ΑΠΕΡΓΙΑ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ – ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ

Νέα μέτρα διατείθεται να πάρει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προσθέτοντας ακόμα περισσότερα βάσανα στις λαϊκές οικογένειες. Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε γίνεται λόγος για νέες ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, νέα μνημόνια. Νέες φοροαπαλλαγές για την μεγαλοεργοδοσία- νέοι φόροι για τους εργαζόμενους. Ακόμα και το επίδομα πετρελαίου που υπόσχονται είναι μια κοροϊδία, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις πραγματικές μας ανάγκες. Η μελλοντική ‘‘ανάπτυξη’’ που επικαλείται ο Σαμαράς, όταν και αν αυτή θα έρθει, θα έρθει σε βάρος του εργαζόμενου λαού, στις πλάτες του. Θα είναι αναιμική και θα ωφελήσει μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους. Κανένα πραγματικό όφελος για τον εργάτη που θα συνεχίζει να αμείβεται μα χαμηλούς μισθούς, θα ζει μέσα στο άγχος της απόλυσης και της ανεργίας.

Οι εργαζόμενοι πρέπει και μπορούν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Η ερχόμενη Απεργία στις 6 Νοέμβρη, είναι μία μάχη και ταυτόχρονα μία ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Φτάνει πια με τις χυδαίες και εχθρικές προς το συμφέρον μας αντιλήψεις, που έχουν καλλιεργήσει εδώ και δεκαετίες ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Μας χωρίζουν και μας διασπάνε καθημερινά. Σε ιδιωτικούς και δημόσιους υπαλλήλους, σε Έλληνες και μετανάστες σε δεξιούς και αριστερούς, σ΄ αυτούς που δουλεύουν στη παραγωγή και σ ΄αυτούς που δουλεύουν σε γραφεία, σε νέους κάτω των 25 ετών με μισθό 510,95 ευρώ (μεικτά) και άνω των 25 με μισθό 586,8 ευρώ (μεικτά). Η κοινωνία μας όμως χωρίζεται σε αυτούς που εργάζονται και παράγουν όλο το πλούτο και σε αυτούς που κάθονται στις μεγάλες πολυθρόνες, κατέχουν τα εργοστάσια, τα λιμάνια, τις μεταφορές και απολαμβάνουν από τον δικό μας ιδρώτα όλο το πλούτο.

Μας λένε πως υπάρχουν καλά και κακά αφεντικά. Ζητάνε απ΄ τους εργάτες να θυσιάσουν τον μισθό τους, ακόμα και την θέση τους για να υπάρχει, όπως λένε, δουλειά για τους υπόλοιπους. Τεράστιο ψέμα. Τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει χώρος δουλειάς που να μην έχουν γίνει περικοπές μισθών, απολύσεις, «πάτημα» των εργατικών κατακτήσεων (8ωρο, υπερωρίες, κ.ά.) και όμως η ανεργία υφίσταται και συνεχίζει να μεγαλώνει με επικίνδυνες συνέπειες για κάθε οικογένεια. Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καταργήθηκαν και την θέση τους πήραν οι ατομικές. Ο εργαζόμενος γίνεται έρμαιο και βορρά στις ορέξεις της εργοδοσίας. Ζητάνε θυσίες στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Ο εφησυχασμός και η ηττοπάθεια που έχουν καλλιεργηθεί στο εργατικό κίνημα είναι ευθύνη αυτών που ηγούνται εδώ και χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι δυνάμεις που έχουν την πλειοψηφία στα περισσότερα Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες ανήκουν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ αντίστοιχα). Αυτοί κάθησαν στο ίδιο τραπέζι με τους βιομήχανους και συνυπέγραψαν, προ ολίγων μηνών, κατάργηση των ΣΣΕ. Μην ξεγελαστούμε με τα «μεγάλα» λόγια του ΣΥΡΙΖΑ. Η παράταξή του (Αυτόνομη Παρέμβαση) συνεργάζεται συνεχώς με τις παραπάνω δυνάμεις. Τρανό παράδειγμα το συνέδριο της ΠΟΕΜ όπου πριν λίγες ημέρες αφήνοντας στην άκρη τις όποιες επιμέρους διαφωνίες τους, συμφώνησαν στη συγκρότηση προεδρείου και Εκτελεστικής Επιτροπής χωρίς την παρουσία των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Έτσι η ΔΑΣ, η παράταξη που έχει 9 έδρες στη νέα διοίκηση, η δεύτερη δύναμη μέσα στην Ομοσπονδία, μένει «εκτός» προεδρείου!!!

Δεν δύναται λοιπόν εργάτης να έχει πλέον εμπιστοσύνη σε τέτοιες ξεπουλημένες ηγεσίες, που αύριο-μεθαύριο θα βγάλουν τη «φόρμα εργασίας» τους και φορώντας το «κοστούμι» θα ψηφίζουν από άλλες θέσεις χειρότερα μέτρα για την εργατική τάξη.

Για αυτούς τους λόγους ο συνδικαλισμός έχει αμαυρωθεί στα μάτια των εργαζομένων. Ο πραγματικός όμως ρόλος των σωματείων είναι να ενώνει και όχι να χωρίζει τους εργάτες. Να συσπειρώνει γύρω του εργαζόμενους που οργανωμένα και συγκροτημένα θα συγκρούεται με την εργοδοσία. Από καλύτερες θέσεις θα διεκδικεί και θα απαιτεί καλύτερες συνθήκες εργασίας και δεν θα σιγοντάρει τα όποια μέτρα, ούτε θα συνδιαλέγεται κάτω από το τραπέζι.

Συμμετέχουμε μαζικά στην Απεργία και στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ :

Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές.

Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα. Για να μη δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ό,τι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.

Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 300 και 400 ευρώ. Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ.

Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο καθένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν στο λογιστήριο να πάρουμε την απόλυση, και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι' αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά, με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε τη λύση των προβλημάτων μας σε ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, στη Χρυσή Αυγή, που είναι με τις μειώσεις μισθών, που είναι με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που είναι με τους μεγαλοκλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας.

Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανά μας.

Ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστούμε το μεροκάματο και το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή είναι η οργάνωσή μας και ο αγώνας μας απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Μόνο αυτή η οργάνωση φοβίζει τα αφεντικά και τίποτε άλλο. Αυτή είναι η μόνη λύση που πρέπει να μας προβληματίσει πώς θα υλοποιήσουμε.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πρωταγωνιστήσουν
σε αυτήν την προσπάθεια. Βήμα βήμα θα δυναμώσουμε και θα βρίσκουμε τρόπους να αυξάνεται η πίεση στην εργοδοσία.

Στις 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ξεπερνώντας τις απειλές και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, τα εμπόδια που βάζει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Φτιάχνουμε το δικό μας ορμητικό ποτάμι που θα τσακίσει κάθε υπονόμευση από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. ΣΤΗ ΘΗΒΑ ΣΤΙΣ 11:00

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ