Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

«Λυκόμορφοι φορολόγοι»!

Οταν λένε ότι με το «μεσοπρόθεσμο» θα μειώσουν το αφορολόγητο όριο στις 8.000 ετήσιο εισόδημα, ξέρετε τι στην πραγματικότητα λένε;
Οτι από έναν εργαζόμενο με μηνιάτικο 571 ευρώ, θα του ζητούν να πληρώνει ...φόρο εισοδήματος!
*
Οτι από αυτόν τον άνθρωπο, που στην τσέπη του έχει λιγότερα από 20 ευρώ την ημέρα
και που μ' αυτά πρέπει να φάει, να πιει, να στεγαστεί, να ντυθεί, να μετακινηθεί, να πληρώσει νερό, τηλέφωνο και ρεύμα, να συντηρήσει το σαρκίο του και αν έχει οικογένεια να παλέψει για να την κρατήσει στη ζωή,
στο τέλος του χρόνου θα του ζητάνε να πληρώνει και ...φόρο εισοδήματος!
*
Οι «σωτήρες», οι «αντιεξουσιαστές», αυτά τα σοσια-ληστρόνια άνευ προηγουμένου, έχουν το θράσος να λένε ότι από αυτόν τον άνθρωπο των 571 ευρώ το μήνα,
από τον άνθρωπο που τον έχουν κυριολεκτικά στην πείνα, στην ανείπωτη εκμετάλλευση, που του έχουν ληστέψει και την τελευταία δεκάρα σε έμμεσους φόρους, που δεν του επιτρέπουν να καλύψει ούτε μέρος από τις στοιχειώδεις ανάγκες του, που του έχουν συνθλίψει το επίπεδο διαβίωσης,
στο τέλος του χρόνου και κάθε χρόνο θα έρχονται, θα εμφανίζονται μπροστά του ως άλλοι «λυκόμορφοι φορολόγοι» - κατά την έκφραση του Ευγένιου Γιαννούλη του Αιτωλού - και θα του ζητάνε από πάνω να τους πληρώσει και ...φόρο!
*
Αλλά για ποια εισοδήματα να τους πληρώσει φόρο; Για τα κλεμμένα; Για τα κομμένα; Για τα ανύπαρκτα εισοδήματα της απλήρωτης εργασίας που ένεκα η «σωτηρία της πατρίδας» τα τρώει η κλίκα των «αφεντικών»;
Για ποια εισοδήματα ζητάνε φόρο; Για εκείνα του «απασχολήσιμου»ή για τα άλλα του «εκ περιτροπής» άνεργου;
Για ποια εισοδήματα ζητάνε φόρο; Για κείνα που τα βουτάνε προκαταβολικά για να τα δίνουνε στους τοκογλύφους ή για τα άλλα που τα λεηλατούνε κανονικά για να μειώνουν τους φόρους στους βιομήχανους και να γεμίζουν με «πακέτα» τους τραπεζίτες;
Για ποια εισοδήματα ζητάτε φόρους, άθλιοι;

Γράφει:
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
    Του Plandu (από «Le Monde»)
    «Journee du don d' organes» (Ημέρα δωρεάς οργάνων) ο τίτλος του σκίτσου του Plandu, και ιδού ο τεμαχισμός:
    Το δεξί χέρι «pour le FMI» (για το ΔΝΤ), το δεξί πόδι για την ΕΕ, το αριστερό χέρι για τις τράπεζες.
    Κατόπιν αυτών και μετά τη διανομή, το υπόλοιπο σώμα του ελληνικού λαού δεν ανήκει παρά στον κεφαλαιοκράτη, που, εφοδιασμένος με το βαλιτσάκι της ευρωενωσιακής «τεχνογνωσίας», διατάζει:
    «Λοιπόν!... Αϊντε!... Και τώρα δουλειά!»...
    Πού 'ναι η μπάλα, οέο;
    Η «ελεγχόμενα» ανεξέλεγκτη χρεοκοπία
    Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (έκθεση Δεκέμβρης 2010), η συνολική έκθεση της Ελλάδας σε ξένες τράπεζες έως τον Ιούνη του 2010 ανερχόταν σε 252,1 δισ. δολάρια.
    Το 73,3% του παραπάνω ποσού (184,7 δισ. δολάρια) ήταν οφειλή προς γαλλικές (83,1 δισ.), γερμανικές (65,4 δισ.) και αμερικανικές (36,2 δισ.) τράπεζες.
    *
    Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, έξι μήνες αργότερα, δηλαδή το Δεκέμβρη του 2010, η έκθεση των ξένων τραπεζών στο ελληνικό χρέος είχε μειωθεί στα145,7 δισ. δολάρια.
    Η οφειλή προς γαλλικές τράπεζες μειώθηκε στα 56,7 δισ., προς γερμανικές στα 34 δισ. και στις αμερικανικές στα 7,3 δισ. δολάρια.
    *
    Τι σημαίνει αυτό;
    Οτι μέσα σε έξι μήνες από την εφαρμογή του «μνημονίου 1» οι ξένες τράπεζες, δεμένες με χίλια νήματα με την εγχώρια πλουτοκρατία,μείωσαν τις επισφάλειές τους στην Ελλάδα κατά 42%.
    Η πολιτική δηλαδή του «μνημονίου» τους εξασφάλισε τον απαραίτητο χρόνο και τις απαραίτητες «διευκολύνσεις» για να οργανωθούν και να ξεφορτωθούν μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους.
    *
    Το νέο μνημόνιο, το «μνημόνιο 2», ανάμεσα στα άλλα, έχει τον ίδιο επίσης σκοπό:
    Να εξασφαλίσει και τον υπόλοιπο αναγκαίο χρόνο, και τις νέες «διευκολύνσεις» ώστε οι «δανειστές» μας να ξεφορτωθούν ει δυνατόν το σύνολο του ελληνικού χρέους, παίρνοντας φυσικά πίσω τα «λεφτά τους» - δηλαδή το κεφάλαιο μαζί με υπερπολλαπλάσια τοκογλυφικά.
    *
    Αυτή είναι μια από τις βασικές πλευρές της ουσίας των μνημονίων και των «μεσοπρόθεσμων»: Να παρασχεθούν οι ασφαλιστικές δικλείδες και τα «μαξιλάρια ασφαλείας» ώστε να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των ντόπιων και διεθνών «σαράφηδων».
    Αυτή είναι, τελικά, η ακολουθούμενη πολιτική της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» της Ελλάδας: Η εξασφάλιση στο μεγάλο κεφάλαιο εκείνων των συντεταγμένων διαδικασιών που του επιτρέπουν τη δική του «ελεγχόμενη» έξοδο από την κρίση, τα βάρη της οποίας φορτώνονται στο λαό, με συνέπεια τη δική του ανεξέλεγκτη και ισόβια χρεοκοπία...

    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου