Κυριακή 12 Μαΐου 2013

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ Γενικές εκλογές με φτώχεια, ανεργία και ανέχεια στα ύψη



Από τις θυελλώδεις διαδηλώσεις του περασμένου Φλεβάρη για τους λογαριασμούς-φωτιά του ηλεκτρικού ρεύματος...
Εγκλωβισμένοι στα ψευτοδιλήμματα των κομμάτων της αστικής τάξης και των μονοπωλίων που εκμεταλλεύονται τον πλούτο και το μόχθο του λαού παραμένει η μεγάλη πλειοψηφία των περίπου 6.800.000 Βούλγαρων ψηφοφόρων που καλούνται σήμερα στις κάλπες για να εκλέξουν νέα 240μελή Βουλή και κυβέρνηση.
Οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις έφεραν πρώτο, έστω και με μικρή διαφορά, το κεντροδεξιό κόμμα GERB («Πολίτες για την Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη της Βουλγαρίας») του πρώην πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος εξαναγκάστηκε στις 20 του περασμένου Φλεβάρη σε παραίτηση έπειτα από τις θυελλώδεις, λαϊκές διαδηλώσεις με αφορμή τους υπέρογκους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και τις συνεχείς πολιτικές λιτότητας που είναι άρρηκτα δεμένες με τη στρατηγική αφαίμαξης των λαών από τους πλουτοκράτες και τα μονοπώλια της ΕΕ. Σφυγμομέτρηση της «Alpha Research» έφερνε, πριν 10 μέρες, πρώτο κόμμα το GERB με33%, δεύτερο το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (BSP) με 28%, τρίτο το Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών (CDPS) της τουρκικής και μουσουλμανικής μειονότητας με 10%, τέταρτο το ακροδεξιό κόμμαATAKA με 7,5%, πέμπτο και οριακά στη Βουλή το δεξιό κόμμα Βουλγαρία για τους Πολίτες της πρώην επιτρόπου της Βουλγαρίας στην ΕΕ Μεγκλένα Κούνεβα με περίπου 4%. Ωστόσο, στην ίδια έρευνα ένα 25%δήλωσε ότι θα απέχει από τις εκλογές και ένα άλλο 21% ότι είναι αναποφάσιστο...
Φτώχεια και με σοσιαλδημοκράτες, και με κεντροδεξιούς...
Τα αστικά πολιτικά κόμματα αδυνατούν να δώσουν λύσεις στα πραγματικά προβλήματα του βουλγαρικού λαού...
Αλλη δημοσκόπηση από το Εθνικό Κέντρο Μελέτης Δημόσιας Γνώμης (NZIOM) που δημοσιοποιήθηκε προχτές (Παρασκευή) κατέγραφε και πάλι πρώτη δύναμη το GERB με34%, δεύτερο τους Σοσιαλιστές BSP με 25%, τρίτο το Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών της τουρκικής μειονότητας με13% και τέταρτο το ακροδεξιό κόμμα ΑΤΑΚΑμε 9%... Πάντως, αρκετοί αναλυτές προβλέπουν ότι κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δε θα μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, λόγω του αυξημένου αριθμού των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων που δεν εκφράζεται πολιτικά από κανένα από τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά κόμματα. Και πώς θα μπορούσε; Τα τέσσερα χρόνια «σοσιαλιστικής κυβέρνησης» (2005-2009) και τα άλλα τέσσερα κεντροδεξιάς διακυβέρνησης της Βουλγαρίας από τον Μπόικο Μπορίσοφ (2009-2013) βύθισαν το λαό σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, ανεργία, ανέχεια, ακόμη και απελπισία...
Η δραματική συρρίκνωση των δημόσιων δαπανών που εξαθλίωσαν νευραλγικούς τομείς της ζωής στη Βουλγαρία, όπως η Υγεία και η Εκπαίδευση, σε συνδυασμό με τις συνεχείς πολιτικές αυστηρής λιτότητας του «καλού παιδιού» των Βρυξελλών, του πρώην υπουργού Οικονομικών Συμεών Ντιάκοφ, γονάτισαν τη συντριπτική πλειοψηφία του συνολικού πληθυσμού των 7.300.000 πολιτών. Οι πολιτικές φτωχοποίησης του λαού, πριν αλλά και μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ το 2007, εξανέμισαν το λαϊκό εισόδημα δημιουργώντας μισθούς και συντάξεις κυριολεκτικά πείνας...
Ο βασικός μισθός στη Βουλγαρία ανέρχεται σήμερα στο «μυθικό» ποσό των 310 λέβα (περίπου 150 ευρώ), ενώ ο μέσος μισθός είναι 800 λέβα (δηλαδή περίπου 400 ευρώ), ενώ σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που επικαλείται το Ιδρυμα Ρόμπερτ Σούμαν για τη Βουλγαρία, σήμερα ένα στα δύο νοικοκυριά στη χώρα «ζει» με 290 λέβα, ήτοι 148 ευρώ, ενώ το 1/5 του συνολικού πληθυσμού φυτοζωεί με 120 ευρώ το μήνα.
Βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα... Οι συντάξεις έχουν και αυτές πάρει την κατιούσα, αφού το 53% των Βούλγαρων συνταξιούχων παίρνει σήμερα σύνταξη που κυμαίνεται από 77 έως 105 ευρώ. Ακόμη και η περσινή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Απασχόληση και την Κοινωνική Ανάπτυξηπαραδέχεται ότι το 2011, το 49% του βουλγαρικού λαού ήταν παραδομένο στο «έλεος» της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού σε σχέση με το αντίστοιχο 24% που εκτιμάται πως είναι ο μέσος όρος των φτωχών και απόκληρων στην ΕΕ...
Κι όμως! Παρά τη φτωχοποίηση του βουλγαρικού λαού, παρά τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, οι περιβόητες «ξένες επενδύσεις» όχι μόνον δεν αυξήθηκαν στη Βουλγαρία αλλά μειώθηκαν δραματικά! Από έξι δισ. δολάρια που ήταν το 2008, το 2012 μειώθηκαν στα 2 δισ. ενώ τα χρέη εταιρειών και επιχειρήσεων στη Βουλγαρία ανέρχονται στο 227% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Οταν ευημερούν μόνον οι αριθμοί και τα μονοπώλια...
Παρ' όλα αυτά, οι αστικές κυβερνήσεις κεντροαριστερών και κεντροδεξιών καμαρώνουν για τους άλλους, τους «καλούς» αριθμούς και δείκτες της οικονομίας. Ιδιαίτερα ο αντικομμουνιστής πρώην πρωθυπουργός Μπορίσοφεπαίρεται για το έλλειμμα του προϋπολογισμού που ανήλθε το 2012 μόλις στο 0,5% του ΑΕΠ, για τοΔημόσιο Χρέος που περιορίζεται στο 16% του ΑΕΠ, τον πληθωρισμό του 4,4% και την υποτίθεται «χαμηλή ανεργία» που πλασματικά περιορίζεται στο 11,9% (ενώ θερίζει νέους έως 30 ετών και μεσήλικες από 50 ετών και άνω). Ο πρώην πρωθυπουργός καμαρώνει επίσης και για τη δραματική μείωση των δημόσιων δαπανώνπου σήμερα ανέρχονται στο 35% του ΑΕΠ από το 41% που ήταν το 2009. Ο λαός είναι σίγουρο ότι στενάζει κάτω από αυτή την ανυπόφορη κατάσταση παραμένοντας πολωμένος και παραδομένος σε κεντροδεξιές και κεντροαριστερές «λύσεις» διακυβέρνησης, ενώ ένα 7% με 10% παγιδεύεται από ακροδεξιούς, ρατσιστές και εθνικιστές που καμώνονται πως νοιάζονται για τους φτωχούς και την «πατρίδα» ενώ την ίδια ώρα με την αντιδραστική πολιτική τους βάζουν βούτυρο στο ψωμί της αστικής τάξης και των μονοπωλίων που λυμαίνονται τη Βουλγαρία. Μεγάλο ζήτημα άλλωστε, πριν αλλά και στη διάρκεια των σημερινών εκλογών είναι η άλωση της βουλγαρικής αγοράς ενέργειας από τα μονοπώλια των εταιρειών διανομής ηλεκτρικής ενέργειας που επέβαλε, ας μην ξεχνάμε, η Ευρωπαϊκή Ενωση (όχι μόνον στη Βουλγαρία αλλά και στις άλλες χώρες-μέλη). Αλλωστε, οι τεράστιοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος που κεραυνοβόλησαν με μία νέα, επιπρόσθετη αύξηση 20% τέλος του 2012 τη συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών στη Βουλγαρία, ήταν ένα από τα αποτελέσματα «ανοίγματος» της αγοράς Ενέργειας στα μονοπώλια, που στην προκειμένη περίπτωση αφορούν δύο τσέχικες εταιρείες ενέργειας (CEZ, «Energo-Pro») και μία αυστριακή (EVN) οι οποίες και έχουν χωρίσει τη χώρα στα τρία ξεζουμίζοντας, κανονικά και με το «νόμο» των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ, τους καταναλωτές...
Εξυπακούεται ότι μέσα σε αυτό το πλέγμα συμφερόντων, σε συνδυασμό με την περιρρέουσα καπιταλιστική κρίση και το σάπιο οικοδόμημα της αστικής τάξης, εν απουσία μάλιστα ενός ισχυρού, αγωνιστικού κομμουνιστικού κόμματος, οι ελπίδες για αλλαγή της κατάστασης προβάλλουν αναιμικές. Παρά τα ψίχουλα που πέταξε σε εργαζόμενους και συνταξιούχους τον περασμένο Απρίλη ο εντολοδόχος πρωθυπουργός (διπλωμάτης καριέρας)Μαρίν Ράικοφ, π.χ. μοιράζοντας αυξήσεις 3 και 10 ευρώ στις συντάξεις, δίνοντας επίδομα 25 ευρώ σε μητέρες παιδιών με ειδικές ανάγκες ή «βοήθημα» 33 ευρώ στα φτωχότερα των νοικοκυριών για να μπορέσουν να πληρώσουν με δόσεις τους τεράστιους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Γι' αυτό και οι περισσότεροι πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι μετά από τις σημερινές εκλογές και την πιθανή νίκη και επάνοδο του κεντροδεξιού κόμματος GERB στην εξουσία, όχι μόνον θα ξανακάνουν την εμφάνισή τους στους δρόμους των περισσότερων πόλεων οι εκατοντάδες χιλιάδες οργισμένοι διαδηλωτές του περασμένου Γενάρη και Φλεβάρη αλλά και ότι οι κάλπες θα στηθούν και πάλι σε μερικούς μήνες θέτοντας ξανά στο προσκήνιο το βασικό ζήτημα που είναι ουσιαστικά αυτό της αλλαγής του σημερινού πολιτικού συστήματος στυγνής εκμετάλλευσης...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου