Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Ο Βασίλης Λεβέντης στον Πάνο Παναγιωτόπουλο(και η πίτσα που τον έφαγε.... )



 
Το 1994, ο Πάνος Παναγιωτόπουλος είχε καλεσμένο στην εκπομπή του "Προφίλ", τον Πρόεδρο της σχετικά νεοσύστατης τότε Ένωσης Κεντρώων. Η προσπάθεια του δημοσιογράφου να γελοιοποιήσειτον πολιτικό ήταν τόσο ξεκάθαρη που την επομένη της εκπομπής τιμωρήθηκε από το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ και έφυγε από τον ΑΝΤ1.
Είναι φανερό ποιος γελοιοποιήθηκε τελικά.
Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος είναι σήμερα υπεύθυνος του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής της Ν.Δ.!!!!

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» - ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ Συνεχίζουν και απαντούν με ενότητα και αγώνα



Στο πλευρό του σωματείου τους στα δικαστήρια βρέθηκαν μαζικά και χθες οι χαλυβουργοί
Αλύγιστοι και αποφασισμένοι όπως ξεκίνησαν πριν από 7 μήνες, σίγουροι για το δίκαιο αγώνα που δίνουν, οι απεργοί χαλυβουργοί έδωσαν την περασμένη Δευτέρα και νέα μαζική αποστομωτική απάντηση στην εργοδοσία και στα τσιράκια της αποφασίζοντας με συντριπτική πλειοψηφία σε νέα Γενική Συνέλευση, να συνεχίσουν τις 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες μέχρι την επαναπρόσληψη των 119 απολυμένων. Μαζικά βρέθηκαν και χθες στα δικαστήρια στην εκδίκαση της αγωγής της εργοδοσίας που αξιώνει η ηρωική και πρωτόγνωρη απεργία - ξεπέρασε ήδη τις 200 ημέρες - να κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική. Την ίδια στιγμή το σωματείο συνέχισε τις πιέσεις προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας ώστε να οριστεί άμεσα νέα τριμερής συνάντηση.
Η κάλπη έδειξε συνέχεια
Η μαζική ΓΣ την περασμένη Δευτέρα, αφαίρεσε και το τελευταίο επιχείρημα του Μάνεση και των ανθρώπων του στην προσπάθειά τους να συκοφαντήσουν τον αγώνα τους, ψηφίζοντας, μετά από ομόφωνη πρόταση του ΔΣ του σωματείου, με μυστική ψηφοφορία. Η απόφαση των χαλυβουργών μέσα από την κάλπη ήταν ξεκάθαρη με 204 ψήφους υπέρ της συνέχισης του αγώνα έναντι 42 κατά, στέλνοντας μήνυμα στην εργοδοσία, ότι δεν πρόκειται να τους διασπάσει.

Οπως σημείωσε μεταξύ άλλων και στην εισήγηση ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του σωματείου: «Ο αγώνας μας έχει στριμώξει σε μεγάλο βαθμό την εργοδοσία. Αυτό φαίνεται από την συμπεριφορά της, από τις σπασμωδικές ενέργειες που κάνει. Η προσπάθειά της να συγκροτήσει πληρωμένο απεργοσπαστικό μηχανισμό, να σαμποτάρει τις αρχαιρεσίες, να συκοφαντήσει μέσω των ΜΜΕ τον αγώνα μας, να αξιοποιήσει την αστυνομία και τα δικαστήρια, δείχνουν αδυναμία, πανικό. Δείχνουν ότι ο αγώνας μας έχει αποτελέσματα. Θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα αν ο Μάνεσης δεν είχε την βοήθεια των απεργοσπαστών, ορισμένοι από τους οποίους δεν το κάνουν αφιλοκερδώς. Το καθήκον μας είναι να συνεχίσουμε και ταυτόχρονα να πάρουμε μέτρα για να δυναμώσουμε την πίεση. Να εξαναγκάσουμε την εργοδοσία να αποδεχτεί τα δίκαια αιτήματά μας».
Αντιφάσεις αποκαλύπτουν σκοπιμότητες
Με καταγραμμένη πλέον αυτή την αποφασιστικότητα, οι χαλυβουργοί βρέθηκαν χθες μαζικά στα δικαστήρια όπου η εργοδοσία προσπάθησε να ποινικοποιήσει τον αγώνα τους. Από την όλη διαδικασία του δικαστηρίου αποδείχτηκε περίτρανα, ότι η εργοδοσία δεν έχει κανένα επιχείρημα και το μόνο που επιδιώκει μετά από 7 μήνες, είναι να τσακίσει τους περήφανους χαλυβουργούς και να δικαιολογήσει τις μέχρι σήμερα 119 απολύσεις και τις συνολικά 180 που έχει ανακοινώσει. Στο πλευρό του σωματείου βρέθηκαν μαζικά οι χαλυβουργοί αλλά και δικηγόροι δεκάδων πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων και της ΓΣΕΕ που έκαναν πρόσθετες παρεμβάσεις.
Η κατάθεση του Διευθυντή της επιχείρησης Δ. Καραγιάννη, με τις αντιφάσεις στις οποίες έπεσε, αποκάλυψε τις σκοπιμότητες της αγωγής της εργοδοσίας. Αφού επικαλέστηκε τα γνωστά επιχειρήματα της εργοδοσίας περί οικονομικής κρίσης, ζημιών, μείωσης παραγωγής κ.ά., όσα ισχυρίζονται δηλαδή οι εργοδότες στο συνεχές κυνήγι της αύξησης της ανταγωνιστικότητας και των κερδών, δεν μπόρεσε να απαντήσει σε συγκεκριμένα ζητήματα που έθεσαν οι συνήγοροι υπεράσπισης. Και ειδικότερα μεταξύ άλλων, γιατί η εργοδοσία επέμενε να υπογράψουν ατομική σύμβαση για 5ωρο-5ήμερο ή εκ περιτροπής εργασία αφού το ζήταγε μόνο για 4 μήνες και προσπάθησε να αποφύγει να αναφέρει ότι αυτό έφερνε μειώσεις εώς 40% στους μισθούς. Υποστήριξε, ότι είχε μειωθεί η παραγωγή από το 2008 αλλά αμέσως μετά παραδέχτηκε, ότι δεν γνώριζε ότι μέχρι την απεργία το χαλυβουργείο δούλευε με εντατικούς ρυθμούς. Οταν ρωτήθηκε μάλιστα γιατί δεν είχαν δοθεί οι καλοκαιρινές άδειες στους χαλυβουργούς, απάντησε ότι ...είχαν πολλές παραγγελίες τον Αύγουστο! Οσον αφορά το ζήτημα που τέθηκε για την άδεια κατασκευής λιμανιού που έλαβε η επιχείρηση, το επιχείρημα που πρόβαλε ότι αυτή είχε ζητηθεί το 2005, καταρρίφθηκε όταν οι δικηγόροι του αποκάλυψαν ότι η τελευταία αίτηση της επιχείρησης έγινε στις 18 Νοέμβρη 2011, δηλαδή ενόσω είχε ξεκινήσει η απεργία!
Ο Παναγιώτης Παπανικολάου, που κατέθεσε αμέσως μετά, κατέρριψε και τα τελευταία εργοδοτικά επιχειρήματα. Οπως τόνισε ομόφωνα από τις 17 Οκτώβρη αποφάσισαν σε ΓΣ ότι θα προχωρήσουν σε απεργία αν γίνουν απολύσεις και για το λόγο αυτό η εργοδοσία είχε εντατικοποιήσει την παραγωγή. Αποκαλυπτικός ήταν καταθέτοντας με στοιχεία το πώς έχει αυξηθεί η παραγωγή από το 2004 όπου όπως τόνισε από 5 χυτήρια των 50 τόνων που έβγαζαν σε μια 8ωρη βάρδια έφτασαν μέχρι την ημέρα της απεργίας να βγάζουν 9 χυτήρια των 70 τόνων το καθένα.
Ξεκάθαρες απαντήσεις έδωσε αμέσως μετά στην κατάθεσή του ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και της ΕΕ της ΓΣΕΕ για τη στήριξη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στην απεργία των χαλυβουργών, γεγονός που ανοιχτά έχει δηλωθεί από την εργοδοσία ότι είναι αυτό που την ενοχλεί περισσότερο. Οπως σημείωσε μεταξύ άλλων, το ΠΑΜΕ παρακολουθεί στενά και εκφράζει την αλληλεγγύη του με κάθε τρόπο στους χαλυβουργούς γιατί ο αγώνας τους αφορά όλη την εργατική τάξη. Το ΠΑΜΕ, σημείωσε, καλεί σωματεία, φορείς, εργαζόμενους κ.ά. να συμβάλουν και να εκφράσουν με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους ενώ όσες εκδηλώσεις έκανε το ΠΑΜΕ εκεί, έγιναν έξω από την πύλη του εργοστασίου.
Οσο συνεχίζεται όμως η λυσσαλέα προσπάθεια της εργοδοσίας να σπάσει τον περήφανο αγώνα των χαλυβουργών, τόσο κλιμακώνεται και η αλληλεγγύη που φτάνει από παντού. Ενδεικτική είναι η απόφαση τουΣωματείου Λογιστών Αθήνας να κάνει δωρεάν τις φορολογικές δηλώσεις των χαλυβουργών ενώ την περασμένη Κυριακή αντιπροσωπεία της ΟΓΕ παρέδωσε 2.000 ευρώ στους απεργούς.

ΠΑΣΟΚ Σταθερά σε ρόλο διώκτη των λαϊκών συμφερόντων



Στα μέτρα του μνημονίου, που υπόσχεται και αυτό να «αναθεωρήσει», προσθέτει κι άλλες μετεκλογικές παροχές στο κεφάλαιο
Πέτρα πάνω στην πέτρα δεν πρόκειται να μείνει για τα δικαιώματα του λαού, αν ο ίδιος, με ισχυρό ΚΚΕ, δε βάλει εμπόδια στα σχέδια κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κυβερνήσεων
Την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και μετά τις εκλογές, με απαρέγκλιτη εφαρμογή του «δημοσιονομικού προγράμματος»σκληρής λιτότητας και τη διατήρηση όλων των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν μισθούς και δικαιώματα, έθεσε ως προϋποθέσεις για την«ανάπτυξη» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλος, την Κυριακή, στη διάρκεια της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου.
Η «σφαγή» των εργαζομένων αποτελεί για το ΠΑΣΟΚ τον «πρώτο» πυλώνα για την «ανάκαμψη» του μεγάλου κεφαλαίου. Ο «δεύτερος», όπως τον παρουσίασε και χτες ο Ε. Βενιζέλος στη διάρκεια της συνάντησής του με τους «κοινωνικούς εταίρους», συνοδεύεται μεταξύ άλλων από εξαγγελίες - δεσμεύσεις για παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και παροχή νέων επιδοτήσεων και προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο.
Τη συνέχιση της ταξικής πολιτικής των μνημονίων και των φιλομονοπωλιακών ρυθμίσεων υπέρ της πλουτοκρατίας, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να την σερβίρει με υποσχέσεις για«υπεύθυνη αναθεώρηση» της δανειακής σύμβασης προκειμένου να υφαρπάσει τη λαϊκή ψήφο.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έθεσε στη συνέντευξη Τύπου σαν δίλημμα των προσεχών εκλογών την «οργανωμένη αναθεώρηση των δυσμενών όρων της δανειακής σύμβασης αντί του τυφλού και καταστροφικού δρόμου της μονομερούς καταγγελίας» του. Ουσιαστικά χρησιμοποίησε τα σενάρια για έξοδο της χώρας από το ευρώ, που επεξεργάζονται τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και προσπάθησε να εκβιάσει και να τρομοκρατήσει τα λαϊκά στρώματα με χρεοκοπία για να υποταχθούν στα σκληρά μέτρα που θα ακολουθήσουν μετά τις κάλπες, με κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή διαχείριση.
Παράλληλα, αξιοποίησε τις τυχοδιωκτικές και παραπλανητικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί «καταγγελίας» του μνημονίου, αλλά με παραμονή στην Ευρωζώνη, για να εμφανίσει σαν μονόδρομο την πρόταση του ΠΑΣΟΚ περί «αναθεώρησης» της δανειακής σύμβασης, με ταυτόχρονη εφαρμογή της!
Κλιμακώνει αντιλαϊκά
Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ο Ε. Βενιζέλος ξεκαθάρισε ότι:
    .«Επιλέξαμε να μειωθεί ο κατώτατος μισθός, γιατί εκεί υπάρχει προοπτική να πάρεις νέους ανθρώπους για μια πρώτη εργασιακή εμπειρία (...) και προκειμένου να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», δήλωσε ο Ε. Βενιζέλος απαντώντας στην ερώτηση του «Ρ» αν το ΠΑΣΟΚ μέσω της «αναθεώρησης» που επαγγέλλεται θα προχωρήσει στην κατάργηση των νόμων (3899/2010 και 4046/2012).
  • Το ΠΑΣΟΚ θα εφαρμόσει στο ακέραιο όλα τα μέτρα του δεύτερου μνημονίου και θα «διαπραγματευτεί» να επιβληθούν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μέχρι το 2017«Η άμεση εφαρμογή της πρότασής μας συνδέεται με τα μέτρα του Ιουνίου. Πρέπει να γίνει άμεσα αποδεκτή η παράταση του χρόνου προσαρμογής. Οταν τα μέτρα απλωθούν στα 5 χρόνια αντί στα 2, όλα μπορούν να γίνουν πιο ήπια, πιο φιλικά», είπε ο Ε. Βενιζέλος.
  • Το ΠΑΣΟΚ θα συνδράμει τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας μετά τις εκλογές που θα εφαρμόσει τις ευρωενωσιακές πολιτικές.«Εμείς θέλουμε να προκύψει μια κυβέρνηση με κορμό την υπεύθυνη κεντροαριστερά», δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη συνέντευξη Τύπου, με συνεργάτες του να σημειώνουν ότι το ΠΑΣΟΚ προκρίνει συνεργασία τόσο με τη ΔΗΜΑΡ, όσο και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν απορρίψει τη θέση του για «μονομερή καταγγελία της δανειακής σύμβασης».
Λίστα στα μέτρα του κεφαλαίου
Εξάλλου, χτες, και σε μια προσπάθεια να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, ο Ε. Βενιζέλος παρουσίασε στα προεδρεία της ΟΚΕ, της ΓΣΕΕ, της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ την «πρόταση έξι σημείων» του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του μνημονίου, εξειδικευμένη με «έξι πρόσθετα μέτρα», τα οποία, όπως ισχυρίστηκε, «θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ενίσχυση του εισοδήματος σε επίπεδο φορολογικό και ασφαλιστικό».
Συγκεκριμένα, πρότεινε:
1. Τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλουν οι εργοδότες κατά 10%. Με στόχο την παροχή ακόμα πιο φτηνών εργατικών χεριών στους μεγαλοεπιχειρηματίες που ταυτόχρονα θα σηματοδοτήσει νέα «αιμορραγία» για τα ασφαλιστικά ταμεία.
2. Αντικατάσταση του ειδικού τέλους ακινήτων με ενιαίο φόρο στα ακίνητα. Ουσιαστικά τα λαϊκά νοικοκυριά θα επιβαρυνθούν με ένα νέο αυξημένο φόρο, στον οποίο θα ενσωματωθεί και το χαράτσι της ΔΕΗ.
3.Διακανονισμούς από τις τράπεζες για τα δάνεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και τις επιχειρήσεις για οφειλές μέχρι 25.000 ευρώ. Ουσιαστικά πρόκειται για παράταση της δανειακής θηλιάς στο λαιμό των λαϊκών στρωμάτων και των αυτοαπασχολούμενων, με τους τραπεζίτες να διασφαλίζουν με ληστρικά επιτόκια την καταβολή των κεφαλαίων και των τόκων.
4. Σταδιακή κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στη βάση μιας δικαιότερης φορολογικής κλίμακας. Αφού το ΠΑΣΟΚ πρώτα επέβαλε το φόρο σε εκατομμύρια εργαζόμενους, προεκλογικά υπόσχεται «σταδιακή κατάργηση», αποφεύγοντας να την προσδιορίσει χρονικά και έχοντας ως δεδομένο ότι η αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος θα ενταθεί με το νέο φορολογικό.
5.Επαναφορά των παλαιών συντελεστών του ΦΠΑ στην εστίαση και στα αγροτικά εφόδια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκτόξευσε τον ΦΠΑ στο 23% από 13% και σήμερα υπόσχεται επαναφορά του σε χαμηλότερα επίπεδα. Πρόκειται για άλλο ένα προεκλογικό πυροτέχνημα. Το ΠΑΣΟΚ έχει νομοθετήσει, βάσει του δεύτερου μνημονίου, αυξήσεις στους χαμηλούς συντελεστές του ΦΠΑ (φάρμακα, τρόφιμα κ.ά.), ενώ ο Ε. Βενιζέλος μέχρι τις εκλογές της 6ης Μάη έλεγε σε όλους τους τόνους ότι δεν μπορεί να «υπάρξει μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ» χωρίς την εξεύρεση «ισοδύναμων μέτρων».
6. Αλλαγές στον «Τειρεσία» ώστε να δίνεται δεύτερη ευκαιρία στις επιχειρήσεις. Την ίδια ώρα που χιλιάδες αυτοπασχολούμενοι καταστρέφονται από τις φιλομονοπωλιακές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, η πρόταση του Ε. Βενιζέλου αποτελεί προκλητικό εμπαιγμό.
Σιγόντο από τους εργατοπατέρες
Ταυτόχρονα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στη συνάντησή του με τους κοινωνικούς εταίρους, επιχείρησε, εμπαίζοντας τους εργαζόμενους, να εμφανίσει τους νόμους για μειώσεις στους μισθούς ως αποτέλεσμα των «πιέσεων» της τρόικας, υποστηρίζοντας ότι «στην προσπάθειά της να μας σπρώξει και να γίνει άμεσα η εσωτερική υποτίμηση των μισθών είχε στοιχεία που τα είχαν δώσει μέλη οργανώσεων που εξυπηρετούν εργοδοτικά συμφέροντα και δικηγορικά γραφεία».
Στη διάρκεια της συνάντησης οι εκπρόσωποι των «κοινωνικών εταίρων», συνδράμοντας την επιχείρηση αποπροσανατολισμού που έχει στήσει το ΠΑΣΟΚ, διέκριναν ότι ο Ε. Βενιζέλος στοχεύει στην «αναθεώρηση» των δεσμεύσεων όρων του μνημονίου. «Δήλωσε ότι θέτει στην πρώτη δέσμη προτάσεων, να αποκατασταθεί το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των συμβάσεων», δήλωσε σ' αυτή την κατεύθυνση ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παναγόπουλος.
Στη συνάντηση δεν προσήλθε ο πρόεδρος του ΣΕΒ συνεχίζοντας το παιχνίδι παραπλάνησης του λαού που έχει ξεκινήσει με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, με 36 αλλαγές ανακοινώθηκαν χτες τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές, ενώ το ψηφοδέλτιο Επικρατείας αναμένεται να ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες.

ΕΥΡΩΖΩΝΗ Η κρίση στην Ισπανία δυναμώνει τους τριγμούς



Οι εξελίξεις μετά την κατάρρευση της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας δείχνει τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης
Οι ουρές των ανέργων στην Ισπανία, μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα, χωρίς μνημόνια
Σε φάση νέας όξυνσης μπαίνουν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί στην Ευρωζώνη, καθώς οι προσπάθειες για τον επιμερισμό των βαρών της κρίσης παράγουν αδιέξοδα και την ίδια στιγμή οι καπιταλιστικές οικονομίες των κρατών - μελών της Ευρωζώνης βουλιάζουν πιο βαθιά στην κρίση. Το κέντρο βάρους στη διαχείριση μετατοπίζεται εκ νέου στην Ισπανία, όπου η επιχείρηση διάσωσης της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας, της Bankia, προκαλεί ισχυρούς τριγμούς στο οικοδόμημα των μονοπωλίων και το ευρώ και βάζει σε δοκιμασία τα όρια της ελεγχόμενης διαχείρισης της κρίσης για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τρεις μέρες μετά, φαίνεται να επικρατεί ασάφεια ως προς τα σχέδια της κυβέρνησης Ραχόι για την ανακεφαλαιοποίηση της Bankia ύψους 19 δισ. ευρώ. Μετά τις διαρροές των τελευταίων ημερών για έκδοση ομολόγων «αλά καρτ», που ουσιαστικά θα εξανάγκαζαν την ΕΚΤ να εμπλακεί στην όλη διαδικασία, η Κομισιόν και η ευρωτράπεζα αντιδρούν, με αποτέλεσμα η Μαδρίτη να αναθεωρεί τον αρχικό της σχεδιασμό. Υπενθυμίζεται ότι στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μ. Ραχόι, δήλωσε ότι η κυβερνητική παρέμβαση για τη διάσωση της τράπεζας δε θα αναγκάσει τη Μαδρίτη να αναζητήσει οικονομική βοήθεια από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη.
Αρχικά, ξένα ΜΜΕ, όπως το «Ρόιτερς», αλλά και οι «Financial Times», επικαλούμενα κυβερνητικές πηγές από τη Μαδρίτη, αποκάλυψαν ότι η Ισπανία θα εξέδιδε ομόλογα τα οποία θα έδινε απευθείας στην Bankia και η τράπεζα θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει ως «εγγυήσεις» για παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ. Με το σχέδιο αυτό, η Μαδρίτη ουσιαστικά απέφευγε τον ακριβό δανεισμό από τις αγορές. Ομως, χτες, υπήρξαν αντιδράσεις τόσο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) όσο και από την Κομισιόν, που δε φαίνεται να βλέπουν με καλό μάτι τη συμμετοχή τους στη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των ισπανικών τραπεζών.
Η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι δεν έχει ακόμα λάβει ενημέρωση από τη Μαδρίτη για τα σχέδιά της προκειμένου να τα εκτιμήσει. Ο Εβ. Νοβότνι, διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αυστρίας και μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, έσπευσε να δηλώσει πως «η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι ευθύνη των εθνικών κυβερνήσεων».
Βαθιά η καπιταλιστική κρίση
Το πρακτορείο «Ρόιτερς» ανέφερε ότι η ανακεφαλαιοποίηση ενδέχεται τελικά να γίνει «με πολλά βήματα».Ενα εξ αυτών θα είναι «η χρήση του FROB, του ταμείου που έστησε η Ισπανία για την ελεγχόμενη αναδιάρθρωση των τραπεζών και το υπουργείο Οικονομικών της Μαδρίτης». «Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι τελικά η Ισπανία θα πάει πρώτα στις αγορές για να βρει χρηματοδότηση». αναφέρει το «Ρόιτερς» και συμπληρώνει: «Αυτή η επιλογή μπορεί να είναι πολιτικά πιο αποδεκτή εκτός Ισπανίας, αλλά θα δημιουργήσει πλεονάζουσα προσφορά ισπανικών τίτλων στην αγορά και κατά συνέπεια αργότερα θα στοιχίσει στα ισπανικά ομόλογα».
Στο πρακτορείο «Bloomberg», εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών της Ισπανίας δήλωσε ανώνυμα ότι η προτιμητέα επιλογή της Μαδρίτης για την ανακεφαλαιοποίηση της Bankia είναι μέσω των αγορών. Μέσα σε πέντε λεπτά από την κοινοποίηση της είδησης, το σπρεντ των ισπανικών ομολόγων διευρύνθηκε στις 5,16 ποσοστιαίες μονάδες, στο ευρύτερο επίπεδο από το 1999. Επισημαίνεται ότι η απόδοση του 10ετούς ισπανικού ομολόγου χτες βρισκόταν στο 6,46%.
Τα στατιστικά στοιχεία ταυτόχρονα επιβεβαιώνουν ότι η ισπανική οικονομία βουλιάζει πιο βαθιά στην ύφεση, γεγονός που αποτυπώνεται και στις λιανικές πωλήσεις, οι οποίες τον Απρίλη κατέγραψαν τη μεγαλύτερη πτώση από την έναρξη της καταγραφής των στοιχείων το 2003. Οι πωλήσεις υποχώρησαν 9,8%, σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του 2011, πτώση που ήταν αρκετά χειρότερη από τις εκτιμήσεις. Πρόκειται δε για τον 22ο διαδοχικό μήνα κάμψης των πωλήσεων.
Η Ευρώπη οφείλει να κινηθεί τάχιστα όσον αφορά στη λήψη μέτρων που θα βοηθήσουν την Ισπανία να μη βυθισθεί στην κρίση, καθώς η τύχη του ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος βρίσκεται επί ξυρού ακμής, δήλωσε χτες η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης, Σοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία, αφήνοντας να διαφανεί η αγωνία που επικρατεί στο κυβερνητικό επιτελείο και συνολικά στην αστική τάξη για τη διαχείριση της βαθιάς κρίσης.
Την ίδια στιγμή οι κυβερνήσεις και τα όργανα της ΕΕ προωθούν τη στρατηγική της «ανάπτυξης με λιτότητα», για να θωρακίσουν την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να παρουσιάσουν έναν «οδικό χάρτη» για μια πληρέστερη οικονομική και νομισματική ένωση, δήλωσε χτες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, εκφράζοντας ουσιαστικά την υποστήριξή του στην εφαρμογή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας και στη στρατηγική της ανάπτυξης με λιτότητα.
«Πιστεύουμε ότι τα κράτη - μέλη, τα οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα στο ευρώ, θα πρέπει να βαθύνουν την ενοποίησή τους για να επιτύχουν μια πλήρη οικονομική και νομισματική ένωση. Είναι πολύ σημαντικό, ακόμα και αν δεν πιστεύει κανείς ότι θα συμβεί άμεσα, να δώσει την κατεύθυνση, το στόχο», ανέφερε κατά τη διάρκεια ομιλίας του. «Είναι σημαντικό και όσον αφορά την εμπιστοσύνη για τις επενδύσεις στη ζώνη του ευρώ»,τόνισε, σύμφωνα με το «Ρόιτερς», o Μπαρόζο.
Σενάρια για το ευρώ
Το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου υποστηρίζει ότι η μέχρι τώρα ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης του ευρώ δεν μπορεί να εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος. Επίσης, εκτός κάθε συζήτησης θεωρεί τις προτάσεις για ευρωομόλογο ή οποιαδήποτε άλλη λύση που θα προκαλούσε πληθωρισμό και προτείνει ένα σχέδιο από 4 σημεία. Πρώτο σημείο είναι η θέσπιση δημοσιονομικού κανόνα που θα επιτρέπει σε κάθε χώρα της ΕΕ να επιτυγχάνει το στόχο της μείωσης του χρέους στο 60% σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ενα δεύτερο σημείο του σχεδίου αφορά στις προϋποθέσεις χρεοκοπίας στις χώρες της ΕΕ. Η ΕΚΤ θα πρέπει να θεσπίσει διαφανή, εφαρμόσιμα και σαφή κριτήρια ώστε σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας χώρας να γίνεται με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο. Προτείνει επίσης τη χρήση πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ για τη στήριξη συγκεκριμένων επενδυτικών έργων σε χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα. Τέλος, θα πρέπει να διασφαλιστεί η μακροβιότητα μεγάλων χρηματοπιστωτικών θεσμών που σε περίπτωση ενδεχόμενης χρεοκοπίας μπορεί να παρασύρουν κι ολόκληρη τη χώρα σε χρεοκοπία.
Ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα συνιστούσε απειλή για την παγκόσμια ευημερία, παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή της στην παγκόσμια οικονομία είναι 0,4%, καθώς οι επιπτώσεις θα έφθαναν έως την Κίνα, αναφέρει δημοσίευμα του πρακτορείου «Bloomberg», το οποίο παραπέμπει σε δηλώσεις αναλυτών διεθνών επενδυτικών ταμείων και τραπεζών.
Μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα προκαλούσε ζημιά στα ενέχυρα, αναφέρει το στέλεχος του Pimco - του μεγαλύτερου ταμείου επενδύσεων σε ομόλογα στον κόσμο - Ρίτσαρντ Κλάριντα, μία άποψη που συμμερίζονται οικονομολόγοι των τραπεζών Bank of America, Merrill Lynch και JP Morgan Chase. Στη χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε να προκαλέσει χρεοκοπίες κρατών της Ευρώπης καθώς και επιδρομές σε τράπεζες, πιστωτικές κρίσεις και υφέσεις που μπορεί να οδηγήσουν περισσότερες χώρες να φύγουν από το ευρώ.

Η αλήθεια που καίει



Γρηγοριάδης Κώστας
Η φτώχεια και η εξαθλίωση του λαού είναι μονόδρομος, δηλώνει με το γνωστό κυνισμό του ο Κ. Μητσοτάκης, καλώντας μάλιστα τα αστικά κόμματα να πουν αυτήν την αλήθεια στο λαό... «Αυτή τη φορά τα πολιτικά κόμματα πρέπει να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό, την πλήρη και σκληρή αλήθεια», τονίζει σε άρθρο του στην κυριακάτικη «Καθημερινή» και σπεύδει να ξεκαθαρίσει ποια είναι αυτή: «Και η αλήθεια είναι ότι επί τρεις δεκαετίες, με μια εξαίρεση την περίοδο 90-93 που κυβέρνησε η ΝΔ, ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας, με δανεικά» και συμπληρώνει: «Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε σε μια σκληρή πραγματικότητα, να κατεβάσουμε δηλαδή το βιοτικό μας επίπεδο. Και αυτό με το σκληρό νόμισμα είναι δύσκολο και επώδυνο». Είναι φανερό ότι η αλήθεια του πρώην πρωθυπουργού είναι η αλήθεια της τάξης που εκπροσωπεί, που θέλει να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στο λαό και γι' αυτό τον καθιστά συνένοχο, διαστρεβλώνοντας βάναυσα την πραγματικότητα. Λέει τη μισή αλήθεια, που είναι χειρότερη από το ψέμα, ο Κ. Μητσοτάκης όταν λέει ότι «θα πέσει το βιοτικό μας επίπεδο». Η αλήθεια είναι ότι θέλουν να φτωχύνουν και να εξαθλιώσουν το λαό, ακριβώς για να μπορέσει να βγει αλώβητη και πιο ενισχυμένη από την κρίση η πλουτοκρατία, της οποίας φυσικά ποτέ δεν κατέβηκε το βιοτικό επίπεδο ούτε εξαιτίας της κρίσης. Ο,τι και αν λέει ο πρώην πρωθυπουργός, εννοείται για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ), δεν μπορεί συσκοτίσει την αλήθεια που καίει: ότι δηλαδή ο λαός δεν ευθύνεται στο ελάχιστο για την καπιταλιστική κρίση και δεν πρέπει να δεχθεί να την πληρώσει. Αντίθετα πρέπει να σαρώσει τους δυνάστες του, δημιουργώντας ένα ρωμαλέο ταξικό κίνημα με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ και τη λαϊκή εξουσία.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Έρευνα-σοκ Unicef: 13 εκατ. παιδιά υποφέρουν στην "πλούσια" Ευρώπη λόγω λιτότητας




Η λιτότητα που επιβάλλεται στους λαούς της Ευρώπης δείχνει το πιο απάνθρωπο πρόσωπό της στα παιδιά, όπως προκύπτει από έρευνα της Unicef. Στην έκθεση, που αποκαλύπτει την έκταση της παιδικής φτώχειας στις προηγμένες οικονομίες του κόσμου, επισημαίνεται ότι περίπου 13 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ (συν την Νορβηγία και την Ισλανδία) στερούνται βασικών αγαθών απαραίτητων για την ανάπτυξή τους. Στην κατάταξη αυτή των 29 χωρών, η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση.
Εντυπωσιακή, δε, σύμφωνα με το in.gr, είναι η σύγκριση μεταξύ ισοδύναμων οικονομικά χωρών: Η Δανία και η Σουηδία παρουσιάζουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά παιδικής αποστέρησης από ότι το Βέλγιο ή η Γερμανία, γεγονός που καταδεικνύει ότι η κυβερνητική πολιτική μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ζωές των παιδιών.
 
«Η έκθεση καθιστά σαφές ότι ορισμένες κυβερνήσεις τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στην αντιμετώπιση της παιδικής αποστέρησης από άλλες», δήλωσε ο διευθυντής του γραφείου ερευνών της Unicef Γκόρντον Αλεξάντερ. «Αυτές με τις καλύτερες επιδόσεις δείχνουν ότι είναι δυνατή η αντιμετώπιση της φτώχειας στις παρούσες οικονομικές συνθήκες. Από την άλλη πλευρά, η αποτυχία να προστατευθούν τα παιδιά από τη σημερινή οικονομική κρίση είναι από τα λάθη που μια κοινωνία μπορεί να πληρώσει πολύ ακριβά» τόνισε.

Στοιχεία που σοκάρουν

Σύμφωνα με την έκθεση, περίπου 13 εκατομμύρια παιδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (συν Νορβηγία και Ισλανδία) στερούνται βασικά αγαθά απαραίτητα για την ανάπτυξή τους. Ταυτόχρονα, 30 εκατομμύρια παιδιά -σε ένα σύνολο 35 χωρών με αναπτυγμένες οικονομίες παγκοσμίως- ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Η έκθεση εξετάζει την παιδική φτώχεια και τις στερήσεις των παιδιών με δύο διαφορετικούς τρόπους: Ο πρώτος τρόπος είναι ο Δείκτης Παιδικής Αποστέρησης, που λαμβάνεται από δεδομένα των Στατιστικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης από 29 Ευρωπαϊκές χώρες. Η έκθεση ορίζει ένα παιδί ως «αποστερημένο» όταν του λείπουν δύο ή περισσότερα αγαθά από ένα κατάλογο 14 βασικών πραγμάτων, όπως τρία γεύματα την ημέρα, ένα ήσυχο μέρος για τη σχολική του εργασία, εκπαιδευτικά βιβλία στο σπίτι ή μια σύνδεση στο Internet.

Τα υψηλότερα ποσοστά αποστέρησης παρουσιάζονται σε χώρες όπως Ρουμανία, Βουλγαρία και Πορτογαλία (με ποσοστά πάνω από 70%, 50% και 27% αντίστοιχα) αν και μερικές πλουσιότερες χώρες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, έχουν ποσοστά αποστέρησης άνω του 10%. Οι Σκανδιναβικές χώρες εμφανίζουν τη χαμηλότερη παιδική αποστέρηση, όλες με ποσοστά κάτω του 3%.
Πιο συγκεκριμένα, στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (0,9%), Σουηδία (1,3%) και Νορβηγία (1,9%) ενώ στις χαμηλότερες, η Ρουμανία (72,6%), Βουλγαρία (56,6%) και Ουγγαρία (31,9%).

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση με 17,2%, αμέσως μετά την Ιταλία (13,3%) και πριν τη Σλοβακία (19,2%). Ειδικότερα, στην Ελλάδα το ποσοστό παιδικής αποστέρησης είναι ακόμη μεγαλύτερο σε μονογονεϊκές οικογένειες από 17,2% αυξάνει σε 24,3%, στις οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο γονέων σε 50,8% και σε οικογένειες μεταναστών σε 42,2%.

Ο δεύτερος τρόπος διερεύνησης της έκθεσης ασχολείται με τη σχετική φτώχεια, εξετάζοντας το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το εθνικό τους «όριο φτώχειας» - που ορίζεται ως το 50% του μέσου διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος. Με αυτόν τον τρόπο η έκθεση της Unicef προσπαθεί να εκτιμήσει ποιο είναι το ποσοστό των παιδιών που υστερούν σημαντικά σε σχέση με αυτό που είναι φυσιολογικό για τις κοινωνίες τους.
 Οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά σχετικής παιδικής φτώχειας, με περίπου 7%. Η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ποσοστά μεταξύ 10% και 15%, ενώ πάνω από το 20% των παιδιών στη Ρουμανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν σε σχετική φτώχεια. Ειδικότερα, στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (4,7%), η Φινλανδία (5,3%) και ηΚύπρος (6,1%) ενώ τις χαμηλότερες καταλαμβάνουν, η Ρουμανία (25,5%), οι ΗΠΑ (23,1%) και η Λετονία (18,8%).
Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 30ή θέση (σε σύνολο 35 χωρών) με 16% και πάλι αμέσως μετά την Ιταλία (15,9%) και πριν την Ισπανία (17,1%). Επιπλέον, στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για τις οικογένειες (επιδόματα - φοροαπαλλαγές - υπηρεσίες) ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι στην προτελευταία θέση της κατάταξης (περίπου 1,1%) μετά τη Μάλτα (1%). Συγκριτικά, η Γαλλία είναι η πρώτη σε αντίστοιχες δαπάνες με 3,7%.
Τα καλά του καπιταλισμού που απολαμβάνουν οι λαοί της Ευρώπης ...!!!

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

ΕΥΡΩΖΩΝΗ: Ενας νέος κύκλος «καταστροφής» έρχεται



Παπαγεωργίου Βασίλης
Τα σφιγμένα χαμόγελα των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην κλασική «οικογενειακή» φωτογραφία της Συνόδου Κορυφής την περασμένη Τετάρτη, δύσκολα έκρυβαν τη μεγάλη ανησυχία, αλλά και την ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις. Ομως, μια ματιά στα τελευταία στοιχεία για την πορεία των οικονομικών δεικτών στις χώρες μέλη της Ε.Ε μπορεί να εξηγήσει τόσο το κλίμα όσο και τις διαιρέσεις που εμφανίζονται στο εσωτερικό της.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ τη Σύνοδο η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία είχαν βγει στις διεθνείς αγορές για να ζητήσουν δανεικά με την πώληση κρατικών ομολόγων. Το αποτέλεσμα ήταν η Γερμανία να αντλήσει 4,56 δισ. ευρώ πουλώντας διετή ομόλογα με μηδενικό επιτόκιο!
Αντιθέτως, τόσο η Ιταλία, όσο και η Ισπανία δανείστηκαν με ιστορικά υψηλά επιτόκια. Το «χάσμα» είναι πασιφανές.
Την ώρα που η Γερμανία δε θα πληρώσει ούτε ένα ευρώ, η Ισπανία καλείται να καταβάλει ετήσιους τόκους 600 εκατ. ευρώ σε διετή ομόλογα 13,5 δισ. ευρώ, με κουπόνι 4,25% και ημερομηνία λήξης τον Ιανουάριο του 2014.
ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ της Συνόδου Κορυφής ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έδωσε στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις του για την πορεία της Ευρωζώνης. Ο ΟΟΣΑ, λοιπόν, διαβλέπει τον κίνδυνο «βαθύτατης ύφεσης» στην Ευρωζώνη, ενώ εκτιμά πως η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα επιβραδυνθεί στο 3,4% φέτος από 3,6% του περασμένου έτους.
Συγκεκριμένα, στην εξαμηνιαία έκθεσή του, ο διεθνής οργανισμός προχωρά σε εκτιμήσεις χειρότερες από εκείνες του Νοεμβρίου και προβλέπει πως η Ευρωζώνη θα γνωρίσει φέτος συρρίκνωση του ΑΕΠ της κατά 0,1% προτού επιστρέψει σε θετικό πρόσημο και ανάπτυξη 0,9% το 2013. Θεωρεί πολύ πιθανόν η ανεργία στην Ευρωζώνη να υπερβεί το 11,1%, που αποτελεί νέο ρεκόρ, και τονίζει πως «υπάρχουν περιθώρια για να επιβραδυνθεί ο ρυθμός μείωσης του χρέους ορισμένων χωρών».
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης σε συνδυασμό με την ανισόμετρη ανάπτυξη των χωρών μελών της Ευρωζώνης, ο ΟΟΣΑ τονίζει πως όταν η Γερμανία θα αναπτύσσεται με ρυθμούς 1,2% φέτος και 2% το επόμενο έτος, η Ισπανία αναμένεται να συρρικνώνεται κατά 1,6% και 0,8% αντιστοίχως.
Ωστόσο, η αντοχή και η διάρκεια της γερμανικής ανάπτυξης δοκιμάζονται αφού στηρίζονται κυρίως στις εξαγωγές, ένα μέγεθος που συναρτάται από την πορεία της γενικής καπιταλιστικής κρίσης.
Σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία η γερμανική οικονομία επεκτάθηκε κατά 0,5% το πρώτο τρίμηνο του 2012, έπειτα από συρρίκνωση 0,2% στο τελευταίο τρίμηνο του 2011 και κατάφερε να αποφύγει την ύφεση χάρη κυρίως στην ανάκαμψη των εξαγωγών. Σε ετήσια βάση, οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι 1,7% και 1,5% αντίστοιχα. Οι εξαγωγές προσέθεσαν 0,9% στο γερμανικό ΑΕΠ.
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων και πλεονάζοντος κεφαλαίου ανοίγει, οι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις. Σε κάθε βήμα αυτής της πορείας αποκαλύπτεται ο ένοχος, ο καπιταλισμός. Σε κάθε βήμα επιβεβαιώνεται ότι η λύση είναι η ανατροπή του.

Ελληνες, η ταξική πάλη και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ*



Μαθητές και μαθήτριες της Ελληνικής Εργατικής Σχολής Οδησσού, Νο 46. Στο κέντρο με το αστέρι στο πέτο, ο διευθυντής της Σχολής Παναγιώτης Τομουλίδης
Μπορεί διαχρονικά ο αντικομμουνισμός να εμφανίστηκε με διάφορα πρόσωπα και προσωπεία («φασιστικά», «δημοκρατικά», ακόμη και «προοδευτικά»), ωστόσο, τα επιχειρήματά του ήταν και παραμένουν ίδια, σάπια σαν και το ίδιο το σύστημα που τα εκτρέφει. Ενα από τα πλέον επαναλαμβανόμενα εξ αυτών τα τελευταία χρόνια έχει να κάνει με τη λεγόμενη «σφαγή των Ελλήνων επί Στάλιν», απόρροια μιας μεταφυσικής σχεδόν «ανθελληνικής εμμονής» της σοβιετικής ηγεσίας έναντι των Ελλήνων της ΕΣΣΔ, που κατέληξε σε «μαζικές εκτελέσεις», «εξορίες» ακόμα και «γενοκτονία» κατ' ορισμένους.
Η ιστορική πραγματικότητα όμως απέχει πολύ από την αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Η πορεία των Ελλήνων της ΕΣΣΔ υπήρξε απόλυτα συνυφασμένη με την πορεία της ταξικής σύγκρουσης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στο πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο. Και στην πορεία αυτή, Ελληνες πρωταγωνίστησαν και στις δύο πλευρές της ταξικής πάλης.
Πριν την Επανάσταση του 1917 υπήρχε ένα πανίσχυρο ελληνικό - κυρίως εφοπλιστικό και εμπορικό - κεφάλαιο, υπήρχαν Ελληνες με μεγάλες εκτάσεις γης, καθώς και πολλοί που ήταν ενσωματωμένοι στην τσαρική διοικητική και στρατιωτική μηχανή με θέσεις ευθύνης. Από την άλλη μεριά, υπήρχαν Ελληνες που εργάζονταν στα μεταλλεία της Ν. Ρωσίας, στα εργοστάσια, τους σιδηροδρόμους και, βεβαίως, στους αγρούς Ρώσων αλλά και ομοεθνών τους γαιοκτημόνων, συχνά κάτω από συνθήκες δουλοπαροικίας. Ακολούθως, η ταξική θέση του καθενός καθόρισε και τη στάση του στην Επανάσταση.
Από τη μια, ενώθηκαν όλοι οι εκπρόσωποι του παλιού, του εκμεταλλευτικού συστήματος που τραντάζονταν συθέμελα από τους επαναστατημένους λαούς της Ρωσίας (αυτούς τους «αγράμματους και άξεστους χωρικούς, στρατιώτες, ναύτες και εργάτες», όπως τους χαρακτήρισε τότε ο Ελληνας έμπορος της Οδησσού Ε. Παυλίδης). Ηταν εκείνοι που στις προβλήτες της Ν. Ουκρανίας υποδέχονταν με φανφάρες τα στρατεύματα των ξένων επεμβασιών, μεταξύ αυτών και 25.000 Ελλήνων, με τους οποίους η κυβέρνηση Βενιζέλου μετείχε στη διεθνή επιχείρηση κατάπνιξης της Επανάστασης.
Από την άλλη, συμπαρατάχθηκαν οι χιλιάδες Ελληνες εργάτες, υπάλληλοι, στρατιώτες και αγρότες, εντασσόμενοι μαζικά στις επαναστατικές διαδικασίες, το κόμμα των Μπολσεβίκων, τις Επαναστατικές Επιτροπές, τον Κόκκινο Στρατό και τα παρτιζάνικα τμήματα που δρούσαν στα μετόπισθεν του εχθρού. Ελληνες ήταν οι «κόκκινοι βαρκάρηδες και ψαράδες» της Κριμαίας ή οι αγρότες του Κουμπάν που μαζί με ομοεθνείς τους και αλλοεθνείς λιποτάκτες του τσαρικού στρατού συγκρότησαν Επαναστατικές Επιτροπές, μετείχαν σε αλλεπάλληλες μάχες και βοήθησαν να εδραιωθεί η Επανάσταση σε μια σειρά περιοχές. Ελληνας ήταν ο Η. Μεταξάς (μπολσεβίκος, επίτροπος του Μπακού) και ο Ο. Αλεξάκης (μέλος της Επαναστατικής Επιτροπής του Κιέβου), ενώ δεκάδες ήταν οι συμπατριώτες τους στην Οδησσό, τη Σεβαστούπολη, το Σοχούμ, το Βατούμ κλπ., που αναδείχθηκαν στα τοπικά σοβιέτ και άλλα όργανα της νέας, εργατικής εξουσίας.
Την περίοδο 1921-1926 το ελληνικό κεφάλαιο, εκμεταλλευόμενο τις ιδιομορφίες της Νέας Οικονομικής Πολιτικής, σημείωσε μια ορισμένη ανάκαμψη, αναπτύσσοντας σημαντική οικονομική δραστηριότητα. Το ίδιο συνέβη και με τους Ελληνες γαιοκτήμονες. Πολλοί μάλιστα από εκείνους που είχαν διαφύγει στο εξωτερικό με την Επανάσταση γύρισαν πίσω. Ταυτόχρονα, οι λαοί της ΕΣΣΔ πολεμούσαν μέσα στις πλέον αντίξοες συνθήκες να οικοδομήσουν τη «Νέα Ιδέα», όπως έγραφε ο Ν. Καζαντζάκης σε ένα από τα πολλά ταξίδια του στη χώρα των Σοβιέτ τη δεκαετία του 1920.
Οι Ελληνες της ΕΣΣΔ - και ιδιαίτερα οι Ελληνίδες - διατηρούσαν ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά ένταξης στο ΚΚ και συμμετοχής στην πολιτική, ενώ είναι απολύτως ψευδές το επιχείρημα ότι δήθεν από αντίδραση η μεγάλη πλειοψηφία αρνήθηκε να λάβει τη σοβιετική υπηκοότητα. Το 1926 μόλις ο 1 στους 5 διατηρούσε την ελληνική υπηκοότητα (κυρίως πρόσφυγες του Πόντου που επιθυμούσαν να φύγουν για την Ελλάδα, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν τους το επέτρεπε υπό το φόβο ότι κουβαλούσαν στις αποσκευές τους το «μικρόβιο του κομμουνισμού»)...
Στο κίνημα της κολεκτιβοποίησης οι Ελληνες αγρότες υπήρξαν πρωτοπόροι. Στην περιφέρεια της Μαριούπολης μάλιστα κατείχαν την πρωτιά στο βαθμό ένταξης στους συνεταιρισμούς, προσεγγίζοντας το 80% πριν καν ξεκινήσει η κολεκτιβοποίηση! Πολλά κολχόζ, αμιγώς ελληνικά ή μεικτά, διακρίθηκαν (το κολχόζ «Βοροσίλοφ» π.χ. κατέκτησε μια από τις πρώτες θέσεις ανάμεσα στα καλύτερα κολχόζ σε ολόκληρη την ΕΣΣΔ). Η αγρότισσα Μ. Παρεσκευοπούλου τιμήθηκε ως Ηρωας της Σοσιαλιστικής Δουλειάς με το παράσημο του «Χρυσού Αστρου», η Π. Αγγελίνα (κατόπιν βουλευτίνα του Ανώτατου Σοβιέτ) αναδείχθηκε σε «Πρωτοπόρο κολχόζνικο», ενώ κατά την Πανενωσιακή Συνάντηση των Πρωτοπόρων στην Αγροτική Οικονομία (Μόσχα, 1936) της απονεμήθηκε το παράσημο «Λένιν».
Την ίδια στιγμή όμως υπήρχαν και Ελληνες γαιοκτήμονες («κουλάκοι») που προσπάθησαν να ξεσηκώσουν τους ομοεθνείς τους κατά της σοβιετικής εξουσίας, που πολέμησαν το κίνημα της κολεκτιβοποίησης με κάθε τρόπο. Ωστόσο, ο αριθμός τους δεν ήταν μεγάλος. Το ίδιο το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών αναφέρει ως «θύματα» της κολεκτιβοποίησης περί τους 300 Ελληνες, «μάλλον ατομισταί», που αποτελούσαν «εν υπαίθρω αληθινήν αριστοκρατίαν».
Υπήρχαν Ελληνες που πήραν ακόμα και τα όπλα κατά των Σοβιετικών; Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η επιστολή του Α. Ελευθεριάδη, που εμπεριέχεται στο αρχείο του ΥΠΕΞ: «Πλην εάν εγώ απηλλάγην εκ των δεινών της Κομμουνιστικής Ρωσίας υπάρχουν εκεί οικογένειαι υποφέρουσι τα πάνδεινα διότι είναι εχθροί του Κομμουνιστικού καθεστώτος. Οι άνθρωποι ούτοι υπό την ηγεσία μου κατ' επανάληψιν εξεγερθέντες κατά τα έτη 1929 και ιδίως κατά τα έτη 1931-1932 έστρεψαν τα όπλα εναντίον των κομμουνιστών, πλην όμως δεν είχον την τύχην να ιδούν τας προσπάθειάς των ευδοκιμούσας».
Το επόμενο διάστημα, οι δυνάμεις της αντίδρασης, οι ηττημένοι της κολεκτιβοποίησης δεν εξαφανίστηκαν, αλλά πέρασαν στο παρασκήνιο, περιοριζόμενοι σε διαβρωτικές, διαλυτικές ενέργειες και αναμένοντας. Τη δεκαετία του 1930 όμως η ΕΣΣΔ βρέθηκε αντιμέτωπη και με νέες προκλήσεις: την άνοδο του φασισμού και τον κίνδυνο ενός ιμπεριαλιστικού πόλεμου. Η λήψη δραστικών μέτρων κρίθηκε τότε απαραίτητη για τη διασφάλιση της εσωτερικής συνοχής και των νότων της ΕΣΣΔ. Τα μέτρα αυτά διαστρεβλώθηκαν όσο τίποτε άλλο, τόσο ως προς το χαρακτήρα όσο και την έκτασή τους. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που έφτασαν στο σημείο να μιλάνε ακόμα και για εθνοκαθάρσεις των μειονοτήτων της ΕΣΣΔ και ειδικά των Ελλήνων...
Και όμως, τα αρχειακά δεδομένα των διώξεων της περιόδου 1936-1939 (γνωστά από το 1993) αποδομούν από τα θεμέλιά τους τέτοιου τύπου ιδεολογήματα, αποδεικνύοντας πως οι διώξεις αυτές δεν είχαν ούτε εθνικό ούτε πολιτικό χαρακτήρα. Αντιθέτως, «τα νέα στοιχεία υποστηρίζουν την άποψη, στην οποία κατέληξαν και άλλες στατιστικές έρευνες και μελέτες άλλων τύπων, πως οι διώξεις στόχευαν στη σοβιετική ελίτ». Επηρέασαν δηλαδή μέλη εθνοτήτων τα οποία ανήκαν στη διοικητική και οικονομική ελίτ (και τα οποία αντιμετώπιζαν κατηγορίες διαφθοράς, κατάχρησης εξουσίας κλπ.), λόγω της θέσης που κατείχαν και όχι εξαιτίας της καταγωγής τους. Ιδιαίτερα δε για «τους λαούς του Καυκάσου», τα αρχειακά ευρήματα δείχνουν πως «ως εθνικές ομάδες επηρεάστηκαν λιγότερο συγκριτικά κατά το 1937-1938». Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται πλήρως όσον αφορά τους Ελληνες και από τα αρχεία του ΥΠΕΞ.
Οι Ελληνες της ΕΣΣΔ απέδειξαν το ποιόν των δεσμών τους με τη σοβιετική εξουσία στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπερασπιζόμενοι με το αίμα τους τη σοβιετική τους πατρίδα, είτε στην πρώτη γραμμή του μετώπου, είτε ως παρτιζάνοι, είτε στα μετόπισθεν στη μάχη της παραγωγής. 13.000 Ελληνες πολέμησαν στον Κόκκινο Στρατό μόνο από τη Γεωργία, πολλοί βρέθηκαν μεταξύ των πρωτοπόρων τμημάτων που μπήκαν νικητές στο Βερολίνο, ενώ 9 τιμήθηκαν με την ύψιστη τιμή του Ηρωα της Σοβιετικής Ενωσης. Υπήρχαν όμως και Ελληνες που πολέμησαν με την άλλη πλευρά, με τους Ναζί (ενδεικτική η περίπτωση του Κ. Κρωμιάδη, του Νο2 στον Εθνικό Στρατό -ΡΟΑ- του Α. Βλασόφ, που πολέμησε δίπλα δίπλα με τους φασίστες επιδρομείς). Ακόμη, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ανέπτυξαν εμπορικές συναλλαγές με τον κατακτητή, ενώ σημαντική μερίδα των Ελλήνων χωρίς σοβιετική υπηκοότητα έμεινε παντελώς απούσα στον αντιφασιστικό αγώνα (ως ξένοι υπήκοοι δεν είχαν την υποχρέωση να στρατευτούν).
Ετσι, όταν το 1949 η σοβιετική κυβέρνηση θα αποφασίσει την υποχρεωτική μετεγκατάσταση όλων των ξένων υπηκόων από τις συνοριακές περιοχές της ΕΣΣΔ υπό το φόβο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου (μεταξύ αυτών 17-34.000 Ελληνες σύμφωνα με τα ελληνικά και σοβιετικά αρχεία και όχι 350.000, όπως ισχυρίζονται κάποιοι), πολλοί θα μιλήσουν και πάλι για «ανθελληνική εμμονή» της ΕΣΣΔ και γενοκτονία...
Τα αντικομμουνιστικά θεωρήματα περί γενοκτονίας των Ελλήνων καταρρίπτονται από την ίδια την αύξηση του πληθυσμού τους στην ΕΣΣΔ, που την περίοδο 1926-1959 ξεπέρασε κατά 10% τον εθνικό μέσο όρο. Εκτός όμως από ποσοτικά καταρρίπτονται και ποιοτικά, από το γεγονός ότι οι Ελληνες της ΕΣΣΔ διέπρεψαν διαχρονικά σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας, στις Επιστήμες, τις Τέχνες, τον Αθλητισμό. Μόνο στο δείγμα «Who is Who» του Θ. Κεσσίδη συναντάμε πάνω από 190 διακρίσεις: 5 Ηρωες της Σοσιαλιστικής Εργασίας, 10 παράσημα Κόκκινης Σημαίας της Εργασίας, 24 παράσημα Λένιν, 15 Κρατικά Βραβεία της ΕΣΣΔ, 12 τίτλους Διακεκριμένων Νομικών, Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων, Αθλητών, Καλλιτεχνών, Εκπαιδευτικών κ.ο.κ.
Στην πορεία λοιπόν οικοδόμησης του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο υπήρξαν Ελληνες που πολέμησαν και στις δύο όχθες της ταξικής πάλης. Οσο μαύρο μελάνι και αν ρίξουν ορισμένοι, η Ιστορία που έγραψαν με τους αγώνες τους οι Ελληνες εργαζόμενοι, οι Ελληνες κομμουνιστές της ΕΣΣΔ, δεν δυσφημείται, δεν πλαστογραφείται και δεν παραγράφεται.
* Για οικονομία χώρου, οι παραπομπές δεν παρατίθενται αναλυτικά. Για λεπτομέρειες βλ. «Οι Ελληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Του
Αναστάση ΓΚΙΚΑ*
* Ο Αναστάσης Γκίκας είναι δρ Πολιτικών Επιστημών, συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ανάπτυξη σε όφελος του λαού



Η ανάπτυξη για την Ελλάδα που επαγγέλλεται η ΕΕ, σύμφωνα με την πρόσφατη άτυπη Σύνοδο Κορυφής, είναι σε τομείς όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, τα δίκτυα και οι υποδομές, ενώ προτεραιότητα δίνεται και στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο συνδυάζει και εμπεριέχει ταυτόχρονα και τους παραπάνω τομείς και κλάδους. Ουσιαστικά ενισχύουν τον τομέα κατασκευών για οδικά έργα προκειμένου να μεταφέρουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα εμπορεύματά τους. Κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει προσωρινά θέσεις εργασίας για την κατασκευή των οδικών δικτύων, αλλά δεν θα είναι μόνιμες θέσεις εργασίας. Και βεβαίως θα επιβάλλουν διόδια πανάκριβα για το λαό.
Αλλά και στους άλλους τομείς αν δούμε, για παράδειγμα κάποια έργα που εξαγγέλθηκαν σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, στο ίδιο συμπέρασμα θα καταλήξουμε. Για παράδειγμα, τα 12 φωτοβολταϊκά πάρκα στη Θεσσαλία, τη Στερεά και τη Δυτική Ελλάδα θα δημιουργήσουν προσωρινά για τα έργα 360 θέσεις εργασίας και μόνο 160 θέσεις μόνιμες. Το αιολικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη θα χρησιμοποιήσει 1.500 εργαζόμενους για την κατασκευή και μόνιμες θέσεις εργασίας 50. Ο σταθμός ηλιακής ενέργειας στο Λασίθι θα χρησιμοποιήσει προσωρινά 650 θέσεις και μόνιμα 70. Αυτή η «ανάπτυξη» θα γίνεται με μισθούς των 400 και 500 ευρώ, ενώ δε δημιουργεί ουσιαστικά θέσεις εργασίας.
Και βεβαίως κουβέντα δε γίνεται για το μεγάλο ζήτημα των κλάδων της βιομηχανίας που μπορούν να αναπτυχθούν με βάση τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, αλλά και της αγροτικής οικονομίας. Να θυμίσουμε ότι πριν η Ελλάδα γίνει πλήρες μέλος της ΕΟΚ, της σημερινής ΕΕ, όχι μόνο ήταν αυτάρκης σε αγροτικά προϊόντα, έχοντας λύσει το διατροφικό της πρόβλημα, αλλά αγροτικά προϊόντα χρησιμοποιούνταν σαν πρώτη ύλη και για τη βιομηχανία, άρα αναπτυσσόταν και βιομηχανική παραγωγή, ενώ έκανε και εξαγωγές. Σήμερα κάνουμε τεράστιες εισαγωγές αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων.
Οι δυνατότητες της Ελλάδας
Ομως η χώρα έχει τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες. Διαθέτει αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει βωξίτη που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία κάθε προϊόντος με βάση το αλουμίνιο. Εχει νικέλιο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα. Εχει ψευδάργυρο, χρυσό. Εχει λευκόλιθο, μάρμαρο, που λόγω της ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά. Διαθέτει λιγνίτη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη της Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο και τον Πατραϊκό κόλπο. Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών. Εχει επίσης δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου.
Η Ελλάδα διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο, εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό. Διαθέτει δυνατότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων και συσκευών.
Επίσης η Ελλάδα είχε, άρα μπορεί να αναπτύξει αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή που να καλύπτει όλες τις διατροφικές της ανάγκες και να κάνει εξαγωγές, αντί να εισάγει. Η Ελλάδα έχει σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας, φασολιών, διαθέτει υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα. Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κλπ. αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Επίσης η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία τροφίμων. Εχουμε πολύ καλής ποιότητας βαμβάκι. Σήμερα όμως, η βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας και ιματισμού φθίνει στην Ελλάδα και τα εργοστάσια του κλάδου κλείνουν, ενώ είναι αναγκαία για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Ο ανταγωνισμός με Κίνα, Ινδία κλπ. καθιστά ασύμφορη την παραγωγή, επομένως, συμφέρει τους καπιταλιστές να επενδύσουν παραγωγικά σε άλλους κλάδους και να εισάγονται στην Ελλάδα τέτοια εμπορεύματα. Ομως ο κλάδος μπορεί να ξεκινά από την παραγωγή βαμβακιού, άρα θα έχουν δουλειά και εισόδημα οι σημερινοί φτωχοί αγρότες. Το ίδιο ισχύει, για παράδειγμα, και για τα εργοστάσια μετάλλου, που τώρα συρρικνώνονται και κλείνουν, ενώ στο μέταλλο υπάρχουν πολλές εφαρμογές για πολλά προϊόντα, για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, που φυτοζωεί... ουσιαστικά δεν υπάρχει. Μπορούμε π.χ. να παράγουμε ζάχαρη από τεύτλα, που να καλύπτει όλες τις ανάγκες, ενώ κλείσανε τα εργοστάσια και εισάγεται η ζάχαρη.
Αλλά για να αξιοποιηθούν όλες αυτές οι δυνατότητες χρειάζεται εργατική λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μετατροπή τους σε εργατική, λαϊκή ιδιοκτησία που με τον κεντρικό σχεδιασμό θα αξιοποιούνται πλήρως όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Τι μπορεί να κάνει ο κεντρικός σχεδιασμός; Να σχεδιάζει την αξιοποίηση για ανάπτυξη όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, ώστε να αναπτύσσονται όλοι οι κλάδοι της βιομηχανίας και της αγροτικής οικονομίας που μπορεί να αναπτύξει η Ελλάδα. Να παράγει και να κατανέμει τα αναγκαία μέσα παραγωγής σ' αυτούς τους κλάδους. Να εκπαιδεύει και να μορφώνει το αναγκαίο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό για την ανάπτυξη της παραγωγής. Να φροντίζει την κατανομή των παραγόμενων προϊόντων για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Να κατανέμει πόρους από την ανάπτυξη για τη δωρεάν ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Πολιτισμό, Αθλητισμό, σε έργα υποδομής - όπως αντισεισμική, αντιπλημμυρική προστασία και λαϊκή κατοικία. Να αναπτύσσει την έρευνα και την επιστήμη με βάση τις λαϊκές ανάγκες.
Βεβαίως, αυτή η ανάπτυξη δε χωρά στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να, γιατί λέμε εργατική εξουσία, λαϊκή οικονομία και αποδέσμευση από Ευρωπαϊκή Ενωση - ΝΑΤΟ. Τότε δε θα αναπτύσσονται σχέσεις σε ανισότιμη βάση, αλλά επωφελείς για το λαό σχέσεις με άλλες χώρες.

Ι.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ «Ανάπτυξη», για να αυξηθούν τα κέρδη



Το σύνθημα «όχι λιτότητα χωρίς ανάπτυξη», που υιοθετούν και στον ΣΥΡΙΖΑ, νομιμοποιεί με τον πλέον ύπουλο τρόπο τη διαιώνιση της λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων
Με αποφάσεις που υποτίθεται ότι θα αφορούν στην ...ανάπτυξη, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι της αφόρητης φτώχειας και της ανέχειας που έχουν προκαλέσει σε εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά. Το θράσος τους, μάλιστα, είναι τόσο μεγάλο, που, ενώ επεξεργάζονται προγράμματα για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων, με στόχο την προώθηση κερδοφόρων επενδύσεων σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, υποστηρίζουν ότι αυτού του είδους τα επενδυτικά σχέδια θα είναι προς όφελος των εργαζομένων, θα ενισχύσουν την απασχόληση και θα συμβάλουν στο ξεπέρασμα της κρίσης. Τίποτα από αυτά δε συμβαίνει.
Τα επιτελεία της ευρω-ενωσιακής πλουτοκρατίας μπορούν να σχεδιάζουν τα σενάρια τους και να λένε ότι το καθένα από αυτά στοχεύει να αναχαιτίσει την οικονομική κρίση και να συμβάλει στην αντιμετώπιση διαφόρων ...καθυστερήσεων, που αποτρέπουν τους επενδυτές να τοποθετήσουν κεφάλαια στην ελληνική οικονομία, ωστόσο το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι να διαμορφώσουν τις νέες, τις αναγκαίες για το κεφάλαιο καινούργιες ισορροπίες, μέσα στις οποίες θα εξασφαλίζονται καλύτεροι όροι κερδοφορίας για όσους κεφαλαιοκράτες καταφέρουν να επιβιώσουν της κρίσης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι είτε με τα μνημόνια, είτε με τις πολιτικές χρηματοδότησης της λεγόμενης ανάπτυξης, απαιτείται ανατροπή όλων των δεδομένων που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε για την εργασία, τις εργασιακές σχέσεις, τις αποδοχές των εργαζομένων, το σύστημα της Κοινωνικής Πρόνοιας, της Υγείας, της Παιδείας, των συντάξεων κ.ο.κ. Σημαίνει ισοπέδωση των πάντων, προκειμένου οι εδώ επιχειρηματίες - και μαζί με αυτούς οι κεφαλαιοκράτες σ' ολόκληρη την ΕΕ - να είναι, λέει, ανταγωνιστικοί με τα κεφάλαια που δραστηριοποιούνται στην Κίνα, στην Ινδία, στο Πακιστάν, αλλά και στη Ρουμανία ή τη Βουλγαρία.
Αυτός είναι ο στόχος τους, γιατί ο άλλος, η αντιμετώπιση της κρίσης, δεν είναι της πρώτης γραμμής. Και δεν είναι, επειδή αυτοί γνωρίζουν καλύτερα και από εμάς ότι, αν δεν προηγηθεί μαζική καταστροφή κεφαλαίων, παραγωγικών εγκαταστάσεων και μέσων παραγωγής, αν δε βγουν στην ανεργία εκατομμύρια εργαζόμενοι και οι υπόλοιποι να εξαναγκαστούν να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί, δε θα υπάρξει ικανοποιητικό κέρδος. Γι' αυτό, άλλωστε, και δε δείχνουν την παραμικρή έκπληξη, όταν οι εκτιμήσεις τους για το βάθος της κρίσης και το χρόνο που αυτή θα διαρκέσει, πέφτουν στο κενό, η μία μετά την άλλη.
Ολοι ξέρουν τα επόμενα μέτρα
Οι αρχικές προβλέψεις των μηχανισμών της ΕΕ, του ΔΝΤ ή του ΟΟΣΑ που έλεγαν ότι η κρίση θα ανακοπεί το 2011, ή το πολύ μέσα στο 2012, μοιάζουν ήδη μακρινό παρελθόν. Οι υπολογισμοί που έκανε ο ΟΟΣΑ, πριν από λίγες βδομάδες, εκτιμούσαν ότι η κρίση θα συνεχιστεί φέτος ολόκληρη τη χρονιά και θα αγκαλιάσει μερικούς μήνες του 2013. Στα μέσα του Απρίλη όμως, όπως προκύπτει από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «Ανάπτυξη για την Ελλάδα», εκτιμάται ότι «η πιθανή επιστροφή σε θετική ανάπτυξη από το 2014 εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα μέτρα που θα ληφθούν τις επόμενες εβδομάδες και μήνες». Κοντολογίς, η Εκθεση λέει ότι η κρίση θα συνεχιστεί και μετά το 2014, αλλά υπάρχει μια περίπτωση αναστροφής, αν παρθούν τα μέτρα που έχουν σχεδιαστεί. Τα μέτρα αυτά είναι πασίγνωστα. Περιέχονται στο δεύτερο μνημόνιο και έχουν περιγραφεί αναλυτικά από τον Λ. Παπαδήμου μια βδομάδα πριν από τις εκλογές της 6ης του Μάη. Κανένας, κύρια εκείνοι που τα υπέγραψαν, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ που κομπορρημονεί ότι τα αποκηρύσσει, δικαιούται να υποστηρίζει ότι δεν ξέρει. Αλλωστε, ακόμα και αν είχαν παραγνωρίσει, μετά τα καραγκιοζιλίκια των τριών με τις διερευνητικές εντολές και τις φραστικές αντιπαραθέσεις τους με τις προβλέψεις του μνημονίου, με προφανή στόχο την εκμετάλλευση των αντιμνημονιακών αισθημάτων των εργαζομένων, οι δικοί τους εταίροι έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους. Ολοι τους, στελέχη της ΕΕ και οι αρχηγοί χωρών της Ζώνης του Ευρώ, υπουργοί και επικεφαλής κομμάτων, εκπρόσωποι του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, Αγγλοι, Ρώσοι, Αμερικάνοι, όλοι τους, με μια φωνή και σε ενιαίο μέτωπο, γραπτά και προφορικά, τους έχουν εξηγήσει ότι δε θεωρούν πως υπάρχουν περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης, εκτιμούν όμως ως «ένα το κρατούμενο» την υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της άτυπης Συνόδου Κορυφής, οι αρχηγοί δηλώνουν πως «θα διασφαλίσουμε ότι τα ευρωπαϊκά ταμεία και εργαλεία θα κινητοποιηθούν, προκειμένου να φέρουν την Ελλάδα στο δρόμο της ανάπτυξης». Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι αν κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι εκδηλώσουν ενδιαφέρον να πραγματοποιήσουν επενδύσεις στην Ελλάδα, τότε θα εξεταστεί το ενδεχόμενο να δοθούν τα αναγκαία για την επένδυση δάνεια, με την προϋπόθεση, όμως, ότι οι επενδύσεις αυτές θα θεωρηθούν ...επιλέξιμες από την ΕΕ. Γιατί, για παράδειγμα, αν ζητηθεί η χρηματοδότηση επενδύσεων που ναι μεν μπορεί να ενισχύουν την παραγωγική βάση της χώρας, να μη συμβαδίζουν όμως με τους γενικότερους προσανατολισμούς της ΕΕ, τότε αυτές οι επενδύσεις δεν πρόκειται να χρηματοδοτηθούν. Τέτοιοι φόβοι όμως δεν υπάρχουν, αφού η ΕΕ έχει φροντίσει να προηγηθεί η δημοσιοποίηση της Ανακοίνωσης - Εκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για την «Ανάπτυξη για την Ελλάδα», όπου με σχετική σαφήνεια περιγράφονται οι επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρονται στη χώρα.
Στο μάτι των πολυεθνικών φαίνεται πως έχουν μπει ταυτόχρονα τομείς όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, τα δίκτυα και οι υποδομές, οι κλάδοι που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με αυτούς, ενώ προτεραιότητα δίνεται και στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο συνδυάζει και εμπεριέχει ταυτόχρονα και τους παραπάνω τομείς και κλάδους.
Οι ...στοχοθετημένες ενισχύσεις
Ξεχωριστή θέση στις επεξεργασίες της ΕΕ, κάτι που δείχνει και τους γενικότερους προσανατολισμούς και το ενδιαφέρον των δυτικοευρωπαϊκών πολυεθνικών, κατέχει ο κλάδος της ενέργειας, τον οποίο προσεγγίζουν και ως τον κλάδο μέσα από τον οποίο θα μπορούσαν να προωθηθούν επενδυτικά σχέδια και σε άλλους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας. Εδώ τα λεφτά είναι πολλά. Η Εκθεση της Κομισιόν, με λόγια λίγα και σταράτα, σκιαγραφεί δεδομένα και προοπτικές. Απελευθέρωση ηλεκτρικής ενέργειας, ροές φυσικού αερίου, πώληση της ΔΕΗ, γεωστρατηγική θέση της χώρας και αγωγοί μεταφοράς καυσίμων, ορυκτά, όλα αυτά λειτουργούν ως μαγνήτης που οδηγεί την Κομισιόν να διαπιστώνει ότι «θα δώσει την ευκαιρία σε επενδυτές του ιδιωτικού τομέα να εισέλθουν σε μια τεράστια νέα αγορά και θα διευρύνει τις δυνατότητες για μεγάλης κλίμακας μείωση των εξόδων, χάρη στην αύξηση της αποτελεσματικότητας που αναμένεται να υπάρξει στις πρώην κρατικές επιχειρήσεις».
Ανάλογες οδηγίες δίνονται για τις μεταφορές, τις υποδομές και τα δίκτυα, για τα οποία η Κομισιόν υποστηρίζει την άποψη ότι «ο τομέας μεταφορών της Ελλάδας έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, με τη σύσταση ρυθμιστικής αρχής σιδηροδρόμων, το άνοιγμα των οδικών εμπορευματικών μεταφορών και την απελευθέρωση της ευκαιριακής μεταφοράς προσώπων με τουριστικά λεωφορεία», ενώ η προώθηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στα πλαίσια του δεύτερου μνημονίου, θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση κερδοφόρων επενδύσεων. Ιδιαίτερη μνεία εδώ γίνεται στα αεροδρόμια και τα λιμάνια, ενώ ζητείται να θεσπιστεί πλαίσιο που «να επιτρέπει σε επιχειρήσεις επιβατικών σιδηροδρομικών μεταφορών της ΕΕ να εισέλθουν στην ελληνική αγορά και με την απλούστευση των διαδικασιών που ισχύουν για την εκτέλεση διεθνών εμπορευματικών μεταφορών».
Ιδιαίτερες προσδοκίες φαίνεται να έχουν οι διάφορες πολυεθνικές από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, που, όπως είναι γνωστό, έχει οριστεί στα 50 δισ. ευρώ, μέχρι το 2015. Η Κομισιόν εκτιμά ότι το πρόγραμμα αυτό, το σχέδιο δηλαδή εκποίησης όλων των επιχειρήσεων και φορέων που ανήκουν στο Δημόσιο, παραχώρησης αεροδρομίων, λιμανιών, φιλέτων γης, ορεινών όγκων κ.ο.κ. «αναμένεται να παράσχει ένα όχημα για την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, να φέρει νέους παίκτες στην αγορά και να ενισχύσει τον ανταγωνισμό, ενώ συγχρόνως αναμένεται να συμβάλει στην αποπληρωμή δημόσιου χρέους»... Εδώ, και μαζί στον κλάδο της ενέργειας συγκαταλέγεται και το Πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ, που δεν είναι τίποτα άλλο από την παράδοση φωτοβολταϊκών και ηλιοθερμικών πάρκων σε 200.000 στρέμματα «καθαρής» δημόσιας γης σε γερμανικές κύρια εταιρείες.
Πυξίδα το επιχειρηματικό κέρδος
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι κάνουν επενδύσεις εκεί που τους συμφέρει. Εκεί που το κέρδος είναι εξασφαλισμένο. Αλλά και η ΕΕ ευνοεί αυτού του είδους τις επενδύσεις, αναπαράγοντας τη βασική αρχή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας στον καπιταλισμό, που λέει ότι και η τελευταία ιδιωτική επένδυση γίνεται με αποκλειστικό σκοπό την απόσπαση κέρδους για τους επιχειρηματίες, χωρίς να παίρνει υπόψη της τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας. Γι' αυτό ακριβώς, ενώ οι απαιτήσεις των εργαζομένων για την κάλυψη των καθημερινών τους αναγκών συνεχώς διευρύνονται, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που προκάλεσε την οικονομική κρίση, έχει ως αποτέλεσμα οι επιχειρηματίες να διακόπτουν τη λειτουργία των μέσων παραγωγής, να κλείνουν παραγωγικές μονάδες, να αφήνουν τα εργοστάσια να ρημάζουν, να οδηγούν εκατομμύρια εργαζόμενους στην ανεργία και δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους στην πτώχευση.
Η «ανάπτυξη», που υποτίθεται θα έρθει με τα κονδύλια της ΕΕ, δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτού του είδους την ανάπτυξη, την ανάπτυξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τις πολιτικές ενίσχυσης της κερδοφορίας και της συσσώρευσης κεφαλαίων, οι εργαζόμενοι τις βίωσαν πολύ καλά τις προηγούμενες δεκαετίες και δεν κέρδισαν τίποτα απολύτως.
Αυτού του είδους τις επιλογές υπηρετούν όλοι εκείνοι που ξεδιάντροπα λανσάρουν το σύνθημα «όχι λιτότητα, χωρίς ανάπτυξη», νομιμοποιώντας την παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και την ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα σε βάρος των εργαζομένων, στο όνομα υποτίθεται της ανάπτυξης. Αυτό κάνουν όσοι στηρίζουν το κεφάλαιο να ξεπεράσει την κρίση προς όφελος των δικών του συμφερόντων. Αυτό κάνει σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μέσα σε λίγες μόνο μέρες, αφού κατάφερε τελικά να προσδώσει απλά ...«πολιτικό χαρακτήρα» στην καταγγελία του μνημονίου, στην πράξη αναζητά στηρίγματα και συνομιλητές στην ΕΕ και στους κόλπους της ολιγαρχίας.
Καμιά συνεργασία με την ΕΕ και τα όργανά της δεν μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκές λύσεις. Κάτι τέτοιο δεν είναι λογικό. Δεν συμβαδίζει με τη φύση, το ρόλο και τη στρατηγική της ΕΕ. Ο μοναδικός δρόμος να διεκδικήσει κάποιος φιλολαϊκές λύσεις από την ΕΕ, είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με τα συμφέροντα που η Ενωση υπηρετεί, της σύγκρουσης με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση και την πλουτοκρατία. Τα προβλήματα που μαυρίζουν καθημερινά τη ζωή μας θα είναι εδώ και μετά τις εκλογές. Τότε που θα συγκροτούν τις κεντροαριστερές ή κεντροδεξιές κυβερνήσεις του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να μετρούν τα τραύματά τους, θα πασχίζουν να βρουν διέξοδο και στήριγμα για να προχωρήσουν μπροστά. Μοναδικό αντίπαλο δέος στην εξουσία του κεφαλαίου, αντίβαρο στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται, στήριγμα στους αγώνες για μια πραγματικά ανθρώπινη ζωή, αποτελεί το ΚΚΕ. Η πρόκληση μας αφορά όλους. Στις 18, ΚΚΕ ενισχυμένο στη Βουλή και στο Λαό.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ


εφημερίδα ριζοσπάστης 

Με τα μυαλά στα κάγκελα.... Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ ..





Τρεις βδομάδες μείνανε ως τις 17 Ιουνίου και τα μυαλά σκορπίζουνε, ένα πράμα χύμα, μια φριχτή στην όψη και στη γεύση ομελέτα πετιέται στο τραπέζι των πεινασμένων κι άνεργων της πατρίδας. Εκείνο το γηπεδικό «και τα μυαλά στα κάγκελα» σύνθημα βρήκε την τέλεια εφαρμογή του στην προεκλογική πολιτική σκηνή. Κι όποιος προσπαθεί να σταθεί με τη σοβαρότητα και τα ντοκουμέντα, που απαιτούν οι περιστάσεις, λιντσάρεται φραστικά και όπου να 'ναι και δραστικά σε λίγο, γιατί χαλάει την ψευδαίσθηση ότι κάτι σπουδαίο τρέχει.
Τρέχει. Οδυνηρά και αποτρόπαια για τις μάζες των εργαζομένων στην Ελλάδα και τον κόσμο. Μυρίζει μπαρούτη και χνώτο πείνας. Ο πλούτος βγήκε παγανιά και θερίζει ζωές, ιστορίες, σύμβολα, ξεριζώνει ό,τι εμφανίζεται εμπόδιο στο φαγοπότι του. Οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού άλλαξαν. Οχι επειδή το ματς δεν είναι στημένο. Αλλά επειδή ο σύμφυτος της κρίσης χουλιγκανισμός, εκείνο το κουβάρι ανθρώπων που πιάνονται στα χέρια για αλλότρια συμφέροντα κι ύστερα προσπαθούν να ξεχωρίσουν τα δάκρυα απ' τον ιδρώτα και τα σάλια απ' το κάτουρο του φόβου, πέρασε στην πολιτική και προσαρμόστηκε τόσο γρήγορα, σαν έτοιμος από καιρό. Ο κόσμος καίγεται και οι πολιτικολογούντες φτύνουν τα τσόφλια.
Οταν στην Ελλάδα του 2012 οι νεοδημοκράτες διεκδικητές του μπόνους των 50 εδρών αποκαλούν «νεομπολσεβίκους» τους συριζαίους, ο Τράγκας στήνει ΕΑΜ στο διαδίκτυο, οι Πλεύρηδες εμφανίζονται ως νέοι Ατρείδες με σφαγμένη Ιφιγένεια τον Καρατζαφέρη, ο Καμμένος πυρπολεί της αχλάδας την ουρά στη ναυμαχία της φρουτιέρας, τα χρυσά αυγά παραβράσανε για να θυμίζουν πέτρες στις γειτονιές κι οι συνιστώσες μαζεύουνε τις φιγούρες απ' την τράπουλα κι έχουν τον Αλέξη μη στάξει και μη βρέξει για να πάρουν την παρτίδα πρέφας πριν τους πάρουν πρέφα, ο λαός δε θα μπερδέψει το θέλω και τη θέση με το θέαμα; Θα το μπερδέψει. Κι ως ένα βαθμό συνειδητά κι εκδικητικά, σαν παιδί που σπάει τα παιχνίδια του και φτύνει τις κλεμμένες καραμέλες. Δύσκολο το σταυρόλεξο και συλλαβίζοντας η λύση. Κι αν δεν λυθεί το μουντζουρώνεις και το σκίζεις το χαρτί.
Αλλά, που να πάρει, στην Ευρώπη είμαστε, προς τη η έκπληξη; Στο νέο μεσαίωνα και το κυνήγι μαγισσών - εργατών, ο πολιτικός αγώνας για την πλέμπα έτσι γίνεται αιώνες τώρα και προσφάτως πιο επικοινωνιακά. Με ζωγραφισμένες γελάδες και μοσχάρια με την ευγενική χορηγία της σύγχρονης διανόησης (;), με κωλοδάχτυλα στα αγάλματα του κάλλους τυπωμένα στα εξώφυλλα και με θρήνους για τα διάσημα θύματα των ναρκωτικών, ώστε να θάβονται βιαστικά και ήσυχα τα πρεζόνια στις γειτονιές του κόσμου.
Οι μισοί Ευρωπαίοι εργαζόμενοι δε θα κάνουν διακοπές φέτος γιατί δεν μπορούν και θα φταίει και γι' αυτό το ΠΑΜΕ κι οι ναυτεργάτες κι οι «παλαιομπολσεβίκοι» του ΚΚΕ που δε θέλουν να κυβερνήσουν την Κόλαση. Η λούμπεν μεγαλοαστική ευρωτάξη θέλει και λούμπεν πολιτική παράσταση για να ξανακερδίσει. Κι όσοι μιλάνε για ενότητα αυτής της επικείμενα και πιθανά κυβερνώσας αριστεράς, που κατέρχεται στο κοίλον με σενάριο οπορτουνισμού, θέλουν το ΚΚΕ λοφίο στην περικεφαλαία τους. Κάτι σαν οικόσημο που δείχνει την καταγωγή και κρύβει την ενσωμάτωση και την προσαρμογή. Λοφίο δε θα γίνουμε. Ερχεται σφαγή. Κι όταν θα αποκοπεί κι η κεφαλή απ' την αμείλικτη αποκάλυψη της ζωής ότι άλλο η διαχείριση κι άλλο η παραγωγή λαϊκής πολιτικής, τότε τα λοφία θα γίνουν τρόπαια. Σαν τα βαλσαμωμένα ζώα πάνω απ' τα τζάκια των αποικιοκρατών κυνηγών. Κάθε ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ είναι μαχαίρι στη ζώνη του καθενός και της καθεμιάς που παλεύει στα εργασιακά σκοτάδια. Είναι αντίδοτο στο φάρμακο - φαρμάκι των θεσμών, των εσμών και των αέρηδων. Θα μας κρατήσει όρθιους όχι μόνον σ' αυτήν αλλά και στις άλλες μεγάλες μάχες της επόμενης μέρας. Κι άοπλοι δε θα μείνουμε. Ο ανεφοδιασμός των απηυδισμένων πολιτών εργατών σε ηθικό, το προεκλογικό και μετεκλογικό μέλημά μας.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Αναπαράσταση της δολοφονίας του Γρ. Λαμπράκη




Με ανακοίνωσή της η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη
 Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζει κριτικά την πρωτοβουλία
Θεατρικό αφιέρωμα με τίτλο «Δράση Ζ» στον Γρηγόρη Λαμπράκη, παρουσιάζει σήμερα το ΚΘΒΕ, κρατώντας «αυστηρές αποστάσεις από την πολιτική διάσταση» της υπόθεσης, όπως αναφέρει ο καλλιτεχνικός διευθυντής Σ. Χατζάκης.
Θα ξεκινήσει στις 8 μ.μ. (στη συμβολή των οδών Ερμού και Βενιζέλου), όπου βρίσκεται το μνημείο Γρηγόρη Λαμπράκη. Η εκδήλωση θα παρουσιαστεί, σε σύλληψη Γρηγόρη Καραντινάκη και σκηνοθετική επιμέλεια Γιάννη Ρήγα. Ο συγγραφέας Β. Βασιλικός θα διαβάσει αποσπάσματα του βιβλίου του «Ζ». Από οθόνες θα προβάλλονται πλάνα της ομώνυμης ταινίας του Κ. Γαβρά. Θα μιλήσουν ο γιος του αγωνιστή, Γρηγόρης Λαμπράκης, ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Γιώργος Ρωμαίος και θα διαβαστεί χαιρετισμός του Κ. Γαβρά.
Θα ακολουθήσει θεατρόμορφη αναπαράσταση των γεγονότων της ημέρας εκείνης από ηθοποιούς του ΚΒΘΕ, σπουδαστές της Δραματικής Σχολής και εθελοντές. Στη συνέχεια, μια συμβολική πορεία, με κεριά, προς τις οδούς Βενιζέλου και Εγνατία, θα καταλήξει στην είσοδο του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, όπου ο Γρηγόρης Λαμπράκης εξέπνευσε τέσσερις ημέρες μετά την επίθεση.
Στη διάρκεια της διαδρομής, επί της Εγνατίας θα γίνουν δύο στάσεις: μία στάση -φόρος τιμής στο βουλευτή της ΕΔΑ Γιώργο Τσαρουχά (που δέχτηκε επίσης επίθεση την ίδια ημέρα) και μία ακόμη στάση για να ακουστεί το τραγούδι «Μέρα Μαγιού», από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου με το οποίο, πάνω από 500.000 κόσμου, συνόδευσαν τη σορό του Γρηγόρη Λαμπράκη στην κηδεία του.
H ΕΔΥΕΘ
Κριτικά αντιμετωπίζει την πρωτοβουλία αυτή η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ). Με ανακοίνωσή της σημειώνει: «Είναι θετική η απόφαση του ΚΘΒΕ να οργανώσει ειδική εκδήλωση αφιερωμένη στον Γρηγόρη Λαμπράκη. Είναι καλό και αναγκαίο ένα πνευματικό ίδρυμα της πόλης να εντάσσει στη δράση του έργα, τα οποία αφορούν τους κοινωνικούς αγώνες του λαού μας και τις βαριές θυσίες που έχει κάνει. Ομως, θεωρούμε ότι είναι λάθος να κρατήσουμε "αυστηρές αποστάσεις από την πολιτική διάσταση", δηλαδή από το πραγματικό νόημα της θυσίας των δύο αγωνιστών. Και τούτο γιατί αυτοί έπεσαν μαχόμενοι για μια καινούρια κοινωνία, για το νέο κόσμο της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας των ανθρώπων, ενάντια στην κοινωνική καταπίεση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Γιατί, αυτή η εκμετάλλευση είναι η μήτρα που γεννά τους πολέμους, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Γιατί μόνο απαλλασσόμενη από αυτήν, θα μπορέσουν η ανθρωπότητα και οι λαοί να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τους πολέμους, να εδραιώσουν μία δίκαιη και σταθερή ειρήνη».
Η ΕΔΥΕΘ θυμίζει ότι «ο Γρηγόρης Λαμπράκης δεν αποτελεί απλά "ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης", όπως παρουσιάζεται. Ο Λαμπράκης τη στιγμή της δολοφονίας του ήταν, εκτός από βουλευτής της ΕΔΑ, πρωτοπόρος αγωνιστής του μαχόμενου, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ειρήνης - Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), αγωνιστής ενάντια στην κοινωνική καταπίεση και εκμετάλλευση.
Πρωτοπόρος λαϊκός αγωνιστής ήταν, επίσης, κι ο άλλος τιμώμενος στην εκδήλωσή, ο Γιώργης Τσαρουχάς, βουλευτής κι αυτός της ΕΔΑ, στέλεχος του παράνομου τότε Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Γραμματέας τηςΚομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, κατά τη δολοφονική εξόντωσή του. Στάθηκε αλύγιστος στα μπουντρούμια της κρατικής ασφάλειας.
Τη θυσία του Γρηγόρη Λαμπράκη η ΕΕΔΥΕ δεν έπαψε να την τιμά από τη στιγμή της δολοφονίας του μέχρι και σήμερα.
Τέλος, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε, ότι ο άλλος γιος του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο Γιώργος Λαμπράκης, ακολουθεί επάξια τα βήματα του πατέρα του, συμμετέχει δραστήρια στους λαϊκούς αγώνες, στο ταξικό - συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς και στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ειρήνης, μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ, της οποίας είναι και Αντιπρόεδρος», καταλήγει η ανακοίνωση της ΕΔΥΕΘ.



εφημερίδα ριζοσπάστης 

Ανακοίνωση για τον «χρυσαυγίτη - αστυνομικό»



Ανακοίνωση εξέδωσε η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας με αφορμή χτεσινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» και άλλων μέσων ενημέρωσης σχετικά με τα επεισόδια στην Πάτρα έξω από την «Πειραϊκή Πατραϊκή». Θυμίζουμε ότι ομάδα «χρυσαυγιτών» και άλλων φασιστοειδών επιχείρησε να επιτεθεί και να διώξει τους μετανάστες που ζουν στο χώρο.
Σύμφωνα με βίντεο που δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο, ο κρανοφόρος επικεφαλής της πορείας των «χρυσαυγιτών» που κατευθύνονταν στην «Πειραϊκή Πατραϊκή», στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια επεισοδίων, βρέθηκε μαζί με αστυνομικούς των ΜΑΤ πίσω από κλούβα της αστυνομίας.
Στην ανακοίνωση της ΓΑΔΠ Δυτικής Ελλάδας αναφέρεται:
«Σχετικά με σημερινά δημοσιεύματα σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που αφορούν καταγγελίες για "Χρυσαυγίτη Αστυνομικό" στα επεισόδια της Πάτρας, προχθές, έξω από το εργοστάσιο της Πειραϊκής-Πατραϊκής, ανακοινώνεται ότι:
  • Το πρόσωπο αυτό ουδεμία σχέση έχει με την Αστυνομία.
  • Οπως προέκυψε, από τη μέχρι τώρα αστυνομική έρευνα, μετέβη στο σημείο, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί στον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων για τη στάση της αστυνομίας έναντι των συγκεντρωμένων και εκείνη τη στιγμή πήραν έκταση τα επεισόδια.
  • Οι δυνάμεις που βρισκόντουσαν στο σημείο είχαν μεταφερθεί εκεί από την Ακαρνανία για ενίσχυση των τοπικών αστυνομικών δυνάμεων και το άτομο δεν ήταν γνωστό σε αυτούς, ούτε κατ' όψη.
  • Οπως διαπιστώθηκε, από τη διενεργούμενη έρευνα, πρόκειται για υποψήφιο Βουλευτή της Χρυσής Αυγής στην Πάτρα.
  • Για τα επεισόδια διενεργείται προανάκριση, υπό την εποπτεία Εισαγγελέα».
Επιβεβαιώνεται λοιπόν ότι είναι στέλεχος της «Χρυσής Αυγής». Οπως επίσης και το ότι στη συνέχεια βρέθηκε μαζί με τους αστυνομικούς. Κι αν όπως λέει η ανακοίνωση «ουδεμία σχέση έχει με την αστυνομία», πώς εξηγείται το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος που ήταν επικεφαλής της ομάδας που επιτέθηκε στους αστυνομικούς, αντί να συλληφθεί -όπως είναι πρακτική της αστυνομίας- βρίσκεται δίπλα δίπλα με τους αστυνομικούς σαν να μην τρέχει τίποτα; Εχουμε ξαναπεί ότι είναι πολλά τα παραδείγματα συνεργασίας φασιστοειδών με αστυνομικούς. Απλά από αυτό επιβεβαιώνεται άλλη μία φορά...

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ FRONTEX Επιβεβαιώνει ότι οι μετανάστες είναι εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα


«Η Ελλάδα συνήθως δε θεωρείται ο τελικός προορισμός για τους παράνομους μετανάστες που εισέρχονται στην ΕΕ μέσω των ελληνοτουρκικών συνόρων. Οι περισσότεροι σχεδιάζουν να ταξιδέψουν σε άλλα κράτη μέλη, είτε αμέσως είτε αφού συγκεντρώσουν επαρκή μέσα και πόρους για να χρηματοδοτήσουν τη συνέχιση του ταξιδιού τους».
Τα παραπάνω τονίζει ο FRONTEX στην «Ετήσια Ανάλυση Κινδύνων για τα Δυτικά Βαλκάνια 2012», ειδικά στο κεφάλαιο «Κίνδυνος μεγάλων και συνεχών δευτερευουσών κινήσεων από την Ελλάδα προς τα Δυτικά Βαλκάνια». Αναφέρεται σε όσους μπαίνουν στην ΕΕ μέσω Ελλάδας και ακολούθως ψάχνουν τρόπους να συνεχίσουν το ταξίδι τους για άλλο κράτος - μέλος που είχαν εξαρχής τελικό προορισμό.
Ουσιαστικά, επιβεβαιώνεται το ΚΚΕ που χρόνια τώρα τονίζει ότι η τεράστια πλειοψηφία των μεταναστών δε θέλει να μείνει. Θέλουν να ταξιδέψουν αλλού στην ΕΕ, μα εγκλωβίζονται εδώ εξαιτίας Συνθήκης Σένγκεν και Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ (που ψήφισαν, στήριξαν, ανέχτηκαν χρόνια πολλά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου).
Αναγκάζονται οι μετανάστες να στοιβαχτούν σε γειτονιές της Αθήνας, σε παραγκουπόλεις σε Πάτρα και Ηγουμενίτσα (λιμάνια «πύλες» εξόδου), ψάχνοντας να αποδράσουν από τις ελληνικές αρχές συνοριοφύλαξης για άλλη χώρα της ΕΕ.
Ανακούφιση στο πρόβλημα αποτελεί η θέση που διατυπώνει το ΚΚΕ από το 2003, προτείνοντας μεταξύ άλλων έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων για όλους τους μετανάστες/πρόσφυγες που θέλουν να φύγουν (η μεγάλη πλειοψηφία τους) δίνοντάς τους δυνατότητα να ταξιδέψουν νόμιμα στις χώρες για τις οποίες ξεκίνησαν από τον τόπο τους. Η μόνη άμεση και ρεαλιστική λύση που όμως απαιτεί απειθαρχία σε ευρωενωσιακή νομοθεσία και συνθήκες.
Τα δρομολόγια από Ελλάδα γι' αλλού
Διευκρινίζει χαρακτηριστικά η Ανάλυση του FRONTEX: «Ουσιαστικά, οι μετανάστες έχουν τρεις κύριες επιλογές για να βγουν από Ελλάδα και να φθάσουν σε άλλα κράτη μέλη:
Α) Από αέρα και με πτήση εντός της ζώνης Σένγκεν.
Β) Με πλοίο σε δρομολόγιο εντός της ζώνης Σένγκεν για Ιταλία (σ.σ. έτσι μαζεύονται Πάτρα, Ηγουμενίτσα).
Γ) Από τη στεριά, μέσω των Δυτικών Βαλκανίων ή της Βουλγαρίας.
Τα πλεονεκτήματα των επιλογών Α και Β είναι η αμεσότητα και ταχύτητα. Ωστόσο, εάν ανιχνευθούν οι λαθρομετανάστες κινδυνεύουν να επιστραφούν στην Ελλάδα (...) Στη διάρκεια του 2011 αυξήθηκαν οι μετανάστες που προσπάθησαν να φύγουν διά της χερσαίας οδού, δεδομένου ότι έγινε δυσκολότερη η έξοδος από Ελλάδα με πλοίο ή αεροπλάνο (...) οι αλβανικές αρχές σημειώνουν ότι όλοι οι μη Ευρωπαίοι παράνομοι μετανάστες που ήρθαν στην Αλβανία από Ελλάδα, το έπραξαν αφού τελικά εγκατέλειψαν την προσπάθεια να φτάσουν Ιταλία με πλοίο που εκτελεί δρομολόγιο εντός της ζώνης Σένγκεν» (από Πάτρα ή Ηγουμενίτσα).
Ο FRONTEX παραθέτει κι άλλα τέτοια δρομολόγια προς κεντρική/δυτική Ευρώπη, π.χ. μέσω Σερβίας, Κροατίας, Μαυροβουνίου, Σλοβενίας. «Οι μετανάστες έχουν συνήθως χειρόγραφους χάρτες που δείχνουν λεπτομερώς τη διαδρομή από Ελλάδα προς Ουγγαρία, Σλοβενία, Αυστρία ή παραπέρα για άλλα κράτη μέλη». Παραθέτει τέτοιους χάρτες που απέσπασαν από συλληφθέντες μετανάστες, και φωτογραφίες «λαθρομεταναστών» να περνούν τα σύνορα από Ελλάδα προς Αλβανία. Μιλά για αύξηση αφίξεων μεταναστών και στη Ρουμανία: «(...) η αύξηση οφείλεται αποκλειστικά σε δευτερεύουσες μετακινήσεις μη Ευρωπαίων μεταναστών από την Ελλάδα, ιδίως αραβόφωνων». Ακόμα, ότι αυξήθηκαν οι περιπτώσεις μεταναστών που προσπαθούν να ταξιδέψουν από Ελλάδα προς κεντρική/δυτική Ευρώπη κρυμένοι σε φορτηγά. Σκιαγραφόντας τα κυκλώματα διακινητών αναφέρει π.χ. ότι οι συλληφθέντες διακινητές στα σύνορα Σερβίας/ΠΓΔΜ «όλοι προέρχονταν από κράτη μέλη της ΕΕ με στόχο να μεταφέρουν λαθρομετανάστες από Ελλάδα απευθείας στα κράτη μέλη που είχαν τελικό προορισμό».