Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Για τη μετανάστευση



Eurokinissi
Το ζήτημα της μετανάστευσης, με τις εκρηκτικές διαστάσεις που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών και την προσωρινή υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, μέσα σε συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών κα της επιθετικότητας του κεφαλαίου, γεννά σοβαρά προβλήματα για τους λαούς που ξεριζώνονται αλλά και για τους λαούς των χωρών που δέχονται μεγάλα κύματα μεταναστών.
Η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της επέλεξαν, λίγο πριν από τις εκλογές, να ξαναπαίζουν το χαρτί του μεταναστευτικού, της «ασφάλειας» και της εγκληματικότητας, όπως είχαν κάνει και στις ευρωεκλογές του 2009 και τις τοπικές του 2010. Θέλουν να στρέψουν ένα μέρος της λαϊκής οργής σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια, να αποπροσανατολίσουν, να υφαρπάξουν λαϊκές ψήφους, απομονώνοντας και διογκώνοντας ένα από τα πολλά σοβαρά προβλήματα που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει στο λαό. Μιλούν την ίδια γλώσσα και ρίχνουν νερό στο μύλο της «Χρυσής Αυγής» και στη συνέχεια καμώνονται ότι δήθεν ανησυχούν με τη δημοσκοπική αύξησή της.
Συνοπτικά, τα νέα κυβερνητικά μέτρα είναι: α) Η δημιουργία 30 κέντρων κράτησης των μεταναστών χωρίς χαρτιά που θα συλλαμβάνονται, με στόχο την απέλασή τους σε χώρες, στις οποίες ενδεχομένως κινδυνεύει η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα και β) η καταγγελία, απομόνωση και φυλάκιση όσων μεταναστών πάσχουν από κάποιο λοιμώδες νόσημα ή προέρχονται από χώρες όπου ενδημούν τέτοια νοσήματα (δηλαδή μια σειρά χώρες προέλευσης των μεταναστών), ή ζουν κάτω από συνθήκες που μπορεί να προκαλέσουν τέτοια νοσήματα (δηλαδή, μια σειρά εξαθλιωμένοι άνθρωποι, τόσο μετανάστες όσο και Ελληνες).

Δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας σε αυτό που λέγεται, ότι δηλαδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, στη συνέχεια, ενεργοποιήθηκαν μπροστά στις εκλογές και όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έκαναν τίποτε. Εκαναν πολλά στην κατεύθυνση της καταστολής και της ακόμη μεγαλύτερης παράδοσής τους στα εργοδοτικά και τα κάθε είδους εκμεταλλευτικά κυκλώματα.
Ο κ. Σαμαράς, και η ΝΔ, ανεβάζει προεκλογικά τους αντιμεταναστευτικούς και εθνικιστικούς τόνους, υπόσχεται ότι αν κερδίσει η ΝΔ τις εκλογές θα «ανακαταλάβει τις πόλεις» και θα καταργήσει το νόμο του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια γιατί δήθεν είναι μαγνήτης κάθε «παράνομου» μετανάστη.
Ο Καρατζαφέρης και το κόμμα του ζητάει να πάνε στα ξερονήσια οι μετανάστες και υπόσχεται ότι θα τους απελάσει όλους και τα διάφορα φασιστοειδή κατασκευάσματα της άρχουσας τάξης (π.χ. «Χρυσή Αυγή») θέλουν να ξαναμπούν νάρκες στον Εβρο για να κομματιάζονται οι μετανάστες.
Οι αντιρρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ στα κυβερνητικά μέτρα καταλήγουν στο τέλος στο αίτημα για μια «νέα ευρωπαϊκή πολιτική» που θα συμβάλει δήθεν στην αντιμετώπιση των αιτιών της μετανάστευσης, δηλαδή θέλουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, όπως κάνουν και στο μέτωπο της οικονομίας.
Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να αναπτύξουν τη μέγιστη επαγρύπνηση απέναντι στην καταστολή και την προβοκάτσια, να γνωρίσουν τις θέσεις του ΚΚΕ για να μπορούν να αντιμετωπίσουν κάθε διαστρέβλωσή τους, να μην υποκύψουν στον αποπροσανατολισμό.
Το μέγεθος της μετανάστευσης σε αριθμούς και η αποκατάσταση της αλήθειας σε ορισμένα ζητήματα

Eurokinissi
Επειδή γίνεται πολλή συζήτηση για το μέγεθος του προβλήματος και τον αριθμό των μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα. Επειδή συνειδητά διογκώνουν τους αριθμούς, παρόλο που δε συμβαδίζουν ούτε με τα επίσημα στοιχεία τους, ας δούμε το μέγεθος του προβλήματος με αριθμούς.
Το Σεπτέμβρη 2011, ο αριθμός των μεταναστών με άδειες παραμονής ήταν 621.178, από τις οποίες οι 143.012 βρίσκονταν σε διαδικασίες ανανέωσης. Εχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των μεταναστών που δεν μπορούν να ανανεώσουν τις άδειες παραμονής, γιατί η ανανέωση (κατά κανόνα γίνεται κάθε 2 χρόνια) εξαρτάται από τη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ενσήμων και την ύπαρξη σύμβασης με εργοδότη, προϋποθέσεις που είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθούν, ειδικά σε περίοδο κρίσης και υψηλής ανεργίας, με αποτέλεσμα να οργιάζουν τα κυκλώματα που πουλάνε ένσημα, συμβάσεις και πλαστά χαρτιά. Είναι, επομένως, πολύ πιθανό για χιλιάδες μετανάστες, που ζουν, εργάζονται κι έχουν οικογένεια στην Ελλάδα, να βρεθούν σε κατάσταση «παρανομίας» και από εκεί στα κέντρα κράτησης.
Στον παραπάνω αριθμό, προστίθενται 162.587 Βορειοηπειρώτες και 12.812 ομογενείς (οι 4.312 από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ).
Υπάρχουν επίσης 7.000 πρόσφυγες και 40.000 - 50.000 αιτούντες διεθνή προστασία, δηλαδή κάτοχοι ροζ ή κόκκινης κάρτας, από τις οποίες πάνω από 30.000 είναι παλιές αιτήσεις που περιμένουν να εξεταστεί η υπόθεσή τους σε β΄ βαθμό. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2011 παρατηρήθηκε συνολική αύξηση κατά 20% των αιτήσεων ασύλου στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, 16% ήταν η αύξηση στα κράτη της ΕΕ (301.000 αιτήσεις). Στην Ελλάδα κατατέθηκαν 9.300 αιτήσεις, αριθμός αισθητά μειωμένος σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, ενώ οι εγκρίσεις παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα. Η Ελλάδα βρίσκεται στην ένατη θέση κατάταξης σε απόλυτους αριθμούς και στην έκτη θέση αναλογικά με τον πληθυσμό της στις αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ. Οι πρόσφυγες προτιμούν να κρύβονται, να φθάσουν με όποιο τρόπο μπορούν στο κράτος - μέλος της ΕΕ που είναι ο πραγματικός προορισμός τους και εκεί να καταθέσουν αίτηση για άσυλο.

Eurokinissi
Αθροίζοντας τους παραπάνω αριθμούς, ο συνολικός αριθμός μεταναστών - προσφύγων - ομογενών με χαρτιά είναι 796.577.
Σύμφωνα με μελέτες, αλλά και τα στοιχεία που δίνουν τα κυβερνητικά στελέχη, ζουν στη χώρα μας περίπου 600.000 - 700.000 μετανάστες και πρόσφυγες χωρίς χαρτιά.
Επομένως, υπάρχει ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός περίπου 1.5 εκατ. ανθρώπων, που αντιπροσωπεύουν το 13,7% του πληθυσμού.
Υπολογισμός νέων αφίξεων και «αναχωρήσεων»
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας, την τριετία 2009 - 2011 έγιναν συνολικά 358.037 συλλήψεις μεταναστών. Ο αριθμός των συλλήψεων δε μας δίνει ακριβή εικόνα για τις νέες αφίξεις, γιατί περιλαμβάνουν τον κάθε μετανάστη που θα συλληφθεί χωρίς χαρτιά, ανεξάρτητα αν είναι νεοεισερχόμενος ή παλιός. Επίσης, τα στοιχεία δε διευκρινίζουν αν οι συλλήψεις αφορούν διαφορετικούς μετανάστες ή αν μετρούνται ξανά και ξανά οι ίδιοι άνθρωποι, που μπορεί να έχουν συλληφθεί περισσότερες από μία φορά. Πιο ασφαλή υπολογισμό για τις νέες αφίξεις δίνουν οι συλλήψεις στα σύνορα που, τη συγκεκριμένη τριετία, ήταν 236.722. Από αυτές, περίπου 150.000 έγιναν στα ελληνοτουρκικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα και 83.889 στα ελληνοαλβανικά. Οι συλλήψεις στα ελληνοαλβανικά σύνορα μειώθηκαν σημαντικά το 2011, γιατί η ΕΕ κατάργησε τη βίζα με την Αλβανία, άρα οι Αλβανοί υπήκοοι μπορούν ελεύθερα να μπαίνουν και να κυκλοφορούν στη ζώνη των χωρών Σένγκεν για 3 μήνες.
Το ίδιο διάστημα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες, έγιναν 137.231 «έξοδοι» από τη χώρα. Συγκεκριμένα: 83.951 επαναπροωθήσεις (απελάσεις με συνοπτικές διαδικασίες που απαγορεύονται από το διεθνές δίκαιο), 49.039 απελάσεις και 4.241 εθελοντικές επιστροφές. Ο βασικός λόγος που δεν έχουν κάνει περισσότερες απελάσεις δεν είναι ούτε η ανικανότητα ούτε η ανοχή των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ απέναντι στους μετανάστες. Είναι η απροθυμία των κυβερνήσεων των χωρών προέλευσης που τους έσπρωξαν στη μετανάστευση να τους δεχτούν πίσω, όπως και το υψηλό κόστος των απελάσεων.
Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των μεταναστών προσφύγων που έφυγαν με κατεύθυνση άλλα κράτη της ΕΕ, τα στοιχεία είναι ακόμη πιο φτωχά, γιατί αυτή η έξοδος είναι απόλυτα απαγορευμένη από τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ και τη Συνθήκη Σένγκεν της ΕΕ. Μια αμυδρή εικόνα για τις απαγορευμένες αυτές εξόδους δίνουν τα στοιχεία από την εφαρμογή του Δουβλίνου ΙΙ. Ετσι, το διάστημα 2003 - 2010, έγιναν 30.208 αιτήσεις από διάφορα κράτη - μέλη της ΕΕ προς τις ελληνικές αρχές για να δεχτούν πίσω ισάριθμους αιτούντες άσυλο που βρέθηκαν σε αυτά κατά παράβαση του Δουβλίνου ΙΙ. Τελικά, επιστράφηκαν στην Ελλάδα 4.794 πρόσφυγες. Το ίδιο διάστημα, η Ελλάδα, κάνοντας και εκείνη χρήση του Δουβλίνου ΙΙ, ζήτησε να επιστραφούν σε άλλα κράτη 198 αιτούντες άσυλο που είχαν υποβάλει αίτημα ασύλου σε αυτά, από τους οποίους επέστρεψαν τελικά 40. Ο αριθμός των επιστροφών από κράτη - μέλη της ΕΕ είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερος, γιατί υπάρχουν και οι επιστροφές από την Ιταλία, με την οποία η Ελλάδα έχει υπογράψει σχετική διμερή συμφωνία και οι οποίες δεν καταγράφονται. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και το μακάβριο αριθμό των πνιγμένων στα νερά του Ιονίου ή των σκοτωμένων στις νταλίκες με τις οποίες προσπαθούν να περάσουν στην Ιταλία.
Ιθαγένεια
Σε ό,τι αφορά τη σπέκουλα και τις εθνικιστικές κορόνες της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., ότι δήθεν ο νόμος του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια είναι ο κράχτης για τον κάθε «λαθρομετανάστη», δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Προϋπόθεση για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από ένα παιδί μεταναστών που γεννιέται στην Ελλάδα είναι είτε και οι δύο γονείς να είναι νόμιμοι και με συνεχή παραμονή στην Ελλάδα για τουλάχιστον πέντε χρόνια είτε ο ένας γονιός με επιπλέον προϋπόθεση το παιδί να έχει παρακολουθήσει τουλάχιστον 6 χρόνια ελληνικού σχολείου. Το ΚΚΕ δεν ψήφισε το συγκεκριμένο νόμο, γιατί στόχος του δεν ήταν η επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος, αλλά η ενσωμάτωση στο σύστημα ενός μικρού τμήματος μεταναστών και η διαιώνιση των προβλημάτων για τη μεγάλη πλειοψηφία, εκτίμηση που επιβεβαιώθηκε απόλυτα.
Ζητήματα Υγείας
Επειδή στοχοποιούν τους μετανάστες και περνάνε το μήνυμα ότι όποιος κάτσει δίπλα σε μετανάστη μπορεί να κολλήσει από χολέρα και πανούκλα μέχρι ελονοσία, ξεκαθαρίζουμε τα εξής:
Είναι φυσικό να υπάρχουν συνέπειες στην υγεία των μεταναστών από τις κακουχίες που περνούν μέχρι να φτάσουν στη χώρα μας, τη φυλάκισή τους σε άθλια κέντρα κράτησης και τις απάνθρωπες συνθήκες ζωής και εργασίας που αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα.
Το Κόμμα μας έχει τοποθετηθεί αναλυτικά για τα ειδικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τους μετανάστες, στο πλαίσιο των προτάσεών του για το δικαίωμα του λαού σε δημόσιες, δωρεάν παροχές Υγείας και Πρόνοιας. Γι' αυτό, ζητάμε τη δημιουργία δημόσιων, αξιοπρεπών χώρων προσωρινής φιλοξενίας μεταναστών, όπου θα παρέχεται ποιοτική και δωρεάν σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα γίνονται προληπτικές εξετάσεις, εμβολιασμοί και περίθαλψη (όπου χρειάζεται) και θα χορηγείται πιστοποιητικό Υγείας στους νεοεισερχόμενους μετανάστες.
Τα κυβερνητικά μέτρα είναι αστυνομικού και καταδιωκτικού χαρακτήρα και παραπέμπουν σε σύγχρονες σπιναλόγκες. Οχι μόνο δε θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων υγείας έχουν οι μετανάστες, αλλά αντίθετα θα τα επιδεινώσει, θα τους αναγκάσει να κρύβονται, θα εντείνει τους εκβιασμούς από εργοδοτικά και κάθε είδους κυκλώματα.
Τέλος, είναι αισχρό ψέμα ότι δήθεν οι μετανάστες φταίνε για την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος Υγείας, επειδή κατακλύζουν τα δημόσια νοσοκομεία. Οι νόμοι που έχουν ψηφίσει προβλέπουν την άρνηση νοσηλείας και τη σύλληψη των μεταναστών χωρίς χαρτιά, εκτός κι αν είναι ετοιμοθάνατοι.
Ποιος ευθύνεται για τη μαζική μετανάστευση και προσφυγιά
Συχνά ακούγεται ως «επιχείρημα» ότι δεν κάλεσε κανείς τους μετανάστες στην Ελλάδα, μόνοι τους ήρθαν, είναι «εισβολείς» και πρέπει να φύγουν.
Πρόκειται για συνειδητό ψέμα. Η άρχουσα τάξη, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις τους έφεραν τους μετανάστες στην Ελλάδα, αυτοί ευθύνονται για τη μαζική μετανάστευση και προσφυγιά. Ορισμένα παραδείγματα:
Τη δεκαετία του '70, το εφοπλιστικό κεφάλαιο προχωράει σε μαζική ναυτολόγηση ξένου ναυτεργατικού δυναμικού με μειωμένα δικαιώματα στα ποντοπόρα πλοία, κατά κανόνα μέσω μεγάλων διεθνών δουλεμπορικών γραφείων. Τώρα, επιδιώκουν να επεκτείνουν το καθεστώς αυτό και στα ακτοπλοϊκά πλοία, με την άρση του λεγόμενου καμποτάζ και την αλλοίωση των οργανικών συνθέσεων και έχουν το θράσος να επιτίθενται στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα και το ΚΚΕ που παλεύει για να ανατρέψει τις αντεργατικές επιδιώξεις τους.
Με τις ανατροπές του σοσιαλισμού στη δεκαετία του '90, οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους είχαν πολλούς λόγους για να τρίβουν τα χέρια τους και η εργατική τάξη να μετράει τις απώλειές της.
Εκατομμύρια εργαζόμενοι από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που δεν είχαν γνωρίσει τι σημαίνει ανεργία, ανασφάλεια, στέρηση της Υγείας - Παιδείας - Πολιτισμού κλπ., παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση στις χώρες τους, γίνονται αντικείμενο ασύδοτης εκμετάλλευσης στις κρεατομηχανές της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Στη χώρα μας, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του άρπαξαν την ευκαιρία για μαζική προσέλκυση ή αξιοποίηση ξένου εργατικού δυναμικού κυρίως από την Αλβανία και κράτη της πρώην ΕΣΣΔ (κυρίως Γεωργία), χώρες στις οποίες ζούσαν συγκεντρωμένοι πληθυσμοί ελληνικής καταγωγής, αφού την επένδυσαν με τον αναγκαίο αντικομμουνισμό και εθνικισμό (να σμίξουν οι καταπιεσμένοι από τον κομμουνισμό Βορειοηπειρώτες της Αλβανίας και οι Πόντιοι της Γεωργίας με τους ομοαίματος Ελληνες αδερφούς τους).
Στην προσέλκυση Αλβανών εργαζομένων πρωτοστάτησε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ το δράμα των παλιννοστούντων Πόντιων προσφύγων εκμεταλλεύτηκε κυρίως το ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη συνεργασία με τις αντιδραστικές και αντιλαϊκές κυβερνήσεις των χωρών που διαδέχθηκαν τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του τότε υπουργού Εξωτερικών της ΝΔ Αντ. Σαμαρά ότι «η ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα θα αυξήσει τη ροή των θεωρήσεων (εκδόσεις βίζας) διάρκειας ενός έτους για τους Αλβανούς υπηκόους» που έριξε και το σύνθημα για μαζικές εισροές Αλβανών εργατών.
Και στις δύο περιπτώσεις, η πραγματική αιτία ήταν η αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, είτε με την υπερεκμετάλλευση του ξένου εργατικού δυναμικού είτε με τις επενδύσεις του ελληνικού κεφαλαίου στις νέες κερδοφόρες αγορές που άνοιξε η ανατροπή των σοσιαλιστικών κρατών, συχνά και με τα δύο μαζί. Οπως συμβαίνει πάντα με τις μεταναστεύσεις, όπως συνέβη και με τους Ελληνες μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη τις δεκαετίες του '50 και '60, όταν ανοίγει ένας δίαυλος συμφωνημένης και ρυθμισμένης από τους καπιταλιστές μετανάστευσης, ακολουθούν και κύματα αρρύθμιστης και παράτυπης μετανάστευσης.
Τη δεκαετία του 2000, όταν τροχίζονταν τα μαχαιροπίρουνα για το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων, οι μεγαλοεργολάβοι κατασκευαστές ζητούσαν τη μαζική εισαγωγή ξένων εργατών, με εβδομαδιαία εργασία 53-60 ώρες και καθηλωμένα μεροκάματα. Οπως είχε γραφτεί στις εφημερίδες, 150.000 εργάτες, το 80% των εργαζομένων στα Ολυμπιακά έργα, ήταν ξένοι.
Το 2005, ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ) ζητούσε από την τότε κυβέρνηση να φροντίσει για την εισαγωγή εργατών από την Αλβανία, την ΠΓΔΜ και τη Βουλγαρία, που θα πηγαινοέρχονταν καθημερινά στις χώρες τους και θα αμείβονταν με τους εκεί μισθούς. Απειλούσαν μάλιστα ότι αν δε γίνουν δεκτά αιτήματά τους θα μεταφέρουν και τα υπόλοιπα εργοστάσιά τους εκτός Ελλάδας. Τόσο ο ΣΒΒΕ όσο και ο ΣΕΒ αξιώνουν με ένταση τα τελευταία χρόνια να ανοίξει η αγορά εργασίας σε ειδικευμένο, εισαγόμενο και φτηνό εργατικό δυναμικό, αξίωση που ικανοποιήθηκε πρόσφατα με την ψήφιση Οδηγίας της ΕΕ για τη λεγόμενη μπλε κάρτα.
Κάθε χρόνο χιλιάδες εποχικοί εργάτες έρχονται στην Ελλάδα με διμερείς συμφωνίες των αντιλαϊκών κυβερνήσεων και των δύο πλευρών, ακολουθούμενοι από άλλους τόσους που έρχονται χωρίς συμφωνίες και δουλεύουν στα χωράφια από το χάραμα μέχρι τη νύχτα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Αιγύπτιους αλλιεργάτες της Θεσσαλονίκης που δουλεύουν σε Ελληνες πλοιοκτήτες αλιείας, βάσει διμερών συμφωνιών. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι σχετικοί νόμοι τροποποιήθηκαν πρόσφατα, έτσι ώστε να έχουν ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία οι εργοδότες να προσλαμβάνουν/εισάγουν και να απολύουν/διώχνουν όσους ξένους εργάτες θέλουν και όταν το θέλουν.
Χιλιάδες γυναίκες μετανάστριες, κυρίως από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, απασχολούνται με τη φροντίδα αρρώστων, αναπήρων, ηλικιωμένων, μικρών παιδιών κλπ., φροντίδα που θα έπρεπε να παρέχεται αποκλειστικά από το κράτος και στην οποία αναγκάζεται να καταφεύγει ακόμη και η λαϊκή οικογένεια, προκειμένου να αντιμετωπίσει την απουσία δημόσιων και δωρεάν δομών κοινωνικής προστασίας. Ο κ. Λοβέρδος, όπως και οι προηγούμενοι υπουργοί Υγείας και «κοινωνικής προστασίας» της ΝΔ, που ψευδολογούν ασύστολα περί δήθεν επιβάρυνσης του δημόσιου συστήματος Υγείας από τους μετανάστες, αποσιωπούν συνειδητά το τεράστιο όφελος που έχει η τάξη και το κράτος που υπηρετούν από την εργασία αυτών των μεταναστριών.
Η όξυνση της επιθετικότητας και του ανταγωνισμού του κεφαλαίου που εκδηλώθηκε με τις στρατιωτικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην πρώην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη (μέχρι τώρα τουλάχιστον), επεμβάσεις στις οποίες συμμετείχαν ενεργά και στήριξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, εκτός των άλλων καταστροφικών επιπτώσεων για τους λαούς, προκάλεσαν τεράστια κύματα μετανάστευσης και προσφυγιάς. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η συνέχιση και κλιμάκωση των υποκινούμενων εμφυλίων συρράξεων στη Σομαλία, στο Σουδάν κλπ. με εκατομμύρια περιπλανώμενους πρόσφυγες, όσους γλιτώνουν από τις σφαγές, τη λιμοκτονία και τις αρρώστιες που μαστίζουν τις πλούσιες μόνο για τα μονοπώλια χώρες τους. Η μεγάλη πλειοψηφία, οι πιο φτωχοί, καταφεύγουν σε γειτονικές χώρες, ενώ ένα μικρό μέρος παίρνει το δρόμο προς τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Η επέμβαση στη Λιβύη υπολογίζεται ότι προκάλεσε 1 εκατ. πρόσφυγες, από τους οποίους μόνο 58.000 έφθασαν στην ΕΕ, κυρίως στην Ιταλία, ενώ 1.500 χάθηκαν στα νερά της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των 62 Λίβυων προσφύγων που αφέθηκαν να πεθάνουν από πείνα και δίψα από τα παραπλέοντα πλοία του ΝΑΤΟ. Σημειωτέον, ότι όλοι αυτοί οι λαοί εκτός από τους τόνους των βομβών, έχουν δεχθεί και τόνους προπαγάνδας για μια ζωή γεμάτη ευημερία και ανθρώπινα δικαιώματα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, όπως ακριβώς είχε συμβεί και με τους εργαζόμενους των πρώην σοσιαλιστικών χωρών.
Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας, η γειτνίασή της με την Τουρκία που παίζει το δικό της παιχνίδι στην παγκόσμια σκακιέρα και τη συγκεκριμένη περιοχή και κυρίως η ιδιότητά της ως καπιταλιστικού κράτους μέλους της ΕΕ και μάλιστα πύλης εισόδου όπου ανθεί κάθε νομότυπη ή παράτυπη παρανομία, έχουν ως αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες από χώρες και περιοχές που βιώνουν με ένταση την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, να έχουν συρρεύσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Η τεράστια πλειοψηφία, σε ποσοστά που κυμαίνονται στο 90%, δε θέλει να μείνει, όπως οι οικονομικοί μετανάστες της πρώτης περιόδου, ούτε μένει εδώ για τις ιδανικές συνθήκες «φιλοξενίας» όπως λένε μερικοί. Θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα εξαιτίας της Συνθήκης Σένγκεν και του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ.
Οι αριθμοί των συλλήψεων για παράνομη είσοδο τις αντίστοιχες χρονικές περιόδους είναι αποκαλυπτικοί: Το 2001, πριν την επέμβαση στο Αφγανιστάν στην Ελλάδα είχαν συλληφθεί μόλις 2.358 Αφγανοί, το 2008: 25.577 και πέρυσι 28.528. Αντίστοιχες αυξήσεις συλλήψεων παρατηρούνται και στους Ιρακινούς μετά την επέμβαση στο Ιράκ, στους Σομαλούς λόγω της επιδείνωσης του εμφυλίου, ενώ τελευταία αυξάνονται οι συλλήψεις Τυνήσιων, Αλγερινών και Μαροκινών.
Συμπέρασμα
Τους μετανάστες και τους πρόσφυγες δεν τους έφερε στην Ελλάδα ούτε η εργατική τάξη (ε.τ.) ούτε το ΚΚΕ. Δεν ήρθαν από χόμπι ούτε από διάθεση περιπλάνησης. Τους έφερε ή τους έσπρωξε το κεφάλαιο και τα κόμματά του για να βγάζει περισσότερη υπεραξία, να θησαυρίζει από την κακοπληρωμένη και χωρίς δικαιώματα εργασία τους, να χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό ως πολιορκητικό κριό για να γκρεμίσει τις όποιες κατακτήσεις έχει κερδίσει η ε.τ., να διασπάει την εργατική τάξη και να αυξάνει την καταστολή. Τους ανάγκασαν οι αστικές κυβερνήσεις που βρίσκονται στην εξουσία στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και τα αντιδραστικά καθεστώτα που υπηρετούν τον ιμπεριαλισμό. Τους έφεραν οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι, στις οποίες συμμετείχε με συγκεκριμένο καταμερισμό και η άρχουσα τάξη της Ελλάδας. Τους έφεραν δηλαδή όλοι αυτοί που τώρα θέλουν να απαλλαγούν από ένα μέρος των μεταναστών και παίρνουν ή ζητούν να παρθούν περισσότερα κατασταλτικά μέτρα. Θέλουν περισσότερο ελεγχόμενη μετανάστευση, είτε αυτή είναι «νόμιμη» είτε «παράνομη», γι' αυτό κλείνουν τις στρόφιγγες, αφού έτσι κι αλλιώς η καπιταλιστική κρίση έχει αυξήσει τον εφεδρικό στρατό των ανέργων.
Η θέση του ΚΚΕ για τη μετανάστευση και την εγκληματικότητα
Πολλοί προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τις θέσεις του ΚΚΕ για το μεταναστευτικό, να τις ταυτίσουν με έναν ανούσιο και ουδέτερο ανθρωπισμό, με τις θέσεις διαφόρων αταξικών «αντιρατσιστικών» κινημάτων για ευνόητους λόγους.
Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι οι λαοί πρέπει να παλεύουν στον τόπο τους για να απαλλαγούν από τους ντόπιους και ξένους δυνάστες τους, από τη λιμοκτονία και τους βομβαρδισμούς, συνολικά από το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Αυτή ήταν πάντα η θέση του ΚΚΕ, όταν η Ελλάδα ήταν χώρα εξαγωγής εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών προς τις χώρες της Δ. Ευρώπης. Κατάγγειλε τις ελληνικές κυβερνήσεις και τους εκπροσώπους της άρχουσας τάξης που χαρακτήριζαν ευλογία τη μετανάστευση, όπως κατάγγειλε και την άρχουσα τάξη και τις κυβερνήσεις των χωρών υποδοχής για την υπερεκμετάλλευση και τις συνθήκες δουλειάς και ζωής των Ελλήνων και συνολικά των ξένων εργατών. Την ίδια θέση έχει και τώρα για το νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων εργαζομένων προς άλλα καπιταλιστικά κράτη.
Ομως, από τη στιγμή που οι μετανάστες και πρόσφυγες εξαναγκάστηκαν να βρεθούν στη χώρα μας, ζουν και δουλεύουν εδώ, το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην οργάνωση της αλληλεγγύης, του αγώνα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που γεννά η μετανάστευση σε ντόπιους και ξένους εργαζόμενους. Παλεύει για να έχουν οι μετανάστες - πρόσφυγες ισότιμα εργατικά - κοινωνικά - δημοκρατικά δικαιώματα με την υπόλοιπη εργατική τάξη και συγχρόνως, με την ένταξή τους στο κίνημα, να διεκδικήσουν από κοινού την ανατροπή την εξουσίας των μονοπωλίων. Παλεύει για να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους οι εγκλωβισμένοι του Δουβλίνου ΙΙ και της Σένγκεν.
Το ΚΚΕ είναι κατηγορηματικά αντίθετο στο να μένουν οι μετανάστες και πρόσφυγες σε τρώγλες και θλιβερά καταλύματα, από τα οποία κάποιοι εισοδηματίες θησαυρίζουν, όπως και να παραμένουν άστεγοι, να κοιμούνται στους δρόμους και τις πλατείες. Είναι όμως κατηγορηματικά αντίθετο με τη φυλάκισή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε συνθήκες ακόμη πιο απαράδεκτες από τις φυλακές, άσχετα με τα όσα φαιδρά λέγονται περί δήθεν φιλοξενίας πολυτελείας στα κέντρα κράτησης που ετοιμάζουν. Εχουμε κάνει σειρά παρεμβάσεων εδώ και χρόνια για το κέντρο της Αθήνας ζητώντας, μεταξύ άλλων, να αξιοποιηθούν δημόσια ή δημοτικά αναξιοποίητα κτίρια για να στεγάσουν αξιοπρεπώς τους μετανάστες που είναι άστεγοι ή ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους περιοίκους.
Το ΚΚΕ έχει μηδενική ανοχή απέναντι στα εγκληματικά κυκλώματα που δρουν μέσα σε Ελληνες και μετανάστες, στην πορνεία, τα ναρκωτικά, φαινόμενα απόλυτα συμβατά με το καπιταλιστικό σύστημα, που αυξάνονται όσο εντείνεται η κρίση και η σήψη του. Το Κόμμα μας ούτε τη νομιμοποίηση της πορνείας ψήφισε ούτε των ναρκωτικών, όπως έκαναν - λιγότερο ή περισσότερο - όλοι αυτοί οι υποστηρικτές της επιχείρησης «νόμος και τάξη». Ομως, θεωρούμε ιδιαίτερα βρώμικη και επικίνδυνη τη συστηματική προσπάθεια των κομμάτων της συγκυβέρνησης, του ΛΑ.Ο.Σ, των ακροδεξιών εξαπτέρυγών τους, να χρεώσουν αποκλειστικά στους μετανάστες την αύξηση αυτών των φαινομένων, ενώ δεν κάνουν τίποτε για να χτυπήσουν τα οργανωμένα εγκληματικά κυκλώματα, που είναι γνωστά στις κρατικές υπηρεσίες και που εμπλέκουν στη δράση τους εξαθλιωμένα τμήματα της κοινωνίας. Την αστυνομία τη θέλουν για να καταστέλει πρώτ' απ' όλα το εργατικό και λαϊκό κίνημα και όχι για την πρόληψη και καταστολή του κοινού ποινικού εγκλήματος, ειδικά του οργανωμένου.
Για τα άμεσα μέτρα ανακούφισης και την οριστική λύση του μεταναστευτικού ζητήματος
Το ΚΚΕ έχει επεξεργαστεί ένα πλαίσιο αιτημάτων άμεσης ανακούφισης του προβλήματος τόσο για τους παλιούς όσο και τους νέους μετανάστες, με έμφαση στο να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα στους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα:
-- Να δημιουργηθούν ανθρώπινοι και αξιοπρεπείς ανοιχτοί και δημόσιοι προσωρινοί χώροι υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών - προσφύγων και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αυτά θα παρέχεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν σίτιση και στέγαση, διερμηνεία και νομική αρωγή. Να υπάρξει ειδική μέριμνα από κρατικούς φορείς για ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες, μητέρες και παιδιά, θύματα κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων.
-- Να δοθεί άσυλο ή προσωρινό ανθρωπιστικό καθεστώς στους πρόσφυγες και όσους προέρχονται από χώρες ιμπεριαλιστικής κατοχής ή εμφυλίων.
-- Να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα για όσους θέλουν να πάνε σε άλλο κράτος - μέλος της ΕΕ, με ανυπακοή στη Σένγκεν και τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.
-- Να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες που ζουν κι εργάζονται στην Ελλάδα και να έχουν πλήρη εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.
-- Να σταματήσουν τα νέα μέτρα καταστολής μεταναστών στα σύνορα και η ανάθεση μέρους της φρούρησης των συνόρων στους μηχανισμούς της ΕΕ (FRONTEX, Ευρωπαϊκό Σύστημα Επιτήρησης των Συνόρων).
-- Να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές αποστολές σε ξένες χώρες.
Ομως, ακόμη και η άμεση και ρεαλιστική θέση για διευκόλυνση της εξόδου τους προς τα κράτη μέλη που επιθυμούν, απαιτεί σύγκρουση με τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ της ΕΕ - που ψήφισαν και στήριξαν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και τώρα ζητούν την τροποποίηση ή κατάργησή του - που προβλέπει ότι αν κάποιος πρόσφυγας έχει κάνει αίτηση ασύλου σε ένα κράτος της ΕΕ και συλληφθεί σε ένα άλλο κράτος, τότε «επιστρέφεται» στο πρώτο κράτος όπου εκκρεμεί η αίτησή του (τον βρίσκουν με τα δακτυλικά αποτυπώματα). Απαιτεί όμως σύγκρουση και με τη Συνθήκη Σένγκεν - την οποία επίσης ψήφισαν ή ανέχτηκαν τα παραπάνω κόμματα - που είναι μία από τις πιο βασικές Συνθήκες της ΕΕ. Η Σένγκεν προβλέπει ότι όποιος μετανάστης συλλαμβάνεται χωρίς χαρτιά και διατάσσεται να εγκαταλείψει τη χώρα, καταχωρείται αυτομάτως στο ηλεκτρονικό σύστημα Σένγκεν ως «ανεπιθύμητος», «επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια» αλλοδαπός και δεν μπορεί να ταξιδέψει σε κανένα κράτος της ΕΕ. Γι' αυτό οι περισσότεροι μετανάστες δε θέλουν να καταγραφούν και όχι γιατί είναι όλοι εγκληματίες, όπως λέει η αστική προπαγάνδα.
Το ΚΚΕ λέει στο λαό καθαρά ότι δεν μπορούν να υπάρξουν εύκολες λύσεις στο μεταναστευτικό ζήτημα, χωρίς σύγκρουση με τις πολιτικές του ευρωμονόδρομου, της συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, σύγκρουση με τον ίδιο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ζητήματα της οικονομίας.
Επομένως, και από τη σκοπιά των προβλημάτων της μετανάστευσης, η λύση βρίσκεται στην πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ, στην αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με εργατική - λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, θα απαλλάξει το λαό από το βραχνά του καπιταλισμού που μόνο δεινά προκαλεί στους λαούς όλης της γης, θα σχεδιάσει και εφαρμόσει ένα δρόμο ανάπτυξης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του εργαζόμενου λαού.
Δε φτάνει όμως μόνο αυτό. Είναι αναγκαίο οι λαοί που δέχονται την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού να παλέψουν για να απαλλαγούν οι χώρες τους από το ζυγό των μονοπωλίων, ώστε να μπορούν να μένουν στον τόπο τους και να ευημερούν.
Πρέπει να γίνει μπούμερανγκ για τα κόμματα της συγκυβέρνησης και του κεφαλαίου, για τα κόμματα και τις ομάδες του ταξικού ρατσισμού και εθνικισμού, η σπέκουλα που επιχειρούν πάνω σε υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα, προβλήματα που προστίθενται στα τραγικά οικονομικά αδιέξοδα, στα δεινά και την ανασφάλεια που έχουν προκαλέσει στη λαϊκή οικογένεια. Τα ζητήματα της μετανάστευσης, των εκρηκτικών κοινωνικών προβλημάτων του κέντρου της Αθήνας και άλλων πόλεων, να γίνουν ένας ακόμα λόγος για την καταψήφιση τόσο των κομμάτων που τα προκάλεσαν όσων και εκείνων που ποντάρουν σε αυτά, που τα υπερπροβάλλουν και τα απομονώνουν από το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής τους, για να μη φανεί το μίσος και ο ρατσισμός που τρέφουν απέναντι σε όλη την εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα και όχι μόνο τους μετανάστες.

Της
Λίνας ΚΡΟΚΙΔΗ*
* Η Λίνα Κροκίδη είναι υπεύθυνη του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Δημοκρατικές Ελευθερίες, τη Δικαιοσύνηκαι τα Δικαιώματα Μεταναστών





εφημερίδα ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου