασία είναι δύο φορές κέρδος.

Η αμοιβή είναι 40 ευρώ την ημέρα μαζί με τα επιδόματα, τις πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, τις αργίες και τα εκτός έδρας. Στην αμοιβή επίσης περιλαμβάνονται και όλες οι κρατήσεις, εισφορές, φόροι κλπ. Οι εργαζόμενοι, αν και με ημερομίσθιο, πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα.

Η εταιρεία έχει δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης, αν παραβιαστεί ένας όρος ή ο εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια 3 ημέρες, σε διάστημα ενός έτους. Αλίμονο δηλαδή στον εργάτη που θα απεργήσει..!

Σε περίπτωση ασθένειας του εργαζομένου, η εταιρεία δικαιούται να ελέγχει με γιατρό της δικής της επιλογής τον ασθενή.

Ο εργαζόμενος αναλαμβάνει έναντι της εταιρείας την υποχρέωση πίστης, δηλαδή δεσμεύεται με όρους μαφίας να μη λέει κουβέντα σε κανέναν για τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της δουλειάς του.

Για αρκετούς εργαζόμενους υπάρχει καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας, με αποδοχές 300-400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες και γίνονται μέσω εταιρείας που έχει συσταθεί γι' αυτό το σκοπό και μέσω πέντε υπεργολάβων.

Το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων είναι επινοικιασμένοι στη θυγατρική της COSCO, την ΣΕΠ, από την εταιρεία "Διακίνηση ΑΕ", θυγατρική της κατασκευαστικής εταιρείας ΕΛΓΕΚΑ.

Οι υπόλοιποι εργάζονται ανάλογα με το αν υπάρχει πλοίο, σε συνθήκες εργασίας χειρότερες από των "ελεύθερων λιμενεργατών" της δεκαετίας του '30, δηλαδή προσφερόμενοι σε εργασία σε ημερήσια βάση σε συμφωνία με την ΕΛΓΕΚΑ η οποία διαθέτει ενοικιαζόμενους εργαζόμενους ως τον αριθμό 19, ώστε να μην μπορούν να σχηματίσουν σωματείο.

Ολα τα παραπάνω, όπως είναι φυσικό, έφεραν πέρσι αύξηση στον κύκλο εργασιών κατά 7,26% την ίδια στιγμή που οι αμοιβές και τα έξοδα προσωπικού όπως τα ονοματίζουν μειώθηκαν κατά 7,65%.

Στις παραπάνω ειδυλλιακές συνθήκες μετράμε και κάμποσα εργατικά ατυχήματα διότι η υγεία και η ασφάλεια των εργατών κοστίζει. Η διαρκής εναλλαγή των εργαζομένων και η μικρή σύνθεση σε σχέση με τη λειτουργία των μηχανημάτων, υπονομεύει την ασφάλεια με σοβαρούς κινδύνους σε βάρος των εργαζομένων, της εγκατάστασης.

Η αναγκαία πολύμηνη εκπαίδευση πάνω στη λειτουργία μεγάλων μηχανημάτων συμπυκνώθηκε σε εκπαίδευση λίγων ημερών. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι χειριστές ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα κάνει τις περισσότερες και τις πιο γρήγορες "κινήσεις" για να εξασφαλίσουν παραπάνω μέρες εργασίας. Επίσης στο λύσιμο και στο δέσιμο των εμπορευματοκιβωτίων, εργάζονται ανασφάλιστοι με 25 ευρώ μεροκάματο!

Για τα παπαγαλάκια των εργοδοτών. αλλά και για τους ιδίους τους βιομηχάνους αυτό είναι το θαύμα της COSCO.

Αυτό το μέλλον θέλουν για εμάς και τα παιδιά μας.

Είναι το θαύμα της μισθωτής σκλαβιάς, της σύγχρονης δουλείας.

Εμείς μιλάμε άλλη γλώσσα. Το παραπάνω ονομάζουμε γκέτο και από τα πιο άγρια. Είναι το γκέτο της COSCO που επιβεβαιώνει ότι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου θέλει εργάτες-δούλους στα μονοπώλια.

Αυτή την πραγματικότητα θέλουν να διαμορφώσουν σε κάθε χώρο δουλειάς οι εργοδότες και τα κόμματά τους. Και όπου δεν τα καταφέρνουν έχουν στη διάθεσή τους τις δυνάμεις καταστολής και τη δικαιοσύνη.

Ο αγώνας των απεργών χαλυβουργών βάζει εμπόδια στα έτοιμα σχέδια που έχουν όλοι οι βιομήχανοι στα συρτάρια τους για το τσάκισμα των εργαζομένων κάθε εργοστασίου. Ο αγώνας τους αποτελεί φως δύναμης και αξιοπρέπειας για το πώς οι εργάτες ενωμένοι μπορούν να αγωνίζονται απέναντι σε αυτούς που πλουτίζουν εις βάρος μας».

ΕΕ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ - ΕΛΛΑΔΑ Μεγαλώνουν τα ζόρια στην αστική διαχείριση της κρίσης

Σε μεγάλη περιδίνηση η Ισπανία, κόντρες και αντιθέσεις για την επιπλέον χρηματοδότηση στην Ελλάδα

Ανθρακωρύχοι της Ισπανίας συμμετέχουν στις διαδηλώσεις ενάντια στα νέα πακέτα μέτρων στη χώρα

Τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο πρόσφατο Γιούρογκρουπ για την Ισπανία είναι μέτρα διαχείρισης και όχι αντιμετώπισης της κρίσης που βαθαίνει, όπως επιβεβαιώνει η περιδίνηση στην οποία έχει μπει η ισπανική οικονομία. Στο κόστος δανεισμού, που εκτοξεύτηκε σε ιστορικά υψηλά τη Δευτέρα, με επιτόκια 7,44%, προστίθενται τα «κανόνια» που χτυπάνε η μια μετά την άλλη οι διοικητικές περιφέρειες της Ισπανίας, αδυνατώντας να διαχειριστούν τα μεγάλα χρέη τους.

Μετά τη Βαλένθια και η αυτόνομη περιφέρεια της Μούρθια ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει οικονομική βοήθεια «περίπου 200 με 300 εκατομμύρια ευρώ» από το νέο δημόσιο ταμείο που έχει συστήσει η ισπανική κυβέρνηση, με διαθέσιμα 18 δισ. ευρώ, για τη διοχέτευση ρευστότητας στις αυτόνομες περιοχές με προβλήματα χρηματοδότησης. Η Μούρθια αναμένεται να υποβάλει επισήμως το αίτημα το Σεπτέμβρη.

Ολα αυτά, στο φόντο της κρίσης που βαθαίνει στη χώρα. Σύμφωνα με στοιχεία για το δεύτερο τρίμηνο του 2012, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 0,4%, μετά από συρρίκνωση 0,3% τα δύο προηγούμενα τρίμηνα. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, η Μαδρίτη αναζητά βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία όμως, διά του προέδρου της Μ. Ντράγκι επαναλαμβάνει πως «η αρμοδιότητά μας δεν είναι η επίλυση των οικονομικών προβλημάτων χωρών, αλλά η διασφάλιση της νομισματικής σταθερότητας».

Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για το σύνολο της Ευρωζώνης, όπου η βαθιά καπιταλιστική κρίση, σε συνδυασμό με το αυξανόμενο δημόσιο χρέος, οξύνουν τις δυσκολίες στην αστική διαχείριση και μεγαλώνουν τους ανταγωνισμούς. Το μέσο κρατικό χρέος στα κράτη - μέλη της Ζώνης του Ευρώ αυξήθηκε στο 88,2% του ΑΕΠ στο τέλος του πρώτου τριμήνου 2012 , από 86,2% του ΑΕΠ στο τέλος του πρώτου τριμήνου 2011. Συγκεκριμένα, το κρατικό χρέος στην Ευρωζώνη ανήλθε στα 8,32 τρισ. ευρώ, έναντι 7,9 τρισ. ευρώ, ένα χρόνο νωρίτερα.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε χτες η Eurostat, στην ΕΕ των «27» το κρατικό χρέος αυξήθηκε στο 83,4% του ΑΕΠ από 80,4% του ΑΕΠ στο τέλος του πρώτου τριμήνου 2011. Ανήλθε στα 10,59 τρισ. ευρώ, έναντι 9,9 τρισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο 2011. Σε σύγκριση με το τέταρτο τρίμηνο του 2011, στο τέλος του πρώτου τριμήνου 21 κράτη - μέλη της ΕΕ σημείωσαν αύξηση του χρέους τους προς το ΑΕΠ, και σε μόλις έξι κατεγράφη μείωση. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Λιθουανία (+4% ), Πορτογαλία (+3,8%), Ισπανία (+3,7%) και το Βέλγιο (+3,6%) και οι μεγαλύτερες μειώσεις στην Ελλάδα (-33%, λόγω του PSI), σε Ουγγαρία (-1,8%) και Δανία (-1,5%).

Σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2011, 23 κράτη - μέλη σημείωσαν αύξηση του χρέους τους προς το ΑΕΠ στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2012, και 4 μείωση. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Πορτογαλία (17,2%), στην Κύπρο (11%) και την Ιρλανδία (+8,2%), και οι μεγαλύτερες μειώσεις στην Ελλάδα (-20%) και την Ουγγαρία (-4,1%). Σε απόλυτα νούμερα το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μειώθηκε από τα 341,1 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του 2011 στα 280,4 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του 2012, λόγω της αναδιάρθρωσης. Ως ποσοστό του ΑΕΠ υποχώρησε στο 132,4% του ΑΕΠ στα τέλη Μαρτίου 2012, από 165,3% στα τέλη Δεκεμβρίου 2011.

Μάχη για τον επιμερισμό της ζημιάς

Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα, κυβερνητικοί κύκλοι από το Βερολίνο διέρρεαν ότι η Α. Μέρκελ δεν πρόκειται να προωθήσει τρίτο πακέτο για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας και ότι απορρίπτει το ενδεχόμενο επιμήκυνσης στο πρόγραμμα της αντιλαϊκής δημοσιονομικής προσαρμογής. Αξιωματούχος της γερμανικής κυβέρνησης δήλωσε στη «Sueddeutsche Zeitung» πως «είναι αδιανόητο η Γερμανίδα καγκελάριος να εμφανιστεί ξανά στο γερμανικό Κοινοβούλιο για να ζητήσει τρίτο πακέτο για την Ελλάδα».

Σε περίπτωση που στην Ελλάδα δινόταν περισσότερος χρόνος, αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα επιπλέον χρηματοδότηση σε διψήφιο αριθμό δισ. προς την Αθήνα, σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, που αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό τις κλιμακούμενες αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ για τον επιμερισμό της ζημιάς από την κρίση. «Η Ελλάδα χρειάζεται επιπλέον 50 δισ. ευρώ και έτσι γίνεται πιο πιθανό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας», υποστηρίζει η εφημερίδα.

Κλιμακώνοντας τις πιέσεις και τους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό να αποδεχτεί τις νέες περικοπές και τα μέτρα, το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ισχυρίζεται σε δημοσίευμά του ότι «το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο άφησε να εννοηθεί προς την ηγεσία της ΕΕ πως δεν θα συμμετάσχει σε περαιτέρω βοήθεια προς την Ελλάδα»και υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα θα μπορούσε να χρεοκοπήσει το Σεπτέμβριο».

«Εάν η χώρα λάβει περισσότερο χρόνο για να εκπληρώσει τους στόχους της, αυτό θα συνεπάγεται, βάσει των εκτιμήσεων της τρόικας, επιπλέον βοήθεια μεταξύ 10 και 50 δισεκατομμυρίων ευρώ», προβλέπει το περιοδικό και προσθέτει ότι «πολλές κυβερνήσεις της Ευρωζώνης δεν είναι πλέον διατεθειμένες να επωμιστούν νέα βάρη της Ελλάδας, ενώ χώρες όπως η Ολλανδία και η Φινλανδία έχουν συνδέσει τη δική τους βοήθεια με την συμμετοχή του ΔΝΤ». Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζει το δημοσίευμα, «ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη κρίνεται πλέον στις χώρες της Ευρωζώνης ως διαχειρίσιμος».

Στο ίδιο πνεύμα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Φ. Ρέσλερ δήλωσε στο δημόσιο κανάλι ARD ότι δεν αναμένει από την Ελλάδα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της, και αυτό σημαίνει ότι δεν θα λάβει άλλα χρήματα.«Είμαι περισσότερο από σκεπτικιστής. Αν η Ελλάδα δεν εκπληρώσει αυτά που πρέπει, δεν μπορεί να υπάρξουν άλλες δόσεις» είπε, προσθέτοντας ότι το ενδεχόμενο η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ «δεν είναι πια τρομακτικό».

Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε την Κυριακή πως δεν έχει ενημερωθεί για υποτιθέμενα σχέδια του ΔΝΤ να σταματήσει τη βοήθεια προς την Ελλάδα, συμπληρώνοντας με νόημα ότι «ούτως ή άλλως, η συνεισφορά του Ταμείου στο δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας είναι σχετικά μικρή». Κύκλοι του ΔΝΤ είχαν νωρίτερα χαρακτηρίσει το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού ως «ανοησίες», επισημαίνοντας, πάντως, ότι η Ελλάδα έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια δανεισμού. Εκπρόσωπος της Κομισιόν είπε ακόμα ότι «η συζήτηση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης (σ.σ. για την Ελλάδα) θα διεξαχθεί στο κοντινό μέλλον, αν και είναι απίθανο να γίνει πριν από τον Σεπτέμβριο».

Καρότο και μαστίγιο

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκ. Βεστερβέλε, σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στη γερμανική εφημερίδα «Bild», απέρριψε κάθε ενδεχόμενο αναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, δείχνοντας ότι στο φόντο της κρίσης που βαθαίνει, στενεύουν κι άλλο τα περιθώρια της αστικής διαχείρισης. Είπε μεταξύ άλλων: «Βλέπω ότι στην Ελλάδα επιθυμούν αναδιαπραγμάτευση των πραγμάτων και ότι ουσιαστικά θέτουν υπό αμφισβήτηση τις υποχρεώσεις για μεταρρυθμίσεις στη χώρα. Το λέω απλά: Αυτό δεν γίνεται. Είναι ένας Ρουβίκωνας τον οποίο δεν πρόκειται να διαβούμε».

Ζητώντας επί της ουσίας εφαρμογή διά πυρός και σιδήρου των βάρβαρων μέτρων, ο Γερμανός υπουργός κάλεσε τη συγκυβέρνηση να μη λέει απλώς ότι θέλει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, «αλλά να ενεργήσει με μια σαφή πολιτική μεταρρυθμίσεων και να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της». Με τον ίδιο στόχο και εναλλάσσοντας το καρότο με το μαστίγιο, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro», δήλωσε ότι «η προσπάθεια του Σαμαρά είναι ηράκλεια» και πως «δεν υπάρχει δρόμος για να παρακαμφθούν αυτές οι προσπάθειες».

Ενδεικτική των αντιθέσεων που μεγαλώνουν εντός της Ευρωζώνης είναι και η στάση της Φινλανδίας. Τα ενέχυρα που της δίνονται ως εγγύηση, για να συμμετέχει στα προγράμματα δανειοδότησης άλλων χωρών, αυξάνονται κάθε φορά που ένα κράτος - μέλος δανείζεται περισσότερα από το μηχανισμό στήριξης. Η υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας Γ. Ουρπιλάινεν σε συνέντευξη που δημοσιεύεται στο «Der Spiegel», σημειώνει ότι στην περίπτωση της Ελλάδας η Φινλανδία έχει πάρει ως ενέχυρο «ομόλογα χωρών με ρευστότητα, όπως η Γερμανία, αξίας 900 εκατ. ευρώ» και προσθέτει ότι «κάθε φορά που οι Ελληνες ζητούν περισσότερα χρήματα, το ενέχυρό μας αυξάνεται».

Σε ό,τι αφορά την περίπτωση της Ισπανίας, η Ουρπιλάινεν σημειώνει ότι η Φινλανδία θα λάβει εγγυήσεις ύψους 770 εκατ. ευρώ, εάν η Μαδρίτη ζητήσει βοήθεια 100 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 40% της φινλανδικής συμμετοχής.

Στο μεταξύ, στην Κύπρο βρίσκεται από χτες η τρόικα, με τον υπουργό Οικονομικών να διευκρινίζει ότι η κυβέρνηση δεν θέτει «κόκκινες γραμμές», καθώς στις πρώτες συναντήσεις θα γίνει διαβούλευση και όχι διαπραγμάτευση, η οποία θα ακολουθήσει σε μεταγενέστερο στάδιο. Η άφιξη της τρόικας στην Κύπρο συμπίπτει χρονικά με τη μετάβαση στη Μόσχα τεχνοκρατών του κυπριακού υπουργείου Οικονομικών, προκειμένου να συζητήσουν το αίτημα της Λευκωσίας για παροχή ρωσικού δανείου.

«ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» Κόμμα επικίνδυνο και αντιδραστικό για Ελληνες και μετανάστες

Αποκαλυπτικός ο λόγος τους από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση της Βουλής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το συστημικό και βαθιά αντιδραστικό της ρόλο, σαν δύναμη κρούσης κατά των εργαζομένων -Ελλήνων και μεταναστών- επιβεβαίωσε η «Χρυσή Αυγή» και κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης.

Στις παρεμβάσεις των βουλευτών της ξεχείλιζε το μίσος κατά των μεταναστών, που αποτελεί προκάλυμμα και όχημα για κλιμάκωση της επίθεσης συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης. Παράλληλα, η «Χρυσή Αυγή» έδωσε όλα τα απαραίτητα διαπιστευτήρια στο αστικό πολιτικό σύστημα και την ΕΕ, τα οποία στα λόγια υποτίθεται ότι καταγγέλλει.

Ο ίδιος ο πρόεδρός της, Ν. Μιχαλολιάκος, στην ομιλία του ξεκαθάρισε ότι «ευχόμαστε στη συγκυβέρνηση πράγματι να επιτύχει τουλάχιστον εις ό,τι αφορά το οικονομικό ζήτημα». Για ποιον όμως θα μετρήσει θετικά αυτή η επιτυχία; Αυτονόητα όχι για τους εργαζόμενους και το λαό, αφού όλες οι κυβερνητικές εξαγγελίες, αν εφαρμοστούν, οδηγούν στην παραπέρα εξαθλίωση του λαού για να σωθεί το κεφάλαιο. Ετσι, ενώ η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται δημαγωγικά να καταγγέλλει την πολιτική της κυβέρνησης, την ίδια ώρα εύχεται αυτή να εφαρμοστεί με επιτυχία, σε βάρος δηλαδή των λαϊκών οικογενειών που στενάζουν.

Ο Ν. Μιχαλολιάκος ανέδειξε ακόμα την «ανάγκη για ένα εθνικό όραμα», τσουβαλιάζοντας -όπως και τα αστικά κόμματα- το κεφάλαιο και το λαό, που έχουν όμως συγκρουόμενα ταξικά συμφέροντα. Ο ίδιος στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης είδε «...μόνο γενικές εξαγγελίες, οι οποίες θα δούμε κατά πόσο θα γίνουν πραγματικότητα και κατά πόσο θα εφαρμοστούν», συμβάλλοντας -στο μέτρο που του αναλογεί- στον εφησυχασμό του λαού και στην καλλιέργεια στάσης ανοχής απέναντι στη βαθιά αντιλαϊκή συγκυβέρνηση.

Στον εξωραϊσμό της κυβερνητικής πολιτικής στοχεύει και η δέσμευση του Μιχαλολιάκου πως «εις ό,τι αφορά την ελάφρυνση κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, το θέμα των δανειοληπτών, όλα αυτά είναι θετικά και εφόσον γίνουν πραγματικότητα, εμείς ασφαλώς θα συμφωνήσουμε».

Καλλιεργεί δηλαδή συνειδητά την αυταπάτη ότι μια αστική κυβέρνηση και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, μπορεί να ψηφίσει μέτρα που θα ανακουφίζουν ουσιαστικά το λαό, χωρίς οι όποιες «ελαφρύνσεις» να απορροφώνται σε πολλαπλάσιο βαθμό από το σύνολο των βάρβαρων μέτρων, στο πλαίσιο της διαχείρισης υπέρ του κεφαλαίου.

Ζήτω οι Ελληνες καπιταλιστές!

Οσο για το γενικό πωλητήριο που έβαλε ο πρωθυπουργός στη δημόσια περιουσία και τις επιχειρήσεις, στις οποίες στον ένα ή τον άλλο βαθμό μετέχει το Δημόσιο, ο επικεφαλής της «Χρυσής Αυγής» φάνηκε να ανησυχεί μόνο για «να μην πουληθούν σε ξένους», λες και αν πουληθούν σε ντόπιους κεφαλαιοκράτες, οι συνέπειες για τους εργαζόμενους και το λαό θα είναι λιγότερο επώδυνες.

Πιστός στις στρατηγικές επιλογές του συστήματος και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις οποίες υπηρετεί, ξεκαθάρισε ευθαρσώς ότι «δεν είμαστε υπέρ της εξόδου από το Ευρώ, αυτό πρέπει να διασωθεί και νομίζω ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία». Με την ίδια παρρησία συντάχθηκε και αυτός στο μέτωπο της αναδιαπραγμάτευσης, μαζί με τη συγκυβέρνηση και τους άλλους, λέγοντας στην ομιλία του ότι «θα μπορούσαμε να πιέσουμε στην κατεύθυνση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα».

Μέχρι εκεί φτάνει ο αντιμνημονιακός τάχα λόγος και της «Χρυσής Αυγής», με τον οποίο προσπάθησε προεκλογικά να φιλοτεχνήσει αντισυστημικό προφίλ και να κλέψει ψήφους.

Εκεί που ξεσάλωσαν στην κυριολεξία οι βουλευτές της «Χρυσής Αυγής», ήταν στο θέμα των μεταναστών, με τον Ηλ. Κασιδιάρη να δίνει τον τόνο και να προτείνει την άμεση απέλασή τους και τη λήψη μέτρων που «πρέπει να έχουν ως κύριο στόχο την σκλήρυνση των μέτρων καταστολής και σωφρονισμού».

Ανάμεσα στα μέτρα που πρότεινε ήταν ακόμα η «μεταφορά Ειδικών Δυνάμεων του στρατού στον Εβρο που και τον εξοπλισμό διαθέτουν και την κατάλληλη εκπαίδευση έχουν για να δώσουν λύση στο πρόβλημα», ενώ«εξίσου σημαντική είναι η εκ νέου διασπορά των ελληνικών ναρκοπεδίων κατά προσωπικού».

Πρότεινε μάλιστα μια πιο ανατριχιαστική εκδοχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης που σπέρνει η συγκυβέρνηση σε όλη τη χώρα, λέγοντας ότι «οι ποινές (σ.σ. των μεταναστών) δεν θα πρέπει να εκτίονται σε φυλακές αλλά σε ειδικούς χώρους κράτησης, όπου παράλληλα θα παράγεται έργο υπέρ του Δημοσίου».

Σε άλλο σημείο του αντιμεταναστευτικού - φασιστικού παραληρήματος, ο Κασιδιάρης είπε: «Κάποιοι σκοτεινοί κύκλοι έχουν θέσει πράγματι ως στόχο - και το δηλώνω μετά λόγου γνώσεως - να μετατρέψουν τη χώρα μας σε ένα άθλιο προτεκτοράτο κατοικούμενο από υπανθρώπους, χωρίς συνείδηση, χωρίς πατρίδα, χωρίς πολιτισμό, χωρίς ψυχή στην ουσία, διότι άνθρωποι χωρίς ψυχή, δηλαδή χωρίς φυλή αρώμενη εκ των έσω, είναι το έρμα στο αιώνιο ταξίδι της ιστορίας».

Μεγάλη η ευθύνη της κυβέρνησης

Με βάση τα παραπάνω, έχει ιδιαίτερη σημασία η κατάληξη της ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, την προηγούμενη Κυριακή, κατά τη συζήτηση στη Βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης, όπου απευθυνόμενη στη κυβέρνηση, τόνισε:

«Εμείς προειδοποιούμε για το εξής: Τώρα γυμνάζονται οι "Χρυσαυγίτες" -όχι μόνο κακώς, αλλά απαράδεκτα- πάνω στα σώματα των μεταναστών, αλλά αύριο θα γυμναστούν πάνω στα σώματα των Ελλήνων εργαζομένων. Δεν είναι θέμα αν είναι Ελληνες, μετανάστες, ξένοι ή μη ξένοι κλπ. Είναι όλοι εργαζόμενοι και κάτω από το δέρμα τους το αίμα είναι κόκκινο, και στους μαύρους και στους κίτρινους και όποιους να είναι.

Επομένως έχετε πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι σε αυτό που λέμε "Χρυσή Αυγή", καθαρά πράγματα... Ακουσα υπουργό της κυβέρνησης να λέει ότι χαιρετίζει όλους τους εκπροσώπους (σ.σ. στη Βουλή). Βεβαίως ο λαός τους έστειλε. Πάντως εγώ δεν τους χαιρετίζω. Το ΚΚΕ δεν τους χαιρετίζει. Βεβαίως, τους ψήφισε ο λαός, δεν τα βάζουμε με τους ανθρώπους που τους ψήφισαν, αλλά δεν τους χαιρετίζουμε. Τι να κάνουμε δηλαδή; Για να επιδείξουμε δημοκρατία θα χαιρετίζουμε τους "Χρυσαυγίτες" που αυτή τη στιγμή κάνουν λεκτική και σωματική βία και απειλούν;

Εν πάση περιπτώσει, είναι άλλο πράγμα, και η ταξική πάλη έχει και αυτή τους όρους της. Ναι, βεβαίως, μην εξισώνετε -γιατί θα πλήξετε ολόκληρο τον ελληνικό λαό- τη βία της "Χρυσής Αυγής" και την όποια βία αναγκάζονται να ασκήσουν οι εργαζόμενοι για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους. Και εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού μη δοκιμάσετε στην Ελλάδα, όπως έχει γίνει επίσημη κρατική ιδεολογία στην Ευρώπη. Εμείς δεν φοβόμαστε, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Δεν αφορά άλλωστε το ΚΚΕ».

Γ. Φ.