ΤΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

Επέτειος «ανεξαρτησίας» και νέα κυβέρνηση στη δίνη φτώχειας και εξαθλίωσης...

Συγκρατημένα τα χαμόγελα για την τρίτη επέτειο «ανεξαρτησίας» στην Πρίστινα...

Παρά τις ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες, το φετινό χειμώνα πολλά από τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες σχεδόν σε όλες τις πόλεις του Κοσσυφοπεδίου δεν έχουν θέρμανση τις περισσότερες ώρες της μέρας.

Παρόμοιες είναι οι συνθήκες και στα περισσότερα νοικοκυριά των περίπου 2.000.000 κατοίκων του προτεκτοράτου ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τα περισσότερα σπίτια όχι μόνον δεν έχουν κεντρική θέρμανση, αλλά στερούνται ακόμη και το καθαρό τρεχούμενο νερό εξαιτίας του κακο-συντηρημένου και πεπαλαιωμένου δικτύου ύδρευσης. Πολλά προβλήματα αντιμετωπίζουν χιλιάδες νοικοκυριά και με την ηλεκτροδότηση, αφού τα μπλακ - άουτ είναι πολύωρα και συχνά. Δύσκολα είναι τα πράγματα και με την αποκομιδή των απορριμμάτων, η οποία είναι κάθε άλλο παρά τακτική, με συνέπεια τον πολλαπλασιασμό των αυτοσχέδιων χωματερών και τη μόλυνση ποταμιών και άλλων υδροφόρων οριζόντων του προτεκτοράτου με σκουπίδια και κάθε λογής μπάζα.

Η μυρωδιά της φτώχειας και της ανέχειας είναι παντού, καθώς μαστίζει τον έναν στους δύο κατοίκους. Η ανεργία, πάλι, είναι μόνιμος «σύντροφος» για τέσσερις στους δέκα ανθρώπους των παραγωγικών ηλικιών, με αποτέλεσμα αρκετοί νέοι να αναζητούν «διέξοδο» είτε στο εξωτερικό ως μετανάστες, είτε στο οργανωμένο έγκλημα πάσης μορφής (λαθρεμπόρια ναρκωτικών, όπλων, εκπόρνευσης γυναικών ακόμη και ανθρωπίνων οργάνων). Οι πιθανότητες για αξιοπρεπείς και καλοπληρωμένες δουλειές στο προτεκτοράτο μοιάζουν με εκείνες που έχει κάποιος για να πιάσει τον πρώτο αριθμό λαχείου...

Κοντολογίς, μόνον εύκολη δε λες τη ζωή στο Κοσσυφοπέδιο, που στις 17 του μήνα «γιόρτασε» τρία χρόνια από την κήρυξη μονομερούς ανεξαρτησίας το Φλεβάρη του 2008.

Οπως φαίνεται, η στρατιά των χιλιάδων στρατιωτών της ΝΑΤΟικής KFOR (που σε μερικές βδομάδες θα μειωθεί σε 5.000 από τους 8.000 στρατιώτες) και των περίπου 3.000 αστυνομικών και δικαστών της ΕΕ δεν έφερε ούτε ειρήνη, ούτε ανάπτυξη, ούτε ευημερία για το λαό του προτεκτοράτου. Αντίθετα, ευνόησε, ενθάρρυνε και διέφθειρε ακόμη περισσότερο την ηγεσία των πρώην αυτονομιστών του ΟΥΤΣΕΚΑ με τον αρχηγό της (απερχόμενο και μελλοντικό όπως φαίνεται πρωθυπουργό) Χασίμ Θάτσι να παραμένει στα πράγματα και στην κορυφή της εξουσίας από το τέλος των βρώμικων ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών την άνοιξη του '99 ως σήμερα.

Ομως η «σταθερή αξία» των ιμπεριαλιστών στην περιοχή που ονομάζεται Θάτσι και που στα μέσα της περασμένης βδομάδας σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού με τη «Συμμαχία για το Νέο Κόσσοβο», του αμφιλεγόμενου μεγαλο-εργολάβου Μπεγκτζέτ Πατσόλι, δε φαίνεται πως θα εξακολουθήσει και στο μέλλον μία ανέφελη παραμονή στην εξουσία. Το «καλό όνομα» και το «καλό πρόσωπο» που είχε στα σαλόνια Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών έχει στραπατσαριστεί άσχημα. Αφορμή; Η προ μηνών έκθεση - βόμβα του ειδικού εισηγητή του Συμβουλίου της Ευρώπης Ντικ Μάρτι με την οποία παρουσίασε στοιχεία που συνδέουν την ηγεσία του ΟΥΤΣΕΚΑ και τη σημερινή ηγεσία των Κοσσοβάρων Αλβανών με την αλβανική μαφία στην Ευρώπη, με κάθε λογής λαθρεμπόριο και φυσικά και με τα κυκλώματα απαγωγής φτωχών ανθρώπων με στόχο την αρπαγή και πώληση των ζωτικών τους οργάνων σε πλούσιους ασθενείς από την Ευρώπη, την Αμερική, το Ισραήλ κ.α. Είναι ενδεικτικό ότι την προπερασμένη Πέμπτη (οπότε στο Κοσσυφοπέδιο ψευτο-γιόρταζαν την τρίτη επέτειο ανεξαρτησίας) στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ο ειδικός εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, Λαμπέρτο Ζανίερ, και ο Σέρβος υπουργός Εξωτερικών Βουκ Γέρεμιτς απαιτούσαν τη διενέργεια έρευνας για την υπόθεση λαθρεμπορίας οργάνων σε Κοσσυφοπέδιο και Βόρεια Αλβανία από τα Ηνωμένα Εθνη...

Εξυπακούεται πως οι αποκαλύψεις σχετικά με το λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων (για το οποίο γνώριζαν - μεταξύ πολλών άλλων - και οι ερευνητές του Δικαστηρίου της Χάγης όπως αποκάλυψε προ ημερών το ιταλικό δίκτυο «TM News») δεν πηγάζουν από το δήθεν «ενδιαφέρον» των ιμπεριαλιστών για τη δικαιοσύνη και τη νομιμότητα. Πιθανώς να αντανακλούν κάποια ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση ή να συνιστούν έναν ακόμη μοχλό πίεσης με πολλαπλούς αποδέκτες εντός και εκτός Κοσσυφοπεδίου. Κοντολογίς, άνθρωποι όπως ο Θάτσι, είναι «εργαλεία» πολλαπλών χρήσεων στα χέρια των ιμπεριαλιστών.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, και μετά τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης των Κοσσοβάρων Αλβανών με πρωθυπουργό πάλι τον Χασίμ Θάτσι, προλειαίνεται το έδαφος για τη μεσοπρόθεσμη έναρξη των περιβόητων συνομιλιών ανάμεσα σε Βελιγράδι και Πρίστινα. Ομως αυτός ο δήθεν διάλογος, που θα γίνει ως γνωστόν με τη «διευκόλυνση της ΕΕ» και της ύπατης εκπροσώπου της για την Εξωτερική Πολιτική Κάθριν Αστον, προδιαγράφεται ανούσιος. Οπως είναι ήδη γνωστό, στο τραπέζι του «διαλόγου» δε θα συζητηθούν κυρίως δύο από τα πιο ακανθώδη ζητήματα του προτεκτοράτου: α) το καθεστώς και β) η εδαφική ακεραιότητα.

Ωστόσο, και τα δύο (καθεστώς και εδαφική ακεραιότητα) θα επανέλθουν, αργά ή γρήγορα, στο προσκήνιο της επικαιρότητας όσο και να τα χώνουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κάτω από το χαλί. Το κουτί της Πανδώρας στα Βαλκάνια έχει ανοίξει εδώ και χρόνια και οι μόνοι που μπορούν να το κλείσουν δεν είναι βεβαίως οι ξένες δυνάμεις επέμβασης, που αιματοκυλούν τους λαούς με κάθε λογής προσχήματα, αλλά οι ίδιοι οι λαοί με τους αγώνες τους για την ανατροπή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.

(Ξεπούλημα )

Ο πραγματικός στόχος της «αξιοποίησης» της κρατικής περιουσίας

Η παραχώρηση φιλέτων γης για τουριστικές και άλλες επενδύσεις, όπως το πρώην Αεροδρόμιο στο Ελληνικό (φωτ.), οι τουριστικές εκτάσεις στη Ρόδο και σε άλλους νομούς της χώρας, ακόμα και ολόκληρα νησιά, αλλά και η πώληση επιχειρήσεων, όπως ο ΟΣΕ και η Αγροτική Τράπεζα, προκειμένου οι όμιλοι που θα επενδύσουν να αυξήσουν την κερδοφορία τους, δε σχετίζονται με το υψηλό δημόσιο χρέος

Το τελευταίο διάστημα, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν εξαπολύσει μια προπαγανδιστική καμπάνια, που στόχο έχει να πείσει για την ανάγκη αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Η πώληση περιουσιακών στοιχείων παρουσιάζεται ως το απαραίτητο στοιχείο κάθε αποτελεσματικής διαχείρισης του χρέους και η περίπτωση του υπερδανεισμένου κράτους - μπατίρη με τη μεγάλη περιουσία που δε θέλει να την πουλήσει, αλλά εξακολουθεί να ζητά νέα δανεικά για να επιζήσει, γίνεται μόνιμο αντικείμενο ειρωνείας και χλεύης.

Από την άλλη, γύρω από το ζήτημα της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, ξεδιπλώνεται ένα εύρος ψευδεπίγραφων αντιπαραθέσεων απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες, τόσο από τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ. όσο και από διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Η τακτική του αποπροσανατολισμού είναι γνωστή. Η ουσιαστική συμφωνία με την κυβερνητική πολιτική κρύβεται, χρησιμοποιώντας μια σειρά ψευτοδιλήμματα που εμφανίζονται ως οι τάχα «κόκκινες γραμμές». Ο στόχος αυτής της τακτικής είναι διπλός. Από τη μία, αποκρύπτει την ουσιαστική συμφωνία των φερόμενων ως διαφωνούντων με το περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής. Από την άλλη, αποπροσανατολίζει το λαό από τον πραγματικό στόχο της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Στοχεύει, τελικά, στην ενσωμάτωση αυτών των επιλογών στη λαϊκή συνείδηση ως αναγκαίων.

Αποπροσανατολιστικά ψευτοδιλήμματα

Το πρώτο σημείο της προσχηματικής αντιπαράθεσης σχετίζεται με την προσπάθεια διαχωρισμού ανάμεσα στην«αξιοποίηση» και στην «πώληση» της κρατικής περιουσίας. Φυσικά, η «αξιοποίηση» για μισό ή έναν αιώνα απέχει ελάχιστα από την πώληση. Ομως, στην πραγματικότητα, η συζήτηση αυτή υιοθετεί ως δεδομένη την εκχώρηση της κρατικής περιουσίας στους μονοπωλιακούς ομίλους και εξαντλείται στους όρους εφαρμογής της. Αντιλαϊκή είναι η πώληση, αντιλαϊκή είναι η «αξιοποίηση» για εκατό χρόνια, αλλά εξίσου αντιλαϊκή είναι και η «αξιοποίηση» για δέκα...

Εξίσου αποπροσανατολιστική είναι και η συζήτηση σχετικά την πηγή έμπνευσης της αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου, ως σανίδας σωτηρίας για την παραπαίουσα ελληνική οικονομίας. Η κυβέρνηση κατηγορείται από τη μία ως ο εντολοδόχος της τρόικας, με την τελευταία να στοχεύει στο ξεπούλημα της «ελληνικής γης» από το ξένο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, η ΝΔ εγκαλεί την κυβέρνηση για κλοπή της δικής της ιδέας, ζητώντας ουσιαστικά την πατρότητα αυτής της μεγαλοφυούς λύσης. Περί όνου σκιάς η συζήτηση. Το λαϊκό κίνημα έχει ξεκάθαρο ότι η πολιτική στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων είναι κοινή σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κοινή σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Η πολιτική εκχώρησης της κρατικής περιουσίας για την ικανοποίηση των αναγκών των ομίλων βρίσκεται στα γεννοφάσκια της ΕΕ.

Κερασάκι στην τούρτα αυτής της αλυσίδας αποπροσανατολιστικών αντιπαραθέσεων είναι η συζήτηση που αφορά στο τίμημα που θα εισπράξει το ελληνικό κράτος από την αξιοποίηση της περιουσίας του και στην επίδρασης που θα έχει στην αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Κυρίαρχη κριτική είναι η θέση για «ξεπούλημα» του δημόσιου πλούτου, για πώληση σε εξευτελιστικές τιμές κάτω από την πραγματική αξία αλλά και η αποτίμηση της μικρής επίδρασης που θα έχει η πώληση της κρατικής περιουσίας στην αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Και στο πεδίο αυτό, η αντιπαράθεση είναι πλούσια, αλλά τελείως άσκοπη από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος. Περιορίζεται στους όρους πώλησης της κρατικής περιουσίας, λες και μπορεί ποτέ η συναλλαγή ανάμεσα στο κεφάλαιο και το καπιταλιστικό κράτος να είναι «δίκαιη» για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη, η συζήτηση σχετικά με την επίδραση που θα έχει η πώληση της κρατικής περιουσίας στην αντιμετώπιση του χρέους καλλιεργεί την εντύπωση ότι η εκποίηση της κρατικής περιουσίας γίνεται εξαιτίας του χρέους, της τρόικας, του μνημονίου.

Πολιτική της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου

Ομως, η πολιτική ιδιωτικοποίησης - πώλησης κρατικών επιχειρήσεων και της ακίνητης περιουσίας του κράτους δεν είναι, όπως θέλουν να την εμφανίσουν, αποτέλεσμα αυθαίρετων πολιτικών επιλογών της μιας ή της άλλης κυβέρνησης, της τρόικας, ούτε επιβάλλεται εκτάκτως από το υπέρογκο δημόσιο δανεισμό.

Στην πραγματικότητα, η παραχώρηση κρατικής περιουσίας σε μονοπωλιακούς ομίλους δεν είναι τίποτα άλλο από την υλοποίηση κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που στόχο έχουν να εξασφαλίσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου στην ΕΕ. Ετσι, η διάκριση ανάμεσα στην πώληση και την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας είναι τελείως αποπροσανατολιστική, αφού σε κάθε περίπτωση ο στόχος τόσο του καπιταλιστικού κράτος όσο και του κεφαλαίου, είναι η ενίσχυση της κερδοφορίας του τελευταίου.

Η παραχώρηση κρατικής γης έχει μακρόχρονη ιστορία. Παραχώρηση που μπορεί να πάρει μια μεγάλη ποικιλία μορφών, σε μονοπωλιακούς ομίλους για εκμετάλλευση. Ας θυμηθούμε μόνο την παραχώρηση σε μονοπωλιακούς ομίλους του συνόλου σχεδόν των οδικών αξόνων και την εκτόξευση των διοδίων που την ακολούθησε ή την παραχώρηση δημόσιας γης για την κατασκευή και την εκμετάλλευση των Ολυμπιακών έργων.

Την ίδια πολιτική πώλησης - αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας εντοπίζει κανείς σε ολόκληρη την ΕΕ. Η απελευθέρωση των αγορών και η ιδιωτικοποίηση των πρώην κρατικών μονοπωλίων σε ενέργεια, τηλεπικοινωνίες και μεταφορές αποτελούν κοινή πολιτική όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, ενώ οι πρόσφατες εξαγγελίες της Βρετανικής κυβέρνησης για πώληση των δασών της χώρας με 35 δισ. λίρες προσδοκώμενο τίμημα αποκαλύπτει ότι η πώληση - αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας είναι επίσης κοινό φαινόμενο σε ολόκληρη την ΕΕ.

Ο στόχος της κυβερνητικής πολιτικής συμπυκνώνεται στην «αξιοποίηση» της κρατικής περιουσίας για την ικανοποίηση των αναγκών των μονοπωλίων. Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η αποπληρωμή του χρέους, αλλά η ποικιλόμορφη στήριξη τραπεζικών, βιομηχανικών και εμπορικών ομίλων. Η παραχώρηση φιλέτων γης για τουριστικές και άλλες επενδύσεις, όπως το πρώην Αεροδρόμιο στο Ελληνικό, οι τουριστικές εκτάσεις σε Ρόδο και σε άλλους νομούς της χώρας, ακόμα και ολόκληρα νησιά, αλλά και η πώληση επιχειρήσεων, όπως ο ΟΣΕ και η Αγροτική Τράπεζα, προκειμένου οι όμιλοι που θα επενδύσουν να αυξήσουν την κερδοφορία τους, δε σχετίζεται με το υψηλό δημόσιο χρέος.

Το υψηλό δημόσιο χρέος χρησιμοποιείται φυσικά από την κυβερνητική προπαγάνδα ως πολιορκητικός κριός, σε όλα τα μέτωπα. Αξιοποιήθηκε πρώτα ως άλλοθι για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την επιθετική πολιτική σε μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα, για τις αυξήσεις στους έμμεσους φόρους. Τώρα, αξιοποιείται ως άλλοθι για την προώθηση της πώλησης - αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας. Το δίλημμα της κυβέρνησης ανάμεσα στην πώληση - αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας ως εναλλακτικό σενάριο απέναντι στην παραπέρα μείωση μισθών και συντάξεων είναι τελείως παραπλανητικό, πρώτα και κύρια γιατί η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων δεν είναι απόρροια του χρέους, της κρίσης ή του ευρώ.

Στην πραγματικότητα, η καρατόμηση των πραγματικών μισθών, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η αποδόμηση εργασιακών, εκπαιδευτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αποτελούν το βασικό εργαλείο ενίσχυσης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων και για το λόγο αυτό θα συνεχιστούν με την ίδια αμείωτη ένταση και στη φάση της ανάκαμψης. Αλλωστε, η ίδια πολιτική επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων, εφαρμόζεται σε ολόκληρη την ΕΕ, όπως στη Γερμανία που δεν βρίσκεται σε φάση κρίσης, όπως στη Μ. Βρετανία, που δεν έχει ευρώ.

Αξιοποίηση για τις λαϊκές ανάγκες

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να κρίνουμε την κριτική που ασκείται στις κυβερνητικές εξαγγελίες. Η ανάλυση του ΝΑΡ για «Μνημόνιο που δεν βγαίνει» ως αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης, η καταγγελία της κυβέρνησης που «βγάζει τη χώρα στο σφυρί για να πληρώσει τελικά το χρέος στους τραπεζικούς τοκογλύφους», και η αντίστοιχη θέση του ΣΥΡΙΖΑ που αποδίδει τις κυβερνητικές εξαγγελίες για «αξιοποίηση» της κρατικής περιουσίας αποκλειστικά στη σύμβαση του Μνημονίου είναι πέρα για πέρα αποπροσανατολιστική. Συγκαλύπτει τονπραγματικό πολιτικό στόχο της «αξιοποίησης» της κρατικής περιουσίας που δεν είναι η αποπληρωμή του χρέους, αλλά η στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων. Αποκρύπτει ότι πίσω από το «ξεπούλημα» της κρατικής περιουσίας κρύβεται το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα γίνει προς όφελος του λαού ή προς όφελος των μονοπωλίων. Η αξιοποίησή της προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις σε μια σειρά επείγουσες και πιεστικές ανάγκες των εργαζομένων, σε χώρους άθλησης, αναψυχής, λαϊκού τουρισμού. Για παράδειγμα, η αξιοποίηση σημερινών κρατικών κτιρίων για τη στέγαση αστέγων και ανέργων, η αξιοποίηση κρατικών οικοπέδων για τη ανέγερση και λειτουργία δημόσιων παιδικών σταθμών και σχολείων, η πολυθεματική αξιοποίηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.

Ομως, η ολοκληρωμένη αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας προς όφελος των λαϊκών αναγκών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα σύστημα παραγωγής, όπου σκοπός της παραγωγής είναι η κερδοφορία του κεφαλαίου. Απαιτείται η ριζική ανατροπή της εξουσίας και της οικονομίας των μονοπωλίων, η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η λειτουργία τους με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Μόνο υπό αυτούς τους όρους μπορεί να τεθεί και να επιλυθεί το πρόβλημα φιλολαϊκής αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας.

ΗΠΑ ΓΟΥΙΣΚΟΝΣΙΝ απάντηση στην αντεργατική επίθεση

Το παράδειγμα των μαζικών λαϊκών διαδηλώσεων στο Γουισκόνσιν φαίνεται να διευρύνεται

Από τις μαζικές διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα Μάντισον της πολιτείας του Ουισκόνσιν

Δύο ολόκληρες βδομάδες η πολιτεία του Γουισκόνσιν των 5,2 εκατομμυρίων κατοίκων και πατρίδα του διαβόητου γερουσιαστή Τζόζεφ ΜακΚάρθι, «χορεύει» το «βαλς» των εργαζομένων που διαδηλώνουν, που είπαν «φτάνει πια» στις περικοπές και στις αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθεί ο κυβερνήτης, Σκοτ Γουόκερ. Που είπαν «φτάνει πια» στην σύνθλιψή τους στο όνομα της «κρίσης» και της «χαλιναγώγησης του ελλείμματος». Ο αγώνας τους έχει ξεπεράσει τα όρια της πολιτείας, «μεθά» χιλιάδες εργαζόμενους, προκαλώντας πανικό στις τάξεις των συμβιβασμένων συνδικάτων αλλά και των πολιτικών κομμάτων, αν και σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας και χαμαιλεοντισμού το Δημοκρατικό Κόμμα σπεύδει να καπελώσει και εάν μπορέσει να καρπωθεί τον αγώνα τους.

Τα πάντα ξεκίνησαν όταν ο κυβερνήτης Σκοτ Γουόκερ, στο όνομα του ελλείμματος ύψους 3,6 δισ. δολαρίων που αντιμετωπίζει το Γουισκόνσιν προωθεί νομοσχέδιο, που σύμφωνα με την Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία εκτιμάται ότι θα γλιτώσει 300 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε αυτή την περίοδο, ενώ ο ίδιος ο κυβερνήτης εμμένει ότι η ψήφισή του είναι αναγκαία προκειμένου να αποφευχθούν «επώδυνες περικοπές». Ουδέν ψευδέστερο. Οι περικοπές θα γίνουν ούτως ή άλλως. Οσο για την εξοικονόμηση αρκεί κανείς να υπενθυμίσει ότι η πρώτη του ενέργεια ως κυβερνήτης όταν ανέλαβε στις 7 Γενάρη, ήταν η προώθηση νομοσχεδίου για τη δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, που εκτιμάται ότι θα είναι περίπου 150 εκατομμύρια λιγότερα έσοδα για την πολιτεία για το τρέχον οικονομικό έτος που λήγει το Σεπτέμβρη.

Το νομοσχέδιο όντως προβλέπει σειρά περικοπών στις δαπάνες της πολιτείας που θα πλήξουν κατά κύριο λόγο την Υγεία και την Παιδεία, και κοινωνικά προγράμματα όπως το Medicaid. Ωστόσο, ο πυρήνας του είναι η «πρόσθετη» νομοθεσία. Νομοθεσία που συντρίβει κάθε εργασιακό δικαίωμα για 175.000 εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα στην πολιτεία, νομιμοποιεί τις διώξεις και σημαίνει την σύνθλιψη της ζωής τους. Προβλέπει την απαγόρευση κάθε συλλογικής διαπραγμάτευσης όταν περιλαμβάνει αίτημα για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, αποψιλώνει το δικαίωμα των συνδικάτων να διαπραγματεύονται όσον αφορά τα προγράμματα περίθαλψης και σύνταξης, δίνει στον κυβερνήτη το δικαίωμα να απολύει εργαζόμενους που «συμμετείχαν σε συλλογική και οργανωμένη δράση που προκάλεσε παύση της εργασίας ή επιβράδυνσή της» ή εάν «ήταν απόντες για τρεις μέρες χωρίς την έγκριση του εργοδότη». Προβλέπει επίσης την κατάργηση των δικαιωμάτων περίθαλψης και σύνταξης για τους εργαζόμενους με σύμβαση ορισμένου χρόνου και διπλασιάζει τις συνεισφορές των εργαζομένων για τα αντίστοιχα προγράμματα, γεγονός που κατά αναλυτές σημαίνει ουσιαστικά περικοπές στις αποδοχές τους μέχρι και 20%.

Πυρπολώντας την απάθεια και την ενδοτικότητα

Ηταν η «σταγόνα» που «ξεχείλισε το ποτήρι». Ακριβώς δύο βδομάδες πριν, η Ενωση Πανεπιστημιακών Αποφοίτων-(ΤΑΑ) κάλεσε σε παράσταση διαμαρτυρίας και επίδοση ψηφίσματος προς τον κυβερνήτη σε συνδυασμό με «ενέργειες διαβουλεύσεων με τους εκλεγμένους βουλευτές και γερουσιαστές». Εντούτοις στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν «πρωτοφανώς» αρκετές εκατοντάδες και η συγκέντρωση της 14^ης Φλεβάρη, είχε πνεύμα συγκρουσιακό. Αμέσως κλήθηκε νέα συγκέντρωση για την επομένη, όπου οι πυροσβέστες που κατέβηκαν μαζικά παρά το γεγονός ότι εξαιρούνται από τα μέτρα των περικοπών καθώς και οι μαθητές των σχολείων που απείχαν από τα μαθήματα διαμαρτυρόμενοι, άλλαξαν το ρου των κινητοποιήσεων.

Την Τετάρτη πλέον άρχισαν την απεργία οι δάσκαλοι παρά το γεγονός ότι το συνδικάτο τους (WEA) δεν είχε ανακοινώσει κινητοποιήσεις εξαναγκάζοντας ουσιαστικά την εκλεγμένη ηγεσία να «προσχωρήσει» ανακοινώνοντας ότι «Πέμπτη και Παρασκευή οι δάσκαλοι απεργούν για να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις». Η κατάληψη του Καπιτωλίου όμως ήδη είχε συντελεστεί. Οι κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν μετά τις γιγάντιες κινητοποιήσεις του περασμένου Σαββατοκύριακου, όπου πάνω από 75.000 διαδήλωσαν μόνο στην πρωτεύουσα της πολιτείας Μάντισον ενώνοντας τις δυνάμεις τους με όσους βρίσκονταν εντός και γύρω του Καπιτωλίου από την Τετάρτη. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται παρά την προσπάθεια των συμβιβασμένων συνδικάτων, να κάμψουν τον αγώνα και να τον μετατρέψουν σε «διαπραγμάτευση». Πρόκειται για πάγια τακτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών εδώ και δεκαετίες, με σημείο καμπής την προδοσία του αγώνα του συνδικάτου των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας PATCO, το 1981, όταν ο επικεφαλής της Γενικής Συνομοσπονδίας AFL-CIO, Λέιν Κίρκλαντ, συντάχθηκε με τον τότε πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν στην απόλυση των 13.000 απεργών και στην αντικατάστασή τους προφασιζόμενος τον ομοσπονδιακό νόμο για τη δημόσια ασφάλεια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και φυλακίζοντας την ηγεσία του συνδικάτου και βάζοντας πρόστιμο εκατομμυρίων στο συνδικάτο.

Μια προδοσία που έφερε τέτοιο πλήγμα στις εργασιακές σχέσεις που το μόνο επόμενο βήμα ήταν η λαίλαπα που επήλθε. Υπό αυτό το σκεπτικό ο αγώνας των εργαζομένων στο Γουισκόνσιν - σημειωτέον στις διαδηλώσεις συμμετέχει και τεράστιος αριθμός εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, τη στιγμή που σε παναμερικανικό επίπεδο μόλις το 6,9% των εργαζομένων συμμετέχει σε συνδικάτα σε σύγκριση με το 36% του 1955 σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του υπουργείου Εργασίας - βρίσκεται πλέον σε κρίσιμη καμπή. Ηδη η South Central Federation of Labor of Wisconsin που εκπροσωπεί 97 σωματεία και 45.000 εργαζόμενους καλεί όλους τους εργαζόμενους, είτε ανήκουν σε σωματεία είτε όχι, σε γενική απεργία διαρκείας στην περίπτωση που το νομοσχέδιο εγκριθεί. Οι εκπρόσωποι στην ομοσπονδία των έξι κομητειών, ήδη έχουν καταθέσει πρόταση για απεργία και κινητοποιήσεις διαρκείας ακόμη και εάν τα συνδικάτα δεν συναινέσουν τελικά ενώ ήδη έχει συσταθεί συντονιστική επιτροπή, σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα, Wisconsin State Journal, η οποία έχει απευθυνθεί σε εργατικά συνδικάτα στην Ευρώπη ούτως ώστε να τους βοηθήσουν να οργανώσουν τη γενική απεργία, καθώς τους λείπει η εμπειρία.

Η ώρα της κρίσης

Η έκβασή της μάχης του Γουισκόνσιν θα κρίνει πολλά, ειδικά υπό το πρίσμα των διεκδικήσεων και της ταξικής πάλης που επανέφερε στο προσκήνιο στις ΗΠΑ όσο και της αντίστασης έναντι της ενδοτικότητας, της απάθειας και των απειλών, όπως η χρήση βίας. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του επικεφαλής της αστυνομίας ότι «δεν έχω λάβει διαταγή, αλλά εάν λάβω θα την εφαρμόσω φυσικά» όσον αφορά την καταστολή των χιλιάδων που έχουν καταλάβει το Καπιτώλιο. Μία κλασική δοκιμασμένη συνταγή της πολιτικής εξουσίας στις ΗΠΑ που μονίμως σπεύδει να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των επιχειρηματιών και του κεφαλαίου καταστέλλοντας και δίχως δισταγμό, εάν καταστεί αναγκαίο, προκαλώντας λουτρά αίματος ( Γουϊσκόνσιν, 1886 λίγο μετά τη σφαγή στο Χέιμαρκετ - γνωστή ως πρωτομαγιά του Σικάγο - Λάντλοου του Κολοράντο το 1913-14, όπου περισσότεροι από 75 ανθρακωρύχοι σφαγιάστηκαν, 1968 η απεργία των εργαζόμενων στη καθαριότητα στο Μέμφις του Τενεσί, όπου η αστυνομία αντιμετώπισε με βία τους απεργούς και κατά την οποία δόθηκε και η εντολή για τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζ. κ.ά) .

Η έκβαση αυτής της μάχης παίζει σημαντικό ρόλο καθώς αποτελεί «φάρο» για την αφύπνιση και των εργαζομένων σε πολλές άλλες πολιτείες. Ηδη, το απόγευμα της Τρίτης, μία ακόμη διαδήλωση, αυτή τη φορά αυτή της αλληλεγγύης προς τους εργαζόμενους του Γουισκόνσιν, πραγματοποιήθηκε έξω από το τοπικό Καπιτώλιο της Μασαχουσέτης. Στο Αϊνταχο, οι δάσκαλοι της πολιτείας ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις ενάντια σε τρία προωθούμενα νομοσχέδια ενάντια στη συνδικαλιστική δράση και ενάντια στη δράση των εκπαιδευτικών, που πρότεινε ο πολιτειακός υπεύθυνος για την Παιδεία Τομ Λούνα, όπως αναφέρει το Uprising Radio. ΣτοΟχάιο, οι κινητοποιήσεις αρχικά ήταν αναιμικές, καθώς οι Ρεπουμπλικανοί έχουν την απόλυτη πλειοψηφία στο τοπικό Κογκρέσο και φαίνονταν μάταιες ενάντια στο νομοσχέδιο SB 5 που προωθεί ο κυβερνήτης που εκμηδενίζει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Εντούτοις η κατάσταση έχει πλέον αντιστραφεί και ειδικά μετά την κατάληψη του τοπικού Καπιτωλίου από μερικούς μόλις εκατοντάδες διαδηλωτές, οι κινητοποιήσεις διευρύνονται και μαζικοποιούνται. Κινητοποιήσεις έχουν αρχίσει και οι εργαζόμενοι στην Ιντιάνα και στο Νιου Τζέρσεϊ, όπου η κυβέρνηση της πολιτείας προωθεί νόμο για την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης ενώ προετοιμάζονται και σε άλλες πολιτείες, τουλάχιστον πέντε ακόμη, που οι κυβερνήτες προωθούν αναλόγου περιεχομένου μέτρα λιτότητας και αντεργατικές νομοθεσίες.

Πάντως, αξίζει ειδικής μνείας ότι το συντριπτικό τμήμα της επίθεσης κατά των εργαζομένων, στο εισόδημα και στα δικαιώματά τους στις ΗΠΑ, το έχουν αναλάβει οι κυβερνήσεις των πολιτειών, με ρεπουμπλικανική πλειοψηφία όπως τονίζεται, σε όλους τους τόνους από στελέχη των Δημοκρατικών. Στο Γουισκόνσιν είναι χαρακτηριστικό ότι οι Δημοκρατικοί βουλευτές επέστρεψαν αλλά οι γερουσιαστές «εξακολουθούν να βρίσκονται εκτός πολιτείας» προκειμένου να μην υπάρξει απαρτία - χρειάζεται 20 παρόντες γερουσιαστές και η κατανομή δυνάμεων είναι 19 Ρεπουμπλικανοί και 14 Δημοκρατικοί. Οι Δημοκρατικοί βουλευτές επέστρεψαν καθώς έλαβαν διαβεβαιώσεις περί «συμβιβασμού». Ωστόσο το πρωί της Παρασκευής οι Ρεπουμπλικανοί διέκοψαν «ξαφνικά» τη συζήτηση και προχώρησαν στην ψηφοφορία, όπου φυσικά εγκρίθηκε το επίμαχο νομοσχέδιο. Οι Δημοκρατικοί μπορεί να φώναζαν ντροπή αλλά γνώριζαν... Τώρα θα ακολουθήσει έγκριση απο τη Γερουσία της πολιτείας, με τον κυβερνήτη να απειλεί ανοικτά ότι εάν δεν πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία θα προχωρήσει άμεσα σε 12.000 απολύσεις. Οποιοσδήποτε «συμβιβασμός» ή ελιγμός όπως αυτός που κάνουν οι Δημοκρατικοί ή απειλή απορρίπτεται από τους διαδηλωτές που δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν ασχέτως της έκβασης της ψηφοφορίας.

Η κυβέρνηση Ομπάμα, παρά τις υποκριτικές κορόνες στηρίζει την αντεργατική επίθεση

Ειδικής μνείας χρήζει και η στάση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που αρέσκεται να υποδύεται το ρόλο του παρατηρητή - Πόντιου Πιλάτου αν και λεκτικά τουλάχιστον ο πρόεδρος Ομπάμα προσπάθησε να «ταυτιστεί» με τους διαδηλωτές, δηλώνοντας ότι πρόκειται για πρωτοφανή «επίθεση στα συνδικάτα». Εντούτοις, πρόκειται μόνο για λεκτικές κορόνες του Αμερικανού προέδρου καθώς η πολιτική που ακολουθεί δεν διαφοροποιείται. Στον προϋπολογισμό που κατέθεσε, προβλέπονται εξίσου δραστικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.

Η εργατική πολιτική δε, δεν υπολείπεται ως προς τον κυνισμό και τη σκληρότητα των Ρεπουμπλικανών. Ο Πρόεδρος Ομπάμα στήριξε απολύτως την εργοδοσία κατά τη διάρκεια της κρίσης της αυτοκινητοβιομηχανίας, που διασώθηκε χάριν των χρημάτων των Αμερικανών φορολογούμενων. Παρόλα αυτά χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν, εργοστάσια έκλεισαν, οι αποδοχές μειώθηκαν, εργασιακά δικαιώματα απωλέσθηκαν, συντάξεις και ασφαλιστικά προγράμματα συρρικνώθηκαν ακόμη περαιτέρω από όσα χάθηκαν το 2007 επί Μπους. Ο Ομπάμα επίσης δεν στηρίζει πλέον την προωθούμενη νομοθεσία Employee Free Choice Act (EFCA), για την συλλογική διαπραγμάτευση των εργαζομένων με την εργοδοσία.

ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ

Στρώνουν το έδαφος για στρατιωτική επιχείρηση

Μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων με πρόσχημα τον απεγκλωβισμό ξένων υπηκόων

Η υπερσυγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στα ανοιχτά της Λιβύης, προμηνύει άσχημα μαντάτα για τους λαούς της περιοχής

Associated Press

Το ΝΑΤΟ και τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, με αφορμή την κρίση στην Λιβύη, έρχονται σαν έτοιμοι από καιρό να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους για έλεγχο της περιοχής και των φυσικών της πόρων. Η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει από κοντά, διεκδικώντας ρόλο στο ενδοϊμπεριαλιστικό παζάρι, θέτοντας στην υπηρεσία αυτών των σχεδίων τόσο το έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα της χώρας, όσο και τις Ενοπλες Δυνάμεις με τα μέσα που διαθέτουν.

Προπομπός των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, είναι η στρατιωτική επιχείρηση που ξεδιπλώνεται ήδη με πρόσχημα την απομάκρυνση των ξένων υπηκόων από τη Λιβύη. Κοντά στις ακτές της Λιβύης έχουν σπεύσει πολεμικά πλοία πολλών χωρών και η συγκέντρωση συνεχίζεται. Σε αυτή την επιχείρηση η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη για παραπέρα εμπλοκή διεκδικώντας, σε πρώτη φάση ρόλο ΝΑΤΟικής δύναμης επιτήρησης, της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής, μεταξύ νότιων ελληνικών παραλίων και Λιβύης.

Σε απόσταση 50 ν. μιλίων από τις λιβυκές ακτές, στον κόλπο της Σύρτης, βρίσκεται από τις 23 Φλεβάρη η φρεγάτα «ΨΑΡΑ», η οποία, σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ πλέει «σε διεθνή ύδατα ανοιχτά του κόλπου της Σύρτης, για επιτήρηση των θαλασσίων γραμμών μεταξύ Λιβύης και στενού Κρήτης-Κυθήρων και παροχή προστασίας σε εμπορικά πλοία ελληνικών συμφερόντων που μεταφέρουν πολίτες από λιμένες Λιβύης». Παράλληλα, στην Κρήτη βρίσκονται η φρεγάτα «ΥΔΡΑ» και το Πλοίο Γενικής Υποστήριξης (ΠΓΥ) «ΑΛΙΑΚΜΩΝ», τα οποία, κατά το ΓΕΕΘΑ«βρίσκονται στο λιμάνι της Σούδας με ετοιμότητα συνδρομής στην επιχείρηση».

Αν λάβουμε υπόψη ότι το προαναφερόμενο ΠΓΥ «ΑΛΙΑΚΜΩΝ», έχει ως αποστολή, όπως γράφει η ιστοσελίδα του ΓΕΝ, την «εφοδιαστική υποστήριξη των Μονάδων Κρούσεως δηλαδή Φρεγατών, Κανονιοφόρων, Πυραυλακάτων, με ό,τι χρειάζονται ώστε να μπορούν να επιχειρούν μακριά από τις βάσεις ξηράς και ευκολίες που αυτές έχουν», αυτό σημαίνει ετοιμότητα για επιχείρηση σε μεγάλη απόσταση και μακράς διάρκειας.

Με μπούσουλα τα ΝΑΤΟικά δόγματα

Βέβαια αυτές οι προετοιμασίες δεν αφορούν τη μεταφορά των 40.000 Κινέζων υπηκόων, μεγάλο μέρος της οποίας έχουν αναλάβει Ελληνες εφοπλιστές διαθέτοντας με το αζημίωτο τα πλοία τους, χωρίς μάλιστα η κυβέρνηση να αναλαμβάνει καμιά ευθύνη για την ασφάλεια πληρώματος και επιβατών. Στη θαλάσσια περιοχή της Λιβύης, με πρόσχημα την επόπτευση της απομάκρυνσης των ξένων πολιτών, έχουν σπεύσει πλοία και άλλων χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, ανάμεσά τους από τις ΗΠΑ, την Ιταλία και τη Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων και πλοίων υποστήριξης.

Τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία εμφανίζονται σαν έτοιμα από καιρό. Από το 2004 στη σύνοδο κορυφής της Κωνσταντινούπολης, το ΝΑΤΟ διακήρυξε το σχέδιο περί «νέας Μέσης Ανατολής», όπως και το δόγμα για τις νέες απειλές που περιλαμβάνουν την «ενεργειακή ασφάλεια» και την ελεύθερη ροή των ενεργειακών πόρων. Ολα αυτά οριστικοποιήθηκαν και με το νέο «στρατηγικό δόγμα» της λυκοσυμμαχίας που υιοθετήθηκε στη σύνοδο κορυφής το Νοέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα.

Το ότι η βόρεια Αφρική και η Μέσα Ανατολή ήταν σταθερά στο στόχαστρο του ΝΑΤΟ, αυτό υποδηλώνεται από τα διάφορα «φόρουμ συνεργασίας» των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ με τις χώρες της περιοχής, όπως ο «Μεσογειακός Διάλογος». Μάλιστα στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Ανατολικής Μεσογείου, έχουν πραγματοποιηθεί την τελευταία δεκαετία στρατιωτικές ασκήσεις, ορισμένες υπό ελληνική διοίκηση, με τη συμμετοχή, εκτός των ΝΑΤΟικών, και αραβικών χωρών, αλλά και του Ισραήλ. Αρα το όλο σκηνικό που διαμορφώνεται γύρω από την υπόθεση της Λιβύης έρχεται να «κουμπώσει» στα ιμπεριαλιστικά δόγματα και σε όσα τα ΝΑΤΟικά επιτελεία ετοιμάζουν εδώ και καιρό.

Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση εμφανίζονται να κινούνται παράλληλα και από κοινού. Σε άτυπη σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ που έλαβε χώρα την Παρασκευή στη Βουδαπέστη, ο γγ του ΝΑΤΟ άφησε «όλες τις πιθανότητες ανοιχτές». Ωστόσο, όπως επισημαίνεται ανεπίσημα, η συμμαχία «περιμένει να κατασταλάξει η κατάσταση», δηλαδή να μορφοποιηθεί το σκηνικό στο εσωτερικό της Λιβύης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν έτοιμα σχέδια.

Σύμφωνα με όσα βγαίνουν στη δημοσιότητα, κυρίως μέσω δηλώσεων, το σχέδιο για επιβολή «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από τη Λιβύη είναι έτοιμο. Πρόκειται για ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε επί σειρά ετών στο Ιράκ το οποίο συνοδευόταν κατά καιρούς από επιλεκτικούς βομβαρδισμούς στόχων. Η «νομιμοποιητική βάση» που ετοιμάζεται, είναι η προστασία (!) του λαού της Λιβύης (όπως άλλωστε «προστάτευσαν» και τους λαούς του Ιράκ και του Αφγανιστάν), καθώς και η προστασία των ενεργειακών πηγών της Λιβύης.

Ο ρόλος της Σούδας

Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις που δρομολογούνται με επίκεντρο τη Λιβύη φέρνουν στην επικαιρότητα το ρόλο της Κρήτης στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και της εκεί αμερικανικής βάσης της Σούδας, αλλά και των λιμενικών εγκαταστάσεων στους Καλούς Λιμένες, στη νότια Κρήτη, όπου ήδη έχει ελλιμενιστεί αμερικανικό πλοίο με κοντέινερ άγνωστου περιεχομένου ναυλωμένο από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η απόσταση σε ευθεία γραμμή των νοτιοδυτικών ακτών της Κρήτης από τις απέναντι ακτές της Κυρηναϊκής Χερσονήσου της Λιβύης είναι μικρότερη από 270 χιλιόμετρα, ενώ η πόλη της Βεγγάζης απέχει περίπου 450 χιλιόμετρα. Το σκηνικό αυτό παραπέμπει στην ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία το 1999 και στη διάθεση της Βόρειας Ελλάδας, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, ως ορμητήριο των ΝΑΤΟικών δυνάμεων.

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

 Όταν η NASA έδωσε στη δημοσιότητα την φωτογραφία που βλέπετε, κάποιοι μίλησαν για ένα μοναδικό παιχνίδι της φύσης, ενώ κάποιοι άλλοι για προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας!

  Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το HiRISE (High Resolution Imaging Science Experiment) την πιο ισχυρή κάμερα που έχει σταλεί ποτέ σε άλλο πλανήτη και όπως μπορείτε να δείτε, σε αυτήν φαίνεται η επιφάνεια του πλανήτη Άρη να είναι σκεπασμένη από... δέντρα!

  Οσο προσεχτικά κι αν κοιτάξει κανείς την εικόνα που τράβηξε το διαστημικό σκάφος της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη, θα δει σειρές από κωνοφόρα δέντρα πάνω στους λόφους του Άρη!

"Οφθαλμαπάτη", λέει η Nasa!

  Αντιλαμβάνεστε τι θα σήμαινε μία τέτοια ανακάλυψη, για την έρευνα εξωγήινης ζωής αλλά και πλανητών που θα μπορούσαν να μας φιλοξενήσουν στο μέλλον! Σύμφωνα όμως με τη Nasa, αυτό που βλέπουμε δεν είναι παρά οφθαλμαπάτη! Μία μοναδικής ομορφιάς παρειδωλία αφού τα "δέντρα" είναι στην πραγματικότητα ίχνη από φερτές ύλες, που δημιουργούνται από τις κατολισθήσεις, όταν οι πάγοι λιώνουν στον Άρη, την άνοιξη.

  Όπως εξήγησαν οι επιστήμονες της αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, η φωτογραφία  απεικονίζει αμμόλοφους σκεπασμένους από ένα λεπτό στρώμα παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα, ή ξηρού πάγου, περίπου 400 χλμ. νοτιότερα από το βόρειο πόλο του πλανήτη. Καθώς το παγωμένο διοξείδιο λιώνει, δημιουργεί την ψευδαίσθηση των δέντρων πάνω στον Κόκκινο Πλανήτη.

  Αυτά, υποστηρίζει η Nasa. Το τι πιστεύει ο καθένας και τι όχι, είναι εντελώς προσωπική υπόθεση!

ΡΕ ΟΥΣΤ ΚΟΠΡΙΤΕΣ

Μέγαρα Μαξίμου και Μουσικής Αγαπητοί φίλοι, μισθωτοί και συνταξιούχοι.

Ολοι εσείς που σας κόψανε τους μισθούς και τις συντάξεις.

Ολοι οι άλλοι που σας έχουνε ρημάξει στους φόρους.

Ολοι εσείς που σας αυξήσανε κατά 60% την τιμή στα καύσιμα, κατά 40% την τιμή στα εισιτήρια και άλλο τόσο την τιμή στο ρεύμα.

Εσείς κι όλοι οι υπόλοιποι που πεταχτήκατε στην ανεργία.

*

Ακούσατε - ακούσατε!

*

Το κράτος των πολυχρονεμένων μας «κοτσαμπάσηδων, πασάδων και σεβάσμιων δεσποτάδων» αποφάσισε το 2007 να υπογράψει ως εγγυητής για το δάνειο των 95 εκατομμυρίων ευρώ που το Μέγαρο Μουσικής έλαβε από την Εθνική Τράπεζα.

*

Υπενθυμίζουμε ότι το Μέγαρο Μουσικής υπάρχει διότι το πληρώνει ο ελληνικός λαός μέσα από τους εκάστοτε κρατικούς προϋπολογισμούς.

Χτίστηκε πάνω σε δημόσιο χώρο που παραχωρήθηκε στους «μαικήνες» του πολιτισμού από το κράτος.

Δημιουργήθηκε με τα λεφτά του κράτους, δηλαδή του λαού.

Επιχορηγείται αδρά από τα ευρωενωσιακά «πακέτα».

*

Ολα αυτά είναι πασίγνωστα. Το καινούριο που μας γνωστοποιήθηκε από την κυβέρνηση, κατά την κατάθεση του νέου φορολογικού, αλλά και αυτοπροσώπως από τον υπουργό Οικονομικών στην προχτεσινή του συνέντευξη, είναι ότι έφτασε η ώρα ο λαός να πληρώσει και τα δάνεια του Μεγάρου.

*

Ως εκ τούτου:

«Εγκρίνουμε τη δήμευση πίστωσης ύψους 2.645.851,45 ευρώ προκειμένου να πληρωθεί η απαίτηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στις 21.2.2011 προερχόμενη από κατάπτωση εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου σε βάρος της πίστωσης κ.λπ. κ.λπ.»!

Αυτά αναφέρονται στην «Απόφαση Ανάληψης Υποχρέωσης», που δημοσιοποίησε το υπουργείο Οικονομικών την περασμένη Δευτέρα, αναλαμβάνοντας να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Μεγάρου προς την τράπεζα.

Φυσικά, εκτός από τις τρέχουσες οφειλές των 2,6 εκατομμυρίων, με τον ίδιο τρόπο - με λεφτά του λαού - θα πληρωθούν και όλες οι υπόλοιπες που θα ακολουθήσουν...

*

Τουτέστιν:

Ο ελληνικός λαός εκτός από τα υπόλοιπα χρέη της πλουτοκρατίας, τα «δημόσια χρέη» δηλαδή, τώρα πληρώνει και τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής. Που κι αυτά λογίζονται ως «δημόσια χρέη».

Αλλά όταν πρόκειται για τα χρέη του Μεγάρου, η κυβέρνηση τρέχει να τα ξοφλήσει. Οταν πρόκειται, όμως, για τα χρέη της προς το λαό, τότε η κυβέρνηση των Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου δεν αναγνωρίζει τίποτα.

Σε αντίθεση με τα Μέγαρα, βλέπετε, ο λαός είναι «τσαμπατζής» και «κοπρίτης».

*

Περιττό, φυσικά, να σημειώσουμε ότι ενώ η κυβέρνηση είναι εξαιρετικάγαλαντόμα έναντι του Μεγάρου - και συνακόλουθα έναντι του συγκροτήματος Λαμπράκη - δεν επιδεικνύει την ίδια θέρμη για τη στήριξη άλλων πολιτιστικών φορέων, όπως, π.χ., την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και Θεσσαλονίκης, τη Λυρική, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, θέατρα όπως το Εθνικό και το ΚΘΒΕ, αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ.

*

Σε μια εποχή, λοιπόν, που πετσοκόβονται μισθοί, συντάξεις, κατεδαφίζονται ασφαλιστικά δικαιώματα, το Ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει την πληρωμή δανείου ενός ιδρύματος, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα χρηματοδοτείται πλουσιοπάροχα από το ελληνικό κράτος.

Τι έχει να πει για όλα αυτά ο κ. Παπακωνσταντίνου;

Απολαύστε την απάντησή του στο σχετικό ερώτημα που του τέθηκε από τον «Ρ»:

*

«Οσον αφορά στο επιμέρους ζήτημα το οποίο θέσατε, για το δάνειο στο Μέγαρο Μουσικής, να θυμίσω ότι ανέκαθεν το Δημόσιο ήταν εγγυητήςαυτού του δανείου. Το Μέγαρο Μουσικής - πρόσθεσε - είναι δημόσια περιουσία, είναι μέρος της Γενικής Κυβέρνησης, και αν δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος του, πέφτει πάνω στο Ελληνικό Δημόσιο».

*

Είδατε με τι θέρμη μοιράζουν λεφτά για το Μέγαρο αυτοί που κόβουν τα δώρα του Πάσχα και των Χριστουγέννων στους μισθωτούς;

Είδατε με τι «πατριωτικό» φρόνημα περιφρουρούν το Μέγαρο που συνιστά «δημόσια περιουσία» αυτοί που θέλουν να ξεπουλήσουν ολάκερη τη δημόσια περιουσία και ολάκερη τη χώρα έναντι 50 δισ. ευρώ;

Είδατε πόσο έτοιμοι είναι να αποδεχτούν ότι τα χρέη του Μεγάρου πέφτουν πάνω στο Δημόσιο αυτοί που ως Δημόσιο αφήνουν απλήρωτα τα χρέη (τους) στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΔ, στις αστικές συγκοινωνίες, στα νοσοκομεία;

Είδατε, τελικά, τι καταπληκτική και συγκινητική σύμπνοια και αλληλοβοήθεια επικρατεί μεταξύ Μεγάρων Μαξίμου και Μουσικής;

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΔΝΤ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ..!

Χτες ο υπουργός Οικονομικών, ο «σοσιαλιστής» και διακεκριμένο στέλεχος της κυβέρνησης των ...«αντιεξουσιαστών», ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε συνέντευξη με θέμα την «επικαιροποίηση» του μνημονίου.

Θυμίζουμε ότι το μνημόνιο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ προωθείται με εφόδιο την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ.

Θυμίζουμε, επίσης, ότι η τρίτη κατά σειρά επικαιροποίηση του μνημονίου προέκυψε κατά τη νέα επίσκεψη της εκλεκτής αντιπροσωπείας των «τεχνογνωστών» του ΔΝΤ στην Ελλάδα.

*

Ομως δεν είναι μόνο η Ελλάδα και ο λαός της που έχουν τη χαρά της «βοήθειας» του ΔΝΤ.

Εκτός από την κυβέρνηση Παπανδρέου - δηλαδή εκτός από την ελληνική πλουτοκρατία - το ΔΝΤ σπεύδει να συνδράμει την πλουτοκρατία και τα καθεστώτα της όπου Γης. Πολλά από αυτά βρίσκονται, μάλιστα, στη «γειτονιά» μας.

***

Για παράδειγμα:

*

1) Στις 18 Νοεμβρίου 2008 ο επικεφαλής του ΔΝΤ έλαβε μια πολύ σημαντική διάκριση: Του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Ανώτερου Αξιωματικού του Τάγματος για τη Δημοκρατία» από τον πρόεδρο της Τυνησίας, τον Μπεν Αλί. Οπως εξήγησε ο Μπεν Αλί, μέλος και ο ίδιος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ βραβεύτηκε «για τα πνευματικά του χαρίσματα και τη συμβολή του στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο».

Οσο για τον επικεφαλής του ΔΝΤ, κάνοντας μια μικρή επίδειξη των πνευματικών και δημοκρατικών χαρισμάτων του, αμέσως μετά τη διάκριση που έλαβε, δήλωσε ότι «η άποψη που έχει το ΔΝΤ για την πολιτική που ακολουθείται στην Τυνησία είναι πολύ θετική.Είμαι σίγουρος - πρόσθεσε ο κ. Στρος Καν - ότι την επόμενη χρονιά, ακόμα κι αν σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση αποδειχτεί δύσκολη, στην Τυνησία τα πράγματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά».

«Στις συζητήσεις που είχα με τους κ.κ. Μπεν Αλί και Ταουφίκ Μπακάρ πείστηκα ότι η Τυνησία σημειώνει εντυπωσιακή πρόοδο στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και ότι οι προοπτικές είναι ευνοϊκές. Συνεχάρην τις αρχές (...)», κατέληξε ο επικεφαλής του ΔΝΤ.

*

Κατά τη συμπλήρωση δύο ετών από την επιδαψίλευση τιμών εκ μέρους του Μπεν Αλί προς τον Ντομινίκ Στρος Καν, το Σεπτέμβριο του 2010, το ΔΝΤ συνέταξε έκθεση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Τυνησία.

Η έκθεση του ΔΝΤ μιλούσε για «σοβαρή και μακρόχρονη διακυβέρνηση» στην Τυνησία, η οποία όπως προέβλεπε θα γινόταν ακόμα ...σοβαρότερη και θα εξασφάλιζε την περαιτέρω μακροημέρευσή της, λαμβάνοντας τα εξής μέτρα: Αυξήσεις των έμμεσων φόρων για το λαό, μειώσεις του φόρου για τις επιχειρήσεις, παροχή «πακέτων στήριξης» στις τράπεζες, μειώσεις συντάξεων κ.ο.κ.

Μόλις δυο μήνες μετά την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, ο λαός της Τυνησίας εξεγέρθηκε ενάντια στη φτώχεια και τον αυταρχισμό του δικτατορικού καθεστώτος Μπεν Αλί. Ο τελευταίος, κυνηγημένος από χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν ψωμί - και αφού πρώτα το καθεστώς του είχε δολοφονήσει εκατοντάδες από αυτούς - απέδρασε από τη χώρα, επιβιβαζόμενος σε ελικόπτερο με κατεύθυνση τη Σαουδική Αραβία...

***

2) Το Φεβρουάριο του 2010 οργανώθηκε ειδική αποστολή υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΝΤ στην Αίγυπτο. Δυο μήνες αργότερα εξέδωσε το πόρισμά της υπό μορφή έκθεσης. Παρά τις «τεχνικές γνώσεις» του ΔΝΤ, ουδεμία πρόβλεψη περιέχεται στην έκθεσή του για όσα θα ακολουθούσαν μόλις ένα χρόνο αργότερα.

*

Στην Αίγυπτο, άλλωστε, είναι εγκατεστημένη μόνιμη αποστολή του ΔΝΤ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η πολιτική που συμφωνήθηκε μεταξύ καθεστώτος Μουμπάρακ - ΔΝΤ και η οποία επικυρώθηκε με νόμο το 1991, μεταξύ άλλων προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση 314 επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα. Ο Μουμπάρακ πρόλαβε πριν την εκδίωξή του να ξεπουλήσει τα 2/3 αυτών των επιχειρήσεων.

*

Ενώ στην Αίγυπτο οι πραγματικοί μισθοί είναι «παγωμένοι» εδώ και χρόνια, ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 13 ευρώ, ο πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 16%, με τις τιμές στο κρέας και στο κοτόπουλο να έχουν αυξηθεί μόνο το τελευταίο διάστημα από 30 έως και 150%, το 40% των Αιγυπτίων ζει με μόλις 2 δολάρια τη μέρα, οι νέοι έως και 30 ετών, που αποτελούν το 60% του πληθυσμού, είναι άνεργοι σε ποσοστό που αγγίζει τα εξωφρενικά επίπεδα του 90%, σε συμπόσιο, που διοργανώθηκε στις αρχές του 2011 από το Αιγυπτιακό Κέντρο Ερευνών, ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ, ονόματι Αλαν Μακ Αρθουρ, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των κρατικών επιδοτήσεων στα πετρελαιοειδή.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι επιδοτήσεις των πετρελαιοειδών στην Αίγυπτο απορροφούν το 15% των κοινωνικών δαπανών (όταν οι επιδοτήσεις των τροφίμων αποτελούν μόλις το 4%), τότε γίνεται αντιληπτό ότι εκείνο που στην ουσία ζήτησε το ΔΝΤ ήταν η πλήρης κατάργηση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα!

*

Η εξέγερση του αιγυπτιακού λαού εκδηλώθηκε μόλις μια βδομάδα μετά την παραπάνω «πρόταση» του ΔΝΤ...

***

3) Εκτός από την Τυνησία και την Αίγυπτο (και την Ελλάδα, φυσικά), την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ φαίνεται να έχει λάβει και ο λαός της Λιβύης!

Μετά από έρευνα που έκαναν κάποια «σκαθάρια» του διαδικτύου (σ.σ.: η στήλη άντλησε την πληροφορία από το «redflayplanet.blogspot.com»), μαθαίνουμε ότι υπάρχει σωρεία συγχαρητηρίων εκθέσεων του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση του Καντάφι.

*

Στα κείμενα του ΔΝΤ (περιέχονται και στο σάιτ «Global Arab Network») σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαιρέτισε τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης και τη σημαντική πρόοδο στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα. Η επίπτωση της παγκόσμιας κρίσης στη Λιβύη έχει περιοριστεί (...). Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές της Λιβύης συνεχίζουν να είναι ευνοϊκές».

*

Επίσης στις εκθέσεις του για τη Λιβύη «το ΔΝΤ επαίνεσε την πρόοδοπου επιτεύχθηκε στην ιδιωτικοποίηση των τραπεζών και την αναδιάρθρωση. Ειδικότερα, εξέφρασε ικανοποίηση για την πρόσφατη σύσταση μιας εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων για να ασχοληθεί με τα επισφαλή δάνεια, καθώς και τη μερική ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης δημόσιας τράπεζας».

*

Το πιο ενδιαφέρον απ' όλα, όμως, είναι τούτου:

Η πλέον ευνοϊκή για το μέλλον της Λιβύης έκθεση του ΔΝΤ είναι αυτή που δημοσιεύεται πρώτη - πρώτη στον κατάλογο των σχετικών εκθέσεων, που περιλαμβάνονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ υπό τον τίτλο «The Socialist People's Libyan Arab Jamahiriya and the IMF».

Στη συγκεκριμένη έκθεση:

α) Το ΔΝΤ επαινεί το καθεστώς Καντάφι για τα «πλεονάσματα ρευστότητας» που έχει επιτύχει στον τραπεζικό τομέα, για την «ενθάρρυνση του ανταγωνισμού» που προωθεί, για τις «αναδιαρθρώσεις» που συντελεί με την «υποστήριξη του ΔΝΤ» κ.ο.κ.

β) Το ΔΝΤ «χαιρετίζει» ως «ευπρόσδεκτες και ισχυρές τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης». Επαινεί και «συγχαίρει τις αρχές της Λιβύης για το φιλόδοξο πρόγραμμά τους». Εκτιμά ότι «οι προοπτικές για την οικονομία της Λιβύης παραμένουν θετικές». Υποστηρίζει με σθένος την ανάγκη να «προσαρμοστεί» το εργατικό δυναμικό της Λιβύης, ο λαός δηλαδή, στα κυβερνητικά σχέδια.

γ) Το ΔΝΤ στην έκθεσή του καταλήγει ως εξής: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στις γειτονικές Αίγυπτο και Τυνησία είχαν περιορισμένες οικονομικές επιπτώσεις για τη Λιβύη»! Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να προσθέσουν: «Μέχρι στιγμής»...

*

Η έκθεση του ΔΝΤ αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του με ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου 2011.

Δηλαδή, η εξέγερση του λαού της Λιβύης εκδηλώθηκε σε λιγότερο από μια βδομάδα μετά τη δημοσιοποίηση των επαίνων του ΔΝΤ προς το καθεστώς Καντάφι.

Γράφει
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Το επικαιροποιημένο μνημόνιο

Επικαιροποιούν την αντιλαϊκή λαίλαπα

Για την πλήρη εφαρμογή των αντιδραστικών ρυθμίσεων διαβεβαιώνει η κυβέρνηση

Οσο η πλουτοκρατία και τα κόμματά της αισθάνονται ότι πατούν στα πόδια τους, τόσο θα φορτώνουν το λαό με μνημόνια. Μονόδρομος για τα λαϊκά στρώματα είναι η αντεπίθεση για την ανατροπή τους

Μήνυμα προς τις καπιταλιστικές αγορές, μία ημέρα μετά τη μεγάλη πανελλαδική απεργία και παρουσιάζοντας το επικαιροποιημένο μνημόνιο, έστειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - μέσω του υπουργού Οικονομικών - προκειμένου να τις διαβεβαιώσει ότι είναι αποφασισμένη να συνεχίσει «αταλάντευτα» την πολιτική κατεδάφισης των λαϊκών κατακτήσεων, μέσω της αυστηρής εφαρμογής των μέτρων του μνημονίου.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σε κοινή ανακοίνωση των εκπροσώπων της τρόικας, που δημοσιοποιήθηκε χτες, επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι «η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αντισταθεί στα κεκτημένα συμφέροντα, είναι κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας». Σε σχετική μάλιστα ερώτηση για το εύρος των λαϊκών αντιδράσεων που συναντά η κυβερνητική πολιτική, ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση «θα συνεχίσει την πολιτική που έχει επιλέξει, για να σώσει τη χώρα και θα τη συνεχίσει μέχρι το τέλος της θητείας της και εκεί θα κριθεί από τον ελληνικό λαό»!

Ομολογώντας σαφώς τα αδιέξοδα των διαχειριστικού τύπου παρεμβάσεων και ενώ μέχρι πριν λίγους μήνες υποστήριζαν ότι τα μέτρα και το μνημόνιο θα οδηγήσουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, ο υπουργός χτες ανέφερε ότι «η πορεία από εδώ και πέρα εξαρτάται και σε μεγάλο βαθμό από τις ευρύτερες αποφάσεις που παίρνονται και θα παρθούν στο ευρύτερο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης», επισημαίνοντας ότι «οι αντιδράσεις των αγορών εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις που θα παρθούν συλλογικά, ως Ευρωζώνη, τις επόμενες εβδομάδες και τους επόμενους μήνες».

Κατά τα άλλα ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επιδεικνύοντας για μία ακόμη φορά την προσήλωση της κυβέρνησης στα συμφέροντα της ελληνικής και ξένης ολιγαρχίας, επανέλαβε έναν προς έναν όλους τους στόχους του επικαιροποιημένου μνημονίου, που συνυπέγραψε με την τρόικα στις 11 Φλεβάρη.

Επαναβεβαίωσε ότι στόχος παραμένει η μείωση του ελλείμματος από 22 δισ. ευρώ στο τέλος του 2010 στα 6 δισ. ευρώ το 2014 και στα 3 δισ. ευρώ το 2015, ήτοι μία άγρια προσαρμογή 19 δισ. ευρώ στο διάστημα των 5 χρόνων. Παράλληλα για το 2011, έχουν επεξεργαστεί επιπλέον «εφεδρικά» μέτρα, ίσα με το 0,75% του ΑΕΠ, τα οποία θα ενεργοποιηθούν αν σημειωθούν «αστοχίες» στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Στο θέμα της εκποίησης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, ύψους 50 δισ. ευρώ, ο υπουργός Οικονομικών επιχείρησε να θολώσει τα νερά. Αφ' ενός επανέλαβε ότι η πατρότητα του εγκλήματος, της σύλληψης δηλαδή της ιδέας, ανήκει στην κυβέρνηση και όχι στην τρόικα, αφ' ετέρου διατύπωσε ένα νέο σχεδιασμό - τον τρίτο σε διάστημα τεσσάρων μηνών - σύμφωνα με τον οποίο«υπάρχει ο στόχος των 15 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2013», ενώ η κυβέρνηση επιδιώκει «...τα συνολικά έσοδα από αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου να φτάσουν τα 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 και παραπέρα».

Το επικαιροποιημένο μνημόνιο

Νέα βάρβαρα, σαρωτικά μέτρα προβλέπονται από το λεγόμενο «επικαιροποιημένο μνημόνιο» για την περίοδο 2012-2014, στα πλαίσια εφαρμογής της «μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής προσαρμογής». Με στόχο τη μείωση του ελλείμματος κάτω από 3% του ΑΕΠ, κυβέρνηση και τρόικα συναποφάσισαν τη λήψη μέτρων ίσων με το 8% του ΑΕΠ (περίπου 19,5 δισ. ευρώ).

Μεταξύ άλλων προβλέπονται: Αυξήσεις τιμολογίων, ιδιωτικοποίηση, καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων του Δημοσίου, νέες περικοπές στους μισθούς του Δημοσίου, ενώ παράλληλα τινάζουν στον αέρα τη μισθολογική κλίμακα, άγριες περικοπές στις δαπάνες Υγείας, ετοιμότητα για νέες παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα, ένταξη όλων των τραπεζοϋπαλλήλων σε καθεστώς ιδιωτικού τομέα, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και εκποίηση της ακίνητης περιουσίας.

Ειδικότερα:

• Για τις δημόσιες επιχειρήσεις προβλέπεται η σύνταξη σχεδίου το οποίο θα έχει ως στόχο «να ευθυγραμμίσει την αποτελεσματικότητά τους με εκείνη των επιτυχημένων ιδιωτικών εταιρειών και των αντίστοιχων με αυτές ευρωπαϊκών επιχειρήσεων». Οι δημόσιες επιχειρήσεις θα πρέπει να προβούν σε αυξήσεις τιμολογίων και προσαρμογές στη μισθοδοσία, τις παροχές και την απασχόληση. Θα υπάρχουν επίσης κριτήρια που θα προσδιορίζουν ποιες από αυτές θα παραμείνουν στο κράτος.
• Για τους Ειδικούς Λογαριασμούς και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου θα υπάρχει σχέδιο, το οποίο μεταξύ άλλων «θα προσδιορίζει φορείς με αλληλοκαλυπτόμενους σκοπούς, οι οποίοι θα μπορούν να συγχωνευτούν, λογαριασμούς που θα μπορούν να ενσωματωθούν στον προϋπολογισμό και άλλους φορείς οι οποίοι θα μπορούν να ιδιωτικοποιηθούν ή να κλείσουν (επειδή ξεπέρασαν την αποστολή τους)»!
• Για το μισθολόγιο στο Δημόσιο επικαλούνται προκαταρκτική έκθεση επί των αποδοχών και της απασχόλησης στο Δημόσιο, σύμφωνα με την οποία,«τα συνολικά επίπεδα αποδοχών κινούνται πάνω από τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα». Μιλούν ευθέως για «μείωση της πλεονάζουσας απασχόλησης στο δημόσιο τομέα» και λήψη μέτρων για τον περιορισμό της, μέσω των μετατάξεων, την άσκηση αυστηρότερης πολιτικής για τους συμβασιούχους, την ακύρωση κενών θέσεων εργασίας. Γίνεται επίσης λόγος για αναζήτηση τρόπων «απλοποίησης της μισθολογικής κλίμακας, συμπεριλαμβανομένων και των επιδομάτων». Αναφέρει επίσης: «Ενώ θα μειώνει το μισθολογικό κόστος, το σχέδιο θα αποσκοπεί σε κάποια αποσυμπίεση των μισθών με βάση το βαθμό και εξειδικευμένη σταδιοδρομία»!
• Με τη λεγόμενη «Μεταρρύθμιση των κοινωνικών δαπανών»προωθούν νέες περικοπές, μέσω σχεδίου που θα προσδιορίζει τρόπους«για την εξυγίανση των κοινωνικών προγραμμάτων με σκοπό την κατάργηση των αλληλοκαλυπτόμενων δραστηριοτήτων και την εξυγίανση των στόχων τους»!
• Σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, θα κατατεθεί σχέδιο για την περίοδο 2011-2013 «το οποίο καλύπτει μεταξύ άλλων τους σιδηροδρόμους, τα αεροδρόμια, το ταχυδρομείο, τις εταιρείες παροχής ύδατος, τα λιμάνια, τις κρατικές τράπεζες και τις εταιρείες τυχερών παιγνιδιών». Θα υπάρξει επίσης μια καταγραφή σε δύο δόσεις των εμπορικά αξιοποιήσιμων ακινήτων του Δημοσίου, ενώ μέχρι τέλος Ιούνη η κυβέρνηση θα δημιουργήσει ένα πρώτο χαρτοφυλάκιο σημαντικών ακινήτων...
• Στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης των κρατικών τραπεζών, θα υπάρξουν νομοθετικές αλλαγές μέχρι τον ερχόμενο Μάρτη, οι οποίες «θα θέσουν όλους τους τραπεζικούς υπαλλήλους υπό το ίδιο καθεστώς του ιδιωτικού τομέα, ανεξάρτητα από τον τύπο ιδιοκτησίας της τράπεζας». Η κυβέρνηση επίσης έχει δεσμευτεί να εξετάσει την πώληση των συμμετοχών της σε κρατικές τράπεζες, ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς...

Τέλος, ειδικός νόμος, που θα θεσπιστεί ως το τέλος Φλεβάρη, θα ρυθμίζει το «κλειστό» επάγγελμα των φαρμακοποιών και θα επιτρέπει τη σύσταση εταιρειών.

Θα πετάξει στα 2 ευρώ η αμόλυβδη

Θα πετάξει στα 2 ευρώ η αμόλυβδη

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΓΙΑΤΙ.....

Εδώ ο κόσμος χάνεται και τα μέσα ενημέρωσης...

  Διαφωνώ ριζικά με την σημερινή απεργία αλλά απεργώ, από τη στιγμή που αυτό αποφάσισε η Ένωση Συντακτών. Μαζί μου απεργούν όλα τα μέλη της ΕΣΗΕΑ που εργάζονται για το portal- αν και η Ένωση μας αρνείται να αναγνωρίσει χιλιάδες συναδέλφους που απασχολούνται στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης.

  Εδώ ο κόσμος χάνεται και οι δημοσιογράφοι, απεργούμε! Για πολλοστή φορά τον τελευταίο καιρό, το συνδικαλιστικό μας όργανο αποφασίζει να απεργήσουμε την ώρα που δεκάδες κλάδοι ετοιμάζονται να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση αλλά και σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

   Η Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου, ημέρα της 24ωρης μεγάλης απεργίας, ήταν μία μοναδική ευκαιρία για όλους εμάς που εργαζόμαστε στα Μέσα Ενημέρωσης, να δείξουμε τη δύναμή μας, δηλαδή την φωνή μας! Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να είμαστε οι μόνοι που δεν θα ακολουθούσαμε την απεργιακή κινητοποίηση αλλά θα βοηθούσαμε να φτάσει το μήνυμά της και στο πιο απομακρυσμένο ελληνικό χωριό!

   Αυτή είναι η δουλειά του δημοσιογράφου, αυτή είναι η αληθινή δύναμη όλων των εργαζομένων στον Τύπο, το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση! Αντιθέτως, η συμμετοχή μας στην απεργία, είναι ένα μεγάλο δώρο προς την εξουσία, αφού με αυτόν τον τρόπο η λαϊκή διαμαρτυρία δεν θα πάρει τις πραγματικές της διαστάσεις!

   Τα προβλήματα του κλάδου μας είναι μεγαλύτερα και περισσότερα από ποτέ άλλοτε- αλλά δυστυχώς "καίμε" το "όπλο" της απεργίας, χρησιμοποιώντας την ως μέσο εκτόνωσης του θυμού των εργαζομένων και όχι ως πραγματικό μοχλό πίεσης προς την εκάστοτε κυβέρνηση! Ένα βουβό μέσο, είναι ένα ακίνδυνο μέσο που εξυπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες! Και διαπιστώνω ότι αυτές είναι που άγουν και φέρουν τον τελευταίο καιρό τους εργαζόμενους στον χώρο!

   Δυστυχώς, η ευκαιρία της Τετάρτης 23 Φεβρουαρίου, πήγε χαμένη! Οι προσωπικές φιλοδοξίες του κάθε συνδικαλιστή και οι κομματικές γραμμές, έσυραν για μία ακόμη φορά τους κλάδους των ΜΜΕ, σε μία απεργία- χορηγία προς την εξουσία!

   Υπάρχουν 364 μέρες μέσα στο χρόνο που μπορούμε να απεργήσουμε και μία που θα έπρεπε να είμαστε εκεί! Όμως δεν θα είμαστε! Και είναι αυτό ακριβώς το τεράστιο κενό, που καλύπτει τον τελευταίο καιρό, το διαδίκτυο! Δημοσιογράφοι που εργάζονται σε portals και sites, αλλά δεν είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ -γιατί η ίδια η Ένωση δεν τους δέχεται (!)-, μαζί με δεκάδες bloggers, αναλαμβάνουν την ενημέρωση των πολιτών! Γιατί πλέον τα μεγάλα ενημερωτικά διαδικτυακά μέσα -όπως το newsbomb.gr - δεν βγαίνουν μόνο από εμάς, αλλά από δεκάδες ακόμη ανθρώπους διαφόρων ειδικοτήτων, που θα καλύψουν και σήμερα τα γεγονότα με σκοπό την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση σας κατά τη διάρκεια της απεργίας.

   Ξυπνήστε συνάδελφοι! Η δουλειά μας δεν είναι να εξασφαλίσουν τα μέλη των σωματείων που μας εκπροσωπούν, την επανεκλογή τους στις επόμενες εκλογές! Η δουλειά μας είναι να φτάσει σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στους "φίλους" Ευρωπαίους- η φωνή των ελλήνων πολιτών που βροντοφωνάζουν "ΩΣ ΕΔΩ"! Μια δύναμη, που εμείς οι ίδιοι παραχωρούμε σε άλλους, κατεβάζοντας την Τετάρτη τα στυλό και κλείνοντας κάμερες και μικρόφωνα! Κρίμα!!!!

Κόλαση στην Λιβύη

Λουτρό αίματος σε όλες τις πόλεις

Κατά χιλιάδες συρρέουν στους δρόμους οι διαδηλωτές

ΤΡΙΠΟΛΗ.--

Εκτός ελέγχου είναι η κατάσταση στη Λιβύη, όπου οι συγκρούσεις αντικαθεστωτικών διαδηλωτών με όσες δυνάμεις ασφαλείας έχουν μείνει πιστές στον Μουαμάρ Καντάφι (καθώς φαίνεται να υπάρχει ρήγμα και εντός στρατεύματος) έχουν λάβει διαστάσεις μακελειού. Σύμφωνα με όσα μεταδίδει, κατά κύριο λόγο, το ειδησεογραφικό δίκτυο al Jazeera, το οποίο επικαλείται μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, μόνο χθες στην Τρίπολη οι νεκροί ξεπέρασαν τους 61. Συνολικά, από την περασμένη Τετάρτη εκτιμάται ότι έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 235 άνθρωποι, ενώ οι τραυματίες είναι εκατοντάδες.

Ουδείς έχει σαφή εικόνα για το τι γίνεται εντός της χώρας. Ο γιος του Καντάφι, Σαΐφ αλ Ισλάμ, σε εμφάνισή του χθες το πρωί στην κρατική τηλεόραση, επιβεβαίωσε ότι οι πόλεις αλ Μπάιντα και Βεγγάζη ελέγχονται από αντικαθεστωτικές δυνάμεις. Προειδοποίησε για εμφύλιο, «ποτάμια αίματος» και διάλυση της χώρας (στη βάση των φυλών), αν δε σταματήσουν οι διαδηλώσεις, τονίζοντας ότι το «καθεστώς θα παλέψει μέχρι και την τελευταία σφαίρα, ενάντια σε όλες αυτές τις υπόγειες δυνάμεις, τρομοκράτες, ισλαμιστές, ξένο δάκτυλο κ.λπ.».

Σύμφωνα με τις προαναφερόμενες πηγές, μαχητικά αεροσκάφη βάλλουν κατά των διαδηλωτών στην Τρίπολη, ενώ στα δυτικά τηςδυνάμεις του στρατού έχουν περάσει με την πλευρά των διαδηλωτών. Δύο λιβυκά μαχητικά προσγειώθηκαν στη Μάλτα και οι σμήναρχοί τους ζήτησαν πολιτικό άσυλο, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούσαν να βάλλουν κατά των διαδηλωτών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο Λίβυος εκπρόσωπος στον Αραβικό Σύνδεσμοπαραιτήθηκαν καταγγέλλοντας το μακελειό. Ο αναπληρωτής πρέσβης στον ΟΗΕ ζήτησε την παραίτηση του Καντάφι μιλώντας για «γενοκτονία».

Ο Βρετανός ΥΠΕΞ υποστήριξε ότι ο Καντάφι εγκατέλειψε τη χώρα για τη Βενεζουέλα, αλλά η πληροφορία διαψεύστηκε.

Πυρπολήσεις κτιρίων έχουν αναφερθεί στην πόλη Ζαουίγια, επιθέσεις έγιναν κατά ξένων επιχειρήσεων, στο λιμάνι Ντάρναχ και νοτίως της Τρίπολης. Ξένες επιχειρήσεις απομακρύνουν τους εργαζομένους τους, μεταξύ αυτών και οι πετρελαϊκές, όπως η ΒP. Η τιμή του πετρελαίου έχει εκτοξευτεί.

Εντελώς υποκριτικά, η ύπατη εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής τηςΕΕ, Κάθριν Αστον, ζήτησε επίλυση των προβλημάτων του λαού της Λιβύης μέσω διαλόγου καταδικάζοντας τη βία. Ανάλογη δήλωση έγινε και από την Ουάσιγκτον, που αρκέστηκε να δηλώσει ότι «παρακολουθεί τις εξελίξεις». Φυσικά, αυτή η «αμηχανία» από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχει σχέση με το γεγονός ότι έχουν συμβόλαια δισεκατομμυρίων με το καθεστώς Καντάφι και περιμένουν να δουν πού θα «γείρει η πλάστιγγα».

23-2 -2011 απεργούμε όλοι με το ΠΑΜΕ

Αύριο απεργούμε και διαδηλώνουμε με το ΠΑΜΕ

• Στην Αθήνα, στις 11 π.μ., στην Ομόνοια
• Στη Θεσσαλονίκη, στις 10.30 π.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου

Αύριο οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα σε όλη τη χώρα απεργούν και διαδηλώνουν με το ΠΑΜΕ. Στις συγκεντρώσεις σε 71 πόλεις, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη, κατεβαίνουν με τα λάβαρα των ταξικών συνδικάτων και ομοσπονδιών. Μαζί τους, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, νεολαία και γυναίκες, απαντούν σαν μια γροθιά μέσα από τα ταξικά τους συνδικάτα και τις συσπειρώσεις τους, στην αντεργατική και αντιλαϊκή λαίλαπα. Απαντούν στα κελεύσματα της υποταγής και της ηττοπάθειας, υψώνοντας το δικό τους μέτωπο της απειθαρχίας και της ανυπακοής. Μαζί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ, μπορούν να μετατρέψουν την απεργία σε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα.

Η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα είναι στις 11 π.μ. στην Ομόνοια και στη Θεσσαλονίκη στις 10.30 π.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Κορυφώνονται οι προετοιμασίες

Στο μεταξύ, μέχρι την τελευταία στιγμή, οι ταξικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη για την επιτυχία της αυριανής απεργίας. Η Λαϊκή Επιτροπή Καλλιθέας πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο μαζική εξόρμηση στα μαγαζιά της περιοχής, μοιράζοντας φυλλάδια και με ντουντούκες καλούσε τον κάθε εργαζόμενο και μικρό μαγαζάτορα να συμμετέχει στην απεργία.

Η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου πραγματοποίησε χτες στην Πάτρα, περιοδεία και συζήτηση με τους εργαζόμενους στα πρακτορεία ΑΡΓΩΣ και ΕΥΡΩΠΗ, στην εταιρεία «Τυπογραφικό Χωριό», στην κυτιοποιία «EL PACK». Στη συνέχεια, η αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας προχώρησε σε σύσκεψη με τους εργαζόμενους και το κλαδικό συνδικάτο Τύπου - Χάρτου στην Πάτρα.

Η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο της Αττικής εργαζομένων σεκλωστοϋφαντουργία, ιματισμό και δέρμα συνεχίζουν μέχρι την τελευταία στιγμή την ενημέρωση των εργαζομένων του κλάδου, απευθύνοντας μαζικό κάλεσμα. Σήμερα, προχωρούν σε εξορμήσεις σε μεγάλους χώρους δουλειάς, όπως ATRATIVO, RAXEVSKI, LAPIN, ELITE, ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ, ΜΠΟΥΡΝΑΖΟΣ. Εξορμήσεις γίνονται και στις βιοτεχνίες στη Νέα Ιωνία, αλλά και στα φασονατζίδικα του κέντρου, όπου εργάζονται εκατοντάδες μετανάστες κάτω από άθλιες συνθήκες.

Η Εργοστασιακή Επιτροπή της ΝΟΥΝΟΥ έκανε σύσκεψη το Σάββατο, με θέμα την καλύτερη οργάνωση και κλιμάκωση του αγώνα, τα μέτρα για την επιτυχία της απεργίας. Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στο ρόλο των εργοδοτικών σωματείων στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, στον αγώνα για να εμποδιστούν οι απολύσεις. Με ανακοίνωσή της, καλεί στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ: «Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας . Ξεσηκωθείτε συνάδελφοι, μην περιμένετε να αγωνιστούν άλλοι για εσάς».

Κοινό κάλεσμα συμμετοχής στην απεργία, απευθύνουν, με κοινή ανακοίνωσή τους, οι Γραμματείες ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ και ΜΑΣΣάμου. Ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων Πολιτικών Δημόσιων Υπαλλήλων Αθηνών καλεί τους συνταξιούχους να συμμετέχουν μαζικά στην απεργιακή συγκέντρωση με το ΠΑΜΕ. Το Κλαδικό Συνδικάτο Εργαζομένων Ποτών - Τροφίμων Νομού Αχαΐαςκαλεί τους εργαζόμενους του κλάδου στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Πάτρα, όπως αντίστοιχα καλεί και το Σωματείο Εργατοϋπαλληλικού Προσωπικού της COCA - COLA 3E Πατρών.

Στη Θεσσαλονίκη

Στο πλαίσιο της πανεξόρμησης ενημέρωσης του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας για την απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στις 10.30 το πρωί στο Αγαλμα του Βενιζέλου, σήμερα θα γίνουν πικετοφορίες. Στις 6 μ.μ. στον Εύοσμο και στις 6.30 μ.μ. σε Αμπελόκηπους, Χαριλάου και Τριανδρία.

Χθες πραγματοποιήθηκαν μαζικές εξορμήσεις και πικετοφορίες από το ΜΑΣ, στο κέντρο της πόλης και στην περιοχή της Ευαγγελίστριας. Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου έγινε πανεξόρμηση στα στέκια νεολαίας με σταθμό εξόρμησης την Καμάρα, όπου είχαν στηθεί μεγαφωνικές, από όπου με τραγούδια και συνθήματα, οι νέοι του ΜΑΣ καλούσαν σε ξεσηκωμό.

Στη Θεσσαλία

Στη Λάρισα, κλιμάκια του ΠΑΜΕ και της ταξικής διοίκησης του ΕΚΛ έχουν περιοδεύσει σε δεκάδες εργοστάσια κι άλλους χώρους δουλειάς. Προχτές, Κυριακή, συνελεύσεις πραγματοποίησαν το Συνδικάτο Οικοδόμων, το Σωματείο Εργαζομένων «Καρφούρ - Μαρινόπουλος - DIA», η Ενωση Εργατοτεχνιτών Μετάλλου, το Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Θεσσαλίας. Στη Μαγνησία, συνεχίζονται οι προετοιμασίες του ΠΑΜΕ, προκειμένου να απαντήσουν στο μπαράζ απολύσεων με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κλάδο του μετάλλου, όπου επιχειρήσεις είτε κλείνουν (ΒΙΟΣΩΛ), είτε προχωρούν σε μειώσεις προσωπικού (ΚΟΝΤΙ, ΣΤΑΛΚΟ), είτε βγάζουν τους εργαζόμενους σε διαθεσιμότητα (ΒΕΚ).

• Στην αυριανή πανελλαδική - πανεργατική 24ωρη απεργίασυμμετέχουν οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, διοικητικοί υπάλληλοι, τεχνικοί και τυπογράφοι σε όλα τα ΜΜΕ και τον Τύπο, με αποφάσεις των Ενώσεων και των Ομοσπονδιών τους. Αύριο καμία ενημερωτική εκπομπή και κανένα δελτίο ειδήσεων δε θα μεταδοθεί από την κρατική τηλεόραση και τα ιδιωτικά κανάλια, ενώ μεθαύριο Πέμπτη δε θα κυκλοφορήσει καμία εφημερίδα.

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ

«Μηχανή» κατασκευής εργαζομένων χωρίς μόρφωση και δικαιώματα

Η πολιτική της «Διά Βίου Μάθησης» αφαιρεί το δικαίωμα στη μόρφωση και κατασκευάζει φθηνούς εργαζόμενους - εργαλεία, που θα χρησιμοποιούνται και θα «ανανεώνονται» απ' τους εργοδότες

«

Διά Βίου Μάθηση», τρεις λέξεις στη σειρά που, ως σύνολο, αποκτούν ένα πολύ θετικό φορτίο. Οι τρεις αυτές λέξεις, όμως, είναι το «όνομα» μιας ολόκληρης πολιτικής που φέρνει μια νέα σύνδεση της εκπαίδευσης με την εργασία, με στόχο να σαρώσει κάθε δικαίωμα στη μόρφωση, κάθε δικαίωμα στη δουλειά. Το βάρος που δίνει η κυβέρνηση σε αυτή την πολιτική την έχει οδηγήσει ακόμα και σε μια προπαγάνδα με ποσοστά δημοσκοπήσεων, που εύκολα καταρρίπτεται.

Σε δημοσκόπηση, πριν την πρώτη συνεδρίαση του «Συμβουλίου Διά Βίου Μάθησης και σύνδεσης με την απασχόληση» (ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, Περιφέρειες, Δήμοι κ.ά.) εμφανίζεται ένα ποσοστό 93% που πιστεύει ότι η Διά Βίου Μάθηση στην Ελλάδα χρειάζεται ενίσχυση. Το στοιχείο αυτό επανέλαβε η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, στη συνεδρίαση του Συμβουλίου, για να αποδείξει την καθολική αποδοχή της πολιτικής της κυβέρνησης. Η ίδια η δημοσκόπηση - που παρήγγειλε και δημοσίευσε το υπουργείο Παιδείας - αποδεικνύει το αποτυχημένο επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης: Το 91% συνδέει τη «Διά Βίου Μάθηση» με την ευχαρίστηση που προσφέρει η διαδικασία εκμάθησης πραγμάτων και 84% με την ολοκλήρωση της προσωπικότητας. Οταν, όμως, φτάνουμε στο «κρίσιμο» ερώτημα (πόσο ενημερωμένοι είναι οι εργαζόμενοι για την πολιτική της Διά Βίου Μάθησης) τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά: 37% δηλώνει «όχι και τόσο ενημερωμένο» και το 34% «καθόλου ενημερωμένο». Σύνολο: 71% δεν γνωρίζει!

«Διά Βίου Μάθηση» για ευέλικτο αναλώσιμο εργατικό δυναμικό

Μετά τη δημοσκόπηση που «έπαιξε» σε όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ ήρθε η «τελετή» της πρώτης συνεδρίασης του «Συμβουλίου Διά Βίου Μάθησης και σύνδεσης με την απασχόληση», όπου ο πρωθυπουργός, η υπουργός Εργασίας και η υπουργός Παιδείας είπαν μεταξύ άλλων:

• Γ. Παπανδρέου: «Χρειαζόμαστε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που συνδέεται με την παραγωγή και με πολύ διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα».
• Λ. Κατσέλη: «Ενας νέος που τελειώνει το Πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ θα χρειαστεί στη ζωή του να αλλάξει ίσως επάγγελμα κάτω απ' τις σημερινές συνθήκες τέσσερις και πέντε, αν όχι περισσότερες, φορές. Επομένως, το βασικό ζήτημα που τίθεται για όλους εμάς είναι πώς προετοιμάζουμε τον νέο άνθρωπο, τον εργαζόμενο να προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές που γίνονται».
• Α. Διαμαντοπούλου: «Σε ζήτηση νέων θέσεων εργασίας, ο πιο γοργά αναπτυσσόμενος επαγγελματικός κλάδος σε βάθος δεκαετίας θα αφορά τεχνικούς και συναφή επαγγέλματα και εργαζόμενους στις πωλήσεις. Αυτό σημαίνει πως η χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια θα έχει ανάγκη από επαγγελματίες και τεχνίτες με τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση».

Η Διά Βίου Μάθηση, λοιπόν, δεν είναι απλά μια ενίσχυση της κατάρτισης (όπως γίνεται προς το παρόν με 2 δισ. ευρώ), αλλά μια τελείως διαφορετική αντίληψη για τη σημασία της μόρφωσης και της εκπαίδευσης. Στόχος είναι να θεωρούν «φυσιολογικό» οι εργαζόμενοι ότι θα αλλάζουν πέντε, έξι και επτά επαγγέλματα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η πλειοψηφία των θέσεων εργασίας που έχει ανάγκη η «αγορά» (οι εργοδότες) συνδέεται με μια τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση, η οποία θα μπορεί διαρκώς να ανανεώνεται. Οι όροι «κατάρτιση» και «μάθηση» εξάλλου, επιλέγονται ακριβώς γιατί υποδηλώνουν πρόσκαιρη γνώση που απαξιώνεται γρήγορα.

Με λίγα λόγια, χρειάζονται μια μεγάλη μάζα φθηνού «ευέλικτου» και «αναλώσιμου» εργατικού δυναμικού που δεν ...έχει ανάγκη την ολοκληρωμένη μόρφωση. Αυτό, βέβαια, δεν το λένε, αλλά το μεταφράζουν ως σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της «αγοράς εργασίας». Την «αγορά εργασίας», όμως, δεν την ορίζουν άλλοι απ' τους κεφαλαιοκράτες, οι οποίο επενδύουν με κριτήριο το κέρδος τους. Ανάλογα με τους ανταγωνισμούς τους, τις συμπράξεις τους, τις ζημιές που μπορεί να έχουν θα κατευθυνθούν στον α ή β κλάδο, στην εισαγωγή της α ή β τεχνολογίας κ.α. Οταν γίνονται οι αλλαγές αυτές - μέσα σε μια επιχείρηση, έναν κλάδο, ένα μονοπώλιο - πρέπει να υπάρχει ένα «έτοιμο» και εύκολα επανακαταρτίσιμο εργατικό δυναμικό.

Κυνήγι «πιστοποιητικών» για «εξασφάλιση» της ανασφάλειας!

Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι στήνεται ένας ολόκληρος μηχανισμός «Διά Βίου Μάθησης», που ξεκινάει απ' το σχολείο και φτάνει στο πανεπιστήμιο, στα ΤΕΙ, στις σχολές κατάρτισης, στα ΙΕΚ, σε κάθε δημόσια ή ιδιωτική εκπαιδευτική δομή. Το σχολείο της «αγοράς» που κατασκευάζει η κυβέρνηση δε θα είναι ενιαίο, άλλο πρόγραμμα σπουδών θα έχει το ένα σχολείο και άλλο το διπλανό. Τα βασικά μαθήματα θα διδάσκονται με κριτήριο τις «τοπικές» ιδιαιτερότητες και τη «χρηστική» τους αξία στην «αγορά», ενώ μαθήματα και δραστηριότητες που θα συνδέονται με την επιχειρηματικότητα θα ενισχυθούν ιδιαίτερα.

Στην Ανώτατη Εκπαίδευση τα προγράμματα σπουδών θα μετατραπούν σε προγράμματα ...κατάρτισης (προγράμματα «μενού», σύμφωνα με την υπουργό Παιδείας). Στην πλειοψηφία των σχολών οι απόφοιτοι θα έχουν μια γενική κατάρτιση σε ένα αντικείμενο, η οποία θα μπορεί να αλλάξει με μια επανακατάρτιση, που θα αποδεικνύεται με πιστοποιητικά και βεβαιώσεις. Με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (μια κλίμακα προσόντων που έχει θεσμοθετήσει στο νόμο για τη Διά Βίου Μάθηση η κυβέρνηση) τα πτυχία, οι βεβαιώσεις και τα πιστοποιητικά θα είναι ένα σύνολο (το οποίο διαρκώς θα πρέπει να ανανεώνεται) που θα το κρίνει ο εργοδότης.

Ολη αυτή τη διαδικασία προσπαθούν να την περάσουν ως «ανάγκη της νέας εποχής», ανάγκη επιμόρφωσης του εργαζόμενου κ.ά. Δεν πρόκειται για οργανωμένη επιμόρφωση σε ένα αντικείμενο, αλλά λίγα «μαθήματα» για (υποχρεωτική) αλλαγή ειδικότητας ή επαγγέλματος. Δεν πρόκειται για «ελευθερία επιλογής», αλλά για καταναγκασμό, ώστε να διατηρηθεί ένας μικρός μισθός ή να βρεθεί μια καινούρια σύμβαση. Οι νέοι πρέπει να γνωρίζουν, από νωρίς, ότι άλλο θα σπουδάσουν, με άλλο θα ασχοληθούν και μπορεί να «περιπλανηθούν» (σε όλη την ΕΕ) για ένα μεροκάματο πείνας.

Ατομική «διαδρομή» αμάθειας για ατομική σύμβαση εργασίας

Οι νέοι «όροι» που χρησιμοποιούν δεν είναι καθόλου τυχαίοι. Το δικαίωμα στη μόρφωση μετατρέπεται σε «ευκαιρία» «ατομικής εκπαιδευτικής διαδρομής». Ο καθένας, δηλαδή, θα έχει την προσωπική του ευθύνη για την «εκπαιδευτική» του πορεία. Με τις αναδιαρθρώσεις που προωθούν, δηλαδή, αφαιρούν ό,τι έχει απομείνει απ' αυτή τη λειψή «δημόσια» Παιδεία, που βήμα - βήμα γκρεμίζουν. Δε θα είναι, καν, υποχρέωση του αστικού κράτους η μόρφωση των μαθητών με ενιαία προγράμματα σπουδών. Τα πτυχία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ δε θα έχουν καμία διαφορά από πτυχία κολεγίων, ιδιωτικών ΙΕΚ κ.ά. Θα είναι προγράμματα κατάρτισης και η ουσιαστική επιστημονική γνώση θα περιορίζεται σε έναν πολύ μικρό αριθμό φοιτητών (μέσω των Κέντρων Αριστείας κ.ά.). Μάλιστα, στα πανεπιστήμια θα συμπεριλαμβάνονται και μονοετή και διετή προγράμματα κατάρτισης.

Πρόκειται για πλήρη διάλυση και κατασκευή μιας νέας «Παιδείας», που καμία σχέση δεν έχει με τη μόρφωση, με την επιστημονική γνώση, με την υψηλού επιπέδου τεχνική εκπαίδευση για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Ο καθένας θα κάνει μια «συλλογή» πιστοποιητικών και βεβαιώσεων, την οποία θα κρίνει ο εργοδότης. Μπορεί για ένα διάστημα να σε προσλάβει, λίγο μετά να σε στείλει για επανακατάρτιση (με δικά σου έξοδα) ή να σε απολύσει. Η ατομική «συλλογή» πιστοποιητικών δε θα μοιάζει με καμία άλλη (ακόμα και αν μιλάμε για δύο πτυχιούχους πανεπιστημίων με το ίδιο αντικείμενο). Συνεπώς, η «ατομική εκπαιδευτική διαδρομή» θα φέρει ως απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη τη γενίκευση των ατομικών συλλογικών συμβάσεων. Το «μοντέλο» της «Διά Βίου Μάθησης» είναι σχεδιασμένο (από τα επιτελεία της καπιταλιστικής ΕΕ) για να εξυπηρετεί τα (ευκαιριακά) συμφέροντα των εργοδοτών. Είναι σχεδιασμένο για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η «Διά Βίου Μάθηση» είναι η «διαδρομή» που θα οδηγήσει στην αφαίρεση κάθε δικαιώματος στη μόρφωση και τη δουλειά.

Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ