Επειδή όμως οι φαιδρότητες δεν έχουν και τόση πέραση ο Γ. Καρατζαφέρης επικαλέστηκε σαν απόδειξη της αγάπης του για το Ισραήλ το ακλόνητο πράγματι επιχείρημα: «Αυτή η πολιτική με το Ισραήλ γνωρίζετε ότι εισηγητής ήταν ο Καρατζαφέρης; (...) Εδώ έχω μία σειρά ομιλιών μου στη Βουλή μέσα από το 1999 που λέω ότι πρέπει να μοιάσουμε του Ισραήλ (...) Επομένως λοιπόν δεν μπορεί να είμαι μια έτσι περίεργη φυσιογνωμία, μία έτσι - μία έτσι. Πιστεύω όμως ότι σε κάποιες στιγμές η βία η οποία χρησιμοποίησε το Ισραήλ, ανεξαρτήτως ότι αισθάνεται ανασφαλές και γι' αυτό φτάνει στη βία, ήταν υπερβολική»...
Και παρακάτω: «Ο χρόνος προσαρμόζει καταστάσεις. Υπήρξαν στιγμές που ήτανε πολύ άγριες. Δηλαδή εάν ξαναγύριζα το ρολόι του χρόνου πίσω κάποια πράγματα απ' αυτά που έχω πει ή έχω κάνει θα τα αφαιρούσα (...) Είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος προσαρμόζει τη βασική του σκέψη εις τις ανάγκες που απαιτεί μία εποχή. Και σήμερα η εποχή μας απαιτεί περισσότερο πολιτικό πολιτισμό από ό,τι πριν από 15 ή 20 χρόνια».
Ο καιροσκοπισμός, ο τυχοδιωκτισμός και οι κωλοτούμπες δεν συνιστούν πολιτικό πολιτισμό. Σήμερα ο Γ. Καρατζαφέρης πράγματι χειροκροτεί την κολεγιά με το Ισραήλ, αφ' ενός, γιατί το Ισραήλ είναι κράτος δολοφόνος του Παλαιστινιακού λαού, αφ' ετέρου, γιατί απ' αυτή την κολεγιά η ντόπια άρχουσα τάξη την οποία υπηρετεί πολύμορφα, προσδοκά οφέλη, για χάρη της μάλιστα προσπερνά το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του παλαιστινιακού λαού σαν περιστασιακή «υπερβολική βία» κι αυτή αιτιολογημένη λόγω της «ανασφάλειας» που νιώθει δήθεν το Ισραήλ. Εδώ πια το δούλεμα πάει σύννεφο. Ποια ανασφάλεια νιώθει ένα κράτος με πυρηνικό οπλοστάσιο και τεράστια επιθετική πολεμική μηχανή; Αλλωστε όσο αξιοσημείωτες είναι οι κωλοτούμπες του, άλλο τόσο αξιοσημείωτη είναι η σταθερότητα με την οποία το μόρφωμα αυτό υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου