ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ Μοιράζουν ρόλους για την εξαπάτηση των εργατών

Στην προχτεσινή πρόταση του ΣΕΒ για νέα ακόμα πιο άγρια μείωση του μέσου μισθού, τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» ανακάλυψαν παρέμβαση σε θετική κατεύθυνση

Από απεργιακή συγκέντρωση στην Ομόνοια

Eurokinissi

Να βυθίσουν την εργατική τάξη στην παραπλάνηση και τον εφησυχασμό που θα τους επιτρέψει ανεμπόδιστα να τσακίσουν τις κατακτήσεις και τις ανάγκες της πασχίζουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, με αφορμή αυτή τη φορά την πρόταση που κατέθεσε ο ΣΕΒ για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ετσι, αν και οι μεγαλοβιομήχανοι απαίτησαν νέα δραστική μείωση του μέσου μισθού (κύρια μέσα από τη σχετική προσαρμογή των κλαδικών συμβάσεων) και των εισφορών τους στα ταμεία και γενικά του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», τα αστικά ΜΜΕ ανακάλυπταν χτες προτάσεις για «κατάργηση της μείωσης του κατώτατου μισθού» (παρουσιάζοντας επιλεκτικά τις προτάσεις του ΣΕΒ).

Στην επιχείρηση εξαπάτησης της εργατικής τάξης καθένας ανέλαβε ειδικό ρόλο: το μεν ΠΑΣΟΚ συνέχισε με το ΣΕΒ να ανταλλάσσουν κατηγορίες για το ποιος ... «πίεσε την τρόικα» συντηρώντας ένα προκλητικό «κρυφτούλι» ώστε να πειστούν οι εργάτες πως δεν είναι πρωταρχική επιδίωξη ΣΕΒ - ΕΕ - ΔΝΤ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ το τσάκισμα μισθών και συμβάσεων. Αποκορύφωμα της υποκρισίας του ΠΑΣΟΚ που όλο το προηγούμενο διάστημα ανέλυε την ανάγκη προσαρμογής μισθών και συμβάσεων στις ανάγκες των επιχειρήσεων, ήταν και η παρέμβαση της εκπροσώπου Τύπου Φ. Γεννηματά που κάλεσε τα μέλη του ΣΕΒ «να μη μειώσουν τους μισθούς στις επιχειρήσεις τους και να συμφωνήσουν σε δευτεροβάθμιο επίπεδο τη σύναψη ή την ανανέωση των κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων».

Το ρεσιτάλ υποκρισίας συμπλήρωσε εκ μέρους της ΝΔ ο γραμματέας Συνδικαλιστικών Φορέων της ΝΔ Φ. Ταυρής, που δήλωσε ότι «η αγορά εργασίας αλλά και η υγιής επιχειρηματικότητα εδραιώνεται μόνο μέσα από την υποστήριξη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που κατοχυρώνουν μισθούς, δικαιώματα και υποχρεώσεις». Βεβαίως, για να μην υπάρχει παρεξήγηση, ξεκαθάρισε ότι «οι κοινωνικοί φορείς πρέπει ως μοναδικοί εκφραστές των συμφερόντων που εκπροσωπούν, να διαπραγματευτούν και να υπογράψουν συμφωνίες που θα διασφαλίζουν μετενέργειες και θα απομακρύνουν παρενέργειες προς όφελος όλων», ταυτίζοντας τα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα εργατών κι εργοδοτών.

Από τη μεριά του ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούσε -όπως τόνιζε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Αυγής»- ότι «άρχισε το "ξήλωμα" του μνημονίου από τα εργασιακά», μετά και από τη συνάντηση του Α. Τσίπρα με τον υπουργό Εργασίας και τις «πρωτοβουλίες» του για να εξεταστεί «μορατόριουμ» για τη μετενέργεια. Τέτοια «πρωτοβουλία» είναι και η σημερινή συνάντηση στην οποία έχει καλέσει τους εταίρους το υπουργείο.

Την ίδια στιγμή, βέβαια είναι ξεκάθαρο πως η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων δε θα εξαντληθεί μόνο στα νέα μέτρα που πρέπει να ληφθούν αμέσως μετά τις εκλογές, αλλά όπως φάνηκε και από την άτυπη Σύνοδο της ΕΕ, η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και η υπεράσπιση με κάθε τρόπο της «ανταγωνιστικότητας» θα οδηγεί σε νέα, μικρότερα ή μεγαλύτερα «μνημόνια».

ΠΑΜΕ: Η εργατική τάξη να ορθώσει ανάστημα με οργάνωση σε κάθε τόπο δουλειάς!

Γι' αυτό και σε νέο σχόλιό του για την πρόταση ΣΕΒ, το ΠΑΜΕ χτες τόνιζε: «Ο ΣΕΒ επιχειρεί να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους όταν μιλάει για την κατάργηση της μείωσης του κατώτερου μισθού κατά 22%. Μιλάει για τους μόνιμους εργαζόμενους.

Είναι γνωστό όμως σε όλους η κόλαση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς όπου κυριαρχεί η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η απλήρωτη δουλειά επί μήνες. Οι μειώσεις μισθών που έχουν επιβάλλει οι εργοδότες στους χώρους δουλειάς έχουν φτάσει έως και 40%.

Είναι ακόμη γνωστές οι προσλήψεις που γίνονται από εργαζόμενους μέχρι 25 ετών με 511 ευρώ μεικτά.

Επίσης, πρόσφατα οι βιομήχανοι κατήγγειλαν τις συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων στην κυτιοποιία, στη χαρτοποιία ακόμη πριν 3 μέρες στην εκτυπωτική βιομηχανία και τον επαρχιακό Τύπο.

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη να μην υποκύψει. Να ορθώσει το ανάστημά της και να πει όχι στους εκβιασμούς και τα διλήμματα. Να μην αποδέχεται τις ατομικές συμβάσεις, τις μειώσεις μισθών. Να οργανώσει την πάλη της σε κάθε χώρο δουλειάς».