«Φρίκη δίχως τέλος» ή «φρικτό τέλος»;...

Το δίλημμα των εκλογών είναι «Ευρώπη ή χάος» δήλωσε τις προάλλες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δασκαλόπουλος.

«Ευρώπη ή χάος» ακούστηκε ο αντίλαλος μόλις λίγες μέρες αργότερα - και με τις ίδιες ακριβώς λέξεις - διά στόματος κ. Αρη Σπηλιωτόπουλου της ΝΔ.

«Ευρώπη ή χάος» επαναλαμβάνουν και τα φερέφωνα της ΠΑΣΟΚικής προπαγάνδας.

*

Φυσικά η - λατρεμένη από τους θιασώτες της - «Ευρώπη» τους δεν είναι άλλη από το «χάος» των δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων ανέργων και των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων φτωχών.

Ενα «χάος» που απλώνεται στην ΕΕ από τον Ατλαντικό και τη Μάγχη μέχρι τη Μεσόγειο και τις βόρειες θάλασσες.

Η «Ευρώπη του χάους» και της κοινωνικής φρίκης,

το «χάος της Ευρώπης τους»

- το οποίο έχουν τόσο θράσος ώστε να συνεχίζουν να μας το εμφανίζουν ως «εθνικά επιβεβλημένη και σωτήρια επιλογή» -

έχει από μνημόνια (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία)

μέχρι αντεργατικές και φοροεισπρακτικές επιδρομές (Ισπανία, Ιταλία, Δανία),

από «δάκρυα και αίμα» (Βρετανία)

μέχρι απηνή λιτότητα (Γερμανία, Γαλλία κ.ο.κ.).

Εχει, επίσης, και βασικό μισθό 150 ευρώ (Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη)...

*

Από τη στιγμή, όμως, που βάλθηκαν να προσδώσουν στη λαϊκή ψήφο τέτοιο «διλημματικό» χαρακτήρα, να που - άθελά τους - αναδεικνύουν κάποια άλλα διλήμματα της εκλογικής αναμέτρησης, που αυτά κι αν έχουν σχέση με το «χάος»...

Με την ψήφο του, λοιπόν, ο καθένας και η καθεμιά στις εκλογές που έρχονται έχει να απαντήσει στα εξής, για παράδειγμα, διλήμματα:

• Ναι ή όχι στο «χάος» των παιδιών που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των αλλεπάλληλων χαρατσιών και της ανελέητης φοροαρπαγής;
• Ναι ή όχι στο «χάος» της αμέτρητης ουράς των απόκληρων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των διαλυμένων Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των μισθών και των συντάξεων πείνας από τώρα μέχρι το... 2042;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των αστέγων;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των καθ' εκάστην μνημονίων;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των «λουκέτων»;
• Ναι ή όχι στο «χάος» των εκατομμυρίων ανέργων και των «εκ περιτροπής απασχολήσιμων»;

*

Κάθε ψήφος υπέρ τους,

κάθε ψήφος υπέρ των ανερυθρίαστων εκβιαστών που εφόσον ο λαός δεν ψηφίσει τη

«φρίκη δίχως τέλος» που του ετοιμάζουν τότε τον απειλούν ότι θα έχει ένα...

«φρικτό τέλος» (!),

θα είναι ταυτόχρονα και ψήφος επιδοκιμασίας, θα είναι «ναι» σε ό,τι προηγήθηκε και σε ό,τι ετοιμάζεται από τους σφαγιαστές του λαού.

Ολους αυτούς, δηλαδή, που αν ο εκβιασμός τους περάσει, τότε από την επόμενη μέρα των εκλογών, θα επιφέρουν το «χάος» της απόλυτης λαϊκής χρεοκοπίας και της ανείπωτης κοινωνικής συμφοράς.

Ισχυριζόμενοι, μάλιστα, πως το φρικτό έγκλημά τους έτυχε της λαϊκής έγκρισης και νομιμοποίησης...

Κενό...

Ο Πάγκαλος ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να πολιτευτεί εκ νέου.

Δύο σχόλια:

*

Πρώτον, πρόκειται περί ...γενναίας απόφασης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τούτο:

Ο Πάγκαλος αποφάσισε να αποχωρήσει σε μια στιγμή όπου μετά τις γνωστές δηλώσεις του

(σ.σ. «όλοι μαζί τα φάγαμε», «κοπρίτες», «το μνημόνιο είναι ευλογία», «όσοι διαμαρτύρονται είναι φασίστες, κομμουνιστές ή μαλάκες» και άλλες παρόμοιες)

η επανεκλογή του ήταν κάτι παραπάνω από ...σίγουρη.

*

Δεύτερο, ακόμα κι αν το πολιτικό ...κενό που θα αφήσει ο Πάγκαλος καλυφθεί σχετικά σύντομα

(σ.σ. έτσι κι αλλιώς το ΠΑΣΟΚ, με τη γνωστή ποιότητα των ηγητόρων του, πάντα κατάφερνε να αναπληρώνει τέτοιες ...απώλειες),

ένα είναι απολύτως βέβαιο:

Δύσκολα θα καλυφθεί το κενό που θα δημιουργήσει η απουσία του Πάγκαλου στους τομείς του ήθους, της ευπρέπειας, της ευγένειας και του λεγόμενου «πολιτικού πολιτισμού» γενικότερα...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ